Ja nie mam duszy. Sprawa Barbary Ubryk, uwięzionej zakonnicy, której historią żyła cała Polska

Niezwykła książka przygotowana z okazji 60 urodzin Diega Maradony i oddana w Argentynie do druku tuż przed przedwczesną śmiercią. Książka w hołdzie dla Diega Armando Maradony. Podróż przez wspomnienia ponad 70 osób, które spotkały go na różnych etapach jego kariery, od występów w drużynie Cebollitas po lata spędzone w kolejnych klubach i w reprezentacji, najpierw jako piłkarz, a następnie trener. O Maradonie opowiadają między innymi: César Luis Menotti, Claudio Caniggia, Javier Mascherano, Carlos Valderrama, Nery Pumpido, Ubaldo Fillol, Careca, Alemäo, Gianfranco Zola, Bernd Schuster, Davor Šuker i wielu innych. Wstęp napisał Fernando Signorini, słynny trener przygotowania fizycznego Maradony w latach jego gry w Barcelonie, Napoli i w reprezentacji Argentyny.

Książka "Rok 1984" George'a Orwella jest jednym z najpopularniejszych dzieł literackich na świecie. Wraca do dyskusji publicznej za każdym razem, kiedy dzieje się coś niepokojącego, co zaburza naturalny porządek zwykłych obywateli, i skłania do refleksji. Publikacja "Ministerstwo prawdy. Biografia roku 1984 Orwella" jest próbą wyjaśnienia, dlaczego ta książka w ogóle powstała i jakie niesie ze sobą przesłanie w oczach autora. George Orwell stworzył arcydzieło inspirowane swoimi własnymi doświadczeniami i tym, jak widział przyszłość ustrojów totalitarnych. Dorian Lynskey zagłębia się w historię powstawania książki "Rok 1984" i stara się dociec, co tak naprawdę skłoniło autora do stworzenia jej ponad 70 lat temu. Przygląda się jego życiu, dogłębnie analizuje jego przekonania i światopogląd, skupia się na jego doświadczeniach z totalitaryzmami i aktami przemocy, których był świadkiem. Porusza też kwestię tego, dlaczego książka ta tak mocno wpłynęła na czytelnika i nadal to robi. Pozycja "Ministerstwo prawdy. Biografia roku 1984 Orwella" skupia się na przedstawieniu pełnego kontekstu, w jakim powinno odczytywać się ponadczasowe dzieło Orwella, oraz tego, jak stało się pozycją, do której odwołuje się tysiące ludzi, kiedy widzą zmiany zachodzące w ich krajach.

CZYM JEST OBŁĘD? W JAKI SPOSÓB GO ZDIAGNOZOWAĆ I JAK GO LECZYĆ? W poszukiwaniu odpowiedzi, psycholog z uniwersytetu stanfordzkiego David Rosenhan i siedmioro innych, zdrowych osób udało się pod przykrywką do szpitali psychiatrycznych na terenie Ameryki, żeby sprawdzić zasadność diagnoz psychiatrycznych. Zmuszeni do pozostania na oddziale zamkniętym, dopóki nie „udowodnią”, że są normalni, wszyscy ośmioro wyszli ze szpitala z niepokojącymi diagnozami i jeszcze bardziej alarmującymi historiami z czasu ich hospitalizacji. Przełomowe badanie Rosenhana rozbiło całą dziedzinę psychiatrii, doprowadzając do zamknięcia wielu zakładów psychiatrycznych i na zawsze zmieniając sposób diagnozowania chorób psychicznych. NOWE NIEZWYKŁE BADANIA CAHALAN - PRAWDZIWA DETEKTYWISTYCZNA HISTORIA - POKAZUJE, ŻE NIEWIELE RZECZY W TEJ HISTORII BYŁO DOKŁADNIE TAKIE, JAKIMI SIĘ WYDAJĄ. CO TAK NAPRAWDĘ ZDARZYŁO SIĘ ZA ZAMKNIĘTYMI DRZWIAMI ODDZIAŁÓW PSYCHIATRYCZNYCH? NAJGŁOŚNIEJSZY EKSPERYMENT W HISTORII PSYCHIATRII I MROCZNA PRAWDA, KTÓRA SIĘ ZA NIM KRYŁA. Najlepsza książka 2020 roku według „The Guardian”, „The Telegraph” i „The Times”

Czy odważysz się podążyć tajemniczą ścieżką, aby odkryć prawdę o zabójstwie, którego okrucieństwo jest zbyt duże, aby opisywać je ze szczegółami? "Śpiąca nimfa" to książka trzymająca w napięciu. Nie uświadczysz w niej zbędnych dialogów czy niezrozumiałych zabiegów. Skrajne emocje i mrożąca krew w żyłach opowieść wciągną Cię bez reszty na długie godziny! Dzieło sztuki, które przyciąga wzrok i sprawia, że każdy przechodzący obok pogrąża się w zadumie. Namalowane zostało przez niemieckiego partyzanta w ostatnich dniach II wojny światowej. "Śpiąca nimfa", bo tak się ów obraz nazywa, skrywa w swoim czerwonym pigmencie tajemnicę. Namalowano go bowiem krwią z ludzkiego serca... Nikt nie wie, kim była ofiara. Żadnego ciała, zeznań czy zgłoszeń zaginięcia. Wszystko, co pozostało, to słaby ślad krwi. Właśnie za nim podąża komisarz Teresa Battaglia i jej partner Massimo Marini. Wskazówki prowadzą do doliny Resia, czyli surowej krainy wśród gór w północno-wschodnich Włoszech, wyróżniającej się jaskiniami, małymi wąwozami, szczelinami oraz skałkami. To oraz portret to jedyne tropy, którymi dysponują policjanci. Czy uda im się odnaleźć zabójcę? Czy tajemnica, która jest tak mocno strzeżona, wyjdzie na jaw? Odpowiedzi na te pytania mogą nie być oczywiste, a zdarzenia, których śledczy będą świadkami oraz to, czego się dowiedzą, do końca życia zmienią ich postrzeganie na świat. "Śpiąca nimfa" to druga i w tej chwili ostatnia wydana część serii "Teresa Battaglia". Oprócz niej cykl tworzy bardzo dobrze przyjęta przez czytelników książka "Kwiaty nad piekłem". Autorką utworu jest Ilaria Tuti, a wcześniej wspomniana seria to jedyne z jej dzieł, które ujrzały światło dzienne. Mimo to zyskała już duże grono fanów, a jej książki zostały świetnie ocenione przez krytyków oraz internautów. Strefa kawosza

Czasy, kiedy kobiety nosiły kapelusze i rękawiczki, po Warszawie jeździły dorożki, a miłość ludzi z różnych sfer nie była sprawą łatwą. Dworki Podlasia i Mazowsza. Helena obserwuje?świat, zmienia się, spełnia marzenia… Jak kochać i być kochaną? Tego świata już nie ma, ale wzruszenia zostały. Początek wieku XX, Podlasie, dwór szlachecki w Sabniach. Młoda wdowa wraca z córeczkami do domu rodziców. Ma jedno marzenie: zostać pisarką! Halszka, jak ją nazywa rodzina, to artystyczna dusza: pięknie gra na pianinie, maluje, ale nade wszystko uwielbia literaturę. Czy mogłaby napisać prawdziwą powieść o miłości? Otoczenie nie zachwyca się jej planami: powinna wyjść za mąż po raz drugi, zająć się dziećmi i domem. Ale pozornie delikatna i rozmarzona Halszka jest uparta. Pisze po nocach powieść o nauczycielce, którą pokochał arystokrata. Ojciec zdziwiony determinacją córki, zasięga rady zaprzyjaźnionego pisarza Bolesława Prusa. Halszka dostaje błogosławieństwo mistrza, tata finansuje wydanie pierwszej powieści. „,Oby sprzedało się chociaż sto książek tej mojej „Trędowatej“, modli się Halszka. Sprzedaż idzie w setki tysięcy... To nie koniec, lecz dopiero początek opowieści o tym jak Helena Mniszkówna została królową romansu z wyższych sfer. Zdobyła wielką popularność, ale zapłaciła wysoką cenę za sukces. Perypetie życia Halszki mogłyby być fabułą jej książki. Naprawdę nazywała się Rawicz – Radomyska, a po pierwszym mężu Chyżyńska. Była panią dworów w Rogalach i w Kucharach - ziemianką zwykłą i niezwykłą, bo prowadziła dwór i pisała z potrzeby serca, nie dla zysku i nie dla sławy. Nie była autorką jednej książki. Napisała ich 30. Na ile opowiadała w nich o sobie? I jaka była naprawdę? Dziś coraz mniej osób pamięta nazwisko: Mniszkówna. Bardziej znany jest tytuł pierwszej powieści „Trędowata“. Książkę wznawiano przed wojną 16 razy, trzykrotnie filmowano. Krytycy surowo ją osądzali jako „, romansidło“,, mimo to sprzedawała się na pniu. Po wojnie, gdy zakazano druku wszystkich książek Mniszkówny, czytelniczki przepisywały ręcznie całe rozdziały i użyczały sobie rękopisy. Opinie krytyków nie miały dla nich znaczenia, emocje, które budziła tak. Jak więc mierzyć wartość literatury? Powieść biograficzna o Helenie Mniszkównie, pisarce, która poruszyła miliony serc jest próbą odpowiedzi na te pytania. Ale też zaproszeniem do dworków Podlasia i Mazowsza, do czasów, kiedy kobiety nosiły kapelusze i rękawiczki, po Warszawie jeździły dorożki, a miłość ludzi z różnych sfer nie była sprawą łatwą. Sposobność by wraz z Heleną obserwować świat, zmieniać się, spełniać marzenia. Kochać i być kochaną. Tego świata już nie ma, ale wzruszenia zostały.

Jest początek maja. W czasie spaceru po lesie ojciec z dwójką dzieci znajduje brutalnie okaleczone zwłoki kobiety, noszące wyraźnie ślady tortur. Komisarz Malin Fors od razu dostrzega podobieństwo do sprawy Marii Murvall, kobiety, która przebywa w szpitalu psychiatrycznym od czasu, gdy znaleziono ją zgwałconą i brutalnie pobitą w lesie. Teraz okazuje się, że sprawa Marii to być może element większej układanki.

Dlaczego kobiety decydują się wstąpić do zakonu, gdzie składają śluby posłuszeństwa, ubóstwa i czystości? O wszystko muszą pytać matkę przełożoną, nie dysponują pieniędzmi (nawet tymi, które same zarabiają), rezygnują z relacji romantycznych i seksualnych. Czym podszyta jest ich motywacja? Czy żałują czasem tej decyzji? Justyna Dżbik-Kluge – jak sama o sobie mówi: ateistka z dwójką nieochrzczonych dzieci, w małżeństwie bez ślubu kościelnego – zagląda za mury żeńskich klasztorów. Rozmawia z zakonnicami i z byłą siostrą zakonną. Sprawdza, ile jest prawdy w naszych wyobrażeniach o życiu sióstr. Zadaje trudne pytania o nadużycia, pieniądze i władzę; o to, jak się odnajdują w instytucji zdominowanej przez mężczyzn. Czy ślubując posłuszeństwo, mogą żyć po swojemu? Co łączy je z kobietami, które nie wybrały tak rygorystycznego życia? Ta książka jest jak dziennik z wyprawy do innego świata. Autorka próbuje zrozumieć wybory sióstr, problemy, z którymi się zmagają, ich życie w zhierarchizowanym systemie, w którym łatwo jest czasem stracić z oczu człowieka.