Miednoje. Księga Cmentarna Tom. 1-2

"Ci, którzy przeżyli" to pierwsza część trylogii "Stulecie Winnych" Ałbeny Grabowskiej. Poznaj losy rodziny Winnych w czasach I wojny światowej i w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Stanisław Winny cierpi. Z przerażeniem patrzy na śmierć swej żony, która odeszła podczas porodu bliźniaczek: Marii i Anny. Boi się, że nie podoła roli samotnego ojca, zwłaszcza że ma już dwóch starszych synów. Czasy są wyjątkowo trudne. Jest czerwiec 1914 roku. Wybuch wojny jest kwestią dni, może tygodni. To, że przetoczy się ona przez polskie ziemie, jest rzeczą pewną. W obliczu nieszczęścia rodzice Stanisława i jego bracia przychodzą mu z pomocą. Przed nimi cztery długie lata wojny i epidemia grypy hiszpanki. Przed nimi burzliwe lata międzywojnia, ale teraz, w czerwcu 1914 roku, nikt jeszcze nawet się tego nie domyśla... Oto pierwszy tom bestsellerowej sagi autorstwa Ałbeny Grabowskiej. Epicka opowieść o losach rodziny z podwarszawskiego Brwinowa ukazana została na tle dramatycznej historii Polski w XX wieku. Cykl ten ukazuje nam kolejnych członków rodziny Winnych w ciągu stu lat: od momentu wybuchu I wojny światowej po czasy współczesne. Składają się nań następujące tomy: - "Ci, którzy przeżyli", - "Ci, którzy walczyli", - "Ci, którzy wierzyli". Ałbena Grabowska stworzyła również zbiór opowiadań nawiązujących do wydarzeń i postaci tego cyklu.

Magdalena Nieczaj, córka rzeźnika, odnosi prawdziwy sukces na scenie w „Złotej Masce”, pojawiają się propozycje kinowe. Ale ciężka to kariera, a na dodatek przychodzi kryzys przełomu lat 30. XX wieku. Warszawskie lokale pustoszeją, brakuje pieniędzy. Ludzie zamykają się w domach, a artyści biedują. I wtedy odnajduje ją on. Młody, przystojny, bogaty ziemianin ze wspaniałego pałacu. Tylko że to nie scenariusz do bajki, a wspaniała, gorzka powieść znającego życie przedwojennego pisarza, który przenikliwie opisuje psychologiczne meandry mezaliansu, pustotę i powierzchowność arystokracji, pychę i próżność, a z drugiej strony pozostający ciągle ideałem marzeń sposób życia, maniery i szeroki gest. Kontynuacja opowieści o życiu Magdy Nieczajówny (pierwszą część poznaliśmy w Złotej Masce) w przedwojennej rzeczywistości mazowieckiego majątku. Warto przeczytać choćby i po to, by uprzytomnić sobie, że nasze wyobrażenia o ich życiu w tamtych czasach warte są konfrontacji.

Ależ lekko napisana, jak piasek przesypuje się ze strony na stronę. Romantyczna, polityczna i sensacyjna. Wszystkie te wątki dopełniają się znakomicie w tej książce pełnej zagadek, niespełnionej miłości, wielkich wydarzeń politycznych Syrii lat 30tych, fascynujących opisów pustyni i wydobywanych spod niej zagadek historii. A wszystko dzieje się w Palmyrze, stolicy królowej Zenobii, którą odbudowuje z kamieni prof. Michałowski. W Syrii szybkimi krokami zbliża się czas wielkich zrywów niepodległościowych. Rewolucja wybuchnie za chwilę. W Palmyrze trwają wykopaliska i jest Ona – pół Francuzka-pół Polka, piękna i wyzwolona kobieta i On – też archeolog, ale i syryjski patriota – który musi walczyć o swój kraj z Francuzami. Czy taki związek ma szansę w tym momencie? „Pragnę zwrócić uwagę na fakt, że tło historyczne dokładnie przestudiowano, a także znajomość Palmyry i wykopalisk archeologicznych

Niebywała, przejmująca, zbeletryzowana relacja z trudnej do wyobrażenia Obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku… Halina Starzyńska – bratowa prezydenta - opowiada o strachu, niedowierzaniu, buncie, wierze, wreszcie rezygnacji i obojętności. Ta kobieca perspektywa jest niczym fotograficzny kolaż codziennego heroizmu. Na tle umierającego z głodu i pragnienia miasta, podczas trzytygodniowej obrony Warszawy wyrasta także ten, którego postać na trwałe wpisała się w historię i pamięć. Stefan Starzyński w opowieści swojej bratowej staje się postacią wielowymiarową. Nie pozbawioną wad i przywar, a jednocześnie honorową i nieulękłą. Halina Starzyńska piórem Agnieszki Lis snuje jego nieobiektywną biografię. I zadaje pytanie, które do dziś pozostaje aktualne: Czy warto być bohaterem?

Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak potoczyły się losy najsłynniejszego w Polsce znachora, musisz przeczytać powieść "Profesor Wilczur". Książka przeniesie Cię w klimat Warszawy z lat 30. XX w. i pomoże zagłębić się w psychikę głównego bohatera. Rafał Wilczur odzyskuje pamięć i wraca do stolicy. Znów przewodzi klinice i jest szanowanym lekarzem, jednak nie czuje się szczęśliwy w otoczeniu kolegów po fachu. Gdy na stole operacyjnym umiera jego pacjent, profesor przeżywa prawdziwy dramat. Jako że zmarły był znaczącą personą, wydarzenie wzbudza niemałe kontrowersje. Współpracownicy doprowadzają do odsunięcia Wilczura ze stanowiska. Lekarz jest bardzo samotny, w dodatku jego córka wyjechała z mężem do Stanów i tylko sporadycznie wymienia z ojcem korespondencję. Profesor postanawia opuścić Warszawę i wrócić do Radoliszek, gdzie niegdyś znalazł prawdziwych przyjaciół. Tam też może poświęcić się pomocy potrzebującym. Dołącza do niego młoda lekarka Łucja Pańska, która pragnie spędzić resztę życia z Wilczurem. Niestety na prowincji szczęście również nie będzie mu pisane...

Wstrząsające – bo prawdziwe – świadectwo. Historia, która nie powinna się powtórzyć, ale której nie wolno przemilczeć. Gdy Alina Peretti zaczyna się zmagać z demencją, jej syn Jacques uświadamia sobie, że to ostatni moment, by spisać historię, która porusza go najbardziej: historię własnej rodziny. Próbuje więc wygrać wyścig z czasem, bo uważa, że utrwalenie wspomnień matki jest jego powinnością wobec bliskich i świata. Alina Peretti, obecnie ponaddziewięćdziesięcioletnia, doświadczyła na własnej skórze dwóch szalejących totalitaryzmów XX wieku. Kiedy miała osiem lat, wybuchła druga wojna światowa i cały świat dziewczynki legł w gruzach. Została wywieziona na Sybir, trafiła do obozów przejściowych, by wreszcie znaleźć schronienie w Szwecji. Jej uparta matka postanowiła jednak wrócić z córką do Warszawy, aby odnaleźć pozostałe dzieci. Po powstaniu warszawskim, z którego cudem uszły z życiem, Alina z matką i siostrą trafiły tam, gdzie śmierć zbierała największe żniwo – do obozu w Auschwitz.

Księga cmentarna... stanowi podsumowanie wieloaspektowych badań nad dziejami obozu specjalnego NKWD w Starobielsku. Jej zasadniczą część stanowią biogramy 3812 jeńców, w tym 1685 ze zdjęciami, rozstrzelanych w Charkowie wiosną 1940 r. Księgę cmentarną... poprzedzają obszerne teksty wprowadzające. W pierwszym z nich, Obóz w Starobielsku, Wanda Krystyna Roman i Jędrzej Tucholski omawiają los jeńców polskich, zagarniętych po 17 września 1939 r. przez Armię Czerwoną, organizację i sposób funkcjonowania obozu w Starobielsku, a także przebieg zbrodni, dokonywanej etapami w ciągu kwietnia i w pierwszych dniach maja 1940 r., w siedzibie NKWD w Charkowie. W tekście drugim, Cmentarz w Charkowie, Andrzej Przewonik, sekretarz generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, relacjonuje zagadnienia związane ze śledztwem w sprawie zbrodni popełnionej na jeńcach Starobielska, ekshumacją ofiar, budową Polskiego Cmentarza Wojennego, uroczyście otwartego i poświęconego w dniu 17 czerwca 2000 r. Książkę otwiera Słowo wstępne skreślone przez Ryszarda Kaczorowskiego, b. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodstwie, w którym m.in. znalazły się takie słowa: "Pogrobowcy stalinizmu nie dają za wygraną i podejmują publiczne próby zamazania zbrodni i puszczenie jej w niepamięć. Żaden Trybunał Międzynarodowy nie osądził tego ludobójstwa, jak osądził w Norymberdze zbrodniarzy hitlerowskich. Pomniki, przy których składamy hołd niewinnym ofiarom, świadczą przez lata o naszej pamięci i oczekiwaniu na zadośćuczynienie nie dla zemsty ale dla prawdy historycznej i zwykłej ludzkiej uczciwości"

Niezwykła opowieść o księżnej Izabeli, jednej ze sławniejszych dam swojej epoki. Kobiecie silnej, wzbudzającej podziw, ale też liczne kontrowersje. Książka ukazuje jej pasje, kompleksy, budzące zgorszenie romanse, tragedie życiowe, a także obraz Rzeczypospolitej XVIII w., skonfliktowanych Polaków, zdrajców i patriotów.