Literatura piękna, powieść pozostała | tanie książki

„…Wprzód egzystencja sztuki, artysty, związana była zawsze z jakimś mniejszym lub większym dworem, z osobą króla czy wielkiego pana; dopiero w nowoczesnym ustroju społecznym dwór mecenasa rozpylił się w szary tłum bezimiennej publiczności, która rozstrzyga o sławie i dochodach artysty. Osobliwe warunki życia wytworzyły typ cygana, tego króla bez ziemi, owijającego się dumnie dziurawą peleryną niby płaszczem monarszym. Świadomość, że o wartości jego decyduje talent, i tylko talent, stwarza w artyście lekceważenie kodeksu etyki społecznej w stosunku do mieszczucha, filistra (mydlarza, jak niedawno u nas się mówiło), którego uważa jakby za reprezentanta wrogiego plemienia; niestałość dochodów, niestosunek pomiędzy stanem materialnym a wysokim napięciem duchowym, częste wreszcie ocieranie się o świat zbytku — wytwarzają ową specyficzną gospodarkę, w której owoc kilkumiesięcznej pracy spożywa się w kilka godzin, aby nazajutrz rozpocząć życie czarnej nędzy, bardziej w tych kontrastach odpowiadające wyobraźni artysty niż ciągła uregulowana mierność. A wreszcie, te okresy wytężonej pracy, łamania się z samym sobą, to rozbujanie nerwów między upojeniem twórczym a zwątpieniem niemocy lub zawodu pociąga za sobą nieodzowną potrzebę równie silnych odczynów odurzenia i szalonych wybryków. Ta dekoracyjna strona życia cyganerii, te hulanki i ekscentryczności najbardziej podpadają oczom publiczności, jako iż tamte dnie i noce mozolnej, wytrwałej pracy pozostają w cieniu: stąd tyle ciem, wabionych owym łatwym na pozór, barwnym i niefrasobliwym życiem, leci ku temu światu — ażeby w nim spłonąć. Tę też cyganerię, bawiącą się, biesiadującą, całującą ładne buziaki, płatającą tysiączne psoty, wziął Murger za przedmiot swoich Scen. …Cyganeria! to pojęcie skrystalizowało się pod piórem Murgera po raz pierwszy i definitywny zarazem…" Tadeusz Boy Żeleński

Jeśli fascynują Cię powieści oparte na historycznych wydarzeniach, koniecznie sięgnij po wspaniałą powieść "Anna i Adonis". Poznaj niezwykłe losy najmłodszej córki księżnej Eboli. Anna de Silva y de Mendoza żyła na przełomie XVI i XVII wieku za czasów panowania Filipa II. Jego niezliczone spiski i sposób sprawowania władzy odcisnęły silne piętno na życiu najmłodszej córki księżnej Eboli. W tym czasie matka kobiety została wtrącona do lochu za zdradę państwa, ale wciąż utrzymywała kontakt ze swoją pierworodną. To z kolei doprowadziło do tragicznego finału małżeństwa Anny, a także powstania kolejnych poważnych problemów. Historia opisana w "Annie i Adonisie" pozwala spojrzeć na życie najmłodszej córki księżnej Eboli z zupełnie innej strony. Kobieta doświadcza wielu cierpień i niepowodzeń, ale nigdy się nie poddaje. Będąc świadkiem licznych intryg i oszustw, nauczyła się doskonale wykorzystywać je na własną korzyść. Z odwagą i dumą idzie przez życie i jest gotowa stawić czoła samej inkwizycji. Ewa Szala stworzyła porywającą powieść historyczną, która w piękny sposób opowiada o losach Anny de Silvy. Książka "Anna i Adonis" jest napisana w interesujący i przyjemny sposób, który zachęca do poznawania ciężkich losów niezwykle silnej kobiety. Najmłodsza córka księżnej Eboli nie ulękła się niebezpieczeństw i nieustannie walczyła o miłość, wolność i niezależność. "Anna i Adonis" jest pierwszą powieścią napisaną przez Ewę Szalę.

Jeśli zachwycasz się popularnym ostatnio serialem, a nie znasz książki - musisz to koniecznie nadrobić! "Dewajtis" to klasyka literatury, którą zdecydowanie warto poznać. Przenosimy się na Żmudź w końcu XIX wieku. Młody Żmudzin, Marek Czertwan, po śmierci ojca musi zająć się majątkiem Poświcie, który należał do jego zaginionego przyjaciela. Chciałby usamodzielnić się i pójść własną drogą, jednak wrodzone poczucie obowiązku nie pozwala mu na to. Jedyne ukojenie znajduje przebywając przy starym dębie - tytułowym Dewajtisie. Gdy wreszcie zaczyna mieć szansę na szczęśliwe życie, zakochując się w młodej Irenie, duma i lęk przed osądem innych nie pozwala mu na okazanie uczuć. Rodziewiczówna, pisarka kontrowersyjna jak na swoje czasy, stworzyła piękną, pozytywistyczną powieść, w której pokazuje XIX-wieczny etos pracy u podstaw. Jednocześnie jednak nie stroni od ukazania negatywnych cech ziemiaństwa polskiego w czasach zaborów. W powieść wpleciony jest też element baśniowy, którego symbolem jest stary dąb.

Powieść inspirowana prawdziwymi przeżyciami Anne Bronte, pokazująca determinację kobiety, by zdobyć wykształcenie i pracę oraz by uzyskać niezależność, a jednocześnie demaskująca prawdę o trudach, samotności i upokorzeniach doświadczanych przez guwernantki - przedstawicielki jedynej profesji, której podjąć się mogła szanowana niezamężna kobieta w dziewiętnastowiecznej Anglii. Zmartwiona sytuacją finansową rodziny, a jednocześnie motywowana pragnieniem poszerzenia własnych horyzontów, młodziutka Agnes Grey postanawia zostać guwernantką. Przepełnia ją nadzieja i przekonanie, że wystarczy jej pamiętać siebie taką, jaką była w wieku swoich podopiecznych, by zdobyć ich zaufanie i przyjaźń. Jednak dzieci, którymi przyjdzie jej się zajmować okażą się niezwykle rozpieszczone i niesforne, a pracodawcy wymagający, wyniośli i nieprzyjemni. Czy objęcie posady u innej rodziny przyniesie tytułowej bohaterce choć odrobinę szczęścia? A może nawet spotka miłość życia?

Opowieść rozpoczyna się w latach 40. XIX w. na brzegu rzeki Neckary w Badenii-Wirtembergii, ale za sprawą starego pamiętnika przenosi się do poprzedniego stulecia. Do gospody przy młynie wodnym przybywa grupa przyjaciół, aby napić się kawy i schronić przed deszczem. Jeden z podróżnych zauważa portret pięknej młodej kobiety, wiszący na ścianie w domu młynarza. Gospodarz próbuje zaspokoić ciekawość gościa, wręczając mu stary pamiętnik. Opisana jest w nim historia Anny Scherer. Śliczna dziewczyna zostaje wysłana w podróż, podczas której poznaje szlachcica wysokiego rodu, pana de Tourelle. Mężczyzna szybko podejmuje starania o jej rękę. Anna pod naciskami rodziny godzi się na małżeństwo, mimo wewnętrznych wątpliwości i złych przeczuć. W efekcie zamążpójścia wyjeżdża do Francji, gdzie zostaje zamknięta w zamczysku Les Rochers…

Marzysz o niezapomnianych przygodach pełnych tajemnic i zagadek? Poznaj Catherine i jej pierwszą daleką podróż w adaptacji "Opactwo Northanger", czyli czwartym tomie pięknie ilustrowanej serii "Klasyka dla dzieci". "Opactwo Northanger" to historia młodej, zapalonej czytelniczki Catherine, która od zawsze fascynowała się literaturą i marzyła o przeżywaniu niezapomnianych przygód, takich jak bohaterki jej ulubionych powieści. W końcu dostaje szansę na realizację swoich marzeń, gdy poznaje nowych przyjaciół i zakochuje się. Wszystko się zmienia, kiedy Catherine, dzięki swojej wybujałej wyobraźni, trafia do opactwa Northanger, które wydaje się jej miejscem pełnym tajemnic i niebezpieczeństw. Catherine nie jest jednak łatwowierna i postanawia przeprowadzić własne śledztwo, by odkryć prawdę o opactwie Northanger i jego mrocznej historii. W tym celu będzie musiała radzić sobie z trudnymi sytuacjami i zmierzyć się z niebezpieczeństwami. Książka jest częścią serii "Klasyka dla dzieci", w której najmłodsi czytelnicy mają okazję poznać historie przedstawione w najbardziej znanych powieściach światowej literatury, takich jak "Duma i uprzedzenie", "Emma", "Rozważna i romantyczna", "Perswazje", "Mansfield Park". Każda powieść jest pięknie wydana i ilustrowana, dlatego zachęca do czytania nawet najbardziej opornych małych czytelników.

"Pod krzewami bzu. Wydanie ilustrowane" Louisy May Alcott to pełna ciepła i życzliwości powieść, która pozwala czytelnikom pokonać wraz z bohaterami wszystkie wzloty i upadki, aby w końcu cieszyć się oczekiwanym szczęściem. Wielbiciele literatury obyczajowej będą oczarowani tą historią. Powieść opowiada o Bab i Betty Moss, czyli dwóch siostrach, oraz ich przyjacielu. Ben uciekł z cyrku i jest niezwykle barwną postacią, podobnie jak sąsiadka Celia oraz pies Bena - Sancho. Dzięki nowym przyjaciołom chłopak stopniowo odnajduje swoje miejsce w życiu, radość z małych rzeczy i spokój. Nie bez znaczenia jest tutaj wpływ, jaki wywiera na niego towarzystwo wiernego psa oraz klaczy o imieniu Lita. Pogodna powieść bestsellerowej autorki dowodzi, że w życiu każdego człowieka zdarzają się gorsze okresy, ale przyjaźń, życzliwość i wsparcie są w stanie zażegnać każdy kryzys. Autorka zręcznie buduje postaci, z którymi czytelnicy szybko zaczynają się identyfikować, a przynajmniej kibicować im w codziennych wyzwaniach.

Kontynuacja trzeciego tomu monumentalnego dzieła o początkach polskiej państwowości. Powieść historyczna z czasów Mieszka I i początków panowania Bolesława Chrobrego. Potężna i niezwyciężona armia Henryka II prze na wschód, już stoi nad Odrą. Bolesław jeden tylko rozkaz wydaje - nie przepuścić! Jednakowoż za wielkie i za silne to parcie na Bolesławowe Księstwo. Giną tarczownicy, drużyny posieczone w lasach, spalone domostwa, mordy, rabunek i gwałty…. Ciżba ludzka, głodna i przerażona gna ku grodom, które trzeba zamknąć… Co robić, jak przetrwać ten marsz tysięcy saskich wojów w szłomach…. Jaka będzie tego cena? Czy Księstwo się zbuntuje przeciw władcy? Antoni Gołubiew we wspaniałej powieści, pełnej historycznych wydarzeń i historycznych postaci portretuje wszystkie warstwy społeczne – od pospolitego raba, po księcia Bolesława czy cesarza Ottona III. Splata losy bohaterów, tak jak splatała się polska państwowość, wytrwale, cierpliwie, w boju i politycznych rozgrywkach.

Trzeci tom monumentalnego dzieła o początkach polskiej państwowości. Powieść historyczna z czasów Mieszka I i początków panowania Bolesława Chrobrego. Wielkie już i potężne księstwo trzyma w garści Bolesław. Mocny to ksiądz i władyka. Gońce skaczą z Krakowa do Poznania, Gniezdna, Wrocławia, Kołobrzegu. Trzeba wiedzieć co się w księstwie dzieje i co na granicach. Drogi już wyrąbane, stróże w trzemach osadzone pilnują porządku, świątki w cyrkwiach modlą się i tłumaczą nową wiarę. Bolesław, pełny ottonowej misji pragnie zjednoczonej słowiańszczyzny. Do Pragi wjeżdża jako król, którego witają zielonymi gałązkami. Nie pogodzić się z tym Henrykowi – za duże to księstwo bolesławowe, za mocne . Musi mu część zabrać a może i całe….. Antoni Gołubiew we wspaniałej powieści, pełnej historycznych wydarzeń i historycznych postaci portretuje wszystkie warstwy społeczne – od pospolitego raba, po księcia Bolesława czy cesarza Ottona III. Splata losy bohaterów, tak jak splatała się polska państwowość, wytrwale, cierpliwie, w boju i politycznych rozgrywkach.

Ostatnia część jednej z najznakomitszych polskich powieści historycznych, teraz na nowo przypomniana przez Wydawnictwo MG. Książka "Bolesław Chrobry. Rozdroża" jest domknięciem losów charyzmatycznego władcy z rodu Piastów, który mimo przeciwności zwieńczył swoje polityczne wysiłki pierwszą w dziejach Polski koroną. Antoni Gołubiew - pomimo iście monumentalnego dorobku - jest pisarzem wciąż niewystarczająco docenianym w powszechnym odbiorze czytelniczym. A przecież jego proza historyczna nawiązuje do najlepszych wzorców tego gatunku i można ją śmiało zestawiać z nazwiskami Teodora Parnickiego, Hanny Malewskiej czy Elżbiety Cherezińskiej. Opowieść, którą podejmuje w "Chrobrym", jest majstersztykiem fabularyzowania historii z jednoczesnymi aspiracjami do uświadomienia odbiorcy, jak bardzo bliski sercu współczesnego czytelnika może być bohater czasów odległych, na wpół zapomnianych. Całe szczęście Gołubiew nie daje zapomnieć o pierwszym królu piastowskim, wpisując go w dynamiczny krajobraz średniowiecznych realiów: politycznych machinacji, krzewienia wiary chrześcijańskiej i kultury łacińskiej, które nie zawsze postępowało wedle zasad rycerskiego etosu. Powieść Gołubiewa szczególnie warto porównać z książką "Srebrne orły" Teodora Parnickiego, która rozgrywa się w zbieżnych okolicznościach przełomu X i XI wieku, a polityczne dylematy króla Bolesława zostały uzupełnione o paneuropejski kontekst uniwersalnego cesarstwa.

Kolejna część niezwykłej historii życia Bolesława Chrobrego - poznaj dumne dzieje Polski! "Bolesław Chrobry. Rozdroża. Tom 5" to wspaniała, monumentalna historia o fundamentach państwa polskiego, które nie zawsze wyglądało tak, jak nam się wydaje. Autor zaprasza nas do świata, w którym postępująca chrystianizacja zderza się z ludowym pogaństwem, cesarz Otton III zdobywa władze nad kontynentem europejskim, a Polska rodzi się jako coraz silniejsze państwo Europy Środkowej. Treść skupia się na końcowych działaniach Mieszka I oraz początkach panowania jego syna Bolesława Chrobrego, który wysławił się niezwykłą odwagą, o czym świadczy nadany mu przydomek. Ponadto dowiemy się, jakie kontrowersyjne działania podjął wnuk Bolesława, Mieszko II. Poznamy tu rzeczywistość nie tylko arystokratyczną, ale też warunki życia nizin społecznych, dzięki czemu zdobędziemy kompleksową wiedzę na temat średniowiecznego społeczeństwa. Antoni Gołubiew splata w swoim dziele losy konstrukcji państwowych wielu politycznych potęg, dzięki czemu odczarowuje stereotypowe podejście do średniowiecza.

Dalsze losy osieroconej Rose i jej siedmiorga kuzynów. Poznaj realia dorastania w XIX wieku w powieści jednej z najbardziej cenionych autorek książek dla młodzieży. Osierocona Rose Campbell, która po śmierci ukochanego ojca trafiła pod opiekę wuja, wraca z długiej podróży po Europie. Ciotki dziewczyny nieustannie obmyślają wydanie jej za mąż za jednego z kuzynów, aby zatrzymać majątek Rose w rodzinie. Młoda kobieta postanawia jednak zarządzać odziedziczonymi pieniędzmi samodzielnie i oddać się pracy filantropki. Skupia się również na relacjach z przyjaciółką Phebe, która chce rozwinąć swoją karierę i wyjść z nizin społecznych ciężką pracą. Tymczasem dwaj młodzieńcy zaczynają zabiegać o względy panienki Rose. "Róża w rozkwicie" to kontynuacja opowieści z książki "Ośmioro kuzynów". Porusza ludzkie problemy sprzed dwustu lat, przedstawiając dawną rzeczywistość i konwenanse. Jest także powieścią o odważnych kobietach, które postanowiły, że same będą decydować o swoim losie w czasach, gdy to mężczyźni mieli decydujący głos.

Książki autorstwa Louisy May Alcott to klasyka literatury, która skradła serca czytelniczek na całym świecie. Dzięki "Codziennikowi małych kobietek", bohaterki jej najpopularniejszej powieści - siostry March - mogą iść z Tobą przez życie w podręcznym notatniku. Będą zawsze przy Tobie, gwarantując uśmiech i chwilę wzruszenia dzięki cytatom z książki, które są zawsze pod ręką. "Codziennik małych kobietek" to inspirowany powieścią Louisy May Alcott notatnik, który docenią szczególnie fanki powieści. Podzielony na cztery pory roku, zapewnia mnóstwo miejsca na własne przemyślenia i uwagi. Na kartach "Codziennika" znajdzie się miejsce do zapisania planów i wspomnień, zarówno tych wzruszających niczym historia Beth, jak i pełnych szczęścia niczym życie Meg. W książce odkryjemy na nowo najpiękniejsze cytaty z powieści, które mogą towarzyszyć nam każdego dnia, przypominając o radości życia, jaką młode bohaterki dzieliły z całym światem. Oprócz tego Meg, Jo, Amy i Beth podzielą się z czytelnikami swoimi pomysłami na miłe i produktywne spędzanie czasu. "Codziennik" to coś więcej niż książka czy notatnik: to pełne ciepła miejsce, które możemy współtworzyć, by wracać do niego myślą w cięższych chwilach. "Codziennik małych kobietek" zainspirowany jest książkami autorstwa Louisy May Alcott, składających się na serię o przygodach sióstr March: "Małe kobietki", "Dobre żony", "Mali mężczyźni" oraz "Chłopcy Jo".

Jeżeli chociaż raz marzyłeś o tym, aby zamieszkać we własnoręcznie zbudowanym leśnym szałasie, zbierać grzyby, aromatyczne zioła i polować, koniecznie musisz sięgnąć po "Leśne morze" Igora Newerlego. Przewracając strony powieści, dowiesz się, jak piękne, ale i niesamowicie trudne jest życie w samym sercu dzikiej przyrody. Akcja powieści "Leśne morze" toczy się na przestrzeni lat 1939-1944. Jednym z bohaterów, którego losy będziemy śledzić, jest Wiktor Domaniewski. To młody człowiek, który dopiero co zdał maturę i został zmuszony do ucieczki ze swojego domu. Wszystko ze względu na poszukujących go Japończyków, którzy zajęli terytorium północnych Chin. Młody Domaniewski ukrywa się w Szu-hai, wielkiej mandżurskiej tajdze. To właśnie w otoczeniu dzikiej przyrody będzie starał się przetrwać. Na swojej drodze napotka ludzi kierujących się różnymi motywacjami. Niektórzy z nich są myśliwymi, a inni takimi zbiegami jak Wiktor. "Leśne morze" to fantastyczna opowieść o dzikiej przyrodzie, sile przetrwania, ale również o miłości i samotności, które przecież nierzadko się ze sobą przeplatają.

Wiktoriańska Anglia to epoka wielkich przemian. Pod panowaniem królowej Wiktorii Hanowerskiej Wielka Brytania staje się największym mocarstwem na świecie. Jak jednak w takich realiach odnajdywali się zwykli ludzie? W jaki sposób mieli okazywać swoje uczucia, skoro świat im tego zabraniał? Książka "Miasteczko Middlemarch. Tom 2" przeniesie Cię do tamtejszych realiów. Dzięki tej książce poznasz wszystkie cienie oraz blaski codziennego życia w XIX-wiecznej Anglii. Akcja powieści toczy się w epoce wiktoriańskiej, w miasteczku Middlemarch. To okres dziejów naznaczony wielkimi przemianami, a także rygorystyczną moralnością, która głosiła potrzebę ukrywania i tłamszenia uczuć. Historia opowiada o losach majętnej i szlachetnej Dorotei Brooke, która w poszukiwaniu sensu swojego życia próbuje nadać mu jakikolwiek cel. Czytelnik równolegle poznaje lekarza, Tertiusa Lydgatea, który odnalazł go w pracy naukowej i medycynie. Jednak na drodze do realizacji jego zamierzeń staje przeszkoda, którą jest piękna i zmysłowa kobieta. To powieść, która pozwala ujrzeć prowincjonalne życie ludzi XIX-wiecznej Anglii ich własnymi oczami. Losy mieszkańców, począwszy od zwykłych rolników, mieszczan, kupców, aż do lekarzy i prawników, splatają się ze sobą w niewidzialną nić. Czytelnik chłonie wszystkie barwy, zapachy oraz dźwięki, które towarzyszyły ludności wiktoriańskiej Anglii, stając się swoistym towarzyszem tamtejszych mieszkańców. Literatura wiernie oddaje klimat dawnej Wielkiej Brytanii, nawiązując przy tym do sytuacji politycznej i społecznej w XIX wieku. Seria "Miasteczko Middlemarch" autorstwa George Elliot jest jedną z najważniejszych pozycji w kanonie klasycznej literatury angielskiej.

Pierwsza w historii książka poświęcona śląskiemu rzeźbiarzowi, który stworzył "Śpiącego lwa" stojącego dziś na bytomskim rynku i wiele innych rzeźb zdobiących najróżniejsze miejsca na Śląsku. "Bachantka na panterze. Historia zakazanej miłości śląskiego rzeźbiarza i jego pięknej modelki" Gabrieli Anny Kańtor to pełna zmysłowości historia o sztuce i romansie, który eksplodował z pełną siłą w XIX wieku. Theodor Erdmann Kalide był niemieckim rzeźbiarzem, którego nazywano śląskim Michałem Aniołem. Urodził się w Chorzowie na Górnym Śląsku w 1801 roku w rodzinie niemieckiego inspektora hutniczego. Bardzo szybko dostrzeżono jego skłonności artystyczne, a przede wszystkim talent, dlatego jako osiemnastolatek rozpoczął naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. To właśnie tam stworzył swoje najpopularniejsze dzieła, a więc "Śpiącego lwa", "Chłopca z łabędziem" czy też "Dziewczynkę z lirą". To tam też powstała "Bachantka na panterze", czyli rzeźba nazywana jedną z najbardziej kontrowersyjnych w historii sztuki. Porażająca erotyzmem rzeźba skazała go na artystyczną banicję, a modelkę na bezwzględne wymazanie z historii. Stała się ona symbolem wielkiego uczucia, jakie ich połączyło.

Arcydzieło literatury światowej. Jądro ciemności to opowieść o podróży do kresu cywilizowanego świata i wytrzymałości własnej wyobraźni. Marlow, główny bohater powieści, tak jak sam Conrad przed laty, podróżuje rzeką, niewielkim parostatkiem, przez nieogarnioną, pełną niebezpieczeństw afrykańską dżunglę, by dotrzeć do legendarnego agenta kolonii, niejakiego Kurtza. Im bliżej celu, tym świat staje się mroczniejszy, wydarzenia coraz mnie zrozumiałe, a zło bliższe i niepokojąco wytłumaczalne. Podróż do serca dżungli, pełna okrutnych epizodów nieodwołalnie zmienia bohatera, stając się w istocie wyprawą do najmroczniejszych zakątków własnej duszy. A spotkanie z umierającym Kurtzem wieńczy dotyk obłędu, zbliżając bohatera do tytułowego jądra ciemności. „Mam wrażenie, że usiłuję wam opowiedzieć sen — a wysiłek mój jest daremny, ponieważ żadna relacja nie może dać pojęcia o sennych wrażeniach, o tej mieszaninie bez sensu, niespodzianki i oszołomienia wśród dreszczy walki i buntu — o tym poczuciu, że się jest we władzy niewiarygodnego — poczuciu, które stanowi prawdziwą istotę snu...”

Powieść Maksyma Gorkiego wydana w 1906 roku, pierwszy w pełni socrealistyczny utwór, obrazujący narodziny ruchu robotniczego. Powstała na fali doświadczeń Gorkiego związanych z przedrewolucyjną demonstracją majową w Sormowie k. Niżnego Nowgorodu w 1902 roku. Utwór trzykrotnie zekranizowano. Gorki od wczesnego dzieciństwa ciężko pracował fizycznie. Napatrzył się na nędzę i niedolę robotników i chłopów rosyjskich. Jego krytyka porządku carskiego, mieszczaństwa, władz wypływa z jego przeżyć i obserwacji. Jest zafascynowany ruchami socjaldemokratycznymi, w nich widzi ratunek na głęboką niesprawiedliwość społeczną. Matka to jego manifest, napisany 12 lat przed rewolucją październikową (której był przeciwnikiem). To jego opis stanu współczesnego sytuacji; szarej, brudnej i nędznej rosyjskiej prowincji początku XX wieku, fabryk w których robotnicy pracują po 10-12 godzin dziennie. Opis przemocy aparatu państwa i właścicieli, która powiela się w domach, gdzie króluje wódka i tyrania. Żadnej nadziei, żadnej dobrej chwili. Jedyny promyk to buntująca się przeciw odwiecznemu porządkowi młodzież i jej piękne marzenia o równości i sprawiedliwości. Pelagia Własowa, kobieta prosta, pokorna i głęboko religijna, żyje wraz z brutalnym mężem-alkoholikiem oraz buntującym się przeciwko nędzy i upokorzeniu, synem, Pawłem. Gdy Paweł zostaje przewodniczącym partii socjaldemokratycznej w miasteczku i zaczyna organizować w swoim domu spotkania z towarzyszami, za swoją działalność trafia do więzienia. Matka głęboko stara się zrozumieć syna, jego filozofię i cele. Gorki wierzył w nowa ideę, która zwała się Socjalizmem (później, gdy Lenin zaczął ją realizować stał się wobec niej krytyczny), wierzył że istnieje taki ustrój społeczny, który wyrówna szanse, da powszechną edukację, powszechną służbę zdrowia, godne życie tym wynędzniałym, szarym ludziom. Bo czyż nie jest tak, że wszyscy w to wierzymy, że wszyscy pragnęlibyśmy, by już nie było więcej nędzy, głodu, poniżenia. By niesprawiedliwość zniknęła z naszego świata. Czy nie warto o to walczyć?

Siedemnastoletnia Agata Abbot całe dotychczasowe życie spędziła w sierocińcu – Domu Wychowawczym im. Johna Griera. Jej los odmienia się nieoczekiwanie, gdy jeden z opiekunów placówki przypadkiem odkrywa jej talent literacki i funduje stypendium umożliwiające ukończenie ekskluzywnego college’u. Dobroczyńca pragnie pozostać anonimowy – Agata nie zna nawet jego nazwiska. Musi jednak co miesiąc informować go listownie o swoich postępach w nauce i życiu. Dziewczyna z zapałem wywiązuje się z zadania. W pełnych humoru, kilkunastostronicowych epistołach barwnie opisuje swoje codzienne przygody. Anonimowość opiekuna jest jej ciągłą zgryzotą, ale wreszcie stanie się pułapką na niego samego…

W snach Klaudii, dwudziestodziewięcioletniej absolwentki wydziału sztuk pięknych, regularnie pojawia się stary dwór, otoczony umarłym ogrodem. Dziewczyna nie przywiązuje większej wagi do tych iluzorycznych wizji do dnia, w którym zobaczy ów dwór na jawie. Zaintrygowana, postanawia wszcząć prywatne śledztwo na temat jego przeszłości. Badając historię tego opuszczonego i nieprzyjaznego miejsca, zanurza się w głąb innej historii, znacznie mroczniejszej, która powiedzie ją do odkrycia szokującej prawdy o najbliższych jej osobach i o sobie samej.

Legenda Tristana i Izoldy jest najpiękniejszym, najgłębszym poematem miłości, jaki ludzkość kiedykolwiek stworzyła. Zawiera w najpełniejszym, najszlachetniejszym wyrazie to, co stanowi dominującą linię późniejszej literatury francuskiej, co odróżnia ją od wszystkich innych i stanowi tajemnicę jej uroczego na wszystkie inne oddziaływania. Wiecznie na nowo przeżywany problem miłości, wiekuista, tryumfalna apoteoza jej samej, wraz z całym bezmiarem jej nędz, kłamstw, jej wzniosłości i upodlenia, czci i bez honoru, z całym pijaństwem szczęścia i tragizmem niedoli, to linia, która od Tristana i Izoldy, poprzez strofy Villona i Molierowskiego Alcesta, niezapomniane sylwety Manon Lescaut i kawalera de Grieux, poprzez Stendhala i Balzaca, Musseta i Verlaine'a, aż do całego teatru i powieści przedostatniej doby, aż do piosenki ulicznej Paryża, snuje się nieprzerwanie przez najświetniejsze karty literatury francuskiej i stanowi jej swoisty, nieprzeparty urok. Można powiedzieć, iż dusza nowo tworzącej się rasy w samym zaraniu młodości napiła się czarodziejskiego trunku z pucharu Tristana i Izoldy i że ów napój miłosny, mocny jak życie i mocniejszy nad śmierć, na wieki już krąży w jej żyłach.

Rok 1922. Większość mieszkańców Zełwąg w pobliżu Mikołajek, tworzących niezwykle zżytą społeczność, staje się mormonami. Rok 1998. W podmrągowskich lasach ktoś podpala na kamieniach ofiarnych zabite zwierzęta. Anna Sołowiecka, dziennikarka „Głosu Mrągowa” chce dociec, kim jest sprawca i dlaczego to robi. Jednocześnie próbuje rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci swojej przyjaciółki, mimo iż policja przyjęła wersję samobójstwa. Ma przeczucie, że obie sprawy coś łączy. W mieście pojawia się czarnoskóry Bernard Mulunda Mayingo Bajohr. Spotkanie z nim prowadzi do odtworzenia przedwojennej historii Zełwąg. Fakty zaczynają się ze sobą splatać. Niespodziewanie jednak dziennikarska dociekliwość staje się śmiertelnie niebezpieczna.

Niezwykła książka o miłości ojcowskiej, o sile więzi ojca z córką, o tęsknocie i próbie uczucia. Oto, nie można przecież uważać za człowieka jak należy tego, którego serce nie bije żywym tętnem, ani z bólu, ani też z radości. Selma Lagerlöf – pierwsza kobieta nagrodzona literacką Nagrodą Nobla – w pełnej emocji książce pokazuje nie tylko niesamowitą relację rodzinną, ale również obraz życia na szwedzkiej wsi XIX-tego

Kafelek Mistrza Alojzego to epicka powieść składająca się z dwóch tomów, które wcześniej ukazały się osobno. Tom pierwszy, Korzeniec (2011), zdobył uznanie czytelników i krytyków, został nagrodzony Śląskim Wawrzynem Literackim i trafił na deski Teatru Zagłębia w postaci wielokrotnie nagradzanej adaptacji scenicznej. Tom drugi, Puder i pył (2013), stał się zaczynem debat, które przez kilka sezonów prowadził Teatr

Bez wyjścia to dziełko dwóch pisarzy i przyjaciół: Charlesa Dickensa oraz Wilkie Collinsa. Jest to opowieść o przyjaźni, miłości, lojalności, ale też o zdradzie, chciwości i podłości. Historia rozpoczyna się 30 listopada 1835 roku. Młoda kobieta usiłuje wyciągnąć od pracownicy przytułku dla dzieci informacje o pewnym oddanym tam chłopcu. Udaje jej się to i po kilku latach korzysta ze zdobytej wiedzy.

Cztery kobiety, cztery wstrząsające dramaty. Splot niemożliwych do pogodzenia racji, godny pióra Sofoklesa lub Shakespeare'a, wyraża się tutaj w zwięzłych nowelach. Cztery bohaterki cierpią za nie swoje winy, cztery historie pięknej, czystej miłości kończą się jakże nieszczęśliwie. Beatrice w odludnej willi na obrzeżach małego włoskiego miasteczka, Garcinda wezwana przez ojca z

Wiosna 1939 roku, Paryż. Wojna wisi w powietrzu. Amerykański dziennikarz przyjeżdża, by przeprowadzić wywiad z miejskim katem. Młody człowiek ma w głowie dokładny scenariusz rozmowy, ostatecznie jest profesjonalistą. Nie podejrzewa, że w jego planach coś mógłby zmienić straszy pan, który co prawda przez całe lata wykonywał dość krwawą profesję, ale tak naprawdę nie ma

Jedna z najsłynniejszych polskich powieści, w której wykreowany został jeden z najbardziej popularnych bohaterów popkultury. Nikodema Dyzmę spotykamy w obskurnej spelunie, gdzie próbuje zarobić na chleb, jako fordanser. Do Warszawy przybył z Kresów w poszukiwaniu pracy. Wcześniej był urzędnikiem na poczcie w Łyskowie, ale w wyniku kryzysu stracił tę pracę i teraz nie wiedzie mu się w znalezieniu