Leśne morze

W Barcelonie znikają dzieci. Ich matki, prostytutki, boją się zgłaszać porwania policji. Po mieście krąży jednak coraz więcej pogłosek, które w końcu docierają do porywczego i niestroniącego od kieliszka inspektora Moisésa Corva. Szukając poszlak, policjant trafia do szemranych barów, teatrów, gabinetów fałszywych lekarzy i podejrzanych mieszkań. Śledztwo doprowadza go wreszcie do luksusowego burdelu Xalet del Moro i kasyna Arrabassada, gdzie wpływowi ludzie prowadzą potajemnie

Druga wojna światowa była jednym z najgorszych i najbardziej wstydliwych dla ludzi momentów rozwoju cywilizacji. Fabryki śmierci, łagry, śmierć milionów żołnierzy, bez względu na to, po jakiej stronie walczyli, czy pierwsze użycie broni nuklearnej w historii ludzkości - to wszystko wydarzyło się w ciągu zaledwie sześciu lat. Na szczęście te mroczne i brutalne czasy są już historią, która interesuje wiele osób. Po sukcesie dwóch książek - "Tatuażysta z Auschwitz" oraz "Podróż Cilki" - Heather Morris kończy trylogię opowiadającą o ofiarach tamtych czasów powieścią "Trzy siostry", którą w Polsce w przekładzie Kai Gucio wydało wydawnictwo Marginesy. Cibi, Livi i Magda jako małe dziewczynki składają przysięgę zarówno sobie, jak i swojemu ojcu, że zawsze będą razem - bez względu na okoliczności oraz przeciwności losu, a ten, choć same bohaterki nie mogły jeszcze tego wiedzieć, będzie rzucał im pod nogi nie pojedyncze kłody, ale cały las. W trakcie ich okresu dojrzewania i wchodzenia w dorosłość rozpoczyna się wojna, która obejmuje również ich rodzinną Słowację. Wszystkie trzy trafiają do piekła na ziemi, którym była ziemia w pobliżu miasta Oświęcim. Obozowa rzeczywistość sprawia, że chociaż wcześniej zostały rozdzielone, odnajdują się ponownie w Auschwitz, gdzie przypomniawszy sobie o obietnicy złożonej przed laty, składają kolejną - że wszystkie trzy przeżyją. Heather Morris prowadzi czytelnika przez kolejne etapy ich życia - marsz śmierci, powrót do nowego, komunistycznego ładu oraz ucieczkę do Izraela. Jest to opowieść, która potrafi wywołać w czytelniku bardzo wiele skrajnych emocji - od śmiechu (który mimo bardzo ponurego tła też się tu pojawia), przez wściekłość, po dojmujący smutek.

Narratorką tej przezabawnej opowieści jest zatroskana pani domu, której nieustanną przyczynę zmartwień stanowi posiadanie sześciu córek, a tylko jednego syna. Rzecz dzieje się w latach 30. XX wieku w niewielkim miasteczku w Kornwalii. Rodzina Brooke’ów żyje szczęśliwie i bez codziennych kłopotów, prowadzą dom na dość wysokim poziomie, a pan Brooke jest dyrektorem fabryki porcelany, jednak jego żona nieustannie zamartwia się przyszłością swoich dzieci płci żeńskiej: Celii, Nancy, Marty, Heli, Jane… no, z martwieniem się o Sally można jeszcze poczekać, bo dziewczynka ma dopiero dziesięć lat, ale pozostałe… Trzeba przyznać, że różne kuzynki i sąsiadki nie uspokajają Elżbiety Brooke, a dając kolejne złote rady, tylko pogłębiają wrażenie, że jej rodzina znalazła się w sytuacji bez wyjścia. A jednak ten pozorny węzeł gordyjski powoli zaczyna się rozplątywać…

Książka Warszawskie dzieci ’44 pozwala spojrzeć z zupełnie nowej perspektywy na udział najmłodszych mieszkańców miasta w Powstaniu Warszawskim. To nie opowieść o bohaterskich walkach małych żołnierzy ani dyskusja o tym, czy wolno było im dać broń do ręki albo wysłać z butelką zapalającą na barykady. Po raz pierwszy ukazuje, jak dzieci uczyły się żyć w zupełnie nowej dla nich powstańczej rzeczywistości. Jak szybko musiały dorosnąć, by „wielka przygoda” nie zakończyła się śmiercią. Jak radziły sobie z przerażeniem, bólem, cierpieniem oraz koszmarnymi doświadczeniami, których były uczestnikami bądź świadkami. A także jak z traumą wyniesioną z powstańczej Warszawy musiały zmagać się do końca życia. Skłania do refleksji, jak doświadczenie Powstania Warszawskiego były przekazywane kolejnym pokoleniom. Spojrzenie na to wydarzenie oczami dziecka, poznanie jego emocji i dramatów odsłania prawdę o walce pozbawionej heroizmu oraz cenie, którą przyszło za nią zapłacić, by móc żyć dalej. O tym wszystkim dowiemy się, poznając wspomnienia m.in.: Beaty Tyszkiewicz, Krystyny Zachwatowicz-Wajdy, Magdaleny Zawadzkiej, Jarosława Abramowa-Newerlego, Jacka Fedorowicza, Krzysztofa Zanussiego, syna komendanta Armii Krajowej – Adama Komorowskiego, i syna „warszawskiej Niobe” – Mścisława Lurie.

Drugi tom nowej, zagranicznej serii! Zakazany romans z bratem szefa! Quinn i Deacon pracują w jednym biurze. Quinn jest asystentką Deckera Collinsa, a Deacon jego bratem. Relacja, która ich łączy, polega głównie na szybkich numerkach w ustronnych, małych biurowych pomieszczeniach. Jednak Quinn nie ma pojęcia, że Deacon wcale nie patrzy na nią jak na dziewczynę od szybkich numerków. Mężczyzna chciałby, żeby ich znajomość przeszła na wyższy poziom. Na różne sposoby próbuje udowodnić Quinn, że

Julia Gierszewska jest młodą piosenkarką u progu wielkiej kariery. Pewnego dnia po przebudzeniu zastaje w mieszkaniu martwe ciało swojego menadżera, a po suto zakrapianej nocy kobieta nie potrafi określić, jak doszło do tego, że mężczyzna nie żyje. Kto go zabił? Ona? A może ktoś inny? W panice Julia wychodzi z domu, wsiada do taksówki i prosi kierowcę, by jechał przed siebie. By wywiózł ją daleko poza Warszawę. Z czasem nabiera podejrzeń ? czy ten człowiek, który pomaga jej uciec, jest na pewno jej sprzymierzeńcem? Stopniowo przestaje być również jasne, kto kogo powinien bardziej się bać: ona jego, czy on jej. Tymczasem sprawą zamordowanego menadżera zajmuje się prokurator Gabriela Seredyńska, która kiedy raz podejmie trop, nie odpuści, choćby miała to przypłacić własnym życiem.

Intrygująca, pełna niezwykłości opowieść, która pobudza wyobraźnię, nakazując jej przywoływać serię wspaniałych, choć niecodziennych krajobrazów. Zanurz się w lekturze, a ta ani przez chwilę nie pozwoli Ci się nudzić. "W korzeniach wierzb" to powieść, w której nic nie jest zwyczajne, choć łatwo to sobie wyobrazić. Między innymi wspomina o miejscu, gdzie ukryto skarb, a jego stróżem okazuje się sam diabeł. Ile w tym prawdy, czytelnik musi się przekonać sam. Pewna rodzina, tuż po zakończeniu się II wojny światowej, zdecydowała się wyruszać z miejsca zamieszkania na zachód, by spróbować osiąść gdzieś na nowo i wieść dalsze, spokojne życie. Na uboczu Złej Wsi można teraz odnaleźć dom, w którym mieszka matka, śniąca o niespokojnej okolicy, ojciec, będący smakoszem bimbru i ich dwie córki. Gienia, która weszła już w dorosłość, nie myśli o niczym innym poza ucieczką do miasta, Lali natomiast pozostaje dorastać w niezwykłym świecie, które przepełnia szaleństwo, a zarazem niedostrzegalne dla każdego piękno. Powietrze w Złej Wsi jest aż przesycone magią, a las od czasu do czasu zabiera niewinnych. Przeszłość zrobi wszystko, by namówić kolejne osoby do poszukiwania skarbów, zdecydowanie większych i bardziej opłacalnych niż te, znajdujące się w korzeniach drzew.

''Królestwo Oriona. Zeus. Tom 1'' to idealna propozycja dla miłośników powieści z motywem mitologicznym. W fantastycznym świecie stworzonym przez Emilię J. Lee, pełnym zaskakujących stworzeń i aniołów, okazuje się, że historie nazywane mitami, okazują się tutaj prawdziwe. Elena to dziewczyna, która z pozoru nie wyróżnia się spośród innych Ziemian. Jednakże kiedy w jej zwyczajnym i prostym życiu nagle pojawia się rudowłosa Hestia, codzienność bohaterki zostaje nieodwracalnie zmieniona. Mimo że położyła się spać w znanym sobie świecie, zbudziła się w zupełnie innym. Nie tylko oddalonym od tamtego o lata świetlne. Okazuje się bowiem, że Elena trafiła do serca obcej planety: Królestwa Oriona. Miejsce, w którym znalazła się Ziemianka, znajduje się pod władaniem potężnych bogów olimpijskich, którym przewodzi najsilniejszy i najgroźniejszy - Zeus. Jak dziewczyna szybko się orientuje, ma on wrogie zamiary względem planety Eleny. Jedynie ona może pomieszać mu szyki i uratować ludzkość przed zagładą. Na szczęście ma ona coś, czego Zeus pożąda. Czy dzięki snom zdoła przekonać okrutnego boga, aby nie realizował swego planu? Być może okaże się, że mitologiczny władca nie jest tak bezwzględny, jak mogłoby się wydawać.