Jasne i ciemne blondynki w historii

Jestem dziwadłem, odmieńcem, nigdzie nie pasuję. Jestem samotna, nikt mnie nie kocha. Jednak szczęście jest tak blisko, prawie mogę go posmakować. Aż nagle zjawia się on. Jest przystojny i bogaty, stanowi uosobienie męskości. Ma smutne brązowe oczy i niesamowity uśmiech. I chce, żebym uciekła razem z nim. Skrywa swoje intencje. Motywy jego postępowania są niejasne. Ale ja i tak z nim odchodzę,

Twoje dziecko nie lubi czytać? Koniecznie chcesz to zmienić, ale nie wiesz, jak to zrobić? Z pomocą przychodzi pozycja "Wykończ tę książkę. Jak zakumplować się z książką z obrazkami" autorstwa Keri Smith, twórczyni bestsellerowej pozycji "Zniszcz ten dziennik". Istnieje na świecie wiele dzieci, a także dorosłych, którzy nie lubią czytać. Zastanawiałeś się, dlaczego tak się dzieje? Jedną z przyczyn może być to, iż od najmłodszych lat wpaja nam się szacunek do książki. Trzeba ją trzymać prosto, odkładać zawsze na miejsce, nie kreślić po niej i, broń Boże!, nie wolno zaginać kartek. Takie podejście może wywołać strach przed zniszczeniem czegoś ważnego, niektórzy wolą więc w ogóle po nią nie sięgać, sparaliżowani tą obawą. Co się stanie, jeśli całkowicie zmienimy podejście do czytania? Sięgnij po pozycję "Wykończ tę książkę. Jak zakumplować się z książką z obrazkami" i sprawdź nową metodę traktowania książki, obserwując swoje dziecko. Ta książka jest hitem, którym można podrzucać, przytulać go, a nawet czytać od tyłu czy do góry nogami. To prawdziwa rewolucja w dziedzinie czytelnictwa. Tę pozycję czyta się wszystkimi zmysłami, co czyni ją absolutnie niezwykłą. "Wykończ tę książkę. Jak zakumplować się z książką z obrazkami" potrafi wyzwolić pokłady kreatywności nawet z największego wroga czytania. Keri Smith zajmuje się ilustrowaniem tekstów. Jest artystką znaną głównie z kultowej książki "Zniszcz ten dziennik", która zyskała ogromną popularność na całym świecie.

Nowy przekład powieści, za którą pisarz otrzymał prestiżową i najstarszą brytyjską nagrodę literacką James Tait Black Memorial Prize. Książka jest satyrą na społeczeństwo amerykańskie z jego pędem do bogacenia się i obsesją na punkcie młodości. Dotyka także wciąż aktualnych kwestii filozoficznych i społecznych związanych z sytuacją gospodarczą i polityczną. Ta opowieść o zdradzie, pożądaniu bogactwa i młodości za wszelką cenę trafnie nawiązuje do współczesnej kondycji człowieka i zmusza do głębokiej refleksji nad światem i własnym życiem. Przekład został uzupełniony przypisami, ponieważ w powieści tej pojawiają się już elementy późniejszej „filozofii wieczystej” autora, a właśnie ta filozofia wywarła głęboki wpływ na kontrkulturę lat 60.

Niespodziewane zwroty akcji, zabawne sytuacje i bohaterowie, z którymi utożsamić może się każdy z nas! Gdy w małżeństwie Sporoszów pojawia się rutyna, a mąż coraz częściej zostaje po godzinach w pracy pojawia się podejrzenie zdrady. Do akcji wkracza testerka wynajęta przez Elizę Sporosz, która ma za zadanie zbadać wierność mężczyzny. Wiktor, którego ma testować, szybko zdobywa jej sympatię. Testerka postanawia rozwikłać zagadkę spowijającą małżeństwo Sporoszów. Dzięki jej działaniom wychodzą na jaw kolejne tajemnice i przez lata skrywane sekrety. Kto tak naprawdę miesza w tej rodzinie? Sylwia Kubik i Joanna Szarańska zabierają nas do świata związków, zawiłych relacji i uczuć, które często skrywane są głęboko w sercu...

„Jaką inną kobietę chciałbyś mieć, gdybyś mógł?” – pewnego wieczoru pyta męża Carly. „Żadną” – odpowiada Rob. Ale ona nalega. Po co? Przecież ich małżeństwo jest tak udane. Pracują razem. On jest lekarzem. Ona pielęgniarką. Mają trójkę dzieci. I przyjaciół: Jenni i Craiga. Głupie gadanie? Niewinna gra? Perfidna prowokacja? Jedno pytanie zniszczy życie czworga ludzi...

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".

Po wypadku w górach, który pogrążył ją w śpiączce, Elsa nie czuje już ani zimna, ani głodu, ani strachu. Dla kobiety wszystko jest już skończone. Nigdy się nie obudzi. Tymczasem Thibault nie może się pogodzić ze świadomością, że jego brat potrącił śmiertelnie dwie dziewczynki. Nie potrafi przekroczyć progu sali, w której ten leży. Pewnego dnia po odwiezieniu matki do szpitala Thibault