Rewolucja niebieska. Powieść o Mikołaju Koperniku

Jeśli pociąga Cię historia i fascynują losy Cesarstwa Rzymskiego mamy dla Ciebie propozycję! Jest nią "Wespazjan. Trybun Rzymu"! Czy jest lepszy sposób na poznawanie historii niż lektura dobrej powieści historycznej, która oparta jest na faktach, ale przy tym niepozbawiona rozmachu narracyjnego? Zdaje się, że nie! Młody, dopiero wkraczający w dorosłość chłopak, opuszcza rodzinny dom. Wespazjan ma skromne pochodzenie i zapewne nie spodziewa się ani tego, że jego imię będzie kiedyś tak wiele znaczyło, ani że w jego rękach znajdą się losy cesarstwa. Póki co kieruje swoje kroki do Rzymu. Chce znaleźć patrona i wstąpić do armii. Trafia na moment, kiedy imperium trzęsie się w posadach. Cesarz Tyberiusz starzeje się, a prefekt gwardii pretoriańskiej, Sejan, zaczyna przejmować władzę. Nie ma jeszcze cesarskiego tytułu, ale nie przeszkadza mu to w tym, by manifestować, że ma wiele do powiedzenia i żąda szacunku. Zdrady i intrygi to chleb powszedni w Rzymie. Wespazjan ma problemy, by dostosować się do takich warunków, dlatego też korzysta z okazji i rusza do Tracji, by dołączyć do stacjonujących tam legionów. Sytuacja jest jednak trudna - trwa bunt. Wespazjan, rzucony na głęboką wodę, bierze udział w swoich pierwszych bitewnych zmaganiach. Równocześnie budzi się w nim pragnienie, by odkryć, kto jest odpowiedzialny za rewoltę.

Pierwsza od pięciu lat powieść mistrza prozy. Główny bohater, Gaponia, jest zausznikiem dyktatora rządzącego upadłym państwem. Choć cyniczny, nie jest idealnym funkcjonariuszem reżimu - ma wątpliwości, myśli samodzielnie, zadaje pytania, upomina się o ofiary przemocy. W końcu zostaje odsunięty od wpływów i osiada nad Bugiem, gdzie angażuje się w namiętny, choć w istocie zimno wykalkulowany związek z młodą prostytutką. Tymczasem kraj staje się „przestrzenią gwałtu, przemocy, brutalności”. Jest wina i jest kara, ale te dwie rzeczy rzadko mają ze sobą związek. Opowieść o władzy, manipulacji, małości człowieka w skrajnych okolicznościach, ale też o odradzaniu się, o tęsknocie za tytułowym blaskiem w świecie zdegenerowanym, brudnym, źle urządzonym.

Kultowa seria powieści grozy dla młodych czytelników. Aż dwanaście tomów wypełnionych akcją, magią i nieprawdopodobnymi zwrotami fabularnymi. Zegar czarnoksiężnika. Osierocony dziesięciolatek trafia do olśniewającej rezydencji wuja Jonathana. Ma nadzieję na bezpieczną życiową przystań, ale w nowym miejscu czekają go zdumiewające przygody. Wuj nie jest tylko dobrodusznym starszym panem, dom skrywa mroczne tajemnice, a do tego jeszcze dziwna sąsiadka...Magiczny amulet. Miał nadzieję, że amulet przyniesie mu szczęście – zamiast tego przynosi tylko zło. Lewis jest pewien, że szczęśliwa moneta dziadka Barnavelta z 1859 roku jest w rzeczywistości magicznym amuletem. Dzięki nowej mocy może robić wszystko, co chce. Ale gdy tylko zawiesza monetę na szyi, zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Tajemnicze listy przybywają w środku nocy. Dziwna, ciemna postać zdaje się go śledzić. A kiedy Lewis w końcu dokona zemsty na swoim szkolnym prześladowcy, czuje się tak, jakby ktoś był w jego ciele, zachęcając go do pójścia jeszcze dalej. Czy Lewis obudził siły, których nie jest w stanie kontrolować?

Ursula Kroeber de Guin swoją twórczością literacką na dobre wpisała się w historię literatury. Jeżeli miałeś już do czynienia z wyjątkowymi opowiadaniami Ursuli lub interesuje cię wysokiej klasy fantastyka, koniecznie sięgnij po książkę “Cała Orsinia”. Jest to wspaniały zbiór, który zachwyci niejednego czytelnika. Orsinia to państwo o słowiańskich naleciałościach ze stolicą w Krasnoy. Miasto położone jest na trzech wzgórzach - Pałacowym, Katedralnym i Uniwersyteckim. To tu rozgrywają się wydarzenia opisane w zbiorze “Cała Orsinia”, w skład którego wchodzą “Opowieści orsiniańskie” z 1976 roku, powieść “Malafrena” z 1979 roku, a także trzy pieśni i dwa dodatkowe opowiadania. To przepiękna podróż po wyjątkowym i zachęcającym kraju Orsinii, podczas której można zatopić się w opisach malowniczych krajobrazów oraz dać się pochłonąć wydarzeniom, nieprzewidywalnym zwrotom akcji i intrygującym bohaterom. Całość opakowana jest w inną rzeczywistość, która mimo że jest wytworem bujnej wyobraźni autorki, zdaje się być namacalna i rzeczywista dzięki odniesieniom geograficznym i nawiązaniom kulturowym oraz historycznym. Każdy miłośnik fantastyki powinien sięgnąć po ten zbiór!

Bohater prozy Waldemara Bawołka ma pięćdziesiąt lat i zajmuje się trzema rzeczami: utrzymywaniem przy życiu starej matki, paleniem tanich papierosów i piciem tanich alkoholi oraz próbami przerobienia swojej przeszłości. Jego życie toczy się nie na zewnątrz, lecz w środku – w myślach meandrujących pomiędzy rytualnie powtarzanymi czynnościami a znanymi na pamięć rozmowami. „Echo słońca” to opowieść o „przeciętnych Polakach” podszyta nienazwaną tęsknotą i żalem za czymś, co nawet nie tyle minęło, ile nigdy się nie zdarzyło.

Przejmująca powieść laureatki Nagrody Bookera Starożytna Troja przez ponad dekadę opierała się oblężeniu greckiej armii. Krwawy konflikt wziął się ze sporu o porwaną kobietę – Helenę. Z obozu Greków wojnie przygląda się inna kobieta – Bryzejda. Kiedyś była królową jednego z sąsiednich państewek, ale Achilles złupił jej miasto i zamordował męża oraz braci. Teraz Bryzejda jest branką Achillesa, jego nagrodą honorową. Gdy Agamemnon, brutalny wódz greckich sił, żąda Bryzejdy na własność, Achilles odmawia udziału w walkach, a trojańscy wojownicy coraz śmielej poczynają sobie na polu bitwy… Bryzejda jest niewzruszoną i chłodną obserwatorką potwornej wojennej codzienności. Tylko jedną spośród tysiąca kobiet żyjących za kulisami tej wojny – niewolnic, prostytutek, piastunek… Kobiet, których losy historia doszczętnie wymazała. Zapierająca dech w piersiach proza Pat Baker ożywia odległy świat greckiego obozu, a złożone portrety bohaterów oraz historie znane z mitologii opowiedziane z perspektywy kobiety zachwycają i skłaniają do refleksji.

Nowoczesny mówca MÓWI do ludzi, a NIE WYGŁASZA przemówienia. Jest otwarty, życzliwy i autentyczny. Jego celem jest podzielenie się wiedzą, zainspirowanie innych, a nie zdobycie uznania i wzbudzenie podziwu... niezależnie od tego, czy zwraca się do audytorium bezpośrednio, czy za pośrednictwem kamery, czy ma jednego odbiorcę, czy kilka tysięcy. Czy mówienie do ludzi jest trudne? Raczej nie. Wystarczy stanąć prosto, wziąć głęboki wdech, wyprowadzić głos, artykułować wyraźnie. A jednak... Jeśli kiedykolwiek zdarzyło Ci się zabrać głos w debacie, przemawiać na konferencji, odpowiadać na pytania dociekliwych dziennikarzy czy chociażby zdawać egzamin ustny, to wiesz, że mówienie bywa trudne. Oddech staje się płytki, głos niknie, jest słaby, monotonny, zamiera w gardle, a mówca brzmi niepewnie i nudno. Może być i tak, że mówi bardzo szybko i nerwowo i nagle jego głos wchodzi na wysoki rejestr, przez co nieprzyjemnie piszczy. Wtedy nawet najlepiej przygotowane merytorycznie wystąpienie nie dociera do odbiorcy. Nad głosem i sposobem mówienia warto pracować w każdym wieku i przy każdej okazji. Ta książka powstała, by Ci w tym pomóc. Znajdziesz tu 87 ćwiczeń służących wzmocnieniu głosu i poprawieniu dykcji, a także uczących ekspresyjnego sposobu wyrażania siebie i swoich przekonań. Skoro sztuka mówienia jest zbiorem reguł i zasad, których należy przestrzegać, by mowa była zrozumiała i perswazyjna, to znaczy, że każdy może tę umiejętność opanować. Może się nauczyć brzmieć pewnie i przekonująco, a przy tym być autentycznym, pozostawać sobą.

Berlin. Rok 1945. Dzień po ślubie małżonkowie rozgryzają kapsułki z cyjankiem i – na wszelki wypadek – strzelają sobie w skronie. W tym samym miejscu, zaledwie kilka godzin później, inne małżeństwo podaje szóstce dzieci truciznę. Matka też ją zażywa. Ojciec martwych już dzieci dobija żonę strzałem w tył głowy. Sam wychodzi do parku przed budynkiem i ostatnim nabojem kończy ze sobą. Ludzie ci noszą nazwiska Hitler i Goebbels. Trzecia Rzesza ginie samobójczą śmiercią. Zdarzenia z berlińskiego bunkra to kulminacja fali samobójstw, jaka przetaczała się przez Niemcy od końca I wojny światowej. Historyk Christian Goeschel przygląda się temu wstrząsającemu zjawisku i rozkłada je na czynniki pierwsze. Samobójstwa w Niemczech umieszcza w szerokim politycznym, kulturowym, ekonomicznym i społecznym kontekście. Napisanie książki stało się możliwe dzięki niezwykłemu znalezisku – autor dotarł do zbioru autentycznych listów samobójców. Rezultatem jest unikalne spojrzenie na historię narodowego socjalizmu – oczami ludzi, którzy za chwilę się zabiją