Profesor i cyjanek

Książka dla sympatyków literatury non-fiction. Dziennikarskie śledztwo w sprawie sprzed blisko 150 lat. Przekonaj się, jak prowadzono dochodzenia w XIX wieku. Sięgnij po publikację Natalii Budzyńskiej "Ja nie mam duszy. Sprawa Barbary Ubryk, uwięzionej zakonnicy, której historią żyła cała Polska". Okazuje się, że skandale w Kościele nie są domeną współczesności. 150 lat temu dyskusja wokół Kościoła, jego funkcjonowania, jako instytucji i wpływu na życie jednostek, była co najmniej tak żywiołowa, jak dziś, jeśli nie jeszcze gorętsza. O wydarzeniu, które zelektryzowało opinię publiczną nie tylko w kraju, ale także odbiło się szerokim echem na całym świecie, pisze w swojej książce, zatytułowanej "Ja nie mam duszy. Sprawa Barbary Ubryk, uwięzionej zakonnicy, której historią żyła cała Polska", Natalia Budzyńska. W drugiej połowie XIX wieku do Sądu Rejonowego w Krakowie wpłynął anonim, w którym informowano o przetrzymywaniu w nieludzkich warunkach zakonnicy w klasztorze karmelitanek bosych na Wesołej (przedmieścia Krakowa). Sprawa była o tyle delikatna, że był to klasztor objęty klauzurą. Udało się jednak uzyskać zgodę na wejście komisji sądowej do wspomnianego klasztoru i zażądanie widzenia z siostrą Barbarą Ubryk. W pustej celi, bez dostępu do światła i wygód, wśród resztek słomy, gnijącego jedzenia i odchodów, znaleziono zupełnie nagą kobietę. Jak się okazało, była ona więziona w celi przez ponad 20 lat, a prócz choroby psychicznej, będącej przyczyną jej odosobnienia, stwierdzono u niej skrajne wyczerpanie fizyczne. Ujawnienie tej sprawy przez prasę wywołało zamieszki w Krakowie, a o historii tej dyskutowano nie tylko w kraju, ale i za granicą. Natalia Budzyńska odkrywa kulisy tej sprawy, która wywołała tak gorące dyskusje wokół Kościoła. W swym popartym dokumentami dziennikarskim śledztwie, ukazującym skandal w polskim Kościele, który odbił się szerokim echem na świecie, stara się dociec, kim była Barbara Ubryk i dlaczego spędziła 21 lat w nieogrzewanej, ciemnej i brudnej celi, zamknięta za podwójnymi drzwiami. Wyjaśnia, dlaczego śledztwo w sprawie przetrzymywania zakonnicy zostało ostatecznie umorzone, a także jak funkcjonowała psychiatria półtora wieku temu.

Zanurz się w mrocznym świecie rytuałów, morderstw i tajemnic. Bestsellerowa powieść "Spirytystka. Honoriusz Mond. Tom 2" sprawi, że nie będziesz w stanie opędzić się od niewyjaśnionego uczucia silnego niepokoju. Honoriusz Mond usłyszał o bezlitosnym mordercy, który grasuje w pobliżu Krakowa. Mężczyzna odprawiał tajemnicze rytuały, a ich celu nie udało się ustalić. Na szczęście psychopata został odnaleziony i zastrzelony podczas przygotowywania się do złożenia kolejnej ofiary. Pomocne okazały się informacje, które Honoriusz Mond przekazał policji. Mężczyzna postanowił zrezygnować ze stanowiska kierownika katedry mortalistyki. Wymarzył sobie spokojne życie, w którym nie ma miejsca na morderstwa, zbrodnie i śledztwa. Zatrudnienie się w firmie sprzątającej wydawało się doskonałym pomysłem. Niestety śmierć ma długą pamięć i nigdy nie zapomina. Rytuały zostały wznowione, ale tym razem nie sposób dopatrzyć się jakichkolwiek wskazówek. Tym bardziej że o ich szczegółach wiedział tylko zastrzelony przez policję szaleniec oraz Honoriusz Mond. Mężczyzna zaczyna podejrzewać, że to on może być tajemniczym geniuszem zła, który zyskuje sławę w darknecie. Czy należy zaufać swoim zmysłom? Książki napisane przez Maxa Czornyja charakteryzują się ciężką atmosferą i nieustannie rosnącym napięciem. Autor tworzy skomplikowane historie, które zaskakują czytelnika na każdym kroku. Czornyj znany jest z brutalnych i krwawych powieści, wśród których na szczególną uwagę zasługują: "Kat z Płaszowa", "Bestia z Buchenwaldu", a także serie "Komisarz Eryk Deryło" i "Honoriusz Mond".

"Brzydki, zły i szczery" - właśnie taki jest O.S.T.R, legenda polskiego rapu. To pierwsza autobiografia muzyka. Jeżeli interesujesz się polskim hip-hopem lub historią rodzimej muzyki rozrywkowej, to nie możesz przegapić tej książki. Czy wiesz, że cała rodzina Adama Ostrowskiego myślała, że zostanie skrzypkiem? Co prawda, jego losy splotły się z muzyką, jednak nie tak, jak przewidywali jego bliscy. Adam jako O.S.T.R. został ikoną polskiego rapu. To nie w grze na skrzypcach, tylko w rymowanych opowieściach do zapętlonych bitów znalazł sposób nie tylko na wyrażenie siebie, ale też na życie. Na hiphopowej scenie jest już od początku lat 90. i nadal nie wyobraża sobie życia bez robienia rapu. Teraz możesz się przekonać, że Ostry nieźle sobie radzi ze słowem nie tylko przed mikrofonem. Bo jego autobiografia, "Brzydki, zły i szczery" to napisana przejrzystym językiem opowieść o nim i jego rapowaniu, oraz ludziach, którzy są dla niego ważni. O.S.T.R w swoje książce opowiada nam o tym, jak w mieszkaniu na trzecim piętrze bałuckiego wieżowca powstawały pierwsze hip-hopowe kawałki. Ostrowski pisze przede wszystkim o ludziach, bohaterach swojego dzieciństwa: rodzicach, przyjaciołach i muzycznych idolach. To historia chłopaka, który uwielbia grać w kosza i - tak jak wielu innych – ma kłopoty w szkole. "Brzydki, zły i szczery" to przede wszystkim opowieść o wytrwałym dążeniu do celu. O idealiście, dla którego muzyka i koncertowanie były całym światem, aż do dramatycznego koncertu w Bielsko Białej. O.S.T.R pisze o tym, jak zaczęło się jego "Życie po śmierci". Ta książka powoli Ci lepiej poznać genialnego muzyka, ikonę swojego pokolenia i legendę polskiego hop-hopu. O.S.T.R, a właściwie Adam Ostrowski, "Rocznik osiemdziesiąty, bez Insta, Facebooka, smartfona". To nie tylko raper i freestyle’owiec. Jest też kompozytorem, producentem muzycznym i inżynierem dźwięku. Laureat aż czterech "Fryderyków".

Rok 1955. Do niewielkiej miejscowości w sercu Brazylii przybywa tajemniczy Niemiec. Szuka pokoju do wynajęcia. Gościnę znajduje u rodziny Souza. Córka gospodarzy Pia wydaje się zauroczona tajemniczym nieznajomym. Nikt nawet nie podejrzewa, że gościem jest nazistowski lekarz Josef Mengele. Doktor Mengele - w czasie wojny pan życia i śmierci w Auschwitz. Lekarz, którego chora ambicja pchnęła do nieludzkich eksperymentów. Co sprawiło, że był do nich zdolny - dzieciństwo bez miłości, surowy kraj, w którym przyszedł na świat, czy po prostu wrodzone zło? Trudno zobaczyć w nim człowieka. A co widziały w nim kobiety jego życia? Jaki miały na niego wpływ? Nieczuła matka. Kochająca żona Irena, która odwiedzała go w Auschwitz. Teresa, obozowa lekarka, będąca świadkiem jego okrucieństw. Czy Pia, niepozorna Brazylijka, jest w stanie nawiązać nić porozumienia z tym człowiekiem? Czy może obudzić w nim jakiekolwiek ludzkie uczucia? Czy którakolwiek z kobiet odkryła choćby fragment jego złożonej i zbrodniczej natury? W tej opowieści fikcja przeplata się z rzeczywistością, w mistrzowski sposób tworząc portret psychologiczny jednego z największych zbrodniarzy XX wieku. Człowieka, którego niegodziwość uniemożliwia jakąkolwiek próbę zrozumienia i który nigdy nie poniósł kary za swoje czyny.