Listy z epoki absurdu, czyli Miś II

Kolejny tom zbioru dzienników Krystyny Jandy! Dowiedz się więcej o jednej z najznakomitszych polskich aktorek, która raczy Czytelników wyjątkowo szczerą opowieścią o sobie i swoim życiu. "Dziennik 2005-2006" to publikacja, która zainteresuje nie tylko wiernych fanów aktorki, ale również wszystkich tych, którzy chcą poznać ją trochę bliżej. Krystyna Janda urodziła się 18 grudnia 1952 roku w Starachowicach. Jest nie tylko aktorką teatralną oraz filmową, ale również piosenkarką, pisarką oraz autorką felietonów. Pełni funkcję dyrektora artystycznego Och-Teatru oraz Teatru "Polonia". Jest absolwentką Państwowego Liceum Plastycznego w Warszawie oraz Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w tym samym mieście. Jej debiut aktorski nastąpił podczas studiów, w 1974 roku, gdy zagrała w spektaklu "Trzy siostry" Aleksandra Bardiniego w ramach Teatru Telewizji. Otrzymywała wiele nagród i szybko zaliczono ją w poczet najwybitniejszych aktorów XX wieku. To właśnie w dziennikach Krystyna Janda napisała o jednym ze swoich najważniejszych projektów: Fundacja oraz stworzenie Teatru Polonia. W każdym napisanym zdaniu widać jej zaangażowanie oraz wkład w to, co robiła i wciąż robi. Każdy Czytelnik znajdzie w tej książce odrobinę siebie, a przy okazji pozna nieco faktów z historii Polski. To nie tylko zwierzenia kulturalne, ale również odkrywanie prawdy o życiu i świecie. Wyjątkowo ludzkie oblicze aktorki sprawi, że stanie się dużo bliższa nam, odbiorcom, a zarazem zyska w naszych oczach jeszcze większe uznanie.

Czasem największe potwory nie skrywają się pod łóżkiem, tylko mieszkają w nas. Isabelle Rodriguez od dziesięciu lat nie przespała w całości ani jednej nocy. Lawiruje na granicy jawy i snu. Ma w życiu jeden cel, jednak nic nie idzie po jej myśli, a alkohol staje się jej najlepszym przyjacielem. Gdy w końcu pojawia się szansa, by zmierzyć się z demonami zarówno obecnymi, jak i tymi z przeszłości kobieta nie waha się ani chwili. FBI wpada na trop jej matki, a potem proponuje Isabelle układ. Gdy Alessandro Salvatore przed laty namieszał jej w głowie, przysięgła sobie, że nie dopuści do siebie żadnego mężczyzny. Ale teraz nie ma wyboru. Musi zacząć współpracować z agentem specjalnym Caldo, który będzie jej ciągle towarzyszyć, co Isabelle bardzo nie odpowiada. Facet jest arogancki, szorstki i cały czas ją irytuje. Do tego odbiera jej broń, przez co kobieta czuje się bezbronna i słaba. Jednak, jeżeli mają wspólnie wykonać zadanie, a Isabelle ma znaleźć matkę, musi mu zaufać. To będzie trudne, ponieważ kobieta odnosi wrażenie, że agent coś przed nią ukrywa. Dodatkowo Isabelle znowu spotyka Alessandra. Wydaje się, że obaj mężczyźni spychają ją w coraz większą ciemność. Czy jeden z nich zdoła utrzymać Isabelle na powierzchni?

Książka jest próbą odpowiedzi na pytanie, jak powracający Polacy radzą sobie w Polsce? W jakim stopniu zmienia się nasz stosunek do repatriantów? Czy w relacjach bohaterów jest więcej radości, czy rozpaczy? Najstarsze pokolenie repatriantów pamięta 1936 rok, gdy na mocy decyzji Rady Komisarzy Ludowych Sowieci deportowali ich z rodzimych terenów obecnej Ukrainy do Kazachstanu. Trafili tam, gdzie komisarz postawił palec na mapie. Polacy, podobnie jak Niemcy, Ukraińcy i inni, znajdowali się pod tzw. komendanturą. Bez jej zgody nie mogli nawet odwiedzić krewnych w sąsiedniej wiosce. Przeżyli tam ponad pół wieku jako członkowie narodu radzieckiego. W dużym stopniu się zasymilowali. Wiara pozostała zawsze ich wyróżnikiem. Polaków w Kazachstanie odkryła na nowo III RP w latach 90. XX wieku. Pierwsi repatrianci wracali do Polski na własną rękę, załatwiając sobie prywatne zaproszenia. Polski Sejm uchwalił ustawę repatriacyjną dopiero w 2000 roku. Na podstawie ustawy do Polski wróciło około 8000 osób, według różnych źródeł w kolejce czeka 15 – 20 tys. osób. 7 kwietnia 2017 roku Sejm przyjął nową ustawę o repatriacji.

Chwytająca za serce opowieść o tym, jak los potrafi pokrzyżować ludzkie ścieżki. I o trudnych decyzjach, z których czasem żadna nie jest właściwa. Ewa jest szczęśliwą matką i żoną, prowadzi z mężem pensjonat na Podhalu i razem wychowują kilkuletnią córeczkę. Nieszczęśliwy wypadek sprawia, że dziewczynka trafia do szpitala. Poczucie winy oraz wstyd nie dają Ewie spokoju. Kobieta uświadamia sobie, że prawda, którą ukrywała przed światem, musi wyjść na jaw… Czy raz otwarte drzwi do przeszłości da się jeszcze zamknąć? Ile krzywd i ran można wybaczyć w imię miłości?

Zaginione dziecko, zbrodnicza kradzież dzieła sztuki, niepowstrzymany morderca... To wyzwanie dla Sherlocka Holmesa i jego wszelkich słabości. Wyzwanie, w którym sztuka dedukcji i artystyczna natura oraz przyjaźń z Watsonem zostaną poddane najcięższej próbie. LONDYN. ŚNIEŻNY GRUDZIEŃ 1888. Trzydziestoczteroletni Sherlock Holmes, załamany pod ciężarem wyrzutów sumienia, wraca do

Nasze nerwice, nasza kuchnia i nasze rewolty. Kobieta indywidualistka w teatrze życia. W powieści Agnieszki Wolny-Hamkało poznajemy losy Anny. Śledząc, jak dziewczynka dorasta, czytelnik dostrzega zmiany zachodzące w Polsce po 1989 r. Biegająca boso u dziadków na wsi dziewczynka przeistacza się w zbuntowaną pankówę, by po latach zostać uznaną, choć nadal pełną artystycznego usposobienia panią doktor habilitowaną. Moja córka komunistka to także przejmująca opowieść o małych sprawach stających się