Wyszukiwarka (odnaleziono: 36)

Uczucie, które połączyło następcę brytyjskiego tronu z Camillą, wywołało skandal i lawinę komentarzy. W książce autorstwa Iwony Kienzler pt. "Karol i Camilla. Nowy król i miłość jego życia" odkrywamy historię związku Karola z Camillą Parker Bowles i dowiadujemy się m.in., jak wiele poświęciła ona dla nowego króla Zjednoczonego Królestwa. Romans ówczesnego księcia Karola z Camillą Parker Bowles trwał od lat 70. XX wieku. Jednak dopiero po 35 latach, 9 kwietnia 2005 roku, para stanęła na ślubnym kobiercu. Zanim jednak do tego doszło, ich miłość musiała przetrwać wiele: rozwody z ówczesnymi współmałżonkami, tragiczną śmierć księżnej Diany, a także negatywny odbiór brytyjskiego społeczeństwa. Uczucie króla Karola i Camilli Parker Bowles można zaliczyć do najbardziej skandalicznych związków miłosnych, jakie miały miejsce w historii brytyjskiej monarchii. Z biografii autorstwa Iwony Kienzler dowiemy się jednak, że króla Karola nie można określić jednoznacznie jako bezdusznego męża zdradzającego żonę, a Camilli jako kobietę, która tylko czekała na rozpad jego młodego małżeństwa. Poznamy historię ich uczucia, które jest dowodem na to, że prawdziwa miłość może oprzeć się wielu przeciwnościom losu. Pomimo upływu lat małżonkowie wciąż wyglądają na zakochanych i są dla siebie oparciem.

Iwona Kienzler w swojej najnowszej książce zestawia biografię Władimira Putina i drogę, która zaprowadziła go na szczyty władzy, z barwnie nakreślonymi sylwetkami najbardziej krwawych carów Rosji. Kolejni rosyjscy tyrani próbowali udowodnić światu i swoim rodakom, że terror jest podstawą siły i rękojmią sukcesów. Nie przypadkiem współcześni historycy często porównują Władimira Putina do jego carskich poprzedników, takich jak: Iwan Groźny, Piotr Wielki czy Katarzyna Wielka. Autorka przekonuje, że złudne poczucie potęgi, wyjątkowości, szczególnej misji dziejowej Rosjan i ich ojczystego kraju, nie tylko jest mocno osadzone w rosyjskiej tradycji i jej historiografii, ale wypływa przede wszystkim z zakorzenionego przez wieki stylu sprawowania władzy.

Wielbiciel kobiet, narodowy wieszcz, obywatel świata… Gdyby żył dzisiaj, prawdopodobnie byłby bohaterem portali plotkarskich czy tabloidów. Sensację wzbudzałyby jego związki z kobietami. Miał na swoim koncie romanse z mężatkami, a kiedy już założył rodzinę, żył w trójkącie, a zdaniem niektórych wręcz w czworokącie. Medialny rozgłos mogłyby mu też przynieść przynależność do towiańczyków czy kontrowersyjne poglądy, zwłaszcza że do ich głoszenia wykorzystywał katedrę uniwersytecką. Nic zatem dziwnego, że pomimo iż Mickiewicza okrzyknięto narodowym wieszczem, to poeta już wśród współczesnych budził emocje i powodował spory. W co zaopatrzył się młody Adam, wyruszając w podróż do Wilna? Gdzie narodził się pomysł napisania „Pana Tadeusza”? Która z kochanek Mickiewicza została upamiętniona jako Telimena? Iwona Kienzler w swojej najnowszej książce przygląda się postaci Adama Mickiewicza głównie przez pryzmat jego życia prywatnego. Dzięki temu możemy m.in. poznać jego relacje z kobietami począwszy od tajemniczych Józi i Anieli przez legendarną Marylę Wereszczakównę, Konstancję Łubieńską ‒ urodziwą mężatkę, która skutecznie odciągnęła poetę od wstąpienia w szeregi powstańców, a skończywszy na „przeklętej towianicy”, Ksawerze Deybel.

Jak bardzo zagmatwane mogą być ścieżki ludzkiego umysłu? Jaką drogę trzeba pokonać, by się z nich wydostać? Czy to w ogóle jest możliwe? Wszystkiego dowiesz się, czytając książkę autorstwa polskiej pisarki Marty Knopik "Pani K.". Życie państwa K. codziennie wygląda tak samo. Pani K. budzi się każdego dnia rano o tej samej porze, a dokładnie o godzinie 3.33. Następnie pije kawę, a potem zajmuje się pracą przy komputerze. Zaczyna od przeglądnięcia zleceń, które ma do wykonania. Gdy dzwoni dzwonek do drzwi, jest to sygnał przerwy na śniadanie. Każdy dzień mija tak samo, aż w końcu wszystkie zlewają się w jedną wielką plamę. Życie Pani K. jest trochę jak życie robota, który każdego dnia ma do wykonania te same zadania. Świat państwa K. nie ma sensu, odkąd zostali zamknięci w niewielkim mieszkaniu, które znajduje się na dziesiątym piętrze. Nie dość, że nie mogą z niego wychodzić, to na dodatek nie mają kontaktu z innymi ludźmi, a żywność dostarczana jest im pod drzwi. Czy z tego świata można się wydostać? "Pani K." jest powieścią klaustrofobiczną i przerażającą, w której można odnaleźć cząstkę samego siebie. Czytając ją, można wczuć się w postać głównej bohaterki, która każdego dnia mierzy się ze strachem, samotnością, brakiem zrozumienia i odrzuceniem. Żyje, choć tak naprawdę niewiele jest w niej życia. Zdecydowanie jest to książka, która daje do myślenia. Czy bohaterka odkryje, dlaczego tkwi we własnym mieszkaniu, i czy w końcu odnajdzie drogę do wyjścia?

"Cisza w Pogrance" Marcina Pilisa to książka dla miłośników historii i czytelników o mocnych nerwach. Stanowi kolejne podejście do tematu masakry wołyńskiej, wskutek której latem 1943 roku w bestialski sposób wymordowano tysiące rodzin polskich. Książka Marcina Pilisa nie przedstawia pełnej skali rzezi, nie zasypuje statystykami i obliczeniami. Cała doniosłość i ogrom tragedii emanują tutaj z pojedynczych historii bohaterów, których życie do pewnego momentu przebiegało na tyle normalnie, na ile mogło podczas wojny. Dwie siostry zakochują się w jednym chłopcu z pobliskiej wsi ukraińskiej. Uczucia rozkwitają, mimo że młodzieniec należy do UPA, a spokój coraz mocniej zakłócają pogłoski o mordowaniu Polaków w pobliskich wioskach. Jeśli do tej pory Polakom, Żydom i Ukraińcom udawało się żyć w zgodzie jako sąsiadom, to właśnie ma się to zmienić. Niewyobrażalne okrucieństwo i szał mordowania ogarnął wioski na Wołyniu, gdzie narzędziami zbrodni stawały się często siekiery i widły. Ukazanie tragedii przez pryzmat losu poszczególnych jednostek sprawia, że czytelnik utożsamia się z bohaterami.

Czy to, czego szukamy, jest rzeczywiście tym, co zgubiliśmy? W czasach, kiedy wiary w bóstwa uczono się od zwierząt, w puszczy na ziemi goślińskiej, pośród istnień nie tylko ludzkich, żyje plemię Strugi, które czci bogów saren. Jeden z synów Strugi, wracając z polowania, gubi łuk. To duży błąd i zły znak. Jednak wówczas jeszcze nikt nie przypuszcza, że to początek walki o przetrwanie plemienia. Struga wyprawia syna po zgubioną broń. Gdy ten długo nie wraca, posyła następnego, który ma odnaleźć łuk i przyprowadzić brata. To wydarzenie nie byłoby warte zapamiętania, gdyby nie pojawienie się strzygi dążącej do zgładzenia Strugi i jej ludu… Tak zaczyna się opowieść, w której oczywiste staje się nieoczywiste, mgła przemienia się w niedźwiedzia, autorytet okazuje się złudzeniem, a ktoś niepozorny zostaje wielkim wojownikiem. Jest to historia o dzielnych kobietach i mężczyznach, o zwierzętach i drzewach mądrzejszych niż ci, co przynoszą zniszczenie. O nadzwyczajnych strażnikach puszczy oraz o nadziei nieprzeniknionej jak spojrzenia saren, w oczach których bogowie rozniecili Iskrę.

Geoffrey de Melville wyrusza na krucjatę, by odkryć, że staje do walki o własną duszę Młody rycerz z hrabiowskiego rodu w wyniku intrygi macochy zostaje oddany pod opiekę biskupowi miasta Gloucester, który wysyła go z misją na dwór króla Anglii. Porwany przez wiatr historii bohater staje się świadkiem wielu mrocznych i okrutnych wydarzeń: zabójstwa biskupa Becketa, zaciętych walk w Ziemi Świętej podczas trzeciej wyprawy krzyżowej, krucjaty przeciwko katarom, zdobycia Konstantynopola. Los stawia na jego drodze rycerza zakonu templariuszy, członka tajnego bractwa, które poszukuje mandylionu z Edessy, zaginionej relikwii czczonej w Bizancjum. Bractwo mandylionu to nowe, rozszerzone wydanie wielowątkowej powieści Wojciecha Dutki. Na jej kartach pojawiają się autentyczne postacie historyczne: Lotario Segni, czyli późniejszy papież Innocenty III, Dominik Guzmn założyciel zakonu dominikanów, król Ryszard Lwie Serce czy sułtan Saladyn. Krucjaty, herezje, zderzenie światów katolickiej Europy, prawosławnego Bizancjum oraz islamu tworzą barwne tło dla niezwykłej opowieści o losach głównego bohatera. Ma ona także drugie dno, autor stawia bowiem trudne pytania o religię i przemoc czynioną w jej imię.

"Pułapka na anioły" to literacki debiut Marcina Grzelaka. Akcja powieści toczy się na polskiej prowincji lat 80. Szary obraz tamtych dni z całą wyrazistością ukazuje beznadzieję życia w PRL-u. Rodzina Kochańskich to rodzina, jakich wiele. On - policjant, a do tego alkoholik, ona - zahukana i zastraszona kobieta. I jeszcze Wojtek - siedmioletni chłopiec. Na podwórku mówią o nim czubek, syn pedała... Chłopiec często płacze, tak często jest mu smutno i źle. Na przykład wieczorami, gdy nie może zasnąć. Tak bardzo chciałby zawołać mamę, aby przyszła i go przytuliła. Wie jednak, że tak się nie stanie. Jeśli zawoła, pojawi się ojciec, który będzie złościł się i krzyczał. Dzieci z podwórka nazywały Wojtka synem pedała. Rozumiał, co to znaczy, ale nie rozumiał, dlaczego tak o nim mówią. Zebrał się na odwagę, zapytał ojca. Ten jak zwykle swój gniew zmienił w agresję. Zbił mamę tak mocno, że znalazła się w szpitalu. Wojtek, niezrozumiany i osamotniony, ucieka w świat fantazji. Zaczyna rozmawiać z... aniołami. To dlatego inni nazywają go czubkiem. Historia opisana w powieści poraża beznadzieją i wszechobecną samotnością. Ale rzeczywistość nie jest tu tak czarno-biała, jak mogłoby się początkowo wydawać. Narracja ukazuje myśli i przeżycia różnych bohaterów: ojca, matki, Wojtka. Tu każdy ma swoje traumy, trudne przeżycia, straty. Ludzie nie są jednoznacznie dobrzy czy źli, to byłoby za proste. Niestety, cięgi za złamane życie dorosłych zbiera Wojtek, który nie jest przecież niczemu winny.

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.

Daj się zaskoczyć trzem niebanalnym wizjom przyszłości. Ta książka pozwoli Ci spojrzeć na nią od strony, która zawsze wydawała Ci się nierealna lub bardzo odległa. "Cień wysokiej przestrzeni" to powieść science fiction rozgrywająca się na trzech płaszczyznach czasoprzestrzeni. W pierwszej czytelnik odwiedza Ziemię i Katowice końca XXI wieku. Haruki, japoński doktor informatyki zajmuje się hodowlą sztucznej świadomości. Na jego drodze pojawia się niespodziewanie Natalia, ambitna i pełna doskonałych pomysłów studentka ostatniego roku fizyki. Oboje rozpoczynają dyskusję na temat badań prowadzonych przez Harukiego, a dziewczyna rozważa, w którą stronę popchnąć swoją karierę i jaką ścieżkę obrać. Kolejna rzeczywistość to obraz Księżyca, tej strony, której nie widać z Ziemi. W zlokalizowanej tam bazie dwoje ludzi współpracuje z Luną, córką superinteligencji Gai, mającej za zadanie władać całym światem. Na miejscu ma dojść do niesamowitego eksperymentu, który musi się powieść. Ostatni przystanek to Mars w bardzo odległej przyszłości. Ada, będąca kobietą-androidem, którego zaprogramowano, by dawał przyjemność swoim klientom, zastanawia się nad swoją rolą w obecnym świecie, a także nad tym, czy został ON odpowiednio zorganizowany. Drugim bohaterem jest natomiast Proteusz, android biorący udział w ekspedycji w głębi kopalnianych szybów. Autorami książki "Cień wysokiej przestrzeni" są Aleksandra i Tomasz Zelek. Ona jest kulturoznawcą, filmoznawcą, a także menadżerem kultury. Interesuje się przede wszystkim interakcją zachodzącą między człowiekiem a maszyną oraz jej bezpośrednimi skutkami. On jest ekspertem z branży IT, a także tłumaczem. Fascynuje go sztuczna inteligencja zarówno pod względem kulturowym, jak i naukowym.

"Rok Zaćmienia" przeniesie Cię do innej czasoprzestrzeni i całkowicie wciągnie w wir fantastycznych wydarzeń. Świat zupełnie nowy, nieznany i pełen wyzwań. Owiany tajemnicą, którą każdy zechce odkryć. Cały zamknięty w jednej książce - świetnej publikacji od Marty Knopik, która zrobiła ogromne wrażenie na polskich Czytelnikach. Kończy się tysiąclecie, a wraz z nim przybywa coraz więcej głosów o nadchodzącym końcu świata. Wróżbici przewidują apokalipsę, a zagłada jest głównym tematem wśród ludzkości. Z niczego nie zdaje sobie sprawy chicagowski prawnik, John Fox, który poszukuje spadkobiercy w Polsce. Pierwotnie ma przybyć na Śląsk - w końcu jednak trafia do Czarnego Miasta i zderza się z rzeczywistością Roku Zaćmienia. Czarne Miasto to teraz bardziej zgliszcza przedstawiające dantejskie sceny. W żadnym stopniu nie przypomina dawnego miasteczka - przestrzeń przykrywa gęsta warstwa dymu, a ziemią co chwilę szarpią potężne wstrząsy, zapadają się chodniki i ulice, a domy ulegają całkowitemu zniszczeniu. John Fox nie może uwierzyć własnym oczom. Czarne Miasto wygląda jak miasto śmierci i - jakby nie patrzeć - na takie się zapowiada... Prawnik z Chicago musi więc zmierzyć się ze samym sobą. Trudne, ale znaczące sny, intensywne wizje i niekończące się zagadki plączą się w głowie Foxa. Do czego doprowadzi go cała sytuacja i jak zachowa się jego umysł? "Rok Zaćmienia" to propozycja od Marty Knopik, która specjalizuje się w literaturze pięknej. Ta publikacja należy do serii, która przypadła do gustu polskim Czytelnikom - drugą, która ukazała się w tym cyklu jest "Czarne Miasto".

Rok 1949. Wszystko jest inaczej. W niezniszczonym Kołobrzegu stoi wielki hotel. A wokół morderstwa, strajki i groźba rewolucji… Hotel Czarny Bałtyk podzielny jest na część polską i żydowską. Pewnego dnia w części polskiej zostaje znaleziona martwa Żydówka. Jedyna droga ucieczki dla mordercy mogła prowadzić przez balkon, ale hotel stoi na klifie, a plaża poniżej pilnowana jest przez wojsko i otoczona drutem kolczastym. Podejrzani o dokonanie zbrodni są stara hrabina, kamerdyner, szachista-zegarmistrz i robotnik. Rozpoczynają się przesłuchania. Sprawę prowadzą Polak, aspirant Konstanty Majski i młodszy aspirant Waleria Singer pochodzenia żydowskiego. W przeludnionym mieście dochodzi do kolejnych strajków, na konflikt polsko-żydowski nakładają się napięcia społeczne. O przyszłości Pomorza ma przesądzić referendum. Jeden hotel. Jedna zamordowana dziewczyna. I dwa śmiertelnie skłócone ze sobą narody… Co by było, gdyby historia potoczyła się inaczej? Gdybyśmy pokonali Hitlera, przestraszyli Sowietów, a całe Pomorze mówiłoby w języku jidysz? Czarny Bałtyk to przewrotna powieść kryminalna osadzona w alternatywnej powojennej rzeczywistości.

"Podejrzany na wieki wieków" to książka, którą powinien przeczytać każdy pasjonat kryminału. Autor, Jacek Getner, zabiera nas w świat pełny podejrzeń, gdzie nikt niczego nie może być pewnym, a nawet najbliższy przyjaciel może coś knuć na plecami. Jak mawia główna bohaterka Basia Kotula: "Kryminał to taki romans, tyle że z trupem w tle". W swoim życiu kieruje się tym właśnie mottem. Nie jest inaczej, gdy jej narzeczony, Bazyli, będący autorem sloganów reklamowych, kolejny już raz trafia na celownik policji. Tym razem jednak sytuację komplikuje podejrzenie o romans z byłą dziewczyną, Agnieszką. Podejrzenia wobec Bazylego nie są byle jakie, bowiem chodzi o morderstwo jednego z jego klientów. Historia opowiedziana w książce jest pełna podejrzeń na każdym kroku. Sama bohaterka staje w ogniu podejrzeń podkomisarza Rafała Martusia o to, że Basia pomaga narzeczonemu, utrudniając tym samym śledztwo. Partner Martusia, czyli komisarz Gąsior, podejrzewa kolegę o zainteresowanie główną bohaterką, natomiast sama Barbara podejrzewa, że podkomisarz chce zamknąć jej narzeczonego, gdyż jest zwyczajnie głupi. Mimo tej wzajemnej sieci podejrzeń bohaterka postanawia udowodnić policji, że łatwiej będzie znaleźć zabójcę, kierując się bardziej sercem niż rozumem.

Dziewiętnastowieczne paryskie uliczki, niespodziewane uczucia oraz epoka oszałamiających odkryć i wynalazków... To wszystko znajdziesz w elektryzującej powieści "Cienie Paryża"! W 1889 roku nauka intensywnie się rozwija, a oryginalne wynalazki pchają świat w miejsca wcześniej niezbadane. Obiecujący architekt podpala jedną z paryskich restauracji, która stała w pobliżu wieży Eiffla - nowego cudu architektury. Nikt nie potrafi odpowiedzieć na pytanie, dlaczego młody i utalentowany mężczyzna posunął się do tak okropnego czynu. Architekt zostaje umieszczony w szpitalu, w którym psychiatrzy próbują ustalić przebieg zdarzeń. Wkrótce podczas hipnozy lekarze dowiadują się, że w życiu mężczyzny była pewna tajemnicza kobieta, która zachwyciła go swoją urodą i umysłem. Wiele jego wspomnień zdaje się nie mieć sensu a wynalazki, o których opowiada, wydają się być jedynie sennymi marzeniami. Snute przez niego opowieści tworzą niezwykły portret Paryżu XIX wieku - groza, chwile namiętności, buchająca para i świat wynalazków... Czy lekarze odkryją, co było powodem podpalenia? Jakie tajemnice kryje spalona restauracja i umysł mężczyzny? Wkrótce okaże się, że czasami za niektóre uczucia płaci się najwyższą cenę...

Wkrocz do XIX wiecznego Wilna i przyjrzyj się narodzinom wielu nowych fascynujących ideologii! "Romantyczni" to tytuł, który zabierze Cię w podróż do początków romantyzmu. Akcja książki "Romantyczni" odbywa się głównie na terenie XIX-wiecznego Wilna. W tym tętniącym życiem mieście powstają związki filomatów i filaretów. Narracja jest prowadzona z kilku perspektyw, przez co ciężko uznać któregoś z bohaterów za tego "głównego". Historia w świetny sposób łączy ze sobą postacie zarówno fikcyjne jak i historyczne. Spotkamy więc takie słynne osoby jak na przykład Adam Czartoryski czy Adam Mickiewicz. Dorota Ponińska stara się w jak najlepszy sposób przedstawić atmosferę i sposób życia studentów z tamtego okresu, który do łatwych nie należał. Nastroje polityczne były napięte, a Polacy byli zazwyczaj stawiani w negatywnym świetle. Nie brakowało jednak u nich ducha patriotyzmu, który jednak może doprowadzić do wielu kłopotów i problemów z władzami. "Romantyczni" to historia, która budzi wiele emocji. Przedstawia ona dobre jak i gorsze momenty Uniwersytetu Wileńskiego, na którego terenie dzieje się większość akcji książki. Sama historia przedstawiona jest z wielu perspektyw i rozgrywa się przez nieco ponad 15 lat, dzięki czemu możliwe jest przedstawienie tak wielu kluczowych dla historii wydarzeń. Język, jakim posługuje się autorka, jest niepowtarzalny i sprawia, że lektura stanowi niezapomniane wrażenie. "Romantyczni" jest tytułem, w którym znaleźć można wiele historycznych wydarzeń i osób przeplatanych z fikcyjnymi bohaterami, którzy jednak przyciągają uwagę czytelnika swoimi decyzjami i sposobem myślenia. Wszystkiego dopełniają szczegółowe opisy, nad którymi Dorota Ponińska zapewne pracowała długimi godzinami.

Kaja i Dominik, choć nie wierzyli w bajki, otrzymali od życia swój własny happy end, a ich szczęściem cieszyły się rzesze czytelniczek. Kaja zdecydowała się wieść życie u boku Dominika jako jego żona. Urodziła córkę i otworzyła studio fotograficzne, by podobnie jak Dominik podążać za swoimi marzeniami. Spędzone w małżeństwie lata pokazały bohaterom, że samo bycie razem nie wystarcza do szczęścia. Czasami trzeba wzniecić ogień miłości na nowo i zawalczyć o siebie.