Dziwne losy Jane Eyre

Molly właśnie stanęła oko w oko z mężczyzną, który dziesięć lat temu złamał jej serce. On również nie był szczęśliwy na jej widok. Co gorsza, zachował się jak palant, czym rozdrapał wciąż świeżą ranę w sercu Molly. Ich ostatnie spotkanie zakończyło się katastrofą. Ojciec Noaha nakrył ich w jego pokoju, do którego weszła przez okno, mając nadzieję uwieść gorącego sąsiada. Teraz Noah jest jednym z najlepszych futbolistów w kraju i właśnie dołączył do drużyny, z którą Molly i jej brat Logan są związani zawodowo. Dawni sąsiedzi, czujący do siebie urazę, znowu będą mieli ze sobą kontakt. Noah jest dla Molly przepustką do dalszej kariery, niestety jego zachowanie wskazuje na to, że nie zamierza niczego jej ułatwiać. Oboje są wrogo nastawieni, jednak będą musieli współpracować, żeby zrealizować projekt, w który są zaangażowani.

Wstrząsające – bo prawdziwe – świadectwo. Historia, która nie powinna się powtórzyć, ale której nie wolno przemilczeć. Gdy Alina Peretti zaczyna się zmagać z demencją, jej syn Jacques uświadamia sobie, że to ostatni moment, by spisać historię, która porusza go najbardziej: historię własnej rodziny. Próbuje więc wygrać wyścig z czasem, bo uważa, że utrwalenie wspomnień matki jest jego powinnością wobec bliskich i świata. Alina Peretti, obecnie ponaddziewięćdziesięcioletnia, doświadczyła na własnej skórze dwóch szalejących totalitaryzmów XX wieku. Kiedy miała osiem lat, wybuchła druga wojna światowa i cały świat dziewczynki legł w gruzach. Została wywieziona na Sybir, trafiła do obozów przejściowych, by wreszcie znaleźć schronienie w Szwecji. Jej uparta matka postanowiła jednak wrócić z córką do Warszawy, aby odnaleźć pozostałe dzieci. Po powstaniu warszawskim, z którego cudem uszły z życiem, Alina z matką i siostrą trafiły tam, gdzie śmierć zbierała największe żniwo – do obozu w Auschwitz.

„Przecież mamy siebie” to głęboka i poruszająca opowieść o skomplikowanych relacjach oraz emocjach, które pojawiają się w obliczu utraty. Historia skupia się na Szymonie, który po nagłej śmierci żony, Marii, traci sens życia i staje się jedynie cieniem samego siebie. Jego świat, dotychczas wypełniony marzeniami i planami, nagle pęka na pół, a codzienność przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie. Silne więzi w obliczu tragedii W miarę jak dni mijają, Szymon poznaje Polę - najlepszą przyjaciółkę Marii, która staje się dla niego wsparciem w najciemniejszych chwilach. Pola, świadek ich szczęścia i skarbniczka wspomnień, rozumie ból Szymona jak nikt inny. Ich relacja rozwija się na tle wspólnej żałoby, a między nimi zaczyna rodzić się coś, co oboje nie planowali. Przyjaźń i miłość: To opowieść o bliskości, która ocala, ukazująca, jak w trudnych momentach można odnaleźć wsparcie w nieoczekiwanym miejscu. Odkrywanie prawdy: Szymon zaczyna dostrzegać rzeczy, które wcześniej mu umykały, a Pola z kolei zmaga się z własnymi wyborami i pragnieniem szczęścia. Przełamywanie ciszy: Historia pokazuje, jak ważne jest mówienie o emocjach, które często pozostają niewypowiedziane, a które mają moc uzdrawiania. Emocjonalna podróż W miarę jak fabuła się rozwija, czytelnik zostaje wprowadzony w świat, w którym przeszłość i teraźniejszość splatają się w niezwykły sposób. Szymon i Pola muszą zmierzyć się z własnymi demonami oraz z tajemnicami, które mogą zaważyć na ich przyszłości. To nie tylko historia o stracie, ale także o nadziei i odwadze do budowania nowego życia, nawet gdy wszystko wydaje się stracone. Uniwersalne przesłanie „Przecież mamy siebie” to książka, która porusza uniwersalne tematy miłości, przyjaźni i żalu. Przedstawia, jak ważne są relacje międzyludzkie oraz jak potrafią one przetrwać nawet w najtrudniejszych okolicznościach. Autor, Natalia Sońska, z niezwykłą wrażliwością ukazuje złożoność ludzkich emocji, a także siłę, jaką daje bliskość drugiej osoby. Ta historia to nie tylko lektura, ale prawdziwa podróż do wnętrza ludzkiej duszy. Jeśli pragniesz zgłębić temat bliskości, miłości i odnajdywania sensu w trudnych chwilach, warto sięgnąć po tę książkę. Pozwól sobie na emocjonalne doświadczenie, które może zmienić Twoje spojrzenie na życie i relacje z innymi.

W tej historii nic nie jest tym, czym się wydaje. Konstancja - kobieta potrafiąca wyczuć zapach zbliżającej się śmierci, tajemnicza Stew, Markiz - dziedzic rodu di Sant’Angelo, oraz Pilot, który wybiera się w swoją ostatnią podróż. Czwórka bohaterów połączonych mroczną tajemnicą próbuje stanąć twarzą w twarz z prawdą o człowieku, która nie zawsze bywa łatwa do przełknięcia. Czy można eksperymentować z uczuciami i bezkarnie przekraczać własne granice? A może miłość wcale nie wymaga wyłączności?

Kim był Jakub Szela? Rżnącym panów zdegenerowanym mordercą, oswobodzicielem chłopów, a może bojownikiem walki klasowej? W polskiej historii i kulturze mało jest postaci równie znanych i jednocześnie o tak zakłamanej pamięci jak on. Od prawie dwustu lat powstawały o nim przeciwstawne pieśni, wiersze, powieści oraz prace naukowe i nadal otaczają go sprzeczne legendy. Wiodącą wymyśliła tuż po rabacji galicyjskiej nienawistna Szeli szlachta. Sprzeciw przyszedł jednak ze wsi, gdzie chłopi uznali go za bohatera, który walnie przyczynił się do zniesienia pańszczyzny. Z kolei po drugiej wojnie światowej komuniści – w uznaniu dla jego rewolucyjnych instynktów – wzięli Szelę na sztandary. Panów piłą to historia zmagań o zdominowaną przez ziemiaństwo i inteligencję przeszłość Polski. Nie było w niej miejsca dla chłopów i ich najsłynniejszego przywódcy. Ta książka pokazuje dlaczego.