Bolesław Chrobry. Złe dni. Tom 3

Żyjemy w świecie, w którym łatwiej trafić na fałsz, niż szczerość. Możemy żyć złudzeniami, że nie będziemy cierpieć, ale prędzej czy później zostaniemy zdradzeni. Doskonale zdaje sobie z tego sprawę Grace, bohaterka książki "Od nowa", której życie w jednym momencie legło w gruzach. Grace jest dobrze prosperującą i uznaną psychoterapeutką, która szczyci się tym, że doskonale potrafi przewidzieć dalsze losy danej sprawy czy też przyszłości związku. Kiedy krótki czas przed wydaniem swojej książki, w której uczy kobiety, jak ważne jest pierwsze wrażenie i intuicja w wyborze życiowego partnera, jej mąż znika bez wieści, a matka jednego z kolegów jej syna zostaje zamordowana, jej życiowa sielanka znika nieodwracalnie. Na jaw wychodzą tajemnice i kłamstwa, którymi karmił ją jej własny mąż. Nic nie jest już tym samym, czym było do tej pory. Okazuje się, że kobieta, która myślała, że z łatwością potrafi przewidzieć obrót każdej sprawy, żyje w świecie iluzji. W jej głowie kłębią się miliony pytań. Kim jest mężczyzna, któremu przyrzekała miłość? Jakie tajemnice skrywa jego druga twarz, której do tej pory nie miała szansy ujrzeć? Czy lepiej pozostać biernym i żyć w niewiedzy, czy raczej zmierzyć się z brutalną rzeczywistością, która na zawsze zburzy panujący wcześniej spokój? Jedno jest pewne: Grace musi rozpocząć nowe życie dla siebie i swojego synka.

"Jane Austen to autorka powieści opisujących życie angielskiej klasy wyższej z początku XIX wieku. Miała niezwykły zmysł obserwacji, celne pióro i nieco ironiczne spojrzenie na świat. Jej ksiązki odznaczają się wyjątkową finezją i wdziękiem. Opisy postaci i relacji między nimi są tak plastyczne, że każda z nich doczekała się kilku ekranizacji. W tomie 2 Dzieł zebranych Jane Austen proponujemy: Rozważną i romantyczną Emmę Opactwo Northanger Sandition oraz Watsonowie. Te mądre, a momentami komiczne historie bohaterek, których nie da się nie pokochać, o utraconej i odzyskanej miłości oraz o ludzkiej naturze w całej jej złożoności, należą do najwybitniejszych utworów w literaturze brytyjskiej."

To już kolejny tom opowiadający historię Magdy, która niestety znowu trafia w swoim życiu na przeszkodę. Tym razem jednak znosi problemy dużo gorzej, wątpiąc w swoją przyszłość. Co tak naprawdę dzieje się w stajni w Pieńkach? Swojski klimat zakłócany jest problemami, których rozwiązań nie widać na horyzoncie. Jak poradzi sobie z tym główna bohaterka? Była "Jedną nogą w niebie", jednak wszystko, co dobre, z czasem się kończy. Magda ma już naprawdę dosyć i nie zdziwi to nikogo, kto dowie się, co przyszło jej przeżywać. Oszukiwanie samego siebie zawsze kończy się tym, że musimy wreszcie spojrzeć prawdzie w oczy i albo dalej udawać, albo zebrać resztki honoru i wyjść z tej toksycznej sytuacji. Ile można naginać karku? Magda chyba właśnie zbliża się do końca drogi. Powoli brakuje jej sił i ma ochotę się poddać. Czy stajnia będzie musiała zostać oddana w inne ręce? A jeśli tak, to czy dobre? Co z samą Magdą? Czy poradzi sobie z tym psychicznie? W historii przeplecie się też Adam, jednak nie wiadomo, czy z nim dziewczyna odnajdzie szczęście. W jej życiu pojawi się również ktoś nowy.

"Córka generała" Magdaleny Witkiewicz od Wydawnictwa Skarpa Warszawa to przepiękna powieść obyczajowa. Autorka znana ze wzruszających historii, tym razem również wyciśnie niejedną łzę z czytelniczego oka. Bo czy można pozostać obojętnym, zagłębiając się w poruszającą opowieść o trudnej, pełnej wyzwań miłości, która rozkwitła w cieniu walki o przetrwanie? Zwłaszcza w przypadku, gdy inspiracją do powstania książki były prawdziwe wydarzenia? Akcja powieści "Córka generała" Witkiewicz rozpoczyna się w przededniu wybuchu II wojny światowej. W wolnym mieście Gdańsk prawie każdy czuje, że konflikt zbrojny to kwestia dni lub nawet godzin. Mimo wiszącego w powietrzu zagrożenia Andrzej Taper ma inne zmartwienie, które przesłania mu wszystko. Jest zakochany! I to nie w byle kim, bo w Elise, córce emerytowanego generała. Niemieckiego generała, który jest głęboko zafascynowany Adolfem Hitlerem i jego zbrodniczą ideologią. Elise odwzajemnia uczucie Andrzeja, ale jak można się spodziewać, generał von Hummel nie akceptuje faktu, że jego córka zadaje się z Polakiem. I będzie robił wszystko, by zakończyć tę relację, a tym samym chronić swoją rodzinę. Nie zważa na to, że jego działania mogą stanąć na drodze wielkiemu uczuciu i unieszczęśliwić jego córkę. Chcesz wiedzieć, jak potoczą się losy Andrzeja i Elise? Czy Andrzej zdradzi miłość swego życia? Zastanawiasz się, jak wybuch wojny wpłynie na zakochanych? I czy da się wypełnić bolesną pustkę w sercu? Czytaj wspaniałą powieść obyczajową Magdaleny Witkiewicz "Córka generała". Zatop się w historii o trudnych życiowych wyborach i o ludziach, którzy wbrew wszystkim i wszystkiemu wierzyli w miłość. Czy wytrwali w tym to do końca? Uwielbiasz historie wywołujące wiele emocji, od których nie sposób się oderwać? Sięgnij po inne powieści Magdaleny Witkiewicz, pisarki, która wnosi znaczący wkład w polską literaturę obyczajową.

Odkąd odpowiedzialność za butik spoczęła głównie na jej barkach, Leonie Noirot jest osobą ogromnie zajętą. Aby pozyskać nowe klientki, podejmuje się zapewnić towarzyskie powodzenie niezbyt urodziwej i mało kobiecej lady Gladys. Współpraca z rzeczoną damą okazuje się trudna, a w dodatku Leonie wpadła w oko lordowi Lisburne'owi, arystokracie znudzonemu przymusowym pobytem w Londynie. A przecież ona absolutnie nie ma czasu na nierozsądne zauroczenia! Gdy jednak niepostrzeżenie nadciąga katastrofa, Leonie i lord Lisburne muszą połączyć siły.

Cykl Oregon Załoga „Oregona” jest atakowana przez bezwzględną hakerkę w tej pełnej akcji powieści wielkiego mistrza przygody numer 1 na liście bestsellerów „New York Timesa”. Kiedy napad na bank podczas Grand Prix Monako pozbawia Korporację środków na zagranicznym koncie, Juan Cabrillo i załoga „Oregona” nieoczekiwanie stają się bezbronni. Pozbawiony pieniędzy, Juan musi zaufać kobiecie ze

„…Wprzód egzystencja sztuki, artysty, związana była zawsze z jakimś mniejszym lub większym dworem, z osobą króla czy wielkiego pana; dopiero w nowoczesnym ustroju społecznym dwór mecenasa rozpylił się w szary tłum bezimiennej publiczności, która rozstrzyga o sławie i dochodach artysty. Osobliwe warunki życia wytworzyły typ cygana, tego króla bez ziemi, owijającego się dumnie dziurawą peleryną niby płaszczem monarszym. Świadomość, że o wartości jego decyduje talent, i tylko talent, stwarza w artyście lekceważenie kodeksu etyki społecznej w stosunku do mieszczucha, filistra (mydlarza, jak niedawno u nas się mówiło), którego uważa jakby za reprezentanta wrogiego plemienia; niestałość dochodów, niestosunek pomiędzy stanem materialnym a wysokim napięciem duchowym, częste wreszcie ocieranie się o świat zbytku — wytwarzają ową specyficzną gospodarkę, w której owoc kilkumiesięcznej pracy spożywa się w kilka godzin, aby nazajutrz rozpocząć życie czarnej nędzy, bardziej w tych kontrastach odpowiadające wyobraźni artysty niż ciągła uregulowana mierność. A wreszcie, te okresy wytężonej pracy, łamania się z samym sobą, to rozbujanie nerwów między upojeniem twórczym a zwątpieniem niemocy lub zawodu pociąga za sobą nieodzowną potrzebę równie silnych odczynów odurzenia i szalonych wybryków. Ta dekoracyjna strona życia cyganerii, te hulanki i ekscentryczności najbardziej podpadają oczom publiczności, jako iż tamte dnie i noce mozolnej, wytrwałej pracy pozostają w cieniu: stąd tyle ciem, wabionych owym łatwym na pozór, barwnym i niefrasobliwym życiem, leci ku temu światu — ażeby w nim spłonąć. Tę też cyganerię, bawiącą się, biesiadującą, całującą ładne buziaki, płatającą tysiączne psoty, wziął Murger za przedmiot swoich Scen. …Cyganeria! to pojęcie skrystalizowało się pod piórem Murgera po raz pierwszy i definitywny zarazem…" Tadeusz Boy Żeleński

Czasy, kiedy kobiety nosiły kapelusze i rękawiczki, po Warszawie jeździły dorożki, a miłość ludzi z różnych sfer nie była sprawą łatwą. Dworki Podlasia i Mazowsza. Helena obserwuje?świat, zmienia się, spełnia marzenia… Jak kochać i być kochaną? Tego świata już nie ma, ale wzruszenia zostały. Początek wieku XX, Podlasie, dwór szlachecki w Sabniach. Młoda wdowa wraca z córeczkami do domu rodziców. Ma jedno marzenie: zostać pisarką! Halszka, jak ją nazywa rodzina, to artystyczna dusza: pięknie gra na pianinie, maluje, ale nade wszystko uwielbia literaturę. Czy mogłaby napisać prawdziwą powieść o miłości? Otoczenie nie zachwyca się jej planami: powinna wyjść za mąż po raz drugi, zająć się dziećmi i domem. Ale pozornie delikatna i rozmarzona Halszka jest uparta. Pisze po nocach powieść o nauczycielce, którą pokochał arystokrata. Ojciec zdziwiony determinacją córki, zasięga rady zaprzyjaźnionego pisarza Bolesława Prusa. Halszka dostaje błogosławieństwo mistrza, tata finansuje wydanie pierwszej powieści. „,Oby sprzedało się chociaż sto książek tej mojej „Trędowatej“, modli się Halszka. Sprzedaż idzie w setki tysięcy... To nie koniec, lecz dopiero początek opowieści o tym jak Helena Mniszkówna została królową romansu z wyższych sfer. Zdobyła wielką popularność, ale zapłaciła wysoką cenę za sukces. Perypetie życia Halszki mogłyby być fabułą jej książki. Naprawdę nazywała się Rawicz – Radomyska, a po pierwszym mężu Chyżyńska. Była panią dworów w Rogalach i w Kucharach - ziemianką zwykłą i niezwykłą, bo prowadziła dwór i pisała z potrzeby serca, nie dla zysku i nie dla sławy. Nie była autorką jednej książki. Napisała ich 30. Na ile opowiadała w nich o sobie? I jaka była naprawdę? Dziś coraz mniej osób pamięta nazwisko: Mniszkówna. Bardziej znany jest tytuł pierwszej powieści „Trędowata“. Książkę wznawiano przed wojną 16 razy, trzykrotnie filmowano. Krytycy surowo ją osądzali jako „, romansidło“,, mimo to sprzedawała się na pniu. Po wojnie, gdy zakazano druku wszystkich książek Mniszkówny, czytelniczki przepisywały ręcznie całe rozdziały i użyczały sobie rękopisy. Opinie krytyków nie miały dla nich znaczenia, emocje, które budziła tak. Jak więc mierzyć wartość literatury? Powieść biograficzna o Helenie Mniszkównie, pisarce, która poruszyła miliony serc jest próbą odpowiedzi na te pytania. Ale też zaproszeniem do dworków Podlasia i Mazowsza, do czasów, kiedy kobiety nosiły kapelusze i rękawiczki, po Warszawie jeździły dorożki, a miłość ludzi z różnych sfer nie była sprawą łatwą. Sposobność by wraz z Heleną obserwować świat, zmieniać się, spełniać marzenia. Kochać i być kochaną. Tego świata już nie ma, ale wzruszenia zostały.