PAKIET Bajkowe boardbooki / Czerwony Kapturek / Kopciuszek / Kot w butach

Czy zastanawialiście się kiedyś, dlaczego tak wiele rzeczy znika w nocy pod waszymi łóżkami? Papierki po cukierkach. Sreberka po czekoladkach. Talerze i kubeczki. Czasem nawet ulubiona książka, a zwłaszcza skarpetki. To oczywiste. Nie jesteście jedynymi lokatorami waszych pokoi! Poznajcie Elenkę. Elenka ma młodszą siostrę zwaną Liskiem. Jako starsza z rodzeństwa jest od Liska rozsądniejsza i — rzecz jasna — odważniejsza. Siostry mieszkają we wspólnym pokoju, który jest zdecydowanie za duży dla nich obu. Na pewno więc mieszka w nim ktoś jeszcze. Na przykład Przeżeracz Pierwszy ze szlachetnej rodziny Przeżeraczy Podłóżkowych. Niewielki, całkiem sympatyczny potwór zajmuje się oczywiście straszeniem, ma jednak także wiele innych talentów: podkradanie cukru z cukiernicy, przestawianie książek na półkach, wyjadanie rodzynek z sernika, zaplatanie grzyw pluszowym jednorożcom, siusianie do mleka, a przede wszystkim poszukiwanie zaginionych Lisków. Ta ostatnia umiejętność Przeżeracza może się bardzo przydać Elence, której młodsza siostrzyczka właśnie zaginęła. A skoro tak, to natychmiast trzeba rozpocząć akcję poszukiwawczą!

Temat wirusów w ostatnim czasie bardzo często przewija się przez dyskurs medialny i codzienne rozmowy. Wielu rodziców i opiekunów zastanawia się, w jaki sposób wytłumaczyć dzieciom specyfikę działania tych organizmów. Autorzy książki "Wirus i inne drobne ustrojstwa" znaleźli na to doskonałą receptę. Bohaterem książki jest Piotrek. Piotrek jest... wirusem, który został stworzony do infekowania zwierząt. Pod wpływem wsparcia i dobrych rad swoich rodziców, postanawia on jednak sięgnąć po nowe wyzwania. Jego celem staje się zainfekowanie człowieka. Używając tej prostej i wyjątkowo ciekawej personifikacji duet Max Skorwider i Boguś Janiszewski w bardzo prosty sposób wyjaśnia trudne zagadnienia. Z książki możemy dowiedzieć się jaki charakter mają wirusy, czym wyróżniają się te organizmy oraz w jaki sposób różnią się od bakterii. Ponadto ta ciekawa i zabawna historia przynosi informacje na temat tego, w jaki sposób wirusy przenoszą się z człowieka na człowieka, dlaczego nie działają na nie antybiotyki oraz tego, w jaki sposób zachowanie higieny może znacznie ograniczyć ich rozprzestrzenianie się. Poruszony zostaje także aspekt układu odpornościowego i sposobów jego działania. Ta niezwykle zabawna i świetnie zilustrowana historia jest doskonałym pretekstem do poszerzenia swojej wiedzy na temat obecnych w naszym życiu zagrożeń. Grafik i rysownik Max Skorwider oraz autor Boguś Janiszewski to popularny duet twórców, którzy mają na swoim koncie kilka ciekawych i dobrze przyjętych książek dla dzieci, przybliżających młodym czytelnikom różne skomplikowane zagadnienia. Po ekonomii i sztucznej inteligencji przyszedł na czas na wirusy. Pozycje skierowane do młodych czytelników są zwykle mądre, zabawne i wciągające.

Masza jest zawsze chętna, żeby się bawić i trochę narozrabiać. Wielu rzeczy się nie boi, lecz są i takie, których się obawia. "Straszne historie Maszy. Opowieści z dreszczykiem" pokazują, jak dziecko może pozbyć się różnych lęków i że nie zawsze kryje się za nimi coś faktycznie przerażającego. Najlepsze opowieści to takie, które uczą i mają morał - właśnie w takim tonie utrzymana jest ta książka. Narratorką w niej jest Masza, która barwnie i lekko opowiada różne historie z dreszczykiem. Celem dziewczynki nie jest wcale wystraszenie małych Czytelników. Wpadła ona na inny pomysł: stwierdziła, że te opowieści pomogą jej i innym dzieciom poradzić sobie ze strachem. Z ochotą zatem podjęła się tego zadania, tym samym ukazując, że dziecięce lęki można przezwyciężyć i się ich pozbyć. I robi to bardzo przekonująco. Książka jest zbiorem dziewięciu opowiadań, które stworzono na podstawie uwielbianego przez dzieci popularnego serialu animowanego. Dla każdego rodzica, którego pociecha czegoś się obawia, ta publikacja jest świetnym rozwiązaniem. Doskonale nadaje się do czytania dzieciom każdego dnia - nie tylko w chwilach, kiedy czegoś się boją. Dzięki temu lepiej oswajać będą swoje lęki, zamieniając je na uśmiech i zrozumienie. Wszystkie historie opracowała Beata Żmichowska - autorka znana z przekładania wielu innych bajek na wersje książkowe. Wymienić można chociażby pozycje: "Tomek i przyjaciele. Biblioteka Bajek", "Stalowy Patrol na tropie. Robot Trains. Szukaj i znajdź" czy "Bing. Czynności. Nauka i zabawa". Pająki, ciemności, hałas, koszmary, tajemnicze odgłosy - to i o wiele więcej potrafi wzbudzić przerażenie wśród dzieci. Można to jednak zmienić: niech wszelki strach zostanie ujarzmiony i wyleczony przez sympatyczną Maszę!

Ile rodzic jest w stanie wytrzymać i poświęcić dla swojego dziecka? Czy tytułowa siła miłości wystarczy, by pokonać wszystkie przeszkody, z jakimi mierzą się rodzice adopcyjni małego Kacpra? "Siła miłości" to historia pewnej specjalistycznej rodziny zastępczej. Adam i Malwina Ostrowscy decydują się na adopcję niemowlęcia. O chłopca imieniem Kacper próbuje walczyć biologiczna matka, ale po dwóch latach, gdy sytuacja prawna dziecka jest już stabilna, to Ostrowscy przyjmują go do swojego domu. Chętnych do adopcji nie ma wielu, bo niewiele osób jest gotowych przyjąć malucha z zaburzeniami intelektualnymi. Adam i Malwina robią wszystko, by zapewnić Kacprowi najlepsze warunki do rozwoju, często kosztem własnych dorastających dzieci. Z biegiem lat okazuje się, że chłopak ma skłonności do agresji i przemocy, zwłaszcza wobec słabszych od siebie. Rodzice adopcyjni muszą podjąć jedną z najtrudniejszych decyzji. Czy dadzą radę z problemami nastolatka, czy poddadzą się i zrezygnują z opieki nad nim? To wybór, przed którym postawi ich los. Co zrobią w obliczu tak trudnej sytuacji? Czy wygra "Siła miłości"?

Nordyckie misterium. Krew, pożądanie i tajemnica. Żelazny Wilk to pierwsza książka z serii „Vardari”, odrębnego cyklu, którego akcja toczy się w uniwersum znanym z obsypanych nagrodami „Kruczych pierścieni”. Juva nienawidzi czytających z krwi. Są one otaczane czcią, lecz tak naprawdę to tylko pławiące się w ludzkim strachu oszustki. Juva doskonale o tym wie, bo sama pochodzi z rodu czytających z krwi, i przysięgła, że nigdy nie stanie się jedną z nich. Gdy jednak rodzinie zaczynają zagrażać vardari, budzący grozę wieczni, zostaje bezlitośnie wciągnięta w pogoń za dziedzictwem czytających z krwi: mroczną tajemnicą, która kiedyś zmieniła świat i może uczynić to ponownie. Aby przeżyć, musi stawić czoło wspomnieniu, o którym ze wszystkich sił starała się zapomnieć: wspomnieniu dnia, gdy ujrzała diabła.

Dziennik wyprawy, która zmieniła oblicze świata. Pod koniec grudnia 1831 roku angielski okręt „Beagle” pod dowództwem kapitana Roberta Fitzroya wypłynął z portu w Plymouth, aby sporządzić mapy wybrzeża Ameryki Południowej. W podróż wyruszył również dwudziestodwuletni ambitny i świetnie wykształcony przyrodnik Karol Darwin, który miał przywieźć nieznane okazy roślin i zwierząt. Przywiózł jednak znacznie więcej... Odwiedził Wyspy Zielonego Przylądka, gdzie w wysokim paśmie skał odkrył muszle, stanowiące dowód dla teorii o wznoszeniu i opadaniu lądu, Patagonię, w której odkrył szczątki wymarłych ogromnych ssaków, nieznanych dotąd nauce, był także w Chile, Peru, Tahiti, Nowej Zelandii i Australii. Okręt dotarł także na Galapagos – tam Darwinowi świat się zachwiał w posadach, a obserwacje fauny i flory stały się punktem wyjścia dla teorii ewolucji. Zaplanowana na dwa lata wyprawa ostatecznie trwała ponad pięć lat. Podróż na okręcie „Beagle” czyta się jak najlepsze książki przygodowe. To nie tylko opowieść o odkrywaniu nieznanego, dziewiczego świata, gdzie nigdy dotąd nie stanęła stopa człowieka, ale i wgląd w jeden z najbardziej błyskotliwych umysłów epoki. Opowieść o tym, jak wiara zderza się z nauką – w końcu to Darwin pokazał, że wszystkie żywe organizmy pochodzą od tego samego przodka. Karol Darwin (1809–1882) – brytyjski przyrodnik i geolog, twórca teorii ewolucji, zgodnie z którą wszystkie gatunki pochodzą od wcześniejszych form. Początkowo studiował medycynę na Uniwersytecie Edynburskim, lecz zrezygnował, a późniejsze studia na Cambridge wzbudziły w nim fascynację naukami przyrodniczymi. Kiedy ukazało się dzieło życia Darwina – O powstawaniu gatunków – wzbudziło międzynarodowe zainteresowanie i sporo kontrowersji, stając się jedną z najważniejszych książek w historii nauki: książką, którą interesowali się ludzie ze wszystkich klas społecznych, nawet niewykształceni. W uznaniu wybitnych osiągnięć Darwinowi po śmierci urządzono państwowy pogrzeb, jako jednemu z pięciu Brytyjczyków w XIX wieku nienależących do rodziny królewskiej. Pochowano go w Opactwie Westminsterskim obok Johna Herschela i Izaaka Newtona.

Książka Warszawskie dzieci ’44 pozwala spojrzeć z zupełnie nowej perspektywy na udział najmłodszych mieszkańców miasta w Powstaniu Warszawskim. To nie opowieść o bohaterskich walkach małych żołnierzy ani dyskusja o tym, czy wolno było im dać broń do ręki albo wysłać z butelką zapalającą na barykady. Po raz pierwszy ukazuje, jak dzieci uczyły się żyć w zupełnie nowej dla nich powstańczej rzeczywistości. Jak szybko musiały dorosnąć, by „wielka przygoda” nie zakończyła się śmiercią. Jak radziły sobie z przerażeniem, bólem, cierpieniem oraz koszmarnymi doświadczeniami, których były uczestnikami bądź świadkami. A także jak z traumą wyniesioną z powstańczej Warszawy musiały zmagać się do końca życia. Skłania do refleksji, jak doświadczenie Powstania Warszawskiego były przekazywane kolejnym pokoleniom. Spojrzenie na to wydarzenie oczami dziecka, poznanie jego emocji i dramatów odsłania prawdę o walce pozbawionej heroizmu oraz cenie, którą przyszło za nią zapłacić, by móc żyć dalej. O tym wszystkim dowiemy się, poznając wspomnienia m.in.: Beaty Tyszkiewicz, Krystyny Zachwatowicz-Wajdy, Magdaleny Zawadzkiej, Jarosława Abramowa-Newerlego, Jacka Fedorowicza, Krzysztofa Zanussiego, syna komendanta Armii Krajowej – Adama Komorowskiego, i syna „warszawskiej Niobe” – Mścisława Lurie.

Największa masowa egzekucja w historii niemieckich obozów koncentracyjnych. Dwa dni, 3 i 4 listopada 1943 roku. Ponad 42 tysiące zamordowanych w jednorazowej akcji likwidacyjnej, zaplanowanej w najdrobniejszych szczegółach, w niemieckich dokumentach opisanej pod kryptonimem Aktion Erntefest (akcja „Dożynki“). Krwawe dożynki. Szpalery nagich więźniów: mężczyzn, kobiet i dzieci. Prowadzonych całymi rodzinami na rozstrzelanie. Zmuszanych do układania się w dołach śmierci - jeden przy drugim, ciasno, na stygnących martwych ciałach. Każdy miał zginąć. Po kolei. Jedna kula - jedno życie. Głośna, wesoła muzyka, którą zbrodniarze zagłuszali strzały. I trzy kobiety, którym udało się wyjść z grobu... Ciała ofiar spalono dopiero kilka dni po zakończeniu akcji. Do wykonania tego zadania zmuszono pozostawionych przy życiu więźniów, których później też zgładzono. Książka Mariusza Nowika to rekonstrukcja tego nadal mało znanego ostatniego etapu akcji „Reinhard“.