Dżungla w ogrodzie. O dzikiej przyrodzie wokół nas

"Pamiętniki. Największy kochanek wszech czasów" to wybór wspomnień najsłynniejszego uwodziciela w dziejach ludzkości. Miał 186 cm wzrostu, ciemną karnację, czarne oczy i włosy, które wszakże (wedle ówczesnej mody) skrywał zazwyczaj pod peruką. Giacomo Casanova to jedno z najbardziej znanych nazwisk w dziejach. Ten XVIII-wieczny prawnik, złodziej, oszust, karciarz, filozof, dyplomata i pisarz stał się dla potomnych synonimem uwodziciela. Pierwsze (choć niespełnione) miłosne uniesienia poznał już w wieku lat dwunastu. Przez ponad siedemdziesiąt lat burzliwego życia przeżył tyle przygód, że można by nimi obdzielić kilku filmowych bohaterów. Uwodził i był uwodzony, wiązał się z kobietami z różnych sfer i środowisk. Pojedynkował się (słynne starcie z Branickim), siedział w więzieniu, podróżował... Podawał się za kabalistę, alchemika i cudotwórcę. Należał do masonerii... I uwierzcie na słowo, że to wszystko to jeszcze nic! Casanova pozostawił po sobie pokaźny dorobek literacki. Składają się nań sztuki teatralne, dysputy, rozprawy, zbiory anegdot i opowiastek. Przekłady literackie i oczywiście wspomnienia. Najbardziej obszernym dziełem jest "Historia mojego życia", czyli 12-tomowy cykl wydany po raz pierwszy w Lipsku w latach 20-stych XIX wieku pod nazwą "Pamiętniki". Jak do tej pory nie doczekaliśmy się jeszcze na pełny polski przekład pamiętników Casanovy. Z prawdziwą przyjemnością prezentujemy więc naszym czytelnikom ich obszerne fragmenty zawarte w niniejszej książce. Składają się one na spójną i barwną opowieść o człowieku, który stał się pionierem pewnej rewolucji obyczajowej. W czasach form i konwenansów oraz wszechobecnej pruderii pokazał, że fizyczność może być równie ważna co szlachetne, wzniosłe uczucia. Udowodnił, że mężczyzna również pragnie podobać się kobietom i zabiegać o ich względy i że nawet zawołany uwodziciel sam może paść ofiarą swoich własnych uczuć. W pamiętnikach wspomina o związkach z grubo ponad setką kobiet. Były to zarówno przelotne miłostki, jak i długoletnie, wartościowe relacje. A tajemnica tego jakby nie patrzeć sukcesu tkwi być może w tym, że uwodził, nie mając świadomości tego; będąc sam uwodzonym. Tak przynajmniej pisał. Ale czy to aby na pewno prawda?

W tej opowieści życie ma smak czekolady... Nad Malinową Bombonierką zawisły czarne chmury. Pasierb ciotki Emilii nie cofnie się przed niczym, żeby odebrać Ninie należne jej dziedzictwo. Zdesperowana dziewczyna, szukając ratunku, czyta stare zapiski swojej ciotki i poznaje fascynującą historię jej życia. Młoda Emilia Dobrzycka, zmuszona przez apodyktyczną matkę do wstąpienia do zakonu, musi zrezygnować z beztroskich marzeń o studiach. Kiedy przełożona wysyła ją na postulat do Szwajcarii, trafia do małej manufaktury pralinek. Siostry uczą ją tajników produkcji najlepszej na świecie czekolady i dzięki temu Emilia zyskuje nowy cel w życiu. Jak zakończy się batalia Niny o chocolatierkę i jaki wpływ będą na nią miały sekrety z przeszłości ciotki? Czy bracia Jeurissenowie o romantycznie brzmiących imionach - Romeo i Valentijn - okażą jej wsparcie czy wręcz przeciwnie? Dowiecie się tego z urokliwej opowieści, która udowadnia, że życie jest jak czekolada - czasem słodkie, niekiedy gorzkie, a momentami twarde jak orzechy wypełniające jej aksamitne wnętrze?

"Niewidzialni rodzice. Jak rozmawiać o niepłodności" to książka poruszająca trudny temat bezpłodności, przeznaczona nie tylko dla osób borykających się z tym problemem, lecz również dla tych, którzy widzą go u swoich bliskich. Bezpłodność to często ogromny cios dla małżeństw starających się o dziecko. Niestety problem ten dotyka bardzo wielu ludzi, a jego przyczyny mogą być zróżnicowane - od uwarunkowań genetycznych, przez różne choroby, aż po nieprawidłowy styl życia. Wydaje się jednak, że w każdym przypadku jest to prawdziwe tabu. Większość osób nie wie, w jaki sposób rozmawiać o swojej sytuacji ani jak opowiedzieć o niej bliskim. Książka "Niewidzialni rodzice. Jak rozmawiać o niepłodności" porusza ten trudny temat i stara się go "oswoić". Dostarcza cennych wiadomości dotyczących jego przyczyn. Samo wyjaśnienie problemu jest pierwszym krokiem do jego zaakceptowania i zrozumienia. Z publikacji mogą skorzystać zarówno osoby, które nie mogą mieć dzieci, jak i ci, którzy mają bliskich dotkniętych problemem bezpłodności. Ci pierwsi lepiej zrozumieją swoją sytuację i otrzymają pomoc w jej zaakceptowaniu. Drudzy z kolei nauczą się, jak lepiej okazywać im wsparcie.

"Przynęta" to niezwykle wciągający kryminał z misterną intrygą. Wystarczy, że zaczniesz czytać, a nie będziesz się mógł od niego oderwać. Bohaterkami "Przynęty" są trzy kobiety prowadzące badania środowiska naturalnego w miejscu, w którym ma powstać kamieniołom. W skład zespołu wchodzą: Rachel Lambert - kierująca zespołem ornitolog, próbująca pozbierać się po niedawnej zdradzie, botanik Anna Pearce, szukająca okazji, żeby popełnić pewne oszustwo, oraz Grace Fulwell - tajemnicza i zamknięta w sobie zoolog. Gdy zostaje odnalezione ciało właścicielki pobliskiej farmy, wszyscy myślą, że jest to samobójstwo. W końcu pożegnalne słowa Belli Furness - "Dłużej tego nie zniosę" - świadczą same za siebie. Tylko Rachel, która dobrze znała Bellę, ma pewne wątpliwości. Kilka dni później pojawia się kolejne ciało. Tym razem kobieta została zamordowana. Śledztwo prowadzi Vera Stanhope. W przeszłości miała już do czynienia z tą okolicą i wolałaby o tym zapomnieć. Inspektor Stanhope musi poznać prawdę i poskładać w całość informacje z życiorysów wszystkich trzech kobiet, które mogą być w to zamieszane, tym bardziej że każda ma coś do ukrycia. Czy uda jej się zidentyfikować mordercę? Czy morderca wpadnie w pułapkę zastawioną przez inspektor Verę?

Astronom, lekarz, prawnik, polityk, ekonomista, matematyk, geograf, tłumacz, historyk, filozof. Żył w czasach granicznych, w okresie wielkich przemian ideowych, społecznych i politycznych, między polskim średniowieczem a renesansem, gdy astronomia przenikała się z astrologią. Astrologiczna Ryba. Ów znak zodiakalny symbolizuje zniszczenie i odrodzenie oraz intelektualną iluminację. Taki też był żywot Kopernika, rozdarty między rozlicznymi obowiązkami a pasją, której oddawał się w samotności, kładąc podwaliny pod nowoczesną naukę. Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię nie krzykiem i autoreklamą, tylko zgodnie z naturą Ryb – wytrwałością i siłą spokoju.

Mistrzowie powieści szpiegowskiej pod lupą Niektórzy pisarze czerpią garściami z własnych doświadczeń w pracy w służbach; inni prowadzą dogłębny research, docierając do byłych oficerów i szpiegów. Czy wszystko, co opisują, jest prawdą? Czy literatura szpiegowska może być źródłem informacji na temat pracy wywiadu? Autorzy opisują nowoczesne metody inwigilacji, sposoby werbowania agentów, szyfrowania informacji, fałszowania dokumentów i prowadzenia tajnych przeszukań oraz to, jak nowoczesne technologie wpłynęły na pracę agencji wywiadowczych. Krótki kurs szpiegowania to pasjonująca rozmowa o nowoczesnym wywiadzie i klasyce literatury szpiegowskiej oraz krytyczna ocena mistrzów gatunku – od Fredericka Forsytha, przez Toma Clancy’ego do Vincenta V. Severskiego.

"Doktor Zosia" jest trzecią częścią cyklu powieściowego Ałbeny Grabowskiej "Uczniowie Hipokratesa". To połączenie beletrystyki, powieści obyczajowej, z historią polskiej medycyny. Ałbena Grabowska z zawodu jest lekarzem neurologiem. Jest już też znaną pisarką, a największą sławę przyniosła jej trzytomowa powieść przeniesiona na ekran - "Stulecie Winnych". Akcja dwu poprzednich tomów "Uczniów Hipokratesa" toczyła się w II połowie XIX wieku, w "Doktorze Zosi" natomiast pisarka umieściła akcję w wieku XX, przed pierwszą wojną światową oraz w trakcie jej trwania. Dzięki autorce czytelnik może zapoznać się z obrazami z życia przedwojennej i wojennej Warszawy, poznać historię Szpitala Ujazdowskiego. Właśnie tam, w wojskowym szpitalu, doktor Zosia dostała propozycję pracy. W szpitalu ma okazję przyglądać się wielu medycznym sławom. Doktor Zosia, po stażu na różnych oddziałach, decyduje się zostać pediatrą. Gdy nadchodzi wojna, rozpoczynają się aresztowania wśród personelu szpitala. Wielu z tych ludzi pracuje w konspiracji, los rzuca ich do obozów czy sowieckich więzień. Najgorsze chwile dla Warszawy nadchodzą wraz z wybuchem powstania. Jak zwykle w powieściach Grabowskiej fikcja miesza się z historią. Heroiczna praca lekarzy na tle płonącej Warszawy to obrazy tak bardzo realistyczne i prawdziwe. Czytelnik ma okazję poznać pracę lekarza w Warszawie w czasach najtrudniejszych, kiedy każdy dzień jest pełen lęku o los najbliższych, o los szpitala, pacjentów, los całego miasta.