Wywrócony świat i inne utwory

Węch psa jest tysiąc razy lepszy niż ludzki. Psy potrafią rozłożyć zapach na składniki i rozpoznać każdy oddzielnie, dzięki czemu znajdują narkotyki lub materiały wybuchowe nawet wtedy, gdy próbuje się je zamaskować innym zapachem. Oraz psy są w stanie zidentyfikować zapach nowotworu. Claire pamięta tamten dzień doskonale – na spacerze labradorka Daisy parę razy

"Pracownia dobrych myśli" Magdaleny Witkiewicz to piękna opowieść o miłości, przyjaźni i tym, jak wiele mogą znaczyć ludzie znajdujący się wokół nas. Osią, na której zbudowana została fabuła tej książki, jest pokoleniowa relacja babci, matki i wnuka. Główny bohater, Florian, prowadzi kwiaciarnię, w której toczą się rozmowy bohaterów - mniej lub bardziej przypadkowych. Zlokalizowana jest ona przy Przytulnej 26 - nazwa ulicy doskonale oddaje klimat tego miejsca. Przed laty to tu swoją pracownię krawiecką prowadziła babcia Floriana, Pelagia. "Pracownia dobrych myśli" to pełna ciepła i wzruszeń powieść obyczajowa. Autorka wprowadziła do książki zróżnicowanych bohaterów. Florian uwielbia kwiaty i spełnia swoje marzenia, prowadząc własny lokal. Jego matka, Grażyna, jest ekscentryczną artystką. Ich rodzinę otaczają ludzie, którzy z czasem przestali być przypadkowo spotykanymi sąsiadami, a stali się najlepszymi przyjaciółmi. Z jednej strony to nieco wycofana Ewa, która po śmierci męża układa sobie życie na nowo. Z drugiej - zabawna Wiesława, producentka nalewek, która ma swoje centrum dowodzenia przy oknie. W kwiaciarni bywają też Norbert i Giga - kobieta dopiero co rozpoczęła pracę swoich marzeń. Sukces książki Magdaleny Witkiewicz po raz kolejny udowadnia, że czytelnicy potrzebują tego rodzaju lektur. Chcą się wzruszać, uśmiechać do siebie w tracie czytania i kończyć lekturę w dobrym nastroju.

Granaty, karabiny, broń krótka, desanty ze śmigłowca, szturmowanie budynków. Policyjnym antyterrorystom zlecane jest zatrzymywanie najgroźniejszych i najbardziej okrutnych przestępców. Strzelaniny, wojny gangów, zamachy, odbijanie zakładników to ich żywioł. Codzienne mordercze treningi przygotowują ich do tego, żeby stawić czoło najgorszemu. Tymczasem w domu czeka żona. Pełna niepokoju, bo przecież mąż może nie wrócić z akcji. Jak swoją służbę widzą policjanci? Jak postrzegają ją ich partnerki?

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".

Publikacja, która przybliży Ci nieco fenomen ojca Johna Bashobory. Poznaj bliżej niezwykłego kaznodzieję i niecodzienne umiejętności, jakimi dysponuje. "Bashobora. Człowiek, który wskrzesza zmarłych" to książka przedstawiająca sylwetkę niesamowitego człowieka, potrafiącego w mgnieniu oka porwać tłumy i skłonić je, by słuchały. Autor skupia się na tej niezwykłej postaci, starając się zweryfikować, które z wiadomości na jego temat rzeczywiście są prawdą. Podążając za samym tytułem publikacji, bada, czy Bashobora rzeczywiście potrafi wskrzeszać zmarłych. Jako przykład przywołana zostaje historia, zgodnie z którą ksiądz wziął na ręce martwe dziecko i gdy kilkakrotnie powtarzał "I love you", ono ożyło. Dziennikarz jest także zainteresowany powodem popularności, jaką cieszy się kaznodzieja, podczas swoich wystąpień zbierający zawsze ogromną widownię (gdy głosił swoje nauki na Stadionie Narodowym w Warszawie, zgromadził na miejscu 58 tysięcy ludzi). John Baptist Bashobora jest katolickim kapłanem pochodzącym z Ugandy. Dał się ponadto poznać jako charyzmatyk i doktor teologii duchowości. Urodził się piątego grudnia 1946 roku w Bushenyi. Podobno gdy był dzieckiem, ciotka chciała go otruć poprzez podanie zatrutego posiłku, jednak miska rozpadła się, kiedy chłopiec odmawiał modlitwę. Po zdobyciu edukacji i związaniu się z katolickim Ruchem Odnowy Charyzmatycznej, Bashobora powrócił do rodzinnej diecezji, gdzie stał się założycielem dwóch szkół podstawowych, dwóch średnich oraz dwóch sierocińców. Dzięki temu udało mu się otoczyć opieką pięć tysięcy sierot. Aktualnie Bashobora cieszy się popularnością jako rekolekcjonista, który znany jest z przepełnionych charyzmą na spotkaniach modlitewnych. Polskę odwiedził po raz pierwszy w 2007 roku. Na swoim koncie ma takie publikacje książkowe, jak: "Jesteśmy obrazem Boga" (2012), "Jesteśmy ambasadorami Boga na ziemi" (2013) oraz "Uwierz Bogu sercem" (2013).

Niesamowita historia bestsellerowej zagranicznej autorki! Ashley Tucker nigdy nie zapomni tamtej nocy, którą spędziła w klubie w Vegas. W końcu spotkała wtedy niesamowitego mężczyznę, który uratował ją przed natrętem, udając, że jest jej mężem. Para po kilku drinkach skonsumowała swoje „małżeństwo”. Ale przecież Ashley nie jest dziewczyną, która sypia z przypadkowymi facetami. Tym razem jednak postanowiła się tym nie martwić. W końcu była w Vegas, a jej prawdziwe życie toczyło się w Nowym Jorku. Zresztą oboje od początku okłamywali siebie nawzajem: kim są, gdzie mieszkają, czym się zajmują. Ashley nigdy nie przypuszczałaby, że ta noc nie pozostanie tylko wspomnieniem. Pięć lat później tamten mężczyzna ponownie stanął na jej drodze. Kłamał, kiedy mówił, że jest mechanikiem. Seksowny nieznajomy okazał się kardiologiem, a Ashley przez najbliższy rok będzie na stażu pod jego „opieką”.

Komedia kryminalna, która sprawi, że niejeden raz się uśmiechniesz. Sprawdź, kto zdecyduje się dokonać zabójstwa, by za wszelką cenę osiągnąć swój cel. "Po trupach do celu" to powieść, która łączy humor z historią o kryminalnym zabarwieniu. Marlena Jans to popularna aktorka, doceniana nie tylko przez widzów, ale i krytyków w Polsce. Nie dość, że na brak pieniędzy z licznych angażów nie mogła narzekać, to jeszcze otrzymywała wiele nagród za swoje role. Wszystko jednak zmieniło się w wyniku jednego, nagłego incydentu, który przyniósł dla artystki katastrofalne skutki. W końcu jednak pojawia się szansa, by mogła odzyskać utraconą reputację. Musi jedynie osiągnąć pewien cel: dostać główną rolę w hitowej produkcji, której reżyserem jest były mąż kobiety. Problem w tym, że lista zainteresowanych tym angażem jest wyjątkowo długa. Każda z kandydatek okazuje niezwykłą determinację w dążeniu do zdobycia roli. Czy upór może być tak silny, by któraś zdecydowała się na morderstwo?

Gorący lipiec 1789 roku w Paryżu. Król poluje, królowa przebiera w damach dworu. Groźne pomruki paryskiego ludu zamieniają się w złość i pragnienie zemsty. Paryż głoduje, choruje i umiera z wycieńczenia. Wreszcie, jak już nie ma nic do stracenia, jak odchodzą dzieci, wściekłość zrywa się z kajdan zasad i prawa. Bastylia legnie w gruzach, zawiśnie każdy, kto zdradza arystokratyczne pochodzenie. Pitoux ogląda to na własne oczy, widzi tragedię nędzy i widzi rodzącą się nienawiść, która prowadzi do straszliwej przemocy… czy zło da się usprawiedliwić, czy Pitoux może spokojnie patrzeć, jak wieszają ludzi, których znał… ale przecież jest po stronie ludu… Kolejna książka Aleksandra Dumas, od której nie można się oderwać. Tak plastycznie napisana, że widzimy te zdarzenia, prawdziwe przecież, wzdragamy się zbrodniami, przeżywamy emocje, czujemy Rewolucję, która na naszych oczach się odbywa.