Opactwo Northanger

Już od dwóch tysięcy lat ludzie medytują, zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie. Korzyści z medytacji potwierdzają obecnie liczne badania naukowe. Świecka i przystępna praktyka uważności stosowana jest w gabinetach lekarskich, w szkole, w firmach i w domach. Zapewnia pogodę ducha, siłę i jasność umysłu, pomaga także stawiać opór chorobom naszej epoki: egoizmowi, materializmowi, cyfrowemu rozproszeniu. W książce Trzy minuty medytacji, wywodzącej się z audycji radiowej o tym samym tytule, emitowanej na falach stacji France Culture, Christophe André proponuje czterdzieści ćwiczeń medytacyjnych. Zaprasza do nawiązania przyjaźni z samym sobą i ze światem oraz na fascynujący trening umysłu. Jeśli jesteś debiutantem, ćwiczenia te, przedstawione przez jednego z pionierów laickiej medytacji we Francji, zachęcą cię, by pójść dalej. Jeśli już medytujesz, mogą być sposobem na wprowadzenie do codziennej praktyki nowych elementów.

Deklarujesz miłość do zwierząt, ale tak naprawdę nie robisz w życiu nic szczególnego, by żyło się im (i Tobie) lepiej? Sięgnij po "Manifest zwierząt" Marca Bekoffa i znajdź w nim źródło inspiracji dla własnego życia. "Manifest zwierząt. Sześć powodów, żeby okazywać więcej współczucia" to książka światowej sławy etologa, czyli specjalisty w zakresie badania emocji zwierząt. Powstała dla dobra zwierząt, ale też z myślą o ludziach. Ma inspirować do lepszego życia oraz wypracowania zachowań, które poprawią jakość istnienia ludzkiego i sprawią, że świat stanie się bardziej przyjazny zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt. Przy czym badacz nie zachęca tu do znaczących rewolucji życiowych, a do okazania odrobiny współczucia gatunkom współistniejącym wraz z nami na Ziemi. Nie od dziś wiadomo bowiem, że świadomość, iż zrobiło się coś dobrego, że komuś się pomogło, znacząco wpływa na nasze samopoczucie i poziom szczęścia. Autor zachęca do życzliwości zarówno wobec zwierząt, jak i wobec innych ludzi. Przekonuje, że ucząc się rozumienia zwierząt, osiągniemy też większe zrozumienie samych siebie. Tym samym będziemy mieć wpływ na kształtowanie rzeczywistości, w jakiej żyjemy, oraz stworzenie lepszego świata dla przyszłych pokoleń. Autor udowadnia, że lepsze traktowanie zwierząt wpływa dobrze na naszą planetę, ale przede wszystkim na nas samych. Ukazuje świat zwierząt jako świat pełen emocji: miłości, tęsknoty, złości, współczucia, życzliwości i empatii. Udowadnia, że zwierzęta - podobnie jak ludzie - odróżniają dobro od zła. Dlatego w "Manifeście zwierząt" autor przedstawia sześć zasad, których zastosowanie przyniesie obopólne korzyści ludziom i zwierzętom. Podkreśla, że warto się starać, by nasze postępowanie wobec zwierząt było bardziej humanitarne, gdyż Ziemię zamieszkujemy wspólnie ze zwierzętami, które podobnie jak ludzie myślą i czują, potrafią współczuć i zasługują na współczucie.

Przodownictwo pracy w PRL-u to temat niemal zupełnie zapomniany. Starsze pokolenia mogą jeszcze kojarzyć go ze słynnym niegdyś filmem Andrzeja Wajdy "Człowiek z marmuru". Młodsi - już z niczym. A przecież to historia bardzo daleka od banału, przepełniona heroizmem i ludzkimi dramatami, obrazująca doskonale grozę stalinizmu i komunistyczną utopię. W trudnej powojennej rzeczywistości tysiące robotników uwierzyło w obietnicę lepszego, socjalistycznego jutra i zaangażowało się bez reszty w masowy ruch współzawodnictwa pracy. W wyścigowym tempie wznosili domy i wydobywali węgiel, bijąc kolejne rekordy, wyrażane w setkach procent tak zwanej normy. Pracowali w błysku fleszy i przy aplauzie propagandy, patrzyli ze zdjęć w gazetach i ogromnych portretów, nazwiska najsławniejszych górników, murarzy czy stoczniowców znała cała Polska. Jednak opowieść o ludzkiej determinacji, poświęceniu i komunistycznej mitologii jest w swoim najgłębszym wymiarze uniwersalną historią, mówiącą o śmierci idei. Entuzjazm ludzi został przez władze kompletnie zmarnowany, a podwyższanie norm aż do absurdu przerodziło współzawodnictwo w prawdziwy koszmar. Przodownictwo pracy stało się symbolem stalinowskiej przemocy, a przodownicy - wrogami społeczeństwa, które nie chciało pracować do upadłego, ale po prostu żyć. Trudno uwierzyć, ale ruch w skarlałej i zupełnie pozbawionej znaczenia formie przetrwał właściwie do końca PRL-u, a przodownikami pracy były nawet tak ważne dla naszej historii osoby jak Anna Walentynowicz. Ostatecznie przeminął wraz z ustrojem. Jednak nawet dziś, kompletnie zapomniany, niesie ze sobą ważną treść - przestrogę z odległej przeszłości, aktualną w każdym miejscu i każdym czasie. Andrzej Janikowski jest niezależnym dziennikarzem i pisarzem. Współpracował z licznymi czasopismami. Jest autorem thrillera "Wiwisekcja zbrodni".

Cykl Mistrz ceremonii „Porażające i hipnotyzujące! Sharon Bolton zmienia oblicze literatury kryminalnej”. TESS GERRITSEN „Bolton pokazuje, dlaczego jej powieści są bestsellerami. Genialnie łączą nowoczesny mroczny thriller psychologiczny z tradycyjnym kryminałem”. „The Guardian” Zabiła wcześniej. Zabije znowu. Doświadczona policjantka Florence Lovelady wraca do Sabden, by spełnić obietnicę daną umierającemu

Pierwsza od czerech lat powieść Zośki Papużanki, uznanej za jedną z ciekawszych polskich pisarek. Mężczyzna wynajmuje mieszkanie, rozstawia sprzęt i zaczyna przez okno podglądać i fotografować mieszkańców sąsiedniego bloku. Nie wychodzi, zakupy robi przez internet, nie kontaktuje się z nikim. Kiedyś mieszkał naprzeciwko, a teraz aparatem poluje na żonę, którą porzucił kilka lat wcześniej. Jak się poznali? Dlaczego rozstali? Kim jest mężczyzna? Czy zjawia się dlatego, że chce wrócić? A może chce jej i sobie coś udowodnić? Wyraźnie widać w nim ślady choroby psychicznej, potrzebę odizolowania się, a jednocześnie konieczność dominacji. Pragnie być zbrodniarzem doskonałym, choć nie popełnia żadnej zbrodni. Wszystko ma przemyślane i zorganizowane. Ale czy panuje nad rzeczywistością? To książka o obsesji, o wielopłaszczyznowości ludzkiego myślenia. O fascynującym problemie linearnej koncepcji czasu. O pamięci funkcjonującej w osobowości zaburzonej. I wreszcie bohater najważniejszy – fotografia. Amatorskie próby utrwalenia świata, by nad nim zapanować. Wiele miejsca w tej powieści poświęcono różnorodnym, starym i najnowszym, technikom fotograficznym, a autorka starała się wejść w osobowość autora zdjęć, jednocześnie zaburzoną i genialną.

Porywająca opowieść o jednej z największych wirtuozek wszech czasów. Lipsk, 1835 rok: szesnastoletnia pianistka Clara gra przed pełną salą. Od pięciu miesięcy jest na tournée. Towarzyszy jej ojciec. To, co wydaje się harmonijną współpracą, w rzeczywistości jest dla dziewczyny piekłem. Apodyktyczny Friedrich Wieck traktuje życie i karierę córki jak dochodowy projekt. Sytuacja się komplikuje, kiedy wychodzi na jaw, że Clara jest zakochana w dawnym uczniu ojca, Robercie Schumannie - nowatorskim kompozytorze, którego pan Wieck ceni jako artystę, ale zupełnie nie szanuje jako człowieka. Kiedy więc okazuje się, że ktoś taki miałby zaprzepaścić jego wieloletnie starania, zabrania młodym się spotykać. Ale Clara postanawia walczyć o tę miłość i prawo do kształtowania własnego życia. Z biegiem czasu jednak nie jest już pewna, czy przyszłość z Schumannem to spełnienie jej marzeń, czy jedynie przejście z zależności od jednego mężczyzny w zależność od drugiego. Czy wielki talent i jeszcze większa miłość do muzyki pozwolą Clarze odrzucić konwenanse epoki i mimo licznych głosów sprzeciwu występować na najważniejszych europejskich scenach?

Księga dżungli. Historia Mowgliego to zebrane w jednym tomie i ułożone chronologiczne opowieści o chłopcu, który jako dziecko trafia do dżungli i wychowuje się wśród wilków oraz innych dzikich zwierząt. Pierwotnie składające się na książkę historie ukazywały się w gazetach, ponieważ okazały się niezwykle popularne, zostały potem wydane w formie książkowej. I są wydawane do dziś. Podejście Rudyarda Kiplinga, pisarza urodzonego w Indiach, laureata Nagrody Nobla, do świata zwierząt, pełne szacunku i zrozumienia dla praw dżungli, bardzo wyprzedzało jego czasy. Dzięki oryginalnej wyobraźni autora i jego śmiałym pomysłom do dziś czytamy tę opowieść z zachwytem. Najbliższymi opiekunami i nauczycielami Mowgliego są czarna pantera Bagheera, niedźwiedź Baloo oraz… wąż Kaa. Warto podążyć tropem tego małego chłopca i jego przyjaciół. Ich świat jest pełen cudów i niejednym nas może oczarować.

Szukasz książki, która zapewni Ci dreszczyk emocji i sprawi, że nie będziesz w stanie się od niej oderwać? Jeżeli tak, to koniecznie sięgnij po książkę "Najsłabsze ogniwo" napisaną przez znakomitego pisarza Roberta Małeckiego. Akcja książki rozgrywa się w niewielkiej, spokojnej, niewyróżniającej się niczym szczególnym podtoruńskiej wsi. Jest kapryśne lato 2019 roku. Robert Małecki w swojej książce "Najsłabsze ogniwo" zabiera nas w podróż, która nie raz wywoła ścisk żołądka i dreszcz niepewności. Głównym bohaterem książki jest Piotr Warot, który jest znanym pisarzem powieści obyczajowych. Piotr przeżywa koszmarne wakacje, zdecydowanie najgorsze w swoim życiu. W niewyjaśnionych okolicznościach znikają bliskie mu osoby - jego brat ze swoją dziewczyną. Na początku policjanci bagatelizują sprawę, twierdząc, że Aleks i Alina z pewnością zorganizowali sobie romantyczny wyjazd, odcinając się od świata. Kiedy jednak przez długi czas żadne z nich nie daje znaku życia, Piotr jest pewny, że wydarzyło się coś złego. Co się z nimi stało? I dlaczego nastoletni syn sąsiadów ucieka z domu w tym samym czasie? Poznanie prawdy wymaga zanurzenia się w pajęczynie kłamstw, którymi jest karmiony Piotr. Również przez swoich najbliższych. W solidnym - wydawałoby się - niezniszczalnym łańcuchu tajemnic i kłamstw Piotrowi ciężko znaleźć najsłabsze ogniwo... Jeżeli spodoba Ci się ten thriller, koniecznie sięgnij po inne książki Roberta Małeckiego, takie jak "Koszmary zasną ostatnie", "Najgorsze dopiero nadejdzie" lub też "Zdrada".