Trzecia płeć

"Dekameron" to zbiór stu opowieści, które w ciągu dziesięciu dni 1348 roku opowiada sobie grupa dziesięciu szlachetnie urodzonych florentczyków (siedem pań i trzech młodzieńców), którzy schronili się przed zarazą w okolicach Florencji. Każdy dzień miał swój temat zadany przez kolejno wybieranych „króla” lub „królową”. Nowele stanowią opis obyczajów w epoce włoskiego renesansu, dając wyraz z jednej strony bujnemu życiu, pełnemu miłości i przygód erotycznych, z drugiej zaś wyrażając podziw dla inteligencji, sprawności ludzkiego umysłu, bystrości i sprytu. Głównym motywem opowiadań jest miłość: małżeńska i pozamałżeńska, zmysłowa i platoniczna, tragiczna i idylliczna. Lektura dla szkół średnich

Magdalena Nieczaj, córka rzeźnika, odnosi prawdziwy sukces na scenie w „Złotej Masce”, pojawiają się propozycje kinowe. Ale ciężka to kariera, a na dodatek przychodzi kryzys przełomu lat 30. XX wieku. Warszawskie lokale pustoszeją, brakuje pieniędzy. Ludzie zamykają się w domach, a artyści biedują. I wtedy odnajduje ją on. Młody, przystojny, bogaty ziemianin ze wspaniałego pałacu. Tylko że to nie scenariusz do bajki, a wspaniała, gorzka powieść znającego życie przedwojennego pisarza, który przenikliwie opisuje psychologiczne meandry mezaliansu, pustotę i powierzchowność arystokracji, pychę i próżność, a z drugiej strony pozostający ciągle ideałem marzeń sposób życia, maniery i szeroki gest. Kontynuacja opowieści o życiu Magdy Nieczajówny (pierwszą część poznaliśmy w Złotej Masce) w przedwojennej rzeczywistości mazowieckiego majątku. Warto przeczytać choćby i po to, by uprzytomnić sobie, że nasze wyobrażenia o ich życiu w tamtych czasach warte są konfrontacji.

Maria Rodziewiczówna, być może nieświadomie, samą siebie obsadzała często jako główną bohaterkę snutej opowieści. Zawsze był to silny charakter, kobieta ciężko pracująca, dobrze zdająca sobie sprawę, jak niewdzięcznie świat traktuje jej płeć. Pisarka zdecydowanie wyprzedzała w myśleniu o kobietach własną epokę, bo i sama tę epokę wyprzedzała działaniem i myśleniem. Nie była przy tym wcale pobłażliwa dla kobiet, widziała ich wady, ale potrafiła dostrzec zalety. Wyraźnie zmagała się ze zjawiskiem emancypacji, chyba nieco zazdroszcząc młodym kobietom, że potrafią wywalczyć więcej, niż było to możliwe za czasów jej młodości. Z drugiej strony lekceważyła te, które biernie odgrywały role, w jakich widział je świat. Żeby kobiety same się zastanowiły, jaki dla nich jest wstyd i hańba w tych obyczajach niby opiekuńczych, w tym ohydnym „nie wypada”! Nie wypada się uczyć, bo to ujma kobiecości, nie wypada samej jeździć i chodzić; nie wypada pannie obrać sobie fachu i opuścić dom rodzicielski; nie wypada ostrzyc warkoczy, zrzucić gorset, ubierać się niemodnie; nie wypada nie być naiwną, palić tytoniu, śpiewać wesołych kupletów i gwizdać; nie wypada być człowiekiem, mieć indywidualność, charakter! No a gdy przestrzega tych prawideł, jakaż nagroda? Dostanie męża. To ci dopiero szczyt wart takiego starania! W Kądzieli poznamy całą galerię postaci kobiecych. Pani Taida samodzielnie zarządza, i to z sukcesem, majątkiem ziemskim (jak sama Rodziewiczówna), na dodatek wychowując dwóch synów. Nie sprzeciwia się obyczajom, tylko ciężko pracując, wykuwa swoją ziemską drogę. Drugą główną bohaterką jest córka jej kuzynki, Stasia, która wbrew wszystkiemu chce zostać lekarzem, odrzucając wszelkie konwenanse. A jednak właśnie te dwie kobiety okazują się bratnimi duszami. Piękna opowieść o obowiązku, miłości, przyjaźni. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

"Ci, którzy przeżyli" to pierwsza część trylogii "Stulecie Winnych" Ałbeny Grabowskiej. Poznaj losy rodziny Winnych w czasach I wojny światowej i w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Stanisław Winny cierpi. Z przerażeniem patrzy na śmierć swej żony, która odeszła podczas porodu bliźniaczek: Marii i Anny. Boi się, że nie podoła roli samotnego ojca, zwłaszcza że ma już dwóch starszych synów. Czasy są wyjątkowo trudne. Jest czerwiec 1914 roku. Wybuch wojny jest kwestią dni, może tygodni. To, że przetoczy się ona przez polskie ziemie, jest rzeczą pewną. W obliczu nieszczęścia rodzice Stanisława i jego bracia przychodzą mu z pomocą. Przed nimi cztery długie lata wojny i epidemia grypy hiszpanki. Przed nimi burzliwe lata międzywojnia, ale teraz, w czerwcu 1914 roku, nikt jeszcze nawet się tego nie domyśla... Oto pierwszy tom bestsellerowej sagi autorstwa Ałbeny Grabowskiej. Epicka opowieść o losach rodziny z podwarszawskiego Brwinowa ukazana została na tle dramatycznej historii Polski w XX wieku. Cykl ten ukazuje nam kolejnych członków rodziny Winnych w ciągu stu lat: od momentu wybuchu I wojny światowej po czasy współczesne. Składają się nań następujące tomy: - "Ci, którzy przeżyli", - "Ci, którzy walczyli", - "Ci, którzy wierzyli". Ałbena Grabowska stworzyła również zbiór opowiadań nawiązujących do wydarzeń i postaci tego cyklu.

Arcydzieło literatury światowej. Jądro ciemności to opowieść o podróży do kresu cywilizowanego świata i wytrzymałości własnej wyobraźni. Marlow, główny bohater powieści, tak jak sam Conrad przed laty, podróżuje rzeką, niewielkim parostatkiem, przez nieogarnioną, pełną niebezpieczeństw afrykańską dżunglę, by dotrzeć do legendarnego agenta kolonii, niejakiego Kurtza. Im bliżej celu, tym świat staje się mroczniejszy, wydarzenia coraz mnie zrozumiałe, a zło bliższe i niepokojąco wytłumaczalne. Podróż do serca dżungli, pełna okrutnych epizodów nieodwołalnie zmienia bohatera, stając się w istocie wyprawą do najmroczniejszych zakątków własnej duszy. A spotkanie z umierającym Kurtzem wieńczy dotyk obłędu, zbliżając bohatera do tytułowego jądra ciemności. „Mam wrażenie, że usiłuję wam opowiedzieć sen — a wysiłek mój jest daremny, ponieważ żadna relacja nie może dać pojęcia o sennych wrażeniach, o tej mieszaninie bez sensu, niespodzianki i oszołomienia wśród dreszczy walki i buntu — o tym poczuciu, że się jest we władzy niewiarygodnego — poczuciu, które stanowi prawdziwą istotę snu...”

Ambersonowie to najznakomitsza rodzina w mieście. Mieszkają w wielkim domu, wydają fantastyczne przyjęcia, ich pozycja wydaje się niezachwiana. Wbrew upływającemu czasowi, przeciwstawiają się wszelkim zmianom. Isabel, dziedziczka wielkiej fortuny, wychodzi za mąż za człowieka całym życiem oddanego interesom. Wynagradza jej to syn, Georgie, którego matka uwielbia ponad wszystko. Po wielu latach, w mieście zjawia się przyjaciel z młodości, teraz biznesmen inwestujący w automobile, towarzyszy mu dorosła córka, Lucy. Między Georgiem a dziewczyną rodzi się szczególna więź. Historia, którą opowiada autor rozciąga się na lata. Z jednej strony to melodramat, z drugiej opowieść o upadku pewnego stylu życia. Symboliczne jest tu, że do owego upadku doprowadzają Ambersonów automobile czyli powiew nowości. Stare układy społeczne i rodowe majątki przestają mieć takie znaczenie jak kiedyś. Teraz nie trzeba się dobrze urodzić, żeby by kimś. W takim świecie nie ma też miejsca dla rozpieszczonego dziedzica XIX-wiecznej fortuny. Jego wiara, że wszyscy powinni go kochać i wielbić po prostu za to, że jest wreszcie zderzy się z rzeczywistością. Georgie gardzi samochodami, podświadomie chcąc, by świat się zatrzymał, a producent automobili, a tym jest przyjaciel owdowiałej matki, budzi w nim tak ogromną złość, że postawi na szali nawet własne uczucia. Książka została zaadoptowana na film w 1942 r przez Orsona Wellesa. Natomiast w 2002 roku powstała kolejna jej wersja, tym razem telewizyjna.

"Ci, którzy walczyli" to drugi tom sagi "Stulecie Winnych". Losy rodziny Winnych w czasach II wojny światowej i w pierwszych dekadach PRL. 1 września 1939 roku to dzień niezwykły w historii rodziny Winnych. Tego to właśnie dnia Mania rodzi kolejne w rodzinie bliźniaczki: Kasię i Basię. Nikt nie ma odwagi zmącić jej radości. Nikt nie chce powiedzieć młodej matce, że prawdopodobnie została właśnie wdową... Jest 1 września 1939 roku. Pierwsze bomby spadają na Wieluń, salwy z pancernika SMS Schleswig-Holstein sypią grad pocisków na Westerplatte. Rozpoczyna się II wojna światowa. W drugim tomie "Stulecia Winnych", bestsellerowej trylogii Ałbeny Grabowskiej, śledzimy losy tytułowej rodziny na tle wydarzeń I wojny światowej i kolejnych dekad. Winni stawiają czoła brutalnej, okupacyjnej rzeczywistości, podobnie zresztą jak setki tysięcy innych polskich rodzin. Jedni walczą z bronią w ręku, inni próbują przetrwać i zapewnić byt swoim bliskim. Wszyscy boją się nagłej śmierci i wywózki do jednego z nazistowskich obozów koncentracyjnych. A potem przychodzi tak zwane wyzwolenie, wraz z nim zaś inwigilacja i represje ze strony kolejnej, tym razem komunistycznej władzy. Jak poradzą sobie narodzone pierwszego dnia wojny bliźniaczki w zupełnie nowej nie tylko dla nich, ale i dla wszystkich rzeczywistości? "Stulecie Winnych" to najsłynniejszy jak dotąd cykl powieściowy Ałbeny Grabowskiej. Fabularny potencjał tej trzytomowej sagi dostrzegli filmowcy. Znakomity scenariusz na motywach powieści Grabowskiej stworzyła Ilona Łepkowska. Serial od marca 2019 roku emitowany jest na antenie TVP 1. Z ogromną przyjemnością prezentujemy specjalne wydanie drugiego tomu trylogii z serialową okładką! Cykl ten ukazuje nam losy kolejnych członków rodziny Winnych w ciągu stu lat: od momentu wybuchu I wojny światowej po czasy współczesne. Składają się nań następujące tomy: - "Ci, którzy przeżyli", - "Ci, którzy walczyli", - "Ci, którzy wierzyli". Ałbena Grabowska stworzyła również zbiór opowiadań nawiązujących do wydarzeń i postaci trylogii. Książki te ukazały się nakładem wydawnictwa Zwierciadło.

Przedwojenna Warszawa pełna restauracji, barów, nocnych dansingów. Bawi się elita artystyczna, bawią arystokraci, ziemiaństwo. Szerokim strumieniem leją się burgundy, koniaki, wódka i toczą dyskusje po świt… Wesoły i szaleńczy świat dobrobytu, bez jutra, bez zmartwień. On – hrabia, codzienny uczestnik nocnych eskapad, ona – jego kuzynka, wytworna, piękna i inteligentna to w niej wszyscy się kochają. Ale nocne życie wciąga, psuje się barometr honoru i pragnień, kruszy się majątek, zaczyna się powolne spadanie. Jak to wygląda, tak dzień po dniu, w przedwojennej rzeczywistości? Wspaniałe studium psychologiczne postaci i bogata podróż po warszawskich realiach kreślona przez Tadeusza Dołęgę-Mostowicza – wybornego znawcę duszy ludzkiej i zapewne znawcę wielu warszawskich lokali epoki.