Anna 1410. Piastówna na jagiellońskim tronie

Honduras – jeden z najniebezpieczniejszych krajów świata. Nie jest w stanie wojny, ale w jego miastach, miasteczkach i wsiach zginęło już więcej ludzi, niż w Iraku - nie ma tam dnia, by ulice nie spływały krwią. Ignorowany przez międzynarodowe instytucje kraj demolują skrajnie brutalne wojny narkotykowych karteli, wszechobecna korupcja i kompletny rozpad struktur państwa. Ludzie żyją tam uwięzieni w systemie biedy i przemocy, z którego nijak nie da się wyrwać.Przez wiele lat Alberto Arce był jedynym korespondentem zagranicznym w Tegucigalpie, stał się więc naocznym świadkiem staczania się tego kraju w otchłań anarchii i bezprawia. Jego książka to wstrząsający reportaż, który pokazuje państwo w rozkładzie i skutki przemocy, i a zarazem wezwanie społeczności międzynarodowej do podjęcia jakichkolwiek działań.

Ostatnia część jednej z najznakomitszych polskich powieści historycznych, teraz na nowo przypomniana przez Wydawnictwo MG. Książka "Bolesław Chrobry. Rozdroża" jest domknięciem losów charyzmatycznego władcy z rodu Piastów, który mimo przeciwności zwieńczył swoje polityczne wysiłki pierwszą w dziejach Polski koroną. Antoni Gołubiew - pomimo iście monumentalnego dorobku - jest pisarzem wciąż niewystarczająco docenianym w powszechnym odbiorze czytelniczym. A przecież jego proza historyczna nawiązuje do najlepszych wzorców tego gatunku i można ją śmiało zestawiać z nazwiskami Teodora Parnickiego, Hanny Malewskiej czy Elżbiety Cherezińskiej. Opowieść, którą podejmuje w "Chrobrym", jest majstersztykiem fabularyzowania historii z jednoczesnymi aspiracjami do uświadomienia odbiorcy, jak bardzo bliski sercu współczesnego czytelnika może być bohater czasów odległych, na wpół zapomnianych. Całe szczęście Gołubiew nie daje zapomnieć o pierwszym królu piastowskim, wpisując go w dynamiczny krajobraz średniowiecznych realiów: politycznych machinacji, krzewienia wiary chrześcijańskiej i kultury łacińskiej, które nie zawsze postępowało wedle zasad rycerskiego etosu. Powieść Gołubiewa szczególnie warto porównać z książką "Srebrne orły" Teodora Parnickiego, która rozgrywa się w zbieżnych okolicznościach przełomu X i XI wieku, a polityczne dylematy króla Bolesława zostały uzupełnione o paneuropejski kontekst uniwersalnego cesarstwa.

Wspaniała powieść historyczna ukazująca losy nieślubnego potomstwa króla Zygmunta Starego. Jeśli cenisz fakty historyczne i lubisz wątki dotyczące dziejów Polski, a nie masz ochoty ograniczać się wyłącznie do informacji z podręczników, ta pozycja jest dla Ciebie stworzona! "Królewska krew" to książka prezentująca barwny i pełen niejednoznaczności obraz epoki jagiellońskiej, która zazwyczaj pokazywana jest tylko z jednej strony, z ominięciem istotnych faktów i bez dogłębnej analizy pewnych problemów. W tej książce natomiast fabuła dotyczy głównie nieślubnego potomstwa, jakie w czasie swoich rządów spłodził Zygmunt Stary. Czy królewska krew z nieprawego łoża jest inna niż ta "legalnych" potomków? Jak potoczyły się losy trójki nieślubnych dzieci króla i dlaczego wiemy o nich tak mało? Zygmunt Stary miał troje dzieci spoza małżeństwa - co ciekawe, ich matka, Katarzyna Telniczanka, przez lat trwała u boku króla, nie będąc jego prawą żoną. Poznali się jeszcze za czasów, gdy młody Zygmunt był jedynie księciem, a zostali przy sobie nawet po jego ślubie. Źródła historyczne niezbicie dowodzą, że ta para darzyła się wielką miłością, ale Katarzyna zawsze pozostawała w cieniu króla i w żaden sposób nie wpływała na jego decyzje. Na koniec, mimo miłości, została zmuszona do odejścia z życia monarchy. Co w tym czasie działo się z ich wspólnymi dziećmi i czy miały szansę na dostąpienie ważniejszych ról w państwie swego ojca? Autorką książki "Królewska krew" jest Alina Zerling-Konopka, która lubuje się w powieściach historycznych, które ukazują inne światło polskiej historii. Dotyka kwestii nieślubnego potomstwa, czasów wojennych, intryg politycznych i wielkich zmian zachodzących wskutek rządów i wydarzeń w ówczesnych potęgach Europy. Wśród innych jej pozycji znajdują się m.in.: "Hulaka Książę Jerzy Marcin Lubomirski", "Elżbieta matka królowej Jadwigi" czy "Szmaragdowy Budda".

Życie dzisiejszej kobiety zachodu może wydawać się trudne, ale jak dużo bardziej skomplikowane było ono w czasach, gdzie była ona tylko własnością męża, która nie miała nic do powiedzenia w żadnej ważnej sprawie? Powieść "Lokatorka Windfell Hall" opowiada o losach właśnie takiej kobiety, która jednocześnie chowa przed światem trudną przeszłość. Jak zareaguje ten, który wreszcie się o niej dowie? Na tytułowym dworze pojawia się wdowa, której piękno i tajemniczość szybko przyciąga wiele spojrzeń, a szczególnie jedno - niejakiego Gilberta Markhama. Jej przyjazd jest okryty welonem sekretu, co sprawia, że wszyscy okoliczni mieszkańcy zaczynają snuć teorie na temat tego, kim ona tak naprawdę jest. Helena Graham, gdyż tak przedstawia się nieznajoma, po jakimś czasie pozwala na przeczytanie swojego dziennika przez wspomnianego dżentelmena. Bardzo szybko na jaw wychodzą mrożące krew w żyłach wydarzenia jej przeszłego życia, a szczególnie historia, w której opuszcza swojego męża. Niestety, nie zawsze można łatwo uciec przez dawnymi problemami. Często za nami gonią, a jeszcze częściej doganiają. Autorką tej powieści jest Anne Brontë, która swoim lekkim piórem przekazała przystępnie niezwykle ciekawą historię. Powieść ta nie należy do żadnej serii, jednak jej twórczyni napisała niejedną prozę, którą łatwo skojarzyć z tą historią ? wszystkie są wartkie i pełne tajemnic, które czekają na czytelnika.

Pieniny są niewielkie, ale niezwykle malownicze i zró,żnicowane. Wydawałoby się, że każdy je zna, tymczasem kryją mnó,stwo tajemnic, a wraz z sąsiadującym Spiszem tworzą fascynujący mikroświat, w któ,rym gó,ry splatają się z wielowiekową historią i kulturą. Książka pozwala go w pełni odkryć, zawiera bowiem zaró,wno znane informacje o regionie, jak i odsłania mniej oczywiste aspekty pienińskiej i spiskiej rzeczywistości. Kolejne rozdziały są poświęcone geografii, tutejszej przyrodzie, historii, kulturze i kuchni ... a to wszystko w formie zagadek i odpowiedzi, któ,re świetnie uzupełnią już posiadaną wiedzę, zilustrowanych licznymi fotografiami pokazującymi piękno Pienin i Spisza.

Jak tajemnice z przeszłości wpływają na codzienne życie? Czy bez wyleczenia traumy ludzie są w stanie normalnie funkcjonować? A co, jeśli popełniło się błąd, który kosztował kogoś życie? W książce "Pierwszy dzień wiosny" poznajemy Christie - kobietę, która dwadzieścia lat wcześniej popełniła niewybaczalny błąd. Teraz przeszłość zaczyna ją ścigać. Czy nie jest za późno na pokutę? Christie ma osiem lat i jest dzieckiem ulicy. Nikomu na niej nie zależy. A gdy w okolicy dochodzi do zbrodni, wszyscy rodzice zaczynają bać się o własne dzieci. Ale o Christie dalej nikt się nie martwi. Dziewczynka uważa, że umie sama o siebie zadbać, dobrze się ukrywa, a także podejmuje różne ryzykowne zabawy. Christie nie jest zwyczajnym dzieckiem. Ma tajemnicę, która zwala z nóg. Zabiła małego chłopca i nie czuje wyrzutów sumienia. Mija dwadzieścia lat. Christie stara się ułożyć sobie życie i odpokutować za swój czyn. Jednak przeszłość postanawia o sobie przypomnieć. Kobieta dostaje dziwne telefony, co sprawia, że zaczyna panikować. Boi się na nowo otwierać swoją przeszłość. Do tego jako samotna matka czuje, że to, co zrobiła kiedyś, może zniszczyć życie nie tylko jej, ale i jej dziecku. Czy przeszłość dopadnie Christie? Czy poniesie karę, za to co zrobiła? Jak to wpłynie na życie jej dziecka?

Rozdzierająca serce, przerażająca prawdziwa historia, która wstrząsnęła Wielką Brytanią. Chłopiec jest torturowany przez matkę, braci i otoczenie. A świat pozostaje niemy... Ten chłopiec stracił mowę poddany niewyobrażalnej przemocy domowej. Kiedy Joe był mały, tata chronił go przed okrucieństwem matki, która biła go, wyzywała, raz przytknęła mu gorące żelazko do ręki, raz chciała wyrzucić go przez okno… Kiedy Joe miał pięć lat, ukochany ojciec zginął w płomieniach na jego oczach. I Joe stracił mowę. Odtąd matka mogła już być bezkarna… Kazała mu spać na podłodze w pokoju sadystycznych braci, jeść pod stołem resztki z podłogi. Niebawem wtrąciła go do ciemnej, zimnej, cuchnącej piwnicy. Głodny, niemyty i codziennie bity przez matkę spędził tam trzy lata… Kiedy Joe miał siedem lat, pojawił się przyjaciel matki. Mężczyzna gwałcił chłopca na jej oczach. Chłopiec krwawił, cierpiał, ale nie mógł ani mówić, ani nawet krzyczeć. Najgorsze miało jednak dopiero nastąpić… Wstrząsająca historia dzieciństwa Joego Petersa niesie pomimo wszystko nadzieję: katowany, molestowany chłopiec znalazł siłę, by przezwyciężyć niemożliwą wręcz podłość i obojętność ludzi, i odzyskał mowę. Teraz mówi w imieniu dzieci wykorzystywanych seksualnie, prowadząc własną fundację. Autobiografia Płacz niemymi łzami pozostawała przez wiele tygodni w Anglii bestsellerem numer 1.

Wszystko, co wiecie o raku, to bzdura. Dlaczego chorujemy na nowotwory? Czy winne są nasza dieta albo środowisko? A może geny? Albo pech? Kat Arney, genetyczka i nagradzana pisarka popularnonaukowa, odpowiada wprost: niezależnie od wszystkich tych czynników chorujemy, bo nie możemy tego uniknąć – to błąd systemu zwanego życiem. Według nowych ustaleń choroba nowotworowa jest wynikiem tych samych zmian ewolucyjnych, które pozwoliły nam osiągnąć obecny stopień rozwoju, i dotykała ludzi, od kiedy pojawił się nasz gatunek. Zbuntowana komórka to przystępnie napisana historia kryjąca się za słowem wywołującym lęk. Arney z humorem i w przejrzysty sposób przedstawia wyniki ostatnich badań na temat komórek nowotworowych, które rozwijają się i dzielą poza kontrolą naszego organizmu, a potem atakują tkanki wokół siebie. Obala mity narosłe wokół raka i proponuje nowy sposób myślenia na temat tego, czym naprawdę jest choroba nowotworowa, jaką rolę odgrywa w życiu człowieka i jak można ją powstrzymać. To historia o raku opowiedziana na nowo.