Młokos

„…Wprzód egzystencja sztuki, artysty, związana była zawsze z jakimś mniejszym lub większym dworem, z osobą króla czy wielkiego pana; dopiero w nowoczesnym ustroju społecznym dwór mecenasa rozpylił się w szary tłum bezimiennej publiczności, która rozstrzyga o sławie i dochodach artysty. Osobliwe warunki życia wytworzyły typ cygana, tego króla bez ziemi, owijającego się dumnie dziurawą peleryną niby płaszczem monarszym. Świadomość, że o wartości jego decyduje talent, i tylko talent, stwarza w artyście lekceważenie kodeksu etyki społecznej w stosunku do mieszczucha, filistra (mydlarza, jak niedawno u nas się mówiło), którego uważa jakby za reprezentanta wrogiego plemienia; niestałość dochodów, niestosunek pomiędzy stanem materialnym a wysokim napięciem duchowym, częste wreszcie ocieranie się o świat zbytku — wytwarzają ową specyficzną gospodarkę, w której owoc kilkumiesięcznej pracy spożywa się w kilka godzin, aby nazajutrz rozpocząć życie czarnej nędzy, bardziej w tych kontrastach odpowiadające wyobraźni artysty niż ciągła uregulowana mierność. A wreszcie, te okresy wytężonej pracy, łamania się z samym sobą, to rozbujanie nerwów między upojeniem twórczym a zwątpieniem niemocy lub zawodu pociąga za sobą nieodzowną potrzebę równie silnych odczynów odurzenia i szalonych wybryków. Ta dekoracyjna strona życia cyganerii, te hulanki i ekscentryczności najbardziej podpadają oczom publiczności, jako iż tamte dnie i noce mozolnej, wytrwałej pracy pozostają w cieniu: stąd tyle ciem, wabionych owym łatwym na pozór, barwnym i niefrasobliwym życiem, leci ku temu światu — ażeby w nim spłonąć. Tę też cyganerię, bawiącą się, biesiadującą, całującą ładne buziaki, płatającą tysiączne psoty, wziął Murger za przedmiot swoich Scen. …Cyganeria! to pojęcie skrystalizowało się pod piórem Murgera po raz pierwszy i definitywny zarazem…" Tadeusz Boy Żeleński

Zuzanna i Adam to para, jakich wiele. Mieszkają w niewielkim miasteczku nad jeziorem i pracują w tym samym gabinecie stomatologicznym. Żyją z dnia na dzień. Pewnego dnia dzieje się jednak coś strasznego. Po tragicznym wypadku muszą podjąć decyzję, która na zawsze zmieni ich życie. Kolejne dni są koszmarem. Wyrzuty sumienia nie dają im żyć, a ich codzienność zamienia się w piekło. Do tego ktoś wie, co zrobili i zaczyna ich szantażować. Chce, by zapłacili za swój błąd. Pewnego dnia Adam znika. Zuzanna wie jedno, musi zrobić wszystko, by go odnaleźć. Zrobiliśmy coś złego to opowieść o tym, jak jedna zła decyzja może zniszczyć całe życie. To opowieść o obsesyjnej miłości i zemście. O przeszłości, która nie pozwala o sobie zapomnieć.

Dlaczego musimy napisać na nowo starożytną historię ludzkości. Odkrycia, które rzucają wyzwanie oficjalnej nauce. Zatajone fakty z naszej odległej przeszłości zdemaskowane: narodziny cywilizacji miały miejsce przed milionami lat. Michael Baigent – wybitny niezależny badacz prehistorii, wczesnej historii i religii – tropi, tak jak Michael Cremo i Richard Thompson w bestsellerze Zakazana archeologia: ukryta historia człowieka, zdumiewające prehistoryczne i starożytne artefakty, lekceważone bądź pomijane milczeniem przez oficjalną naukę: Odcisk stopy ludzkiej sprzed 150 milionów lat. Przecinające się tropy dinozaura i człowieka. Precyzyjne narzędzia sprzed 38 milionów lat. Żelazny gwóźdź sprzed prawie 400 milionów lat. Żadnej z tych dat nie można pogodzić z obowiązującym obrazem naszych dziejów. Są zaprzeczeniem wszystkiego, co nauka mówi nam o początkach cywilizacji. Dzięki bezkompromisowości autora pytania: Czy ludzie zamieszkiwali Ziemię już przez milionami lat? oraz: Czy ludzkość tworzyła w tak zamierzchłej przeszłości cywilizacje, które były niszczone przez wielkie kataklizmy? – stają się mniej nieprawdopodobne. Baigent ujawnia słabe punkty darwinowskiej teorii ewolucji i fakty nie do zaakceptowania przez ortodoksyjnych uczonych. Tak jak Graham Hancock i J. Douglas Kenyon dowodzi, że rozwiązanie znanych nam, a do chwili obecnej niewyjaśnionych wciąż zagadek: koegzystencji ludzi i dinozaurów, źródeł starożytnych zaawansowanych technologii i ich niewyobrażalnych dokonań, tajemnic alchemii, istnienia reinkarnacji i tysiąca innych – przybliża nas do zdumiewającej prawdy: narodziny pierwszej ludzkiej cywilizacji miały miejsce przed milionami lat.

Lubisz zagadki i niebanalnych bohaterów? Kręcą Cię historie detektywistyczne? Zdecydowanie musisz sięgnąć po książkę "Tajemnica brakującej głowy" autorstwa Jeffa Cohena i E.J. Coppermana. Samuel Hoenig to popularny detektyw, który zarabia na życie poprzez odpowiadanie na niedorzeczne i irracjonalne pytania. Mężczyzna ma zespół Aspergera, dzięki czemu potrafi odnaleźć nawet najbardziej skryte odpowiedzi. Jakiś czas temu zadał sobie nowe, oryginalne pytania: Kto ukradł zamrożoną głowę z Instytutu Krioniki Garden State? Kto inny, jak nie ON znajdzie rozwiązanie tej nietypowej zagadki? Hoenig jedzie wraz z nową znajomą do Instytutu, gdzie odkrywa, że kradzież to nie najgorsza zbrodnia, do jakiej doszło w tym budynku. Drogą dedukcji Samuel znajduje kolejne tropy, ale czy uda mu się odkryć, kto jest sprawcą tego wszystkiego? Dowiesz się tylko i wyłącznie, jeśli przeczytasz "Tajemnicę brakującej głowy".

Bruno nie ma łatwego dzieciństwa. Kiedy jego ojciec ginie - głupią i przypadkową śmiercią, chłopak musi szybko wydorośleć. Gangsterzy są nieuchwytni, a policja zbyt szybko umarza śledztwo. Syn ofiary poprzysięga zemstę, pragnie odwetu nie tylko na gangsterach - sprawcach rodzinnej tragedii, lecz także na służbach. Bruno pracuje dla wielu bossów, powoli zapisuje na swoim koncie kolejne głowy, swojej zemście podporządkuje całe życie. Nie ma w nim miejsca na rodzinę, dobrą pracę, a na pewno nie na miłość. Ta pojawia się znienacka, kiedy los stawia na drodze Brunona młodą Rosjankę. Wiera niczego się nie boi, bo też niczego nie ma do stracenia. Chociaż dopiero startuje w dorosłe życie, ona również zdążyła poznać jego gorzki smak. Nie zdaje sobie sprawy, że grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo: dziewczyna stanowi walutę w zatargu między gangsterami zza Buga, a Bruno jest pośrednikiem. Jak skończy się ten deal? Czy miłość pokona zło? Przekonacie się sami, czytając trzecią - ostatnią - część bestsellerowej serii Zapomnij, że istniałem.

W miasteczku Złorzecze burmistrz wymyśla nietuzinkową promocję, żeby miasto zaczęło choć trochę zarabiać. Zaczyna promować miasto klątwą czarownicy, którą spalono na stosie wieki temu i która przeklęła całe miso do ostatniego mieszkańca. Imię i nazwisko tej czarownicy przypadkiem okazuje się ważne dla kobiety, która trzy miesiące wcześniej wyszła z więzienia, gdzie siedziała za napad na bank i zabójstwo. Ludzie zdążają tłumnie do miasta na „nagi sabat”, który musi się odbyć pod nieobecność proboszcza, bo ten by na to nie pozwolił. Podczas sabatu wybucha nie tylko panika. Komendant policji zostaje zawieszony z powodu agresji wynikłej z hasła „wegańskie koty są zdrowsze” bo jest przekonany, że knajpa sprzedaje potrawy z kotów. Na jego miejscu pojawia się P.O komendanta, niestety zostaje znaleziony martwy z miotłą wbitą w pierś… A to dopiero początek. Czy ten kto morduje to Marina Oczar, spalona na stosie czarownica, czy może ktoś o wiele bardziej realny? Zemsta podobno najlepiej smakuje na zimno… z pietruszką wielopalczastą.