Królowie życia PRL-u. Czerwoni książęta, playboye, towarzysze. Kim byli celebryci czasów realnego socjalizmu?

Barwne przygody bohaterów, miłość i skomplikowana intryga, a wszystko osadzone w realiach historycznych, to atuty książki Eloisy James "Córka Wilde'ów". Jeśli bliskie są Ci klimaty romansu historycznego z pasjonującymi perypetiami bohaterów, koniecznie kup tę książkę, a zapewnisz sobie kilka godzin przyjemnej rozrywki. Tytułową bohaterką powieści jest jedna z córek księcia Wilde'a z Lindow Castle, kobieta niezależna i wywołująca liczne skandale. Tym razem lady Joan podejmuje decyzję o opuszczeniu rodzinnego domu i przyłączeniu się do trupy aktorskiej. Co więcej, przyszła gwiazda sceny planuje wcielić się w rolę męską i sparodiować poszukującego damy swego serca przedstawiciela rodu książęcego. Obiekt zakusów Joan, aby nie dopuścić do wystawienia sztuki, obmyśla sprytny plan. Czy historia skończy się dla niego szczęśliwie? Sięgnij po książkę, a się przekonasz.

Wszyscy przez to przechodzimy – zapętleni w ciągłych wątpliwościach „co, jeśli?”. Niezdolni do podjęcia decyzji, sparaliżowani przez strach, że dokonamy złego wyboru. Nikt nie chce żyć, bez przerwy się zamartwiając i nie mogąc zdecydować na konkretne działanie w obawie przed konsekwencjami. Jednak wydaje się, że trudno tego uniknąć, że taka jest nasza natura i nie można tego zmienić. Ale czy na pewno? Anne Bogel

Poznaj tajemnice najbardziej fascynującego z organów. Organu, w którym ukryte jest twoje JA. Na temat mózgu wiemy nadal bardzo niewiele, choć naukowcy starają się poznać zawartość mózgu i zrozumieć mechanizmy, jakie nim kierują. Dlaczego organ ten budzi aż takie zainteresowanie? Mózg działa od początku do samego końca naszego istnienia. W chwilach przełomowych podejmuje decyzje o rozwoju lub wygaszeniu funkcji życiowych. To w nim drzemią nasze zasoby intelektualne. To on decyduje o bardziej bądź mniej racjonalnych działaniach, jakie podejmujemy. Kiedy zaczynamy działać, motywuje nas lub powstrzymuje przed wykonywaniem kolejnych czynności. Organizacja, mechanizmy i funkcje mózgu są fascynujące. Organ ten przyjmuje, selekcjonuje i analizuje wszystko, co za pomocą jakiegokolwiek zmysłu do niego dociera. Mało kto dysponuje naukowym laboratorium wyposażonym w ultranowoczesną aparaturę służącą do badania mózgu. Każdy z nas może jednak prowadzić własne obserwacje i odkrywać prawdę o mózgu, a tym samym o sobie. Czy mechanizmy, jakie na nas oddziałują, są zależne od nas? Czy ktoś, kto zna się na zasadach działania mózgu, może na nas wpłynąć? Czy nasz mózg potrafi się przed tym obronić? Skoro w mózgu znajdują się pamięć, inteligencja, logika, kreatywność, intuicja, spontaniczność i wyobraźnia, to dokładając uczucia jako przemożną siłę kierującą nami, można powiedzieć, że mój umysł to JA. Książka Niepokorny mózg poświęcona jest działaniu mózgu w kontekście wpływających na niego czynników, jego nieprawidłowościom oraz zagrożeniom, na jakie ty i twój mózg jesteście narażeni. Nie po to, by straszyć, lecz po to, by poznając, chronić i udoskonalać.

"W imię miłości. Opowieść o wielkim uczuciu w najtrudniejszych chwilach" autorstwa Amy Bloom to poruszająca opowieść o pożegnaniach i radzeniu sobie ze śmiercią najbliższych osób. Książka Amy Bloom to zapis prawdziwych wydarzeń, których doświadczyła w swoim życiu autorka. Zmiany zachowania, problemy z pamięcią i stopniowe izolowanie się od otoczenia to objawy, które dotknęły jej męża, co skłoniło parę do poszukiwania przyczyny takiego zjawiska. Okazało się, że sytuacja ta wynika z rozwijającej się u Briana choroby Alzheimera, której diagnoza stała się wyrokiem dla całej rodziny. W związku z brakiem możliwości zatrzymania postępu zmian otępiennych Amy i Brian zdecydowali się na podjęcie trudnej decyzji, jaką było zgłoszenie się do szwajcarskiej organizacji Dignitas. Możliwość poddania się przez Briana eutanazji stała się inspiracją do stopniowego rozliczania się ze swoim dotychczasowym życiem. W przypadku tego kochającego się małżeństwa z wieloletnim stażem poskutkowało to pełną nadziei i humoru opowieścią, którą Bloom zawarła w swojej książce.

Bestsellerowa trylogia w filmowej odsłonie. Są rodziny i Rodziny. Są stulecia i Stulecia. Są wreszcie powieści i Powieści. „Stulecie Winnych” to powieść, która pochłania bez reszty. Jest w tej trylogii ponadczasowość i uniwersalna prawda. Jest wreszcie wspaniała opowieść o rodzinie, której losy wpisują się w dramatyczne wydarzenia XX wieku. I trzy pary bliźniaczek. Jedna

Książka o wielkiej miłości i o pragnieniu wtopienia się w tłum, za które trzeba płacić okłamywaniem samego siebie. Sunny jest piękna i szczęśliwa. Żyje w świecie, w którym wszystko jest uporządkowane. Mieszka na spokojnym przedmieściu, jest mamą czteroletniego chłopca, świetnie radzi sobie z jego chorobą – autyzmem. Mąż Sunny Maxon to wybitny naukowiec, pracuje dla NASA. Leci w kosmos z ważną misją, dzięki której możliwa będzie kolonizacja Księżyca. Dzień po starcie Maxona Sunny, która znów jest

Dwie księżniczki z Bamarry, Addie i jej starsza siostra Meryl, bardzo się od siebie różnią: Addie jest nieśmiała i boi się wszystkiego, a Meryl jest odważna i zapowiada, że uwolni królestwo od gryfów, ogrów i straszliwej choroby – Szarej Śmierci. Według przepowiedni lekarstwo znajdzie się, kiedy tchórze staną się odważni, a na całą Bamarrę spadnie deszcz. Siostry bardzo się kochają. Gdy Meryl zachoruje, to lękliwa Addie wyruszy na wyprawę, od której zależy życie jej siostry. Wyposażona w siedmiomilowe buty, magiczną lunetę, zaklęty obrus i pelerynę niewidkę, wyruszy w poszukiwaniu lekarstwa. Czy wystarczy jej odwagi, by zmierzyć się ze straszliwym smokiem i złośliwymi widmami?

Kobieta, mężczyzna, dwupokojowe mieszkanie, jedna doba – można by rzec: mocno ograniczona czasem i przestrzenią akcja. I byłaby to nawet prawda, gdyby bohaterowie, opowiadając siebie, raz po raz tych granic nie przekraczali.Gdyby autorka przez tytuł – a bohaterka przez próbę naśladowania Zbyszka Cybulskiego – nie nawiązywała do pewnego stylu życia, pewnych tęsknot tamtych czasów, budując przy tym sarkastyczny obraz współczesnych relacji damsko-męskich, odsłaniając mechanizmy i przyczyny dzisiejszych gier. To opowieść o miłości i śmierci, o chwilach, gdy jedno w zbyt ciasnym splocie tańczy z drugim, dowodząc, że człowiek albo umiera z miłości albo miłuje śmierć. A bohaterowie mają nie tylko tęsknoty, ale i ciała, i nie są to bynajmniej ciała astralne; są to ciała warte grzechu, więc też zdarza się im pogrzeszyć. Czy jest w tym polemika z modelem tęsknot, które uwiecznił pewien kultowy film? Autorka o powieści: Dla wielbicieli romansów mała przestroga – jeśli „Do niewidzenia, do niejutra” w ogóle przypomina romans, to nietypowy. Typowego nigdy bym nie napisała, bo nie wierzę pięknym jedynie słowom, które opiewają wyłącznie wzniosłe sentymenty. W tej historii spotkacie się również ze słowami brzydkimi i uczuciami niższego rzędu, czasem zupełnie niskimi. Może przy czytaniu zdarzy się Wam skrzywić z obrzydzeniem albo zarechotać z trwogą, lecz – mam nadzieję – może też pomyślicie, że jesteście bliżej rzeczywistości. Tu krzesło jest z reguły tylko krzesłem, a stół stołem, ale całość to najdonioślejszy akt odwagi wobec świata i zarazem szczerości wobec samej siebie. I nie jest ważne, czy Lo to ja albo czy Profesor istnieje, skoro historia o nich to ja; i na odwrót.