Trzy serca

Maria Rodziewiczówna, być może nieświadomie, samą siebie obsadzała często jako główną bohaterkę snutej opowieści. Zawsze był to silny charakter, kobieta ciężko pracująca, dobrze zdająca sobie sprawę, jak niewdzięcznie świat traktuje jej płeć. Pisarka zdecydowanie wyprzedzała w myśleniu o kobietach własną epokę, bo i sama tę epokę wyprzedzała działaniem i myśleniem. Nie była przy tym wcale pobłażliwa dla kobiet, widziała ich wady, ale potrafiła dostrzec zalety. Wyraźnie zmagała się ze zjawiskiem emancypacji, chyba nieco zazdroszcząc młodym kobietom, że potrafią wywalczyć więcej, niż było to możliwe za czasów jej młodości. Z drugiej strony lekceważyła te, które biernie odgrywały role, w jakich widział je świat. Żeby kobiety same się zastanowiły, jaki dla nich jest wstyd i hańba w tych obyczajach niby opiekuńczych, w tym ohydnym „nie wypada”! Nie wypada się uczyć, bo to ujma kobiecości, nie wypada samej jeździć i chodzić; nie wypada pannie obrać sobie fachu i opuścić dom rodzicielski; nie wypada ostrzyc warkoczy, zrzucić gorset, ubierać się niemodnie; nie wypada nie być naiwną, palić tytoniu, śpiewać wesołych kupletów i gwizdać; nie wypada być człowiekiem, mieć indywidualność, charakter! No a gdy przestrzega tych prawideł, jakaż nagroda? Dostanie męża. To ci dopiero szczyt wart takiego starania! W Kądzieli poznamy całą galerię postaci kobiecych. Pani Taida samodzielnie zarządza, i to z sukcesem, majątkiem ziemskim (jak sama Rodziewiczówna), na dodatek wychowując dwóch synów. Nie sprzeciwia się obyczajom, tylko ciężko pracując, wykuwa swoją ziemską drogę. Drugą główną bohaterką jest córka jej kuzynki, Stasia, która wbrew wszystkiemu chce zostać lekarzem, odrzucając wszelkie konwenanse. A jednak właśnie te dwie kobiety okazują się bratnimi duszami. Piękna opowieść o obowiązku, miłości, przyjaźni. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Zwiedzamy miasto to filcowo-kartonowa książeczka w nowej serii Akademii Mądrego Dziecka Czytaj i baw się. Książeczka opowiada o tym jak wygląda życie w mieście. Zwiedzamy je razem z autobusem, który dołączony jest do książeczki na tasiemce. Autobus musimy wyciągnąć z okładki i postawić w odpowiednich nacięciach na środku pierwszej strony. Dzięki wycięciu w stronach autobus jedzie z nami przez kolejne strony książeczki. Razem z nim jedziemy ulicą miasta mijając domy, dzieci, i inne samochody. Mijamy park w którym dzieci bawią się na zjeżdżalni oraz przejeżdżamy przez tunel. Na każdej stronie mały czytelnik ma krótkie pytanie wymagające pokazania lub policzenia. Książeczka zachęca do wspólnej zabawy, duże, lekkie strony są idealne dla małych rączek do oglądania i przekładania, a stojący pojazd umili zabawę i wspólne czytanie. Nawet "W środku nocy" czytamy Sagera

Adam Bede – to największe arcydzieło George Elliot, niewątpliwie jej najlepsza i najbardziej charakterystyczna powieść. To jeden z nieśmiertelnych klasyków literatury. Angielska prowincja, życie prostych farmerów, ich codzienne zmagania z przyrodą, ich codzienne smutki i troski oraz czysta miłość, która prowadzi do więzienia. Wspaniale opisane realia początku XIX wieku, bo też właśnie realistyczna była wówczas angielska literatura, ale Adam Bede to jeszcze silniej i dobitniej podkreśla.

Kasze. Zapomniane, odkąd ziemniaki zawładnęły naszymi stołami. A to one od wieków były podstawą w kuchni wszystkich grup społecznych. W ozdobnej zastawie pojawiały się na królewskich i książęcych stołach. W glinianych misach w chłopskich izbach. Odkryjcie, jak smaży się kresowe pymchy, piecze pieróg biłgorajski i podkarpackie huski. Poznajcie najlepszy makowiec z kaszą manną z Podkarpacia i słynną fifkę, czyli zupę łódzkich tkaczy. Sprawdźcie, czym różni się smak krupniku kujawskiego od krupniku na wędzonych śliwkach. W jaki sposób na Dolny Śląsk, Śląsk Opolski i Ziemię Lubuską trafiła kasza kukurydziana i co z tym wspólnego mieli górale czadeccy. Dlaczego królowa Anna Jagiellonka kazała sprowadzać do Warszawy kaszę z Radomska oraz jakie przysmaki królowały w domach mieszczan w Warszawie czy Krakowie w dwudziestoleciu międzywojennym. Poznajcie roślinne wersje wielu regionalnych przysmaków: grysikowca, siekańców, izbickich golasów, szydłowieckich kaloszy, podkarpackich granatów, zawijoków janowickich, kresowej kuleszy i jacznika czy panirochów.

Jeśli zachwycasz się popularnym ostatnio serialem, a nie znasz książki - musisz to koniecznie nadrobić! "Dewajtis" to klasyka literatury, którą zdecydowanie warto poznać. Przenosimy się na Żmudź w końcu XIX wieku. Młody Żmudzin, Marek Czertwan, po śmierci ojca musi zająć się majątkiem Poświcie, który należał do jego zaginionego przyjaciela. Chciałby usamodzielnić się i pójść własną drogą, jednak wrodzone poczucie obowiązku nie pozwala mu na to. Jedyne ukojenie znajduje przebywając przy starym dębie - tytułowym Dewajtisie. Gdy wreszcie zaczyna mieć szansę na szczęśliwe życie, zakochując się w młodej Irenie, duma i lęk przed osądem innych nie pozwala mu na okazanie uczuć. Rodziewiczówna, pisarka kontrowersyjna jak na swoje czasy, stworzyła piękną, pozytywistyczną powieść, w której pokazuje XIX-wieczny etos pracy u podstaw. Jednocześnie jednak nie stroni od ukazania negatywnych cech ziemiaństwa polskiego w czasach zaborów. W powieść wpleciony jest też element baśniowy, którego symbolem jest stary dąb.

Oto prawdziwy klasyk literatury obyczajowej z erosem w tle. Na początku XX wieku książką "Kochanek lady Chatterley" zaczytywały się po kryjomu nawet te najbardziej pruderyjne panie. Kiedyś szokowała, dzisiaj trafia do rąk spragnionych wrażeń czytelniczek w zupełnie nowym wydaniu. Oś fabuły toczy się wokół rodziny Konstancji Chatterley. Jej małżonek został poważnie ranny podczas działań wojennych i nie jest już w stanie sprostać jej potrzebom. Dla dobra żony decyduje się zezwolić jej na poszukanie innego mężczyzny. Konstancja poznaje wkrótce gajowego Oliwiera Parkina, a sytuacja wymyka się spod kontroli, gdy zachodzi z nim w ciążę... Nic dziwnego, że książka ta wywołała spory obyczajowy szok zaraz po I wojnie światowej. D.H. Lawrence nie wahał się przed pokazaniem bardzo fizycznej strony miłości kobiety i mężczyzny, co było nie lada wyzwaniem dla czytelników w 1928 roku (pierwsze wydanie powieści). A należy pamiętać, że nieocenzurowana wersja, którą dzisiaj dostają do rąk czytelnicy, ukazała się oficjalnie dopiero w epoce "wolnej miłości", czyli w latach 60. XX wieku. Problematyczne było już samo zarysowanie na kartach książki romansu angielskiej damy z dobrego domu z prostym leśniczym, nie wspominając już o przedstawionym z najmniejszymi szczegółami orgazmem. Klasyka gatunku!

"Ci, którzy przeżyli" to pierwsza część trylogii "Stulecie Winnych" Ałbeny Grabowskiej. Poznaj losy rodziny Winnych w czasach I wojny światowej i w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Stanisław Winny cierpi. Z przerażeniem patrzy na śmierć swej żony, która odeszła podczas porodu bliźniaczek: Marii i Anny. Boi się, że nie podoła roli samotnego ojca, zwłaszcza że ma już dwóch starszych synów. Czasy są wyjątkowo trudne. Jest czerwiec 1914 roku. Wybuch wojny jest kwestią dni, może tygodni. To, że przetoczy się ona przez polskie ziemie, jest rzeczą pewną. W obliczu nieszczęścia rodzice Stanisława i jego bracia przychodzą mu z pomocą. Przed nimi cztery długie lata wojny i epidemia grypy hiszpanki. Przed nimi burzliwe lata międzywojnia, ale teraz, w czerwcu 1914 roku, nikt jeszcze nawet się tego nie domyśla... Oto pierwszy tom bestsellerowej sagi autorstwa Ałbeny Grabowskiej. Epicka opowieść o losach rodziny z podwarszawskiego Brwinowa ukazana została na tle dramatycznej historii Polski w XX wieku. Cykl ten ukazuje nam kolejnych członków rodziny Winnych w ciągu stu lat: od momentu wybuchu I wojny światowej po czasy współczesne. Składają się nań następujące tomy: - "Ci, którzy przeżyli", - "Ci, którzy walczyli", - "Ci, którzy wierzyli". Ałbena Grabowska stworzyła również zbiór opowiadań nawiązujących do wydarzeń i postaci tego cyklu.

Intrygujący przewodnik po świecie natury, którą mamy tuż pod swoim nosem. Pokaż najmłodszym, jak fascynujący może być świat na zewnątrz i w jaki sposób można się o niego zatroszczyć. "Chodź na dwór!" to pozycja kierowana do wszystkich młodych odkrywców, którzy interesują się najbliższymi im fragmentami środowiska naturalnego. Na dworze mogą oni poznawać nowe rzeczy, przyglądać się temu, co przygotowała dla nas wszystkich przyroda. Publikacja namawia do korzystania z codziennego, naturalnego otoczenia, takiego jak park, ogród, las czy skwer za domem. Dzięki temu dzieci mogą pielęgnować w sobie nowe postawy, które być może przyczynią się do ich wyborów na przyszłość. Kto wie, może znajdą w sobie miłość do zwierząt, roślin, projektowania przestrzeni czy skomplikowanych śledztw? Książka ma na celu pokazywać sposoby na efektowne współdziałanie z najbliższym otoczeniem, utworzonym przez naturę. Propozycja ta przedstawia szereg zajęć, które zainspirują najmłodszych do pogłębiania wiedzy z zakresu zoologii, botaniki, dendrologii, astronomii, meteorologii oraz ekologii. Jednocześnie działania, podejmowane za namową książkowych treści, mają stanowić wspaniałą, przede wszystkim twórczą zabawę. Dzięki podpowiedziom, zawartym w publikacji, dzieci będą wiedziały, jak zadbać o świat, by nie ulegał powolnej degradacji. To pozwoli uchronić go przed losem, jaki mogą mu zgotować ludzie, powielając swoje dotychczasowe błędy. Autorką publikacji "Chodź na dwór" jest Catherine Ard.