Jednym gestem

Jesienią 1191 roku Tomasz, syn Marty, pozbawiony złudzeń wraca z wyprawy krzyżowej. Ale w ojczyźnie także nie zaznaje spokoju, ponieważ w Marchii Miśnieńskiej panuje okrutny Albrecht. Książę atakuje swego brata Dytryka, u którego boku Tomasz walczył w Ziemi Świętej. W tej sytuacji nie pozostaje im nic innego, jak tylko ponownie sięgnąć po broń. Sytuacja nie rokuje szans na zwycięstwo, toteż Dytryk jest zmuszony zawrzeć taktyczny sojusz z landgrafem Turyngii. W zamian za jego wsparcie musi się zaręczyć z córką landgrafa. Jest to wysoka cena, bowiem Dytryk od dawna potajemnie kocha Klarę, córkę Marty… „Sabine Ebert mistrzowsko zakończyła cykl o znachorce. Jednak trudno będzie rozstać się z Martą, jej rodziną i przyjaciółmi.” Miroque „Saga o znachorce to oparta na rzetelnych badaniach opowieść o historii Niemiec pod koniec XII wieku, o odwadze zwykłych ludzi i o ich nadziei na lepsze życie”. Deutsche Presse-Agentur GmbH

Poruszająca historia prostej, naiwnej dziewczyny, Toni, która z bardzo niejasnych powodów zostaje zatrzymana przez UB. Po absurdalnym oskarżeniu o bycie dywersantką, przyjdzie jej spędzić na Rakowieckiej pięć długich lat, podczas których walczyć będzie nie tylko o swoje życie, ale – przede wszystkim – o swoją godność. Bardzo realistyczne opisy więziennej rzeczywistości oraz zbrodniczych metod, jakimi

Inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, wielokrotnie nagradzana powieść, która porusza równie mocno, jak Chłopiec w pasiastej piżamie i Złodziejka książek. Hanna Śliwka jest u progu czternastych urodzin, kiedy niemiecka armia przekracza granicę okupowanej przez Sowietów Ukrainy. Za nią wkracza Gestapo, mające jasno określony cel – „uwolnić od Żydów” sztetl, w którym mieszka dziewczyna. Przed nastaniem niemieckiej okupacji Hanna wraz z młodszym rodzeństwem spędzała czas na zgłębianiu sekretów rodzinnej wsi Kwasowa, podziwianiu rysunków przystojnego Leona Stadnicka i pomocy sąsiadom w farbowaniu ozdobnych pisanek. Teraz jednak, razem z Leonem i rodziną, muszą uciekać ze sztetla. Znajdują schronienie w mrocznych jaskiniach pod falującymi łąkami, gdzie podobno zamieszkują złe duchy. Podczas gdy na powierzchni z rąk nazistów giną ludzie, oni walczą pod ziemią z chorobami i głodem. Kiedy ojciec Hanny nagle znika, to właśnie na nią spada zadanie jego odnalezienia i odpowiedzialność za utrzymanie rodziny i przyjaciół przy życiu. Tak naprawdę mam na imię Hanna to subtelna powieść, w której wojna widziana jest oczyma dziecka. Skierowana zarówno dla starszego, jak i młodszego czytelnika, sławi podtrzymywanie rodzinnych więzi, piękno pomocnej dłoni i nieustępliwość ludzkiego ducha nawet w najtrudniejszych czasach.

Pakiet trzech tytułów: Zabójcze piękno, Zabójczy blef oraz Zabójcza prawda Zabójcze piękno Zemsta nie zawsze bywa słodka Elsa Carlsson – niezwykle piękna i ambitna specjalistka od zarządzania kryzysowego – pracując pod przykrywką asystentki dyrektora finansowego w podupadającym hotelu, ma się dowiedzieć, co dzieje się z firmowymi pieniędzmi, których ciągle brakuje pomimo dużej liczby gości. Zabójczy blef. Kontynuacja powieści Zabójcze piękno. W obliczu zemsty nie ma miejsca na sumienie Od ostatnich wydarzeń mija kilka miesięcy. Elsa próbuje poukładać swoje życie na nowo, jednak nie jest to najłatwiejsze zadanie. Wraca z azylu, którym był dla niej dom rodziców, i stawia czoło przeciwnościom losu.  Zabójcza prawda Prawda bywa bolesna, ale może być także zabójcza. Po dramatycznych wydarzeniach Elsa musi na nowo nauczyć się żyć i stawić czoło kolejnym wyzwaniom. Czy jest to jednak możliwe, gdy w jednej chwili wszystko rozsypało się jak domek z kart?

Zamieć odsłania losy trzech osób, które nagle przepadają bez śladu. Łączy je wspólna nić. Piotr wraz z policją i jasnowidzem poszukuje syna studenta, który nie wrócił z nocnej imprezy; kto ukrywa rzeczywisty przebieg wydarzeń? Po dwudziestu latach pogodnego małżeństwa, Basia tropi życie męża, odkrywając czyny i postawy, których przed jego zniknięciem nie podejrzewała. Janek, wnuk słynnego

Największy kryzys uchodźczy od czasów II wojny światowej Ulet – piętnastoletni Somalijczyk dostał się wreszcie na łódź z innymi uchodźcami. Był sam – bez rodziny i przyjaciół. Podróżujący z nim Somalijczycy wiedzieli, że w Libii był więziony, torturowany i głodzony. To nieprawdopodobne, że udało mu się dotrzeć do Europy. Gdy łódź zbliżała się do wybrzeży Włoch, Ulet obserwował ruch fal i majaczącą na horyzoncie ziemię. Wtedy stracił przytomność. Mimo półgodzinnej reanimacji nie udało się go uratować – zmarł na obrzęk płuc. Gdyby zmarł w Libii, nikt by o tym nie usłyszał. W 2015 roku państwa członkowskie Unii Europejskie otrzymały ponad dwukrotnie więcej wniosków o azyl, niż rok wcześniej. Najwięcej imigrantów przybywało z Syrii, Afganistanu i Iraku – krajów pogrążonych w wieloletnim kryzysie. Konwencja Genewska mówi, że uchodźcami są osoby zmuszone opuścić kraj pochodzenia. Definicja ta nie obejmuje osób stanowiących wśród uchodźców większość: tych, którzy nie mogą korzystać z ochrony międzynarodowej, którzy utknęli w Jemenie, Sudanie Południowym, Demokratycznej Republice Konga. To uchodźcy zapomniani, ponieważ nie są oni uchodźcami. Są przesiedleńcami wewnętrznymi. W tym poruszającym reportażu, Agus Morales przygląda się im wszystkim. Podąża z imigrantami, którzy przekraczają granicę meksykańsko-amerykańską, żyje w obozach w Jordanii, pływa z uciekinierami barką po Morzu Śródziemnym. Próbuje ich zrozumieć, powiedzieć kim są, skąd przychodzą i dlaczego. I odkrywa to, co jest najbardziej przerażające – że to ludzie tacy jak ty, o tym samym wyglądzie, marzeniach i uczuciach. Każdy z nas mógłby zostać uchodźcą.