Iwan Konwicki, z domu Iwaszkiewicz. Biografia

Codzienne gotowanie może być doskonałą zabawą. W swojej książce "Proste przyjemności. Łatwe i szybkie przepisy" Natalia Maszkowska pokazuje, jak wiele radości można czerpać z przygotowywania zwykłego obiadu. W książce "Proste przyjemności. Łatwe i szybkie przepisy" zawarto 100 różnych przepisów na każdą okazję. Opisano tu ciekawe pomysły zarówno na śniadania czy kolacje, jak i na główne dania obiadowe. To, co je łączy, to duża prostota. Wszystkie przepisy są bardzo łatwe w przygotowaniu i nie wymagają dużych zdolności kulinarnych. Równocześnie książka pokazuje, jak doskonale można się bawić w czasie gotowania i jak wiele radości przynosi eksperymentowanie w kuchni. Autorka postarała się, aby zamieszczone w książce przepisy były proste i zrozumiałe nawet dla osób, które nie mają żadnego doświadczenia w gotowaniu. To właśnie początkujący kucharze w największym stopniu mogą tu odkryć swoją pasję i talent kulinarny. Dzięki kreatywnemu podejściu książka ta może jednak zaciekawić nawet doświadczonych kucharzy. Natalia Maszkowska zdobyła wielką popularność dzięki swoim kanałom kulinarnym w serwisach społecznościowych. Urzekła widzów nie tylko dużą wiedzą i profesjonalnym podejściem do kwestii kulinarnych, ale także serdeczną osobowością. To ciepło bije również z jej książki. Książka kucharska spisze się absolutnie u każdego. Można w niej znaleźć dziesiątki ciekawych pomysłów na potrawy na każdą okazję.

Książka nominowana przez Szwedzką Akademię Kryminału do najlepszej Svenska Deckarakademin Oryginalna, makabryczna i trzymająca w napięciu powieść uznanego duetu tworzącego pod pseudonimem Erik Axl Sund! Intrygująca opowieść o tożsamości, jak również o tym, co może się wydarzyć, gdy chcemy odgrywać role, w których nikt nas nie obsadził. Czy naprawdę potrafimy się w nie wcielić? A może jesteśmy bezpowrotnie związani naszym materialnym statusem? Młoda dziewczyna wsiada w północnej Szwecji do pociągu towarowego i przyjeżdża nim do Sztokholmu. W czasie wywołanej przez siebie bójki zostaje zatrzymana przez policję, która w związku z tym zdarzeniem wszczyna śledztwo, a przy okazji stara się ustalić tożsamość dziewczyny. W dochodzenie angażują się doświadczeni śledczy: komisarz policji kryminalnej Jeanette Kihlberg, inspektor Jimmy Schwarz i inspektor Nils Åhlund.

Powieść, która pozwoli Ci zgłębić pewną tajemnicę. Sięgnij po nią i przekonaj się, co działo się w pewnym domu pod lasem, gdy w Polsce nastały ciężkie czasy. "Dom na skraju lasu" to powieść, która szybko rozpali czytelniczą ciekawość i pozwoli zgłębiać sekrety z przeszłości. Max Langer jest zamożnym szwajcarskim profesorem, który ma polskie korzenie. W pewnym momencie postanawia odwiedzić Polskę, by dowiedzieć się więcej na temat wcześniejszych losów swojej ukochanej żony, Christine. Na miejscu natrafia na młodą pracownicę uniwersytetu, Dorotę Wiśniewską. Ta chętnie podejmuje się wyzwania i przyjmuje zlecenie napisania książki o willach, znajdujących się pod Łodzią. Dorota, zajmując się swoim zadaniem, przygląda się życiu osób, które mieszkały w tym mieście w latach 1944-46. A działo się wówczas sporo. W końcu to w Łodzi tworzono nowe struktury państwa po tym, jak Warszawa została zniszczona w wojnie. Owiany tajemnicą dom zlokalizowany pod lasem zajmowała zdeterminowana kobieta, działająca dla propagandy, Michalina Starska. Miejsce to dzieliła z kochankiem, Antonim Gołąbkiem, który służył w Wojsku Ludowym w stopniu majora. Każde z nich skrywało własne sekrety, a te, gdyby tylko wyszły na jaw, mogłyby na nich ściągnąć potworne kłopoty. Postanowili jednak odłożyć problemy na bok i stworzyć w domu pod łódzkim lasem coś wyjątkowego. Tam zamierzali nacieszyć się życiem, zanim wszystko posypie się jak domek z kart. Jak zakończyła się ich chwilowa sielanka?

Tytułowe trio to Thora, August i Hugo - cynik, realistka i romantyk. „To się musi źle skończyć”, jak powiedział jeden z nich. Kim byli zanim się poznali? A kim by się stali, gdyby ich drogi się nie połączyły? Gdzieś pomiędzy dzieciństwem a dorosłością odkrywają i budują swoją tożsamość – społeczną, indywidualną i seksualną. Uczą się świata i siebie nawzajem. Są w relacji, którą trudno zdefiniować nawet im samym. Jest tam przyjaźń, radość i intymność, ale też dezorientacja i strach. Przyszło im żyć w czasach wszechobecnego kapitalizmu i konsumpcjonizmu - jedni próbują z tym walczyć, drudzy tylko krzyczą lewicowe hasła piastując ciepłe posadki i dziedzicząc pieniądze rodziców. Ale czy można mieć się dobrze, gdy świat zmierza ku zagładzie? Czy to rozsądne nie mieć wygórowanych ambicji? I czy każdy musi chcieć zmienić świat? Ta pokoleniowa powieść jest głęboko osadzona w naszych czasach, w naszych lękach, w naszych rozterkach i w naszej niepewności tego, na czym polega istnienie. Bo kiedy ma się dwadzieścia lat, to gardzi się zasadami, granice nie istnieją, a indywidualizm jest religią. Trio to niezwykle świeża powieść o młodych dorosłych, próbujących odnaleźć w swoje miejsce w społeczeństwie i świecie pełnym sprzeczności. Historia niezdefiniowanych relacji, poszukiwaniu własnej tożsamościci, życiu na marginesie kontekstów. To też gorzki komentarz do wizji pozornego raju, jakim są w powszechnym przekonaniu bogate kraje skandynawskie.

Człowiek, będąc w gruncie rzeczy bezbronny wobec zimna, włożył mnóstwo wysiłku w znalezienie sposobów przeżycia w skrajnych warunkach atmosferycznych. Nauczyliśmy się tak budować domy, tak szyć ubrania, tak się odżywiać, by chronić się przed niskimi temperaturami. A mysikrólik? Ptaszek wielkości kciuka potrafi przetrwać kilkunastostopniowe mrozy, nastroszywszy piórka i odpowiednio spożytkowując energię. Podobnie radzą sobie inne stworzenia: zmiana ubarwienia, hibernacja, zwiększanie masy ciała, specjalna budowa kończyn czy dzioba, ocieplone schronienia, gromadzenie zapasów – każdy gatunek znalazł swój sposób na przetrwanie najmroźniejszych miesięcy. Ptaki mają pióra puchowe, ssaki futro, które chroni je przed zimnem. Liczne zwierzęta, takie jak bobry, niedźwiedzie i niektóre owady, budują gniazda i nory, które uzupełniają lub zastępują bezpośrednie okrycie ciała. A niektóre, jak niezwykły susłogon arktyczny, zamarzają, żeby nie zginąć. Zimą tylko pozornie nic się nie dzieje. Bernd Heinrich zabiera czytelnika do świata zasypanego śniegiem, skutego mrozem i… tętniącego życiem. „Bernd Heinrich, wielokrotnie nagradzany autor książek przyrodniczych, w „Zimowym świecie” opisuje, w jaki sposób zwierzęta radzą sobie podczas mroźnych miesięcy. Niektóre, na przykład norniki, przez całą zimę kryją się w podziemnych tunelach i wyściełanych trawą gniazdach. Inne małe ssaki, jak wiewiórki ziemne, przesypiają cały śnieżny sezon. Pewne owady dzięki specyficznym składnikom we krwi wprowadzają się w stan przechłodzenia, inne wręcz przeciwnie – zamarzają, by przetrwać. Wiele zwierząt pozostaje aktywnych: spędzają czas w ciepłych norach i gniazdach i wychodzą na zewnątrz tylko w poszukiwaniu pożywienia. Heinrich pokazuje czytelnikom skupiska zimujących owadów, podąża śladami łasicy zostawionymi na śniegu i podgląda malutkie mysikróliki poszukujące jedzenia. Ta książka to wspaniała pozycja zarówno dla fanów dobrej literatury, jak i miłośników przyrody.” Nancy Bent, „Booklist” „Z pewnością niewielu ludziom na świecie udało się wejść do bobrzego żeremia… Bernd Henrich, profesor biologii z uniwersytetu w Vermont, zrobił to, by dogłębnie poznać sposoby, dzięki którym zwierzęta przeżywają zimę. Latem, gdy rozlewiska wyschły, a bobry opuściły swoje gniazda, Heinrich z latarką w dłoni wczołgał się do legowiska, aby jak najdokładniej zbadać warunki mieszkaniowe tych zwierząt. Podobnie bada strategie przetrwania innych stworzeń. Zdumiewa go mysikrólik złotogłowy, „ptaszek niewiele większy od koliberka rubinobrodego”, który pozostaje aktywny w czasie mroźnych zim […] i który zdaniem autora symbolizuje „wykształcone ewolucyjnie, zdumiewające i odkrywcze strategie, dzięki którym zwierzęta radzą sobie w zimowym świecie”.” „Scientific American” „Historie opisywane przez Heinricha są niezwykłe i wciągające – dzięki mnogości wspaniałych przykładów, pasji dzielenia się wiedzą oraz szacunkowi i podziwowi autora dla otaczającej go przyrody.” „Kirkus”

Wraz ze śmiercią królowej Elżbiety Rakuszanki, żony Kazimierza Jagiellończyka umiera średniowiecze. To czas kiedy powstaje i nabiera żywych barw nowy Wawel, to czas płodnych umysłów, które potrafią czcić nie tylko rozum, ale i ciało. To Kraków z przełomu wieków, Wrocław, Legnica i biskupia Nysa. To czas kiedy Księstwo Moskiewskie uderza w Wielkie Księstwo Litewskie i bije, głosząc, że jest bite. To czas koronacji Zygmunta Starego, wtedy jeszcze Jagiellończykiem zwanego i jego ożenku z młodziutką Barbarą Zapolyą. Bo Bona była tą drugą… Trzecią…

Słynna polska dziennikarka opowiada o prawie 40 latach życia spędzonych w Nowym Jorku. Książka "Głowaccy. Arka na Manhattanie" jest historią polskich losów w wyśnionej Ameryce od wyjazdu z PRL aż do czasów współczesnych. Ewa Zadrzyńska wyjechała do Nowego Jorku w 1984 roku, dołączając tam do swojego męża Janusza, znanego pisarza i scenarzysty. W swojej książce opowiada o apartamencie na Manhattanie, który staje się przyczynkiem do rozważań o życiu w mieście innym niż wszystkie. Anegdoty z życia wyższych sfer przeplatają się z historiami o biedzie, która dotyka wielu mieszkańców Nowego Jorku. Mieszkanie Głowackich na Manhattanie w latach 80. XX wieku stało się kultowym punktem na mapie Nowego Jorku dla polskiej emigracji, uciekającej z kraju przed autorytarnym systemem czasów PRL. Ewa Zadrzyńska-Głowacka opisuje swój stosunek do tego miejsca i wspomina wszystkie lata, które w nim spędziła z mężem oraz córką, a w ostatnim czasie już sama. To opowieść autobiograficzna, ale jednocześnie silnie dotykająca losów wielu Polaków, którzy czasem z własnej woli, a czasem z przymusu śnili przez lata swój amerykański sen.