Bolesław Chrobry. Złe dni. Tom 3

Poruszająca historia o tym, że życie ma czasami dla nas zupełnie inne plany… Czterech przyjaciół z wojska – Darka, Michała, Tomka i Witolda – łączy wspólna pasja. Jest nią muzyka. Mężczyźni zaczynają marzyć o stworzeniu zespołu muzycznego, podejmują pierwsze kroki w tym kierunku. Ich talent zostaje doceniony przez oficera, który umożliwia im występ w radio. Chłopaki nagrywają swoją pierwszą kasetę. Po opuszczeniu jednostki zamieszkują w Krakowie u Michała, który po zmarłej babci odziedziczył mieszkanie. Ojciec Tomasza nie chce się zgodzić, by syn muzykował, oczekuje, że młody ożeni się z Andzią i osiądzie na roli. W szarych realiach lat osiemdziesiątych boysband święci triumfy w kraju, lecz muzykom marzy się kariera zagraniczna. Michał ma w Berlinie wujka, który obiecuje im to ułatwić… Los jednak nie zawsze sprzyja, a jedno wydarzenie może zmienić bieg historii. Jak potoczy się życie mężczyzn? Czy uda im się osiągnąć cel, który jest na wyciągnięcie ręki?

Autorka bestsellerowej "Idealnej niani" powraca z nowym thrillerem! Jest czwarty lipca i całe miasteczko zebrało się przy lokalnym basenie. W to skwarne popołudnie my, samotne matki, nie mieszamy się z tamtymi kobietami - tymi, które mają idealne życia i szczęśliwe małżeństwa. Kobietami takimi, jak Sabine Miller. Ale kiedy Sabineposyła mi pełne desperacji spojrzenie z drugiego końca basenu, krew zastyga mi w żyłach... Gdy podbiegam do tylnej furtki, znajduję tylko srebrnąbransoletkę z wisiorkiem, którą upuściła po drodze. Przekonuję samą siebie, że wyobraziłam sobie tęsytuację aż do chwili, gdy pojawia się mąż Sabine. Kiedy uświadamia sobie, że zniknęła, od razu dzwoni napolicję. "Ktoś groził Sabine" oznajmia. "A teraz ją porwali". Prawda jest taka, że byłam ostatnią osobą, która widziała ją żywą. Teraz policja pojawia się przed moimi drzwiami i zadają pytania. Jestem przerażona, że dowiedzą się, co zaszło wiele lat temu między mną a Sabine. Coś, o czym nigdy nikomu nie powiedziałam. Ale muszę to komuś wyznać. Potrafisz dochować tajemnicy?

"Andreowia" to pełne ironii rozliczenie z polską rzeczywistością przełomu wieków. Najnowsza powieść Beaty Chomątowskiej jest niczym szopka krakowska pełna nietuzinkowych postaci. Kim jest Andrzej? To mężczyzna przed pięćdziesiątką, zodiakalny skorpion, syn słynnego krakowskiego medium i tajemniczego ojca. Andrzej jest wnukiem pierwszej w Krakowie tramwajarki i wielkiego Redaktora. Sam stał się również legendą dziennikarstwa, podporą pewnej zacnej redakcji. Dzisiaj dokonuje rozliczenia z samym sobą, ze swoim życiem i oczywiście z przeszłością swojej rodziny, bo od niej (często niestety) trudno się uwolnić. Jego przenikliwa, pełna ironii (i autoironii) opowieść składa się na obraz polskiej rzeczywistości końca XX i początku XXI wieku. "Andreowia" to jednak książka, którą czytać można także i na innych poziomach. Mamy tu istną szopkę krakowską z plejadą niezapomnianych postaci. Niektóre z nich po bliższym poznaniu okazują się dziwnie wręcz znajome... Jest to rzecz jasna powieść o kryzysie wieku średniego, o potrzebie rewizji własnego życia i samego siebie, ale przy tym taka powieść, którą czyta się zadziwiająco lekko i z ogromną dozą przyjemności. Beata Chomątowska pokusiła się zawrzeć w swej książce intrygującą, metatekstową grę, a to za sprawą fragmentarycznej konstrukcji i elementom groteski. Nietuzinkowe postaci bohaterów, spostrzeżenia przeczulonego na własnym punkcie Andrzeja to jedne z tych walorów powieści, które gwarantują jej wyjątkowy charakter. Beata Chomątowska jest pisarką, dziennikarką i działaczką społeczną. Urodziła się w Krakowie w roku 1976. Jest absolwentką Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i Hogeschool Brabant w Bredzie. Doświadczenia z pobytu w Holandii zawarła w książce "Prawdziwych przyjaciół poznaje się w Bredzie". Jako dziennikarka publikowała na łamach "Pulsu Biznesu", "Rzeczpospolitej" i "Dziennika Polskiego" wydawanego w Krakowie. Współpracuje obecnie z "Tygodnikiem Powszechnym" i "Gazetą Stołeczną". Jej książka pod tytułem "Stacja Muranów" była nominowana do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy w kategorii edycja warszawska. Książka "Betonia. Dom dla każdego" otrzymała nominację do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii esej.

Dramatyczna opowieść matki o trzyletniej walce o odzyskanie dziecka Moja córka została porwana przez swojego ojca i uprowadzona do Libii. Poruszyłam niebo i ziemię, żeby sprowadzić ją do domu… W 2007 roku Libijczyk, brutalny były mąż Sarah Taylor uprowadził ich czteroletnią córeczkę do Trypolisu.A Sarah dobrze wiedziała, że jeszcze żadne dziecko porwane przez ojca do

Książka "Rok 1984" George'a Orwella jest jednym z najpopularniejszych dzieł literackich na świecie. Wraca do dyskusji publicznej za każdym razem, kiedy dzieje się coś niepokojącego, co zaburza naturalny porządek zwykłych obywateli, i skłania do refleksji. Publikacja "Ministerstwo prawdy. Biografia roku 1984 Orwella" jest próbą wyjaśnienia, dlaczego ta książka w ogóle powstała i jakie niesie ze sobą przesłanie w oczach autora. George Orwell stworzył arcydzieło inspirowane swoimi własnymi doświadczeniami i tym, jak widział przyszłość ustrojów totalitarnych. Dorian Lynskey zagłębia się w historię powstawania książki "Rok 1984" i stara się dociec, co tak naprawdę skłoniło autora do stworzenia jej ponad 70 lat temu. Przygląda się jego życiu, dogłębnie analizuje jego przekonania i światopogląd, skupia się na jego doświadczeniach z totalitaryzmami i aktami przemocy, których był świadkiem. Porusza też kwestię tego, dlaczego książka ta tak mocno wpłynęła na czytelnika i nadal to robi. Pozycja "Ministerstwo prawdy. Biografia roku 1984 Orwella" skupia się na przedstawieniu pełnego kontekstu, w jakim powinno odczytywać się ponadczasowe dzieło Orwella, oraz tego, jak stało się pozycją, do której odwołuje się tysiące ludzi, kiedy widzą zmiany zachodzące w ich krajach.

Szukasz niebanalnej historii o związku dwojga ludzi naznaczonych przez życie, dla której tłem jest mroczna tajemnica z przeszłości? Gwarantujemy, że "First last night. First last.", trzeci tom przygód amerykańskich studentów, dostarczy Ci niezapomnianych emocji dzięki pełnokrwistym bohaterom, których losy masz okazję śledzić. Na kartach książki poznajemy losy dziewczyny imieniem Tate oraz jej kolegi, Trevora. Tate jest osobą na pozór bardzo arogancką, która stara się wszystkim pokazać, że nie interesuje jej nic i nikt poza nauką. Z kolei starszy od niej Trevor traktuje ją jak młodszą siostrę i jest w stosunku do niej wręcz nadopiekuńczy. Jednak ich przyjacielska relacja szybko ulega zmianie, kiedy to pewnej nocy lądują ze sobą w łóżku. Zaczynają siebie unikać i starają się zapomnieć o tym, co zaszło, mimo że coraz bardziej ciągnie ich do siebie. Ta poniekąd prosta historia o miłości kryje jednak drugie dno. Tate nie jest bowiem arogancka z natury; tworzy tę fasadę po to, by ukryć pod nią cierpienie po śmierci brata. Czuje, że nie wszystko w tej sprawie zostało wyjaśnione i zaczyna prowadzić własne śledztwo, by odkryć prawdę. Trevor też nie jest tym, za kogo próbuje uchodzić. Maska grzecznego i czułego chłopaka osłania mroczną tajemnicę. Za wszelką cenę próbuje ukryć ją przed całym światem, a w szczególności przed Tate. Jednak zbieg okoliczności każe bohaterom spojrzeć w oczy największym strachom i przetestuje ich niejasny związek. Autorka książki, Bianca Iosivoni, jest znana z prozy obyczajowej i romansów. Książka "First last night. First last." jest trzecim tomem jej trylogii o studentach amerykańskich uczelni, ale nie wymaga od czytelnika zagłębiania się w historię poprzednich części. Każdy tom jest bowiem opowieścią o nowych bohaterach i ich problemach. Tytuły wcześniejszych książek z serii to kolejno: "First Last Look" oraz "First Last Kiss".

Angielska proza w wieku XVIII zakwitła z niespodziewaną bujnością. Wydaje się, jakby tajne siły, które kierowały pisarzy poprzedniej epoki w dziedzinę powieści, dojrzały teraz naprawdę i zaczęły wydawać owoce. Na krótkiej przestrzeni czasu przeznaczonej dla jednej generacji, pojawiły się arcydzieła, które stanowią chlubę powieści angielskiej. Rzecz jednak znamienna, że kiedy dzisiaj spoglądamy na ten fenomenalny rozkwit pisarstwa tamtego czasu, to nie czterej wielcy twórcy, uznawani przez ówczesną krytykę za najwspanialszych (Richardson, Fielding, Smollett i Sterne) wysuwają się na pierwsze miejsce, jeśli chodzi o żywotność i poczytność, lecz dwaj inni pisarze, mianowicie Daniel Defoe, autor Robinsona Crusoe, i Oliver Goldsmith, autor Plebana z Wakefieldu. To oni wygrali nagrodę wieczności, jaką jest pamięć ludzka, i gdy tamci sta¬nowią w dużej mierze zapomniane, zatopione grody, oni wystrzelają wysoko ponad toń czasu. Robinsona Crusoe czyta do dzisiaj każde dziecko. Pleban z Wakefieldu stanowi do dziś żelazny repertuar milionowych rzesz czytelniczych świata. Jakże się to stało? Dzięki jakim zaletom Pleban z Wa¬kefieldu stawił czoło żywiołom czasu i żyje do dzisiaj w wyobraźni? Przyczyna tkwi w głównej postaci utworu, w proboszczu z małej, imaginowanej osady w środkowej Anglii, doktorze Karolu Primrose, w którego autor tchnął tyle miłości, uczucia, życia i cnoty, tyle cierpliwości okazanej podczas ciężkich przejść i nieszczęść, że wyżłobiła w umy¬słach czytelników równie głębokie ślady jak biblijna opowieść Starego Testamentu o cierpliwym Hiobie, nawiedzanym klę¬skami z rozkazu Jahwe…