Ja, Michał z Mointagne

Fenomenalny zapis królewskich dni dokonany przez Józefa Hena, tak pełen barw, zapachów i uczuć, że czujemy, jakbyśmy byli tam, na miejscu ze Stanisławem Augustem, wraz z nim przeżywali tragiczne rozterki, jakbyśmy zasiadali na czwartkowym obiedzie i zapadali się razem w długą noc porozbiorową... Dlaczego zdecydował się włożyć koronę, gdy wszystko krzyczało, że to nie ma sensu? Wiedział i rozumiał, że ograniczenia będą trudne do pokonania. Dlaczego już po roku cała Familia stanęła przeciwko niemu; bo był jednak trochę obcy, inny, może chodziło mu bardziej niż im o przyszłość państwa, narodu, a nie o majątki? Czy naprawdę kochał swoją Sophie? I pytanie najważniejsze - jakim był królem w tych czasach upadku Rzeczpospolitej? Mówili, że oddał Polskę Rosji, że nie walczył, nie zrobił nic, by powstrzymać tragedię... A co miał czynić, zabrano mu całą władzę, konfederacje radomska, barska i targowicka pozostawiły go bez realnego wpływu na rządzenie państwem. Jako władca przegrał wszystko, żadne upokorzenie nie zostało mu darowane; czemu więc patrzymy na niego dzisiaj jak na mądrego i przewidującego monarchę? Bo takim był, może najważniejszym królem w naszej historii! Zostawił po sobie światłość, oświecenie przyszło razem z nim, nauka, nowe świata widzenie... Bez niego nie przetrwalibyśmy 125 lat ciemności... Wspaniała książka, każdy, kto chce zrozumieć wielki upadek, wiek powstań i narodowy romantyzm następnego wieku, musi ją przeczytać.

Berlin. Rok 1945. Dzień po ślubie małżonkowie rozgryzają kapsułki z cyjankiem i – na wszelki wypadek – strzelają sobie w skronie. W tym samym miejscu, zaledwie kilka godzin później, inne małżeństwo podaje szóstce dzieci truciznę. Matka też ją zażywa. Ojciec martwych już dzieci dobija żonę strzałem w tył głowy. Sam wychodzi do parku przed budynkiem i ostatnim nabojem kończy ze sobą. Ludzie ci noszą nazwiska Hitler i Goebbels. Trzecia Rzesza ginie samobójczą śmiercią. Zdarzenia z berlińskiego bunkra to kulminacja fali samobójstw, jaka przetaczała się przez Niemcy od końca I wojny światowej. Historyk Christian Goeschel przygląda się temu wstrząsającemu zjawisku i rozkłada je na czynniki pierwsze. Samobójstwa w Niemczech umieszcza w szerokim politycznym, kulturowym, ekonomicznym i społecznym kontekście. Napisanie książki stało się możliwe dzięki niezwykłemu znalezisku – autor dotarł do zbioru autentycznych listów samobójców. Rezultatem jest unikalne spojrzenie na historię narodowego socjalizmu – oczami ludzi, którzy za chwilę się zabiją

"Ulica marzycieli" to zabawna, pełna trafnych spostrzeżeń opowieść na temat tego, co w życiu jest najważniejsze. Trudno jest cokolwiek zmienić w sobie, jeśli od lat funkcjonujemy w określony sposób. A jeszcze trudniej, kiedy to, co chcielibyśmy osiągnąć, jest tak bardzo w tej chwili niemożliwe! "Ulica marzycieli" to niezwykle ciekawa pozycja, kultowa i zabawna! Jake obecnie jest dobiegającym trzydziestki nie do końca dojrzałym marzycielem, który utknął w ciele komornika. Od lat próbuje zmienić cokolwiek, jednak zawód i charakter pracy skutecznie mu to uniemożliwiają. Misiek to bezrobotny geniusz, a przynajmniej tak o sobie myśli. Pragnie dziewczyny, która sprawi, że życie będzie palić go pod sercem jak zbyt pikantny posiłek i to wcale nie przez jedną noc. Usilnie szuka tej jedynej, jednak wciąż napotyka na niewłaściwe, niewystarczające, zbyt brzydkie kobiety. Belfast w latach 90. jest zniszczonym przez bomby polem bitwy, na którym spór toczą dwa wrogie plemiona, wciąż nie potrafiąc dojść do porozumienia. W czasach długiej i bezsensownej wojny domowej dwójka nietypowych przyjaciół podąża przez życie w poszukiwaniu realizacji najbardziej ludzkiej z potrzeb, jaką jest miłość. Oczywiście tak zakładają, bo gorącą i namiętną nocą z nieznajomą również by nie pogardzili. Jednak czy uda spełnić się im marzenie? "Ulica marzycieli" zachwyca miliony czytelników, bawi do łez i skłania do refleksji!