Fakty, reportaże, felietony | tanie książki

Transformacja, której doświadczamy, nie jest jedynie skutkiem rewolucji technologicznej z jej nowymi urządzeniami cyfrowymi. Spowodowała ją rewolucja mentalna. Ci co ją zapoczątkowali – od pionierów internetu po konstruktorów iPhone’a – nie mieli precyzyjnego planu na przyszłość, mieli tylko jeden cel: uniemożliwić powtórzenie się tragedii, do jakich doszło w XX wieku. Znieść granice, zbojkotować elity, odsunąć na boczny tor kasty mentorów, polityków, inteligentów... Jednocześnie jedna z najwyżej cenionych przez cywilizację analogową wartości: prawda nagle stała się nieostra, płynna, nietrwała. Problemy do rozwiązania są traktowane jak gry, które trzeba wygrać, zabawy dla dorosłych dzieci. To jest świat Game.

Ubóstwiasz książki, w których akcja rozwija się szybko i dynamicznie? Jesteś fanem nieprawdopodobnych historii? Kochasz powieści z półświatkiem i przestępczością w tle? Jeśli Twoja odpowiedź brzmi "tak", to zdecydowanie musisz sięgnąć po książkę "Szpieg. Jak diler narkotyków został agentem w Korei Północnej" autorstwa Jima Latrache-Qvortrupa oraz Rasmusa Elmelunda! Jim to z pozoru zwykły nastolatek, tylko trochę temperamentny, niesubordynowany i krnąbrny. Życia nie ułatwia mu również pogłębiające się ADHD. Pewnego dnia chłopak postanawia zmienić swoje życie, zaciąga się zatem do Legii Cudzoziemskiej i zostaje powołany do grupy spadochroniarzy. Po kilku latach Jim wraca do kraju. Chce się dorobić, więc zostaje dilerem narkotykowym. Bardzo szybko odnosi sukces wśród kopenhaskiej śmietanki towarzyskiej, jednak po jakimś czasie wpada w ręce organów ścigania z kilogramem kokainy. Po krótkim procesie zostaje skazany na 8 lat więzienia. Mijają lata, mężczyzna poznaje kobietę swoich snów, zrywa z dotychczasowym życiem oraz zakłada firmę, która bardzo szybko zaczyna przynosić zyski. Gdy wydaje się, że życie Jima jest już stabilne i poukładane, dzwoni telefon, który zmienia wszystko o 180 stopni. Chcesz wiedzieć, jak dalej potoczy się ta historia? Zdecydowanie musisz przeczytać powieść "Szpieg. Jak diler narkotykowy został agentem w Korei Północnej" autorstwa Jima Latrache-Qvortrupa i Rasmusa Elmelunda!

Klasyczna pozycja dotycząca powstania w getcie warszawskim, lektura obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych tematem. To bardziej opowieść o ludziach i ich losach, mniej o wojnie i Zagładzie w sensie historycznym. Autorka rozmawia z żydowskimi żołnierzami, uczestnikami powstania w getcie warszawskim: Szmuelem Ronem, MasząGlajtman-Putermilch, Pniną Grynszpan Frymer, Aronem Karmim, Lubą Gawisar, Adiną Blady-Szwajgier, Haliną (Chałka) Bełchatowską, Bronkiem Szpiglem i Kazikiem Ratajzerem. Klamrą całości są dwie rozmowy z Markiem Edelmanem, zastępcą komendanta Żydowskiej Organizacji Bojowej i ostatnim dowódcą powstania. Autorka gromadzi opowieści i szczegóły z wręcz buchalteryjną dokładnością, ale imponujący warsztat nie przesłania faktu, że „Ciągle po kole" to przede wszystkim opowieść o młodych ludziach, żyjących w cieniu Zagłady. Dzięki tej koronkowej materii możemy ich lepiej zrozumieć – nie jako postaci historyczne, raz na zawsze zamknięte w spiżowej biografii, ale po prostu jako młodych ludzi, próbujących łapać „okruchy życia”. Nowe wydanie uzupełniają obszerne przypisy, będące świetnym merytorycznym objaśnieniem przedstawianych historii. Jest również wzbogacone unikalnymi zdjęciami z niezwykłej kolekcji Łukasza Biedki. Jak pisze o kolekcji Autorka: „Nie jest ona zwykła, bo nie jest zwykły świat na nich, i jest niezwykła, bo po osiemdziesięciu latach możemy patrzeć w oczy tym, którzy wtedy byli”. Fotografie (publikowane po raz pierwszy!), zrobione najprawdopodobniej przez niemieckich żołnierzy, przedstawiają codzienność okupacyjnego życia polskich Żydów, nie tylko w warszawskim getcie, ale i w innych mniejszych gettach mazowieckich. Bezimienne portrety, sceny zbiorowe, wstrząsające sceny poniżania stanowią nie tyle uzupełnienie tekstu, ale pozwalają przez chwilę poczuć w przybliżeniu konkret tamtego świata i doświadczenia.

Idealne uzupełnienie, a niejako kontynuacja książki „Ciągle po kole”. Zbiór ponad 300 biogramów – epitafiów żołnierzy Żydowskiej Organizacji Bojowej, oparty na Liście wysłanej w 1943 roku do Londynu przez przywódców tej organizacji, jako ślad pamięci po tych, którzy walczyli w powstaniu w getcie warszawskim. Marek Edelman w krótkim i przejmującym wstępie pisze: „Getto warszawskie nie ma cmentarza. Kości żołnierzy żydowskich są zmieszane z cegłami zburzonego miasta. Proch spalonych ciał zmieszany z ziemią. Nie ma grobów, nie ma kamiennych tablic. I nie ma człowieka z jego imieniem i nazwiskiem, z opowieścią najkrótszą, kim był i jak żył”. Hanka Grupińska tworzy taki cmentarz, miejsce pamięci ze słów. Zbiera historie, czy raczej ich okruchy, z których rekonstruuje fragmenty życia. Skrupulatność w zbieraniu faktów, uważność na każdy drobiazg, który odkrywa znacznie więcej – to wszystko sprawia, że czujemy oddech wielkiej literatury. Autorka zostawia bohaterom ich język, nie poprawia, nie tłumaczy, bo „język czasem, jak obraz, może pokazać, a nie wytłumaczyć czy objaśnić”.

Najnowsza powieść Jürgena Thorwalda "Krew królów. Dramatyczne dzieje hemofilii w europejskich rodach książęcych" to staranne studium choroby, która często dotykała potomków znanych rodów królewskich. Autor bestsellerów takich jak "Stulecie chirurgów" czy "Ginekolodzy" tym razem bierze na warsztat hemofilię. Opowiadając losy trzech bohaterów historycznych, Jürgen Thorwald zgłębia temat hemofilii, tajemniczej choroby, która utrudnia proces krzepnięcia krwi, niejednokrotnie prowadząc do śmierci osoby, która doznała nawet lekkiego skaleczenia. Felerny gen był nieświadomie przekazywany przez kobiety i uaktywniał się jedynie w przypadku męskich potomków. Za jedną z najpopularniejszych nosicielek choroby uznaje się królową Wiktorię, której potomkowie rozpowszechniali geny hemofilii na europejskich dworach. "Krew królów..." to historia, która łączy w sobie rzetelną wiedzę naukową z walorami wciągającej powieści historycznej. W książce Thorwald przedstawia m.in. losy księcia Waldemara, walczącego na froncie II wojny światowej czy carewicza Aleksego, leczonego przez legendarnego znachora Rasputina. Historie opowiedziane w powieści tworzą przejmujący obraz Europy XIX i XX wieku, od którego ciężko jest się oderwać.

Wstrząsający reportaż o więziennym życiu z perspektywy strażników. Ludzi, którzy dzień w dzień, przez lata wyjątkowo trudnej służby, pilnują sprawców najokrutniejszych przestępstw. Paweł Kapusta oddaje głos gadom - tak w gwarze więziennej nazywa się klawiszy. Oddziałowi, dowódcy zmian, wychowawcy, dyrektorzy mówią o brudzie tej roboty, już do końca życia pozostającym w psychice. O szokujących zdarzeniach, z którymi muszą się mierzyć niemal każdego dnia. O codziennym kontakcie z bandytami, z którymi na wolności nikt nie chciałby mieć do czynienia. Odwiedzając zakłady karne, prześwietlając oddziały, cele i gabinety, Kapusta szuka dziur w niewydolnym systemie. W systemie, w którym zbrodniarze mają często więcej przywilejów niż pilnujący ich klawisze. W którym pojęcie resocjalizacja stanowi dla osadzonego jedynie sposób uzyskania dodatkowej przepustki. Który - według funkcjonariuszy - w dużej mierze bandytów produkuje, a nie nawraca. Który zaczyna się chwiać. Bo kto chce iść do pracy, w której napięcie sięga zenitu, a pensja bruku? Bohaterowie mówią też wprost: tak, w polskich więzieniach bije się osadzonych. Tak, w polskich więzieniach problemem jest nielegalny kontakt ze skazanymi - przemyt, handel, noszenie grypsów, telefonów komórkowych, alkoholu. Kontakty seksualne strażników z więźniami. Praca operacyjna służb specjalnych, pozwalających bandytom na prowadzenie nielegalnych biznesów zza więziennych murów. Kto powie, że nowa książka Kapusty jest brudna, będzie miał całkowitą rację. Ktoś doda, że jest wulgarna, momentami wręcz obrzydliwa i szokująca - też się nie pomyli. Najważniejsze, że jest prawdziwa. A prawda w niej zawarta ścina momentami z nóg. Druga książka reporterska finalisty Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za książkę „Agonia. Lekarze i pacjenci w stanie krytycznym".

Ania (imię zmienione), lat 12, wyciem obudziła w środku nocy rodziców - wcisnęła się w rogu pokoju, który cały był zasłany papierkami. Odwieziono ją do szpitala dziecięcego. Tam się cięła, truła lekami, aż wreszcie odmówiono jej dalszego leczenia. Dla Marysi, lat 15, nie było miejsca na oddziale młodzieżowym w innym szpitalu, więc przyjęto ją na oddział dla dorosłych. W nocy została zgwałcona przez jednego z pacjentów. W tym czasie opiekę nad ponad czterdziestoma pacjentami sprawowały dwie pielęgniarki - ponoć dla bezpieczeństwa zamykały się na klucz w dyżurce. Milo (lat 23), nie do końca wiedział czy jest chłopakiem, dziewczyną czy kimś pomiędzy tymi płciami. Dziadek odpowiedział mu, że zrobi z niego mężczyznę. Milo skoczył z mostu. Jakubowi (imię zmienione), lat 17, pełnemu wahań, lekarz zalecił seks z ukochaną dziewczyną, zamiast - jak się wyraził - filozofowania. A że Jakub później ze swoją dziewczyną się pokłócił, więc skoczył z okna. I tak dalej, i tak gorzej... Zaczęło się od reportażu „Miłość w czasach zarazy" w Onecie, w którym Janusz Schwertner opisał jeden z dramatycznych przypadków niedostosowania psycho-płciowego młodych ludzi. Oto nastoletnia Wiktoria poczuła się chłopakiem, została Wiktorem, ale szczucie środowiska i represyjność systemu zadziałały - Wiktor skoczył pod pociąg metra. Jego przyjaciel Kacper, mający podobne problemy, na szczęście został uratowany, choć z trudem przetrwał pobyt na oddziale dziecięcej psychiatrii. Gdy podsumować tego typu wypadki, okaże się, że Polska zajmuje drugie miejsce w Europie pod względem samobójstw dzieci i młodzieży poniżej 19. roku życia. Zabijają się, bo sobie nie dają rady, a wokół są otoczeni morzem niechęci i nietolerancji wobec Innych. A gdy do tego dodać niewydolność służby zdrowia, tępą opresyjność szkoły, pokrzykiwania polityków i kościelne szczucie, to w efekcie co dziesięć lat znika małe miasteczko, pełne wrażliwych, ciekawych i inteligentnych młodych ludzi, przed którymi całe życie. Kto jest temu winien? Państwo? A może my wszyscy?

Pary o innej orientacji seksualnej z coraz większą odwagą wychodzą naprzeciw społeczeństwu, licząc na akceptację i wyjście z cienia. Dzięki Markowi Gevisserowi dowiemy się, z jakimi trudnościami muszą się mierzyć, i wejdziemy w świat pełen uprzedzeń i trudności. "Różowa linia. Jak miłość i płeć dzielą świat" to poruszająca praca dziennikarska oparta na faktach, skupiająca na każdej stronie tysiące wylanych łez, zacięte konflikty, ale również nieopisane radości. Z poruszającą szczerością pokazuje rzeczywistość życia osób o innej orientacji seksualnej - gdy w jednym kraju mają pełną akceptację i równość praw obywatelskich, w innym zaostrza się przepisy i otwarcie pozwala się na akty przemocy wobec nich, dyskryminując i poniżając. Za tęczową okładką kryją się bezprecedensowe historie, takie jak pierwsze w kraju homoseksualne zaręczyny, transpłciowa kobieta, która musi sądownie walczyć o prawo do widywania własnego dziecka, ucieczka przed dyskryminacją i przemocą do zupełnie obcego kraju czy dwie lesbijki, które wspólnie chcą być uznawane za matki ich dziecka. Historii jest wiele więcej - a każda z nich jest głęboko poruszająca i skłania do zastanowienia się nad prawem do życia w zgodzie ze sobą i swoją orientacją.

O tym, że świat błyskotliwych prawników i głośnych procesów fascynuje ludzi, mogą świadczyć kapitalne dramaty sądowe i książki, które wywołują silne emocje i budzą podziw dla przenikliwości adwokatów. "Adwokaci. Zraniony zapał" Artura Nowaka to fascynująca książka o kulisach profesji, która jest tak stara jak konflikty i zbrodnie. Autor otwiera przed czytelnikiem gabinety mecenasów i pozwala mu przekonać się, że rzeczywistość odarta z blichtru i splendoru pod wieloma względami jest trudna. To również szansa na to, aby poczuć ogromne emocje, jakie generują sądowe batalie, związane z najróżniejszymi stadiami ludzkich dramatów, w których ceną może być czyjaś wolność lub bankructwo. Jak sprostać trudnej sytuacji, w której znalazł się klient i która z możliwych opcji będzie dla niego najkorzystniejsza? Adwokat często bierze na siebie odpowiedzialność za ludzkie losy, ale czy każdy ma predyspozycje, aby żyć z takim ciężarem? W książce znajdują się szczegółowe informacje na temat pracy adwokatów, ich wykształcenia, zarobków oraz szarej codzienności, o której wspomina się zbyt rzadko.

Bezwzględny świat władzy i rywalizacji. Jak Facebook stał się jednym z najbardziej dochodowych przedsiębiorstw informatycznych na świecie? Nowa powieść Sheery Frenkel oraz Cecilii Kang ujawnia nieznane dotąd sekrety firmy i opowiada o jej dynamicznej drodze na sam szczyt. Książka "Brzydka prawda. Kulisy walki Facebooka o dominację" jest intrygującym reportażem, który ukazuje przyczyny licznych kontrowersji związanych z największą marką technologiczną na świecie. Ich podłoże zaczyna się w momencie podjęcia przez kierownictwo decyzji o wzmożonym przetwarzaniu informacji, które trafiają na stronę. Zatrudnieni programiści tworzą narzędzia, które w ostateczności doprowadzają do terroru w sieci i wybuchu licznych konfliktów. Pomimo tego osoby stojące na szczycie przedsiębiorstwa nie podejmują żadnych kroków, aby uchronić użytkowników przed przestępcami oraz fałszywymi informacjami publikowanymi na Facebooku. Zamiast tego wzbogacają się i niewzruszenie zwiększają przychody firmy. Czy Mark Zuckerberg i Sheryl Sandberg zostaną pociągnięci do odpowiedzialności? Czy świat korupcji i walki o władzę zostanie zatrzymany, nim będzie za późno? W swoim reportażu autorki dokonują krytycznej analizy działań podejmowanych przez zarząd Facebooka. Dzięki pomocy byłych pracowników przedsiębiorstwa przedstawiają techniki manipulacji, jakimi kierowała się marka w swoich najlepszych latach działalności. Ich dziennikarskie śledztwo umożliwia czytelnikom zapoznanie się z rozgrywkami, sojuszami i konfliktami toczonymi między załogą firmy podczas dążenia do dominacji oraz sławy. Publikacja "Brzydka prawda. Kulisy walki Facebooka o dominację" jest książką, która zainteresuje każdego czytelnika, w tym fanów nowinek technologicznych.

Małe i duże kłamstwa towarzyszą nam w codziennym życiu. Niektóre z nich są oczywiste, ale wiele pozostaje tajemnicą, którą nie zawsze jesteśmy w stanie odkryć. Aja Raden, zainteresowana tym, jak działa oszustwo, w książce "Prawda o kłamstwach. Dlaczego kłamiemy, czemu wierzymy w kłamstwa, jak nas oszukują" analizuje, dlaczego wierzymy w kłamstwa, ale dlaczego też wierzymy w prawdę. Pośród codziennych rozmów nie mamy podstaw, aby nie wierzyć w szczerość naszych rozmówców. Jeśli po czasie dowiadujemy się, że to, co usłyszeliśmy, było faktycznie prawdą, nie zadajemy sobie pytania, dlaczego w nią uwierzyliśmy. Raden sugeruje, że może powinniśmy zastanowić się, czemu tak łatwo ufamy innym. Dlaczego właściwie wierzymy w to, w co wierzymy? Książka eksploruje krainę oszustw i to, jak często prawda pozostaje iluzją. Raden, wspierając się naukową wiedzą z dziedziny historii i psychologii, opisuje sytuacje, o których słyszeliśmy nie raz - piramidy finansowe, szwindle, fałszerstwo czy fejki to jedne z przykładów, które przywołuje autorka. Na ich podstawie poznajemy mechanizmy wiary i to, jak kłamstwo ewoluowało w społeczeństwie. Raden zastanawia się, dlaczego kłamiemy, dlaczego wierzymy i w jaki sposób, o ile w ogóle, te dwie rzeczy się różnią. Książka da nam wiele do myślenia o tym, co wiemy, i czy na pewno się nie mylimy. Po lekturze pozostaniemy z pytaniem, które zadała nam Raden: co sprawia, że dana rzecz jest prawdziwa?

Pasjonująca książka autora militarnych bestsellerów sprzedanych w Polsce w ponad 190 tysiącach egzemplarzy! 80 najbardziej nieprawdopodobnych akcji i operacji szpiegowskich oraz wojskowych. Podstęp, kamuflaż, mistyfikacja, dezinformacja w latach 1939-45. Sensacyjna książka wykorzystuje odtajnione dokumenty – materiały archiwalne, wypowiedzi uczestników i świadków wydarzeń, wspomnienia żołnierzy, agentów i cywilów. I odkrywa zakulisowe niekonwencjonalne i ryzykowne akcje, których celem było zmylenie wroga. Brytyjski agent w niemieckiej szkole szpiegów i niemieccy szpiedzy w Białym Domu. Kradzież planów Linii Maginota i tajnej broni Hitlera. „Zdobycie” Belgradu przez dziewięciu Niemców. Przemycanie okrętów do Wielkiej Brytanii. Fałszywa flota podwodna i fikcyjny marszałek polny. Tajna agentka Greta Garbo. Plan porwania papieża… – to tylko niektóre z największych oszustw w II wojnie światowej. William Breuer odsłania nieprawdopodobne wręcz epizody walki rozgrywającej się poza polem bitew. Na podstawie osobistych rozmów z uczestnikami wydarzeń, niepublikowanych relacji byłych agentów wywiadu, raportów wojskowych i dokumentów z archiwów, ukazuje nieznaną wojnę, którą prowadzili szpiedzy, sabotażyści, komandosi, propagandyści i zdrajcy. WILLIAM BREUER to jeden z najpopularniejszych amerykańskich historyków wojskowości, autor nieustannie wznawianych na świecie bestsellerów, m.in.: Tajne epizody II wojny światowej, Niewyjaśnione tajemnice II wojny światowej, Tajne bronie w II wojnie światowej, Szalone misje w II wojnie światowej, Ściśle tajne w II wojnie światowej. W swoich książkach, napisanych żywo i z rozmachem, dociera zawsze do niepublikowanych informacji i przedstawia je w tempie najlepszej powieści sensacyjnej.

Jak rozmawiać o Holokauście po tylu latach od zakończenia II wojny światowej? Czy my w Polsce już się tego nauczyliśmy i czy jesteśmy w stanie robić to bez uprzedzeń oraz wybielania siebie samych? Nowe światło na tę sprawę rzuca książka "Pod presją. Co mówią o Zagładzie ci, którym odbieramy głos" Tomasza Żukowskiego. Książka jest wołaniem o swobodę dyskusji o Holokauście, której ciągle w Polsce brakuje. A także o to, by uczciwie oceniać postawy Polaków wobec Żydów przed wojną i w jej trakcie, nie unikając także najbardziej bolesnych i trudnych kart naszej historii. To swoisty przegląd najważniejszych pozycji polskiej literatury o Zagładzie. Autor pokazuje, w jaki sposób pisali o niej Miłosz, Baczyński czy Szymborska, ale także ciągle mało znani szerszej publiczności żydowscy autorzy świadectw tamtych czasów. Wskazuje na te fragmenty ich dzieł, które mogą pomóc w racjonalnej dyskusji na temat stosunków polsko-żydowskich wtedy i dziś. Mimo upływu tylu lat wciąż warto po nie sięgać, by lepiej rozumieć zarówno przeszłość, jak i teraźniejszość, a także szukać drogi porozumienia na przyszłość. To poruszająca opowieść o Zagładzie przedstawiona słowami tych, którym we współczesnej dyskusji na ten temat odbiera się głos.

Fascynująca historia eksperymentu teatralnego, który zakończył się tragedią. Sprawdź, co może się wydarzyć, gdy realizacja niebezpiecznego konceptu wymknie się spod kontroli. "Czuły punkt. Teatr, naziści i zbrodnia" to mrożący krew w żyłach reportaż opowiada historię ryzykownego eksperymentu teatralnego, który niespodziewanie wymknął się spod kontroli. Stało się tak, ponieważ popularny w swoim kraju, szwedzki reżyser oraz dramaturg, zapragnął wystawić sztukę teatralną, wcielając do obsady prawdziwych więźniów. Ostatecznie wybór padł na skazanych z bardzo ciężkiego zakładu karnego, którzy mieli do odsiedzenia długie wyroki. Cała sztuka została napisana praktycznie pod nich, z wykorzystaniem ich doświadczeń oraz tego, co o sobie opowiadali. Dramat o tytule "Siedem trzy" miał nawiązywać do paragrafu, związanego z opieką nad więźniami, którzy odsiadują swój wyrok dłużej niż cztery lata. Jak się okazało, nietypowi aktorzy zdołali przechytrzyć reżysera. Kiedy otrzymali przepustki, czas na wolności spożytkowali, by przeprowadzić napady na banki, natomiast pewną sumę ze skradzionych środków wykorzystali do udzielenia wsparcia nazistowskich organizacji. Szok, niedowierzanie i konsternację wywołało jednak dopiero zabójstwo dwóch funkcjonariuszy policji, których więźniowie zastrzelili w Malexander. Autorka reportażu dotarła do aktorów, przeprowadziła z nimi rozmowy, a także skorzystała z materiałów oraz korespondencji reżysera. Jednocześnie mogła czerpać informacje więziennych dokumentów, które jeszcze niedawno pozostawały tajne.

Książka "Początek końca? Rozmowy o lodzie i zmianie klimatu" to fascynująca opowieść o tym, w jaki sposób lód wpływa na nasze życie i co czeka nas, jeśli nie zatrzymamy zmian klimatycznych. Dziennikarka Julita Mańczak rozmawia z glacjologiem dr. Jakubem Małeckim podczas ich wspólnej wyprawy za koło podbiegunowe. Z ich rozmowy czytelnik może dowiedzieć się o wyjątkowym znaczeniu lodu, o którym prawdopodobnie nie miał pojęcia. W książce wypowiadają się także inni specjaliści, którzy pozwalają jeszcze lepiej zrozumieć proces zmiany klimatu, którego jesteśmy świadkami. Czy już wkrótce czeka nas prawdziwa katastrofa klimatyczna i co na ten temat mogą nam powiedzieć lodowce? W dziejach świata widziały już wiele, ale być może nie przetrwają zbyt długo, bo coraz szybciej topnieją. Ich niezwykłe piękno nie jest jedynym powodem, dla którego powinniśmy im się bliżej przyjrzeć. To właśnie w nich i w ich przemianach zapisane są odpowiedzi na być może najważniejsze dziś dla ludzkości pytania. To, jak na te pytania odpowiemy, zdeterminuje naszą przyszłość. "Początek końca? Rozmowy o lodzie i zmianie klimatu" to książka, która rzuca nowe światło na temat zmian klimatycznych i zadowoli każdego, kogo interesuje świat, jaki istnieje wokół nas. To reportaż z teraźniejszości, który mówi nam bardzo wiele o przyszłości.

Sheldon Cooper zna się na wszystkim i udzieli odpowiedzi na każde pytanie, przynajmniej tak twierdzi. W trakcie rozmów zawsze wtrąci jakąś ciekawostkę na temat sztućców, toastów czy słownictwa. Problem w tym, że kiedy porusza jakiś wątek mało kto go rozumie, dlatego książka “Teoria Teorii wielkiego podrywu. Czego ulubiony serial może nas nauczyć o fizyce, flagach i dziwactwach naukowców” powstała po to, żeby wyjaśnić wszelkie naukowe zawiłości doktora Coopera! Pamiętacie, jak Sheldon próbował nauczyć Penny fizyki? Teraz nie musicie się czuć jak ona w trakcie zajęć - chyba że fizyka jest waszą miłością. Czytając "Teorię Teorii wielkiego podrywu", serialowe naukowe łamigłówki staną się dla was jasne. Dzięki temu zabłyśniecie przed wszystkowiedzącym Sheldonem. A to jeszcze nie koniec! Nauka nie jest jedyną miłością Sheldona Coopera. On i jego przyjaciele naukowcy, Leonard, Howard i Raj, tworzą grupę mądrych i nieprzystosowanych społecznie osobników kochających science fiction, fantasy, komiksy i gadżety. Jeśli podczas oglądania ta wesoła ekipa wspomina o "Firefly", "Doktorze Who", "Battlestar Galactica", grach RPG, a nie macie pojęcia, z czym to ugryźć to wasz brak wiedzy zostanie uzupełniony o te, jak i inne ważne dla bohaterów serialu, informacje. Sheldon z chęcią opowie też o flagach. W końcu ma swój program "Zabawa z flagami" - cieszący się według niego wielką popularnością. Pytając go o pociągi, narażacie się na wielogodzinne słuchanie o historii kolejnictwa. Nie interesując się tym tematem, pewnie zaśniecie podczas jego monologu. Chyba że wprawicie go w zakłopotanie i dowiecie się jakichś fascynujących informacji o kolei. Tylko pamiętajcie, że wtedy narażacie się na jego gniew i umieści ON was na swojej liście wrogów. "Teoria Teorii wielkiego podrywu. Czego ulubiony serial może nas nauczyć o fizyce, flagach i dziwactwach naukowców" to wspaniała książka dla kochających czwórkę naukowców i ich przyjaciół! Przygotował ją dla was Mark Brake - autor "The Science of James Bond" czy "The Science of Harry Potter". Dowiedz się, jak pracują umysły Sheldona, Leonarda, Raja i Howarda! Fantastyczna rozrywka gwarantowana!

Sprawa aborcji znowu wraca na wokandę i wszystko wskazuje na to, że emocje mogą wybuchnąć ze zdwojoną mocą. Książka "Wyp***dalać!" to powrót do wydarzeń, które wielu osobom uświadomiły wagę i rangę tematu. To także osobisty pamiętnik sfrustrowanej feministki, która nie bierze jeńców i głośno krzyczy o swoim bólu. Społeczeństwo zapominało już powoli o "czarnych protestach", które przetoczyły się przez polskie ulice, aż tutaj nagle, 22 października 2020 roku, Trybunał Konstytucyjny pod przewodnictwem Julii Przyłębskiej rozdrapał na nowo stare blizny. Wyrok o zaostrzeniu prawa aborcyjnego był jak cios poniżej pasa dla tysięcy polskich kobiet. Nie pozostało im nic innego, jak ponownie wyjść na ulicę i krzyczeć, wołać o społeczną sprawiedliwość... Aleksandra Nowak na kartach tego intymnego pamiętnika opisuje emocje, jakie nią wówczas targały. Nie brakuje tu również przemyśleń na temat współczesnej sytuacji kobiet w Polsce oraz wyrazów buntu przeciwko skostniałemu, konserwatywnemu myśleniu na temat życia. To także poszukiwanie iskierki nadziei, wiary, że ponury los wreszcie się obróci. Pełno tutaj wściekłości i żalu, ale czy można się dziwić? Na usta cały czas ciśnie się tytułowe "wyp***dalać!".

Większość psychopatów wcale nie siedzi w więzieniu. Daniel Boduszek i Żaneta Gotowalska-Wróblewska w książce "Jak się nie dać psychopacie? Poznaj jego metody" pokazują, że psychopaci wcale nie muszą być zimnokrwistymi mordercami, a tych, którzy zasłaniają się miłym uśmiechem, spotykamy na co dzień. Książka to wywiad-rzeka, w którym na pytania o naturę współczesnych psychopatów odpowiada Daniel Boduszek, polsko-brytyjski psycholog kryminalny. Pytania zadaje dziennikarka Żaneta Gotowalska-Wróblewska. Jak rozpoznać psychopatę? Jak świetnie takie osoby potrafią się maskować? Czy psychopatą może być Twój rodzic lub partner? W jakich zawodach najlepiej radzą sobie psychopaci? Wbrew temu, co możemy obserwować w amerykańskich filmach, psychopaci to nie tylko krwawi mordercy bez wyrzutów sumienia. Wielu z nich spotykamy w osiedlowym sklepie czy autobusie do pracy. Sami decydują, kiedy się ujawnić, a często rozpoznać ich można jedynie po zdolnościach manipulacji i zręcznego sterowania bliskimi. "Jak się nie dać psychopacie? Poznaj jego metody" to pozycja obowiązkowa dla każdego, kto lubi solidną i ciekawie przedstawioną dawkę wiedzy o ludzkim charakterze i możliwościach obrony przed wybiegami psychopatów.

"Dziennik" Anne Frank - młodej Żydówki zmuszonej ukrywać się wraz z rodziną przed ogarniającym świat szaleństwem wojny - stał się wyjątkowym, dramatycznym świadectwem epoki. Ostatni wpis do niego nosi datę 1 sierpnia 1944 roku. Trzy dni później wszyscy ukrywający się w "oficynie" wraz z rodziną Franków zostali aresztowani. Co było potem? 27 stycznia 1945 roku Otto Frank doczekał wyzwolenia z obozu koncentracyjnego Auschwitz. Natychmiast rozpoczął poszukiwania informacji o tym, co stało się z jego żoną Edith, córkami Margot i Anne oraz czterema innymi osobami, z którymi przez dwa lata ukrywał się przy ulicy Prinsengracht w Amsterdamie. W kilka miesięcy później przekona się, że pozostał jedynym, który przeżył Holokaust. Niniejsza książka stanowi pogłębioną kontynuację poszukiwań rozpoczętych przez Otto Franka. Bazując na szczegółowych badaniach archiwalnych oraz dostępnych świadectwach odnośnie do dalszych losów ośmiu osób ukrywających się "oficynie", autor rekonstruuje ich dzieje po aresztowaniu. Efektem jego śledztwa jest porażająca relacja o życiu w obozach zagłady. Tym wnikliwsza i aktualniejsza, że mimo upływu tak wielu lat udało się mu dotrzeć do nowych informacji na temat życia i śmierci Anny Frank oraz jej współmieszkańców z "oficyny".

Reporterska opowieść o najbardziej kontrowersyjnym prawicowym premierze w dziejach Izraela – Beniaminie Netanjahu. Autor próbuje zrozumieć fenomen tego polityka, odkryć źródła jego sukcesu politycznego oraz niebywałej zdolności skutecznego balansowania w niezwykle podzielonym wewnętrznie państwie. Nie jest to jednak wyłącznie biografia polityczna. Anshel Pfeffer kreśli bowiem wielobarwną, pełną niezwykle ciekawych szczegółów opowieść rodzinną i społeczną. Splecione ze sobą wątki pozwalają zanurzyć się w świecie Izraela i zrozumieć zachodzące w nim procesy.

Honduras – jeden z najniebezpieczniejszych krajów świata. Nie jest w stanie wojny, ale w jego miastach, miasteczkach i wsiach zginęło już więcej ludzi, niż w Iraku - nie ma tam dnia, by ulice nie spływały krwią. Ignorowany przez międzynarodowe instytucje kraj demolują skrajnie brutalne wojny narkotykowych karteli, wszechobecna korupcja i kompletny rozpad struktur państwa. Ludzie żyją tam uwięzieni w systemie biedy i przemocy, z którego nijak nie da się wyrwać.Przez wiele lat Alberto Arce był jedynym korespondentem zagranicznym w Tegucigalpie, stał się więc naocznym świadkiem staczania się tego kraju w otchłań anarchii i bezprawia. Jego książka to wstrząsający reportaż, który pokazuje państwo w rozkładzie i skutki przemocy, i a zarazem wezwanie społeczności międzynarodowej do podjęcia jakichkolwiek działań.

“Ludzie przeciwko technologii” to ciekawa pozycja, w której autor przedstawia swoje argumenty na temat niemożności połączenia cyfrowego świata z panującą demokracją. Kiedy myślimy o tym, jak zmienia się współczesny świat, bez wątpienia musimy wziąć pod uwagę rozwój technologii cyfrowej. Tylko jak często patrzymy na nią z perspektywy demokracji? Czy ten aspekt wydaje Ci się co najmniej dziwny? Zajrzyj do “Ludzie przeciwko demokracji” i przekonaj się, że to może stać się naprawdę! Autor w swojej pozycji próbuje przekonać czytelników, że rozwój cyfrowych narzędzi komunikacyjnych nie jest taki dobry. Przede wszystkim nie jesteśmy w stanie pogodzić go z demokracją, a to już poważny problem. Demokracja liberalna wykształciła się w czasach zupełnie analogowych, więc do analogowej rzeczywistości były przystosowane jej główne założenia i narzędzia do zarządzania kryzysem. Nic dziwnego, że we współczesnym świecie może ona nie być skuteczna. W epoce cyfrowej, gdy koncepcje mediów, obywatelstwa, sfery publicznej i demokratycznej wspólnoty gwałtownie ewoluują i zmieniają swój sens, demokracja, jaką do tej pory znaliśmy, według autora nie posiada już zdolności adaptacji. Tak właśnie powstaje problem, co będzie dalej. Czy demokracja dogoni cyfrową zmianę? Czy społeczeństwo dostosuje się do niej, wykształci nowe nawyki? A może czekają nas rządy tych, którzy sytuację wykorzystają i zabiorą nam całkowicie wolność? Książka “Ludzie przeciwko technologii” z jednej strony szokuje, a z drugiej zmusza do zastanowienia. porusza te kwestie, którymi na co dzień niespecjalnie się interesujemy, mim że to ogromny błąd i niedopatrzenie!

Wielogatunkowa książka odsłaniająca tajemnice handlu kokainą, ukazująca imponujący wymiar społeczno-ekonomiczny rozprowadzania narkotyku, który opanował cały świat.„Zdaniem autora kokaina to odpowiedź na najbardziej naglącą potrzebę naszej epoki – brak ograniczeń. Liczy się tylko tu i teraz. Z kokainą możesz być taki, jak chcesz, oczywiście do czasu zanim rozsadzi ci serce, zanim rozmiękczy ci mózg na papkę” – „Polityka”.„O narkotykach pisze się wiele i z różnych pozycji. Saviano zajmuje się aspektem społeczno-kulturowo-politycznym tego problemu i podchodzi do niego z demaskatorską pasją” – „Tygodnik Powszechny”.„(…) koka. Roślina, która idealnie łączy Amerykę Południową z Włochami. Która przemierza Atlantyk niczym guma. Guma, którą można rozciągać bez końca, a ona nigdy się nie zerwie. Korzenie tu, liście tam. Koka jest tym składnikiem, bez którego żadne ciasto nie mogłoby istnieć. Tak samo jak mąka, którą we Włoszech i w Ameryce Południowej określa się za pomocą tym większej liczby zer, im wyższy jest stopień jej czystości. Zer, przez które można oglądać świat jak przez rany. Zer niczym otchłanie, w których można się pogrążyć. Zero niczym soczewka lunety, przez którą można oglądać miraż białego złota, najlepszej koki: 000” – Fragment książki.

Istnieją w Stanach prywatne więzienia. Oto odważny reportaż ukazujący brutalną prawdę o jednym z nich. Shane Bauer zatrudnił się na stanowisku strażnika w prywatnym więzieniu w Luizjanie. Ten dziennikarz śledczy i laureat wielu nagród zgłosił się pod własnym nazwiskiem i nikt nie sprawdził jego przeszłości. W ciągu czterech miesięcy zdołał dokładnie przyjrzeć się funkcjonowaniu zakładu, zachowaniu personelu różnego szczebla, a także samym więźniom. Był świadkiem brutalnych bójek, próbowano wciągnąć go w nielegalne układy, grożono śmiercią. Widział, jak obojętność strażników doprowadza do kolejnych zgonów i jak niewielkie znaczenie miało dla zwierzchników dobro ludzkie w obliczu zysku. Ze zgrozą dostrzegł, że z biegiem czasu sam staje się agresywny. Ponieważ nie można w pełni zrozumieć aktualnego stanu rzeczy bez sięgnięcia do początków, głęboko zakorzenionych w niechęci do rezygnacji z dalszego wyzysku Afro-Amerykanów po zniesieniu niewolnictwa, Bauer przedstawia historię systemu prywatnego więziennictwa, od jego narodzin aż po czasy współczesne. Amerykańskie więzienie to wstrząsający akt oskarżenia systemu prywatnych więzień i napędzających go potężnych sił. Relacja o prawdziwym obliczu amerykańskiej sprawiedliwości.

Dworzec PKP zimą, a w poczekalni brudne, niezbyt pięknie pachnące kobiety w łachmanach - w Polsce to widok codzienny. Przyzwyczailiśmy się już do niego. Mijamy te osoby z obrzydzeniem; często nie zastanawiamy się, dlaczego popadły w kryzys bezdomności. A może warto spróbować zrozumieć i wraz z Sylwią Górą, autorką książki "Kobiety, których nie ma. Bezdomność kobiet w Polsce", poznać świat tych "niewidzialnych" kobiet. Sylwia Góra w książce "Kobiety, których nie ma. Bezdomność kobiet w Polsce" udziela głosu kobietom odsuniętym na społeczny margines. Słucha ich opowieści o noclegach na dworcach, w galeriach handlowych czy na działkach. Z rozmów ze swoimi bohaterkami dowiaduje się, jak wygląda życie w schroniskach, pobyt w noclegowniach i jak funkcjonują programy pomocowe. Rozmówczynie autorki opowiadają również o życiowych problemach, za sprawą których znalazły się na ulicy: doświadczeniach przemocy ze strony partnera, bezrobociu czy zawirowaniach rodzinnych. Sylwia Góra dopuszcza też go głosu kobiety, dla których brak domu jest szczególnie dotkliwy - ciężarne i wychowujące małe dzieci.

Wuhan - miasto, które w powszechnej świadomości postrzegane jest jako miejsce narodzin nowego groźnego koronawirusa, który w ciągu zaledwie kilku miesięcy opanował cały glob. Czy można było zapobiec pandemii? Odpowiedzi na to pytanie poszukuje Michael Lewis w książce "Przeczucie. Opowieść o czasach pandemii". Michael Lewis zastanawia się, czy można było zapobiec rozprzestrzenieniu się SARS-CoV-2, podejmując odpowiednie działania w momencie, kiedy poza Chiny zaczęły wyciekać pierwsze informacje o pojawieniu się niebezpiecznego patogenu. Autor docieka, kto ponosi winę za rozwój epidemii i czy na początkowym etapie jej rozwoju nie popełniono zbyt wielu błędów, bagatelizując zagrożenie. Książka "Przeczucie. Opowieść o czasach pandemii" to oskarżenie skierowane pod adresem amerykańskich władz centralnych, całej administracji rządowej i samego prezydenta Donalda Trumpa, który - zdaniem Lewisa - zlekceważył przestrogi ze strony świata nauki i medycyny.

Walka o prawa kobiet w Polsce trwa codziennie. Patriarchat doprowadził do skrajnego pozbawiania wolności kobiecej części społeczeństwa - sytuacja Polek przedstawia się pod tym względem o wiele gorzej niż w przypadku większości innych krajów w Europie. W momencie, kiedy ważą się losy polskich kobiet, warto sięgnąć po jedną z najważniejszych pozycji literackich polskiego feminizmu - "Świat bez kobiet. Płeć w polskim życiu publicznym" Agnieszki Graff. Nowe wydanie książki, której pierwsza wersja ukazała się 20 lat temu, wzbogacone jest o kilka nowych esejów autorki. Przewodnik po feminizmie, który cały czas jeszcze jest nam potrzebny, pojawia się w bardzo ważnym momencie dla Polek, walczących z coraz bardziej ograniczającym je rządem. W chwili, gdy aborcja jest już właściwie nielegalna, a religijny fanatyzm ma się bardzo dobrze, ten feministyczny podręcznik rozkłada działanie patriarchatu na czynniki pierwsze oraz pokazuje szkodliwość, niesprawiedliwość i nadużycia, jakie niesie za sobą. Poprzez opisanie sytuacji Polek od 1989 roku autorka pokazuje, jak istotny jest feminizm i ile jeszcze jest do zrobienia w kwestii praw kobiet.

Deklarujesz miłość do zwierząt, ale tak naprawdę nie robisz w życiu nic szczególnego, by żyło się im (i Tobie) lepiej? Sięgnij po "Manifest zwierząt" Marca Bekoffa i znajdź w nim źródło inspiracji dla własnego życia. "Manifest zwierząt. Sześć powodów, żeby okazywać więcej współczucia" to książka światowej sławy etologa, czyli specjalisty w zakresie badania emocji zwierząt. Powstała dla dobra zwierząt, ale też z myślą o ludziach. Ma inspirować do lepszego życia oraz wypracowania zachowań, które poprawią jakość istnienia ludzkiego i sprawią, że świat stanie się bardziej przyjazny zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt. Przy czym badacz nie zachęca tu do znaczących rewolucji życiowych, a do okazania odrobiny współczucia gatunkom współistniejącym wraz z nami na Ziemi. Nie od dziś wiadomo bowiem, że świadomość, iż zrobiło się coś dobrego, że komuś się pomogło, znacząco wpływa na nasze samopoczucie i poziom szczęścia. Autor zachęca do życzliwości zarówno wobec zwierząt, jak i wobec innych ludzi. Przekonuje, że ucząc się rozumienia zwierząt, osiągniemy też większe zrozumienie samych siebie. Tym samym będziemy mieć wpływ na kształtowanie rzeczywistości, w jakiej żyjemy, oraz stworzenie lepszego świata dla przyszłych pokoleń. Autor udowadnia, że lepsze traktowanie zwierząt wpływa dobrze na naszą planetę, ale przede wszystkim na nas samych. Ukazuje świat zwierząt jako świat pełen emocji: miłości, tęsknoty, złości, współczucia, życzliwości i empatii. Udowadnia, że zwierzęta - podobnie jak ludzie - odróżniają dobro od zła. Dlatego w "Manifeście zwierząt" autor przedstawia sześć zasad, których zastosowanie przyniesie obopólne korzyści ludziom i zwierzętom. Podkreśla, że warto się starać, by nasze postępowanie wobec zwierząt było bardziej humanitarne, gdyż Ziemię zamieszkujemy wspólnie ze zwierzętami, które podobnie jak ludzie myślą i czują, potrafią współczuć i zasługują na współczucie.