Do przodu, dziewczyny! Prawdziwa historia rewolucji Riot Grrrl

Lucrezia ma szesnaście lat i od niespełna roku jest żoną księcia Ferrary. Jest też pewna, że mąż chce ją zamordować. Wyczuwa to w powietrzu, gdy pozuje do królewskiego portretu, uwięziona pod warstwą gorsetów i jedwabi. Widzi to w oczach służących, gdy czeszą i układają jej płomiennorude włosy. Czuje to w brutalnym męskim uścisku w małżeńskim łożu. Zobaczyła już na własne oczy, że książę Alfonso zrobi wszystko, by osiągnąć każdy swój cel. Jeszcze kilka miesięcy temu całe miasto świętowało jej zaślubiny, a ona cieszyła się swobodami, o jakich nie mogła marzyć w rodzinnym domu. Szybko orientuje się jednak, jaki jest warunek jej małżeńskiego szczęścia, a jeszcze szybciej – że nie będzie w stanie go spełnić. Jej los wydaje się przesądzony. Ale czy na pewno?

"Historia pracy. Nowe dzieje ludzkości", monumentalna i przełomowa książka autorstwa Jana Lucassena, to historia pracy par excellence. Trudno szukać drugiego dzieła traktującego o tej tematyce i napisanego z takim rozmachem. To fascynująca podróż przez milenia - od łowców i zbieraczy po kapitalizm Doliny Krzemowej. Jan Lucassen stworzył autentycznie globalną historię pracy, a nie jedynie kolejny opis perspektywy Europy i USA. Czytelnicy poznają opowieści o pracy pochodzące ze wszystkich zakątków naszej planety i z każdej epoki. Karty publikacji pełne są intrygujących bohaterów: azteckich rolników, niewolników, staroegipskich budowniczych, chińskich robotnic, związkowców, islamskich mamek, średniowiecznych kopistów i wielu, wielu innych, często zdumiewających postaci. Autor zwalcza szkodliwe stereotypy, m.in. powszechnie panujące w neoliberalnym dyskursie przekonanie o naturalnym pochodzeniu nierówności społecznych. Opiera swoje tezy na interdyscyplinarnych dowodach, sięga po odkrycia antropologii, archeologii, teorie ekonomiczne, ale też badania nauk przyrodniczych, w tym analizy DNA. Jan Lucassen podejmuje starania, aby rzetelnie podkreślić różnicę pomiędzy tym, co jest faktem, a tym, co nadal pozostaje w sferze domysłów.

Mecenas”, „filantrop”, „magnetyczna osobowość”, „ludzie po prostu do niego lgnęli”. O Stanleyu Tolkinie w Nowym Jorku mówiło się wiele. Polak, który z powodzeniem prowadził kluby The Dom oraz Stanley’s Bar, gdzie gościła śmietanka nowojorskiej bohemy. Andy Warhol wyświetlał tam swoje filmy, The Velvet Underground grali swoje pierwsze performatywne koncerty, najwięksi jazzmani wdawali się w światopoglądowe dyskusje, a afroamerykańscy aktywiści planowali równościowe pikiety. Ale kim tak naprawdę był Tolkin, o którym polskie archiwa uparcie milczą? Jan Błaszczak niczym najlepszy detektyw prowadzi nas nowojorskimi ulicami Lower East Side i próbuje rozwiązać zagadkę Stanleya Tolkina. W śledztwie pomagają mu bitnikowskie poetki, organizatorzy punkowych koncertów z lat 70., artyści wizualni, międzynarodowej sławy kompozytorzy, księża z nowojorskich parafii, afroamerykańscy pisarze i potomkowie polskich emigrantów. A opowieść o Tolkinie jest też przewodnikiem po Nowym Jorku ostatniego półwiecza, gdzie od lat słodki zapach marihuany miesza się z rześkim powietrzem znad East River. Po mieście, którego mieszkańcy, jak niegdyś Stanley Tolkin, próbują realizować swój American dream.