Od ucha do ucha. Homo sapiens się śmieje

Niech Was nie zwiedzie pozorny spokój szetlandzkiej osady - pod płaszczykiem tradycji i stabilności może czaić się zło. Jakie? O tym już opowie Ann Cleeves w ostatniej części "Serii szetlandzkiej" pt. "Dziki ogień". W niewielkiej osadzie, na terenie gospodarstwa państwa Flemingów, znaleziono ciało młodej dziewczyny. Ofiara opiekowała się dziećmi jedynych bliskich znajomych Heleny i Daniela. Po raz kolejny okazuje się, że spokój, o którym marzyło małżeństwo, przeprowadzając się na Szetlandy, nie jest im dany. Ten, kto pozbawił życia Emmę Shearer, wybiera na miejsce zbrodni stodołę, gdzie całkiem niedawno dokonał samobójstwa poprzedni gospodarz. Czy ma to znaczenie? Emma Shearer nie była rodowitą mieszkanką osady. Przybyła tam kilka lat wcześniej i od samego początku pełniła funkcję opiekunki w jednym i tym samym domu. Nie plotkowano na jej temat ani nie posądzano jej o żadne niecne sprawki - żadnych romansów czy nawet drobnych kradzieży. A może było to tylko złudzenie? Może za przybyciem dziewczyny na wyspy kryje się jakaś tajemnica, a pozornie normalna przeprowadzka była w istocie ucieczką? Nikt wszak nie zna przeszłości Emmy. Tajemnice życia dziewczyny starają się odkryć Jimmy Perez i Sandy Wilson wraz z pomocą przybyłej Willow Reeves.

Pewnego dnia ofiary dawnych zbrodni znów zapukają do drzwi... Sielską atmosferę letniego poranka w dworku w Pochyliszkach, który pełni rolę gospodarstwa agroturystycznego, burzy krzyk jednej z właścicielek. Zostaje ona dotkliwie pogryziona przez własnego psa. Dwa dni później jej córka ulega wypadkowi spowodowanemu uszkodzeniem przewodu hamulcowego w samochodzie, a niedługo potem jej wnuczka, studiująca w Lublinie, zostaje zatrzymana przez policję pod zarzutem handlu narkotykami. Kiedy obie kobiety przebywają w szpitalu, nestorka rodu wyjmuje ze skrzynki anonimowy list z groźbą i dostaje ataku serca. Wydarzenia te budzą niepokój, wyraźnie widać, że ktoś uwziął się na kobiety. Kto je zastrasza? Kto i dlaczego pragnie ich śmierci? Jaką tajemnicę skrywają ściany dworku i okoliczny las?

Czym są Wyspy Owcze? I czemu w ogóle nazywają się Owcze, skoro właściwsze byłoby nazwanie ich Ptasimi? Wedle jednej z legend, wulkaniczny archipelag osiemnastu skał porzuconych na Atlantyku, potocznie zwany Farojami, powstał z brudu zza paznokci Boga, zebranego w trakcie tworzenia świata. Wedle innej, uformował się z ostatniego zęba, który wyleciał z paszczy pokonanego Stoorworma, potężnego morskiego węża. To miejsce pełne paradoksów, do dziś pomijane przez niektórych kartografów i serwisy meteorologiczne. Tu kiedyś żyły białe kruki, szczęście przynosiły rybie skrzela, a noga od stołu odegrała ważną rolę w historii farerskiej poczty. Jeśli koniec świata ma swój własny koniec, to znajduje się ON właśnie tutaj.

"Ratowałam od zagłady. Wspomnienia Irene Gut-Opdyke" to opowieść o siedemnastoletniej uczennicy szkoły pielęgniarskiej w Radomiu. Wybuch wojny zmusił młodą dziewczynę do rezygnacji z wielu ważnych dla niej wówczas spraw. Stała się bohaterką, jednak przez cały czas trwania wojny, los jej nie oszczędzał. Irenę spotkało wiele cierpienia i poniżeń. Jednak te wszystkie przykre doświadczenia sprawiły, że dziewczyna znalazła w sobie potężną siłę, która pozwoliła jej przetrwać i nieść ratunek innym. Irene zaangażowała się w konspirację. Swoje niemieckie w brzmieniu nazwisko wykorzystała, by ratować Żydów. Na każdym kroku ryzykując własnym życiem - pomagała ludziom w uciecze z getta. Ukrywała ich w lesie oraz w piwnicy majora SS, u którego pracowała w roli gosposi. Nie kierowała się nienawiścią, lecz miłością. Jej czyny są najwyraźniejszym przykładem potwierdzającym tezę, że zło można pokonać, czyniąc dobro. Po wojnie Irene wyjechała do USA. Przez wiele lat milczała na temat tych dramatycznych wydarzeń. Do spisania wspomnień skłoniły ją teorie, które zaprzeczały istnieniu Holocaustu i obozów koncentracyjnych. Książka ze wspomnieniami Irene Gut-Opdyke to niezwykle wstrząsające świadectwo heroizmu młodej, polskiej dziewczyny. Jej działania były największym buntem wobec zła, jakiego doświadczył świat i krzywdy innych ludzi. Publikacja książki odbiła się szerokim echem, a na jej podstawie w Nowym Jorku powstała sztuka teatralna.