Dewajtis

Pamiętnik najbliższej przyjaciółki Marii Rodziewiczówny zdeponowany w Bibliotece Jagiellońskiej, a spisany z nadzieją, że kiedyś będzie mógł dotrzeć do rąk czytelników autorki. Poznały się w czasie rodzinnych wizyt. Praca społeczna, wspólne zebrania i wycieczki zaowocowały stale pogłębiającą się przyjaźnią, na której charakter niewątpliwy wpływ miał podziw, by nie powiedzieć uwielbienie Jadwigi dla starszej o jedenaście lat Marii. Z czasem więzy przyjaźni zadzierzgnęły się jeszcze mocniej. W 1919 obie zamieszkały razem. Jadwiga stała się prawą ręką właścicielki Hruszowej, pomagała jej w prowadzeniu domu i ogrodu. Stała się dobrym i po trosze opiekuńczym duchem powieściopisarki, starającym się odsunąć od niej wszystko, co mogłoby stanowić przeszkodę w twórczej pracy. Dla siebie wybrała świadomie miejsce na drugim planie. Wszyscy zapamiętali ją jako osobę uśmiechniętą, pogodną... Towarzyszyła pisarce podczas wojen i pokoju, zarówno w Warszawie, jak i w Hruszowej. Była z nią aż do chwili śmierci. Wspomnienia spisane w niniejszej książce to zapis przepięknej przyjaźni, czy wręcz miłości dwóch niezwykłych kobiet, ale też zapis życia w wyjątkowych czasach i w wyjątkowych miejscach, które tak bardzo obie ukochały – Warszawie i Kresach.

Nowoczesny mówca MÓWI do ludzi, a NIE WYGŁASZA przemówienia. Jest otwarty, życzliwy i autentyczny. Jego celem jest podzielenie się wiedzą, zainspirowanie innych, a nie zdobycie uznania i wzbudzenie podziwu... niezależnie od tego, czy zwraca się do audytorium bezpośrednio, czy za pośrednictwem kamery, czy ma jednego odbiorcę, czy kilka tysięcy. Czy mówienie do ludzi jest trudne? Raczej nie. Wystarczy stanąć prosto, wziąć głęboki wdech, wyprowadzić głos, artykułować wyraźnie. A jednak... Jeśli kiedykolwiek zdarzyło Ci się zabrać głos w debacie, przemawiać na konferencji, odpowiadać na pytania dociekliwych dziennikarzy czy chociażby zdawać egzamin ustny, to wiesz, że mówienie bywa trudne. Oddech staje się płytki, głos niknie, jest słaby, monotonny, zamiera w gardle, a mówca brzmi niepewnie i nudno. Może być i tak, że mówi bardzo szybko i nerwowo i nagle jego głos wchodzi na wysoki rejestr, przez co nieprzyjemnie piszczy. Wtedy nawet najlepiej przygotowane merytorycznie wystąpienie nie dociera do odbiorcy. Nad głosem i sposobem mówienia warto pracować w każdym wieku i przy każdej okazji. Ta książka powstała, by Ci w tym pomóc. Znajdziesz tu 87 ćwiczeń służących wzmocnieniu głosu i poprawieniu dykcji, a także uczących ekspresyjnego sposobu wyrażania siebie i swoich przekonań. Skoro sztuka mówienia jest zbiorem reguł i zasad, których należy przestrzegać, by mowa była zrozumiała i perswazyjna, to znaczy, że każdy może tę umiejętność opanować. Może się nauczyć brzmieć pewnie i przekonująco, a przy tym być autentycznym, pozostawać sobą.

„Bereza” to niezwykle wnikliwa analiza jednego z najciemniejszych rozdziałów w polskiej historii. Autor, Wojciech Lada, znany dziennikarz i historyk, przybliża czytelnikom realia obozu w Berezie Kartuskiej, gdzie w latach 1934-1939 systematycznie łamano prawa człowieka. W tej książce przedstawione są nie tylko suche fakty, ale również osobiste dramaty, które miały miejsce za murami tego miejsca. Każdy rozdział ukazuje nie tylko brutalność reżimu, ale także psychologiczne aspekty życia więźniów, którzy byli pozbawiani wolności bez jakichkolwiek wyroków sądowych. Mroczne realia obozu w Berezie Obozowe życie w Berezie było naznaczone nieustannym strachem. Ludzie aresztowani w środku nocy często nie wiedzieli, dlaczego zostali wybrani. Surowe warunki, w których przyszło im żyć, były jedynie odbiciem brutalnych praktyk ówczesnego reżimu. W książce znajdziemy wiele relacji świadków, które ilustrują codzienne zmagania i cierpienia, jakie znosili więźniowie, w tym: Brutalne traktowanie: Więźniowie doświadczali tortur fizycznych i psychicznych, co prowadziło do trwałych uszczerbków na zdrowiu. Psychologiczne aspekty: Opisane są nie tylko fizyczne cierpienia, ale także psychiczne obciążenia, które skutkowały tragicznymi wyborami, w tym samobójstwami. Władza bezkarności: Autor ukazuje, jak brak jakiejkolwiek kontroli nad działaniami funkcjonariuszy prowadził do sytuacji, w której nie obowiązywały żadne normy prawne. Postacie i ich historie Wojciech Lada skupia się nie tylko na historii samego obozu, ale również na ludziach, którzy przez niego przeszli. W książce pojawiają się opisy postaci, które w różny sposób doświadczyły okrucieństwa systemu. Autor przedstawia nie tylko więźniów, ale także tych, którzy pełnili rolę oprawców. Warto zwrócić uwagę na: Wacław Kostek-Biernacki: Nadzorujący funkcjonowanie obozu, którego działania charakteryzowały się niepohamowaną brutalnością. Relacje świadków: Publikacja zawiera zeznania osób, które doświadczyły przemocy w Berezie, co nadaje książce autentyczności. Przykłady mrocznych epizodów: Wiele relacji dotyczy dramatycznych zdarzeń, które miały miejsce w obozie, takich jak stosowanie tortur czy samobójstwa. Znaczenie „Bereza” w kontekście historii Polski W kontekście polskiej historii, publikacja ta stanowi ważny głos w debacie na temat ofiar totalitaryzmu. Dzięki skrupulatnemu podejściu autora, książka uzupełnia białe plamy w wiedzy o tym okresie. Lada nie tylko dokumentuje przeszłość, ale także skłania do refleksji nad tym, jak pamięć o tych wydarzeniach wpływa na współczesne społeczeństwo. „Bereza” to lektura, która z pewnością poruszy każdego, kto interesuje się historią Polski i jej mrocznymi zakamarkami. Zapraszam do lektury, aby poznać te trudne, ale niezwykle ważne historie, które wciąż mają znaczenie w dzisiejszym świecie.

Słynna polska dziennikarka opowiada o prawie 40 latach życia spędzonych w Nowym Jorku. Książka "Głowaccy. Arka na Manhattanie" jest historią polskich losów w wyśnionej Ameryce od wyjazdu z PRL aż do czasów współczesnych. Ewa Zadrzyńska wyjechała do Nowego Jorku w 1984 roku, dołączając tam do swojego męża Janusza, znanego pisarza i scenarzysty. W swojej książce opowiada o apartamencie na Manhattanie, który staje się przyczynkiem do rozważań o życiu w mieście innym niż wszystkie. Anegdoty z życia wyższych sfer przeplatają się z historiami o biedzie, która dotyka wielu mieszkańców Nowego Jorku. Mieszkanie Głowackich na Manhattanie w latach 80. XX wieku stało się kultowym punktem na mapie Nowego Jorku dla polskiej emigracji, uciekającej z kraju przed autorytarnym systemem czasów PRL. Ewa Zadrzyńska-Głowacka opisuje swój stosunek do tego miejsca i wspomina wszystkie lata, które w nim spędziła z mężem oraz córką, a w ostatnim czasie już sama. To opowieść autobiograficzna, ale jednocześnie silnie dotykająca losów wielu Polaków, którzy czasem z własnej woli, a czasem z przymusu śnili przez lata swój amerykański sen.

Polska pomoc wojennym uchodźcom z Grecji to mało znana część historii naszego kraju. Po temat ten sięga w książce "Nowe życie. Jak Polacy pomogli uchodźcom z Grecji" Dionisios Sturis - jeden z potomków przybyłych do Polski Greków. Reportaż "Nowe życie" daje świadectwo polskiego wsparcia dla uciekających z ogarniętego wojną domową kraju uchodźców narodowości greckiej i macedońskiej. Autor opisuje ich eksodus, który odbywał się zarówno koleją, jak i drogą morską, często w warunkach urągających ludzkiej godności. Z książki polski czytelnik dowie się, jak przyjęły uchodźców komunistyczne władze PRL-u i jak grecka społeczność adaptowała się do życia w naszym kraju. Książka "Nowe życie" ukazała się w Serii Reporterskiej Wydawnictwa Poznańskiego.

Fascynująca powieść fantasy autorstwa Katarzyny Puzyńskiej. Przenieś się do świata, w którym mitologia słowiańska odgrywa kluczową rolę i rozwiąż niejedną zagadkę. "Chąśba" to książka pełna kryminalnych zagadek, rozgrywających się w starosłowiańskich realiach. W pewnej świątyni dochodzi do kradzieży tarczy, którą mieszkańcom podarował Jarowit, gwałtowny i bezkompromisowy bóg wiosny i wojny. Nieubłaganie nadciąga równonoc wiosenna, co oznacza, że na odszukanie i odebranie przedmiotu pozostało naprawdę niewiele czasu. Do tych kłopotów dochodzi jeszcze odnalezione ciało kobiety, która najprawdopodobniej musiała zostać zabita. Najprawdopodobniej zbrodnia ma jakiś związek z niespodziewanym wyjazdem, a także obietnicą, do której niemal zmusiła męża. Być może kluczem do wszystkiego jest chromy chłopiec z lasu. Jedno jest pewne: jeśli mieszkańcy nie podejmą odpowiednich działań, wszystkim będzie groziło potworne niebezpieczeństwo.

"Diamentowy plac" - prawdziwy klasyk literatury katalońskiej, gdzie szalona miłość łączy się z bólem i rozpaczą, tworząc niezwykłą mieszankę uczuć, która wzruszy do łez. Jest to przede wszystkim historia niezwykłej przemiany z prostej dziewczyny do silnej kobiety, niestety metamorfoza ta odbywa się ogromnym kosztem. Całość wyśmienicie dopełnia charakterystyczny styl autorki - Merce Rodoredy - pisarka pokazuje uczucia w sposób subtelny, jakby opowiedziany szeptem. "Diamentowy plac" to niezwykła historia zakochanej dziewczyny, której uczucie zostaje wystawione na próbę. To prawdziwe arcydzieło oraz jedna z najważniejszych książek katalońskiej literatury. Pochłonięta wojną Hiszpania staje się prawdziwym piekłem dla Natalii oraz jej rodziny. Jej ukochany wyrusza na front, a w tym czasie ona poświęca całe swoje życie próbom stworzenia godnego życia dla swoich dzieci. Pytanie jednak, czy uczucie wygra z okrucieństwem wojny i czy po tak ogromnym cierpieniu Natalia będzie w stanie kochać tak szaleńczo jak dawniej?