Siostry nadziei. Nieznane historie bohaterskich kobiet walczących na Ukrainie

Oto prawdziwy klasyk literatury obyczajowej z erosem w tle. Na początku XX wieku książką "Kochanek lady Chatterley" zaczytywały się po kryjomu nawet te najbardziej pruderyjne panie. Kiedyś szokowała, dzisiaj trafia do rąk spragnionych wrażeń czytelniczek w zupełnie nowym wydaniu. Oś fabuły toczy się wokół rodziny Konstancji Chatterley. Jej małżonek został poważnie ranny podczas działań wojennych i nie jest już w stanie sprostać jej potrzebom. Dla dobra żony decyduje się zezwolić jej na poszukanie innego mężczyzny. Konstancja poznaje wkrótce gajowego Oliwiera Parkina, a sytuacja wymyka się spod kontroli, gdy zachodzi z nim w ciążę... Nic dziwnego, że książka ta wywołała spory obyczajowy szok zaraz po I wojnie światowej. D.H. Lawrence nie wahał się przed pokazaniem bardzo fizycznej strony miłości kobiety i mężczyzny, co było nie lada wyzwaniem dla czytelników w 1928 roku (pierwsze wydanie powieści). A należy pamiętać, że nieocenzurowana wersja, którą dzisiaj dostają do rąk czytelnicy, ukazała się oficjalnie dopiero w epoce "wolnej miłości", czyli w latach 60. XX wieku. Problematyczne było już samo zarysowanie na kartach książki romansu angielskiej damy z dobrego domu z prostym leśniczym, nie wspominając już o przedstawionym z najmniejszymi szczegółami orgazmem. Klasyka gatunku!

Chwytająca za serce opowieść o tym, jak los potrafi pokrzyżować ludzkie ścieżki. I o trudnych decyzjach, z których czasem żadna nie jest właściwa. Ewa jest szczęśliwą matką i żoną, prowadzi z mężem pensjonat na Podhalu i razem wychowują kilkuletnią córeczkę. Nieszczęśliwy wypadek sprawia, że dziewczynka trafia do szpitala. Poczucie winy oraz wstyd nie dają Ewie spokoju. Kobieta uświadamia sobie, że prawda, którą ukrywała przed światem, musi wyjść na jaw… Czy raz otwarte drzwi do przeszłości da się jeszcze zamknąć? Ile krzywd i ran można wybaczyć w imię miłości?

Najpopularniejsza powieść słynnej pisarki Charlotte Brontë, Poznajcie losy Jane Eyre, kobiety, która na długo zapadnie wam w pamięć! Jednak czy będzie umiała odnaleźć spokój i szczęście w swoim życiu? "Dziwne losy Jane Eyre" to wyjątkowa książka, o której gazety rozpisywały się z zachwytem dzień w dzień. Opowiada ona historię dziewczynki, która straciła rodziców, przez co trafia do domu wuja. Niestety nikt nie darzy jej tam ciepłymi uczuciami i kiedy tylko nadarzyła się okazja, ciotka pozbywa się jej, wysyłając do szkoły dla sierot. Dzielna Jane nie poddaje się i zdobywa wykształcenie, a później prace jako guwernantka. Wydaje się, że w jej życiu nareszcie pojawi się szczęście. Kobieta zostaje zatrudniona do dziewczynki, którą samotnie wychowuje ojciec, Edward Rochester. Pewnego dnia do jej pana, którego darzy uczuciem, wracają demony z przeszłości. Jane nie potrafi poradzić sobie z sytuacją i ucieka. Książka opowiada o ludzkich emocjach, przez co jest ponadczasowa. Tytułowa bohaterka jest bardzo wyrazista i posiada wiele cech, dzięki którym można ją łatwo polubić, a nawet podziwiać. Jej losy to wciągająca i głęboka, ale nie zawsze kolorowa historia, która pokazuje, że warto mieć nadzieję na lepsze jutro.

Wyruszyły w poszukiwaniu lepszego świata – ale same musiały go sobie stworzyć W XIX wieku serce Ameryki biło na Zachodzie. Kusił wizją nowego życia, mamił obietnicą złota, tylko czekającego, by po nie sięgnąć. Miliony ludzi ruszyło za horyzont, tysiące kilometrów w nieznane. Żony i matki miesiącami podróżowały przez pustkowia w poszukiwaniu nowego domu. Niektóre oszalały w drodze. Inne liczyły groby rozsiane po preriach. Niewolnice wbrew swojej woli musiały podążyć za swoimi „właścicielami”. Rdzenne Amerykanki zakopywały żywcem swoje córki, by schować je przed białymi braćmi. Wywiezione siłą z Chin kobiety i dziewczynki z rozpaczy skakały ze statków w mroczną toń, a te, które przetrwały podróż, były sprzedawane w dokach San Francisco. Zachód nie był łaskawy dla swoich córek. Ale one się nie poddały i zbudowały nową Amerykę. Przez góry i równiny, ku zachodzącemu słońcu – śladami odważnych kobiet, które oswoiły Dziki Zachód

Rozdzierająca serce, przerażająca prawdziwa historia, która wstrząsnęła Wielką Brytanią. Chłopiec jest torturowany przez matkę, braci i otoczenie. A świat pozostaje niemy... Ten chłopiec stracił mowę poddany niewyobrażalnej przemocy domowej. Kiedy Joe był mały, tata chronił go przed okrucieństwem matki, która biła go, wyzywała, raz przytknęła mu gorące żelazko do ręki, raz chciała wyrzucić go przez okno… Kiedy Joe miał pięć lat, ukochany ojciec zginął w płomieniach na jego oczach. I Joe stracił mowę. Odtąd matka mogła już być bezkarna… Kazała mu spać na podłodze w pokoju sadystycznych braci, jeść pod stołem resztki z podłogi. Niebawem wtrąciła go do ciemnej, zimnej, cuchnącej piwnicy. Głodny, niemyty i codziennie bity przez matkę spędził tam trzy lata… Kiedy Joe miał siedem lat, pojawił się przyjaciel matki. Mężczyzna gwałcił chłopca na jej oczach. Chłopiec krwawił, cierpiał, ale nie mógł ani mówić, ani nawet krzyczeć. Najgorsze miało jednak dopiero nastąpić… Wstrząsająca historia dzieciństwa Joego Petersa niesie pomimo wszystko nadzieję: katowany, molestowany chłopiec znalazł siłę, by przezwyciężyć niemożliwą wręcz podłość i obojętność ludzi, i odzyskał mowę. Teraz mówi w imieniu dzieci wykorzystywanych seksualnie, prowadząc własną fundację. Autobiografia Płacz niemymi łzami pozostawała przez wiele tygodni w Anglii bestsellerem numer 1.

Z cyklu o Zatoce Aniołów Derek Kane, mąż Brianny, został oskarżony o kradzież trzech bezcennych obrazów i skazany na więzienie. Kiedy kilka tygodni przed wyjściem na wolność zginął w bójce między więźniami, młoda wdowa wróciła z synkiem do miasteczka w Zatoce Aniołów, żeby dowieść niewinności męża i odnaleźć zaginione płótna. Jej wysiłki nie znajdują wsparcia u Jasona Marlowa, dawnego przyjaciela Dereka

"Ratowałam od zagłady. Wspomnienia Irene Gut-Opdyke" to opowieść o siedemnastoletniej uczennicy szkoły pielęgniarskiej w Radomiu. Wybuch wojny zmusił młodą dziewczynę do rezygnacji z wielu ważnych dla niej wówczas spraw. Stała się bohaterką, jednak przez cały czas trwania wojny, los jej nie oszczędzał. Irenę spotkało wiele cierpienia i poniżeń. Jednak te wszystkie przykre doświadczenia sprawiły, że dziewczyna znalazła w sobie potężną siłę, która pozwoliła jej przetrwać i nieść ratunek innym. Irene zaangażowała się w konspirację. Swoje niemieckie w brzmieniu nazwisko wykorzystała, by ratować Żydów. Na każdym kroku ryzykując własnym życiem - pomagała ludziom w uciecze z getta. Ukrywała ich w lesie oraz w piwnicy majora SS, u którego pracowała w roli gosposi. Nie kierowała się nienawiścią, lecz miłością. Jej czyny są najwyraźniejszym przykładem potwierdzającym tezę, że zło można pokonać, czyniąc dobro. Po wojnie Irene wyjechała do USA. Przez wiele lat milczała na temat tych dramatycznych wydarzeń. Do spisania wspomnień skłoniły ją teorie, które zaprzeczały istnieniu Holocaustu i obozów koncentracyjnych. Książka ze wspomnieniami Irene Gut-Opdyke to niezwykle wstrząsające świadectwo heroizmu młodej, polskiej dziewczyny. Jej działania były największym buntem wobec zła, jakiego doświadczył świat i krzywdy innych ludzi. Publikacja książki odbiła się szerokim echem, a na jej podstawie w Nowym Jorku powstała sztuka teatralna.

W zwartej prozie wibrującej od elektryczności i powstrzymywanych emocji Maggie O`Farrell przedstawia niebezpieczeństwa kryjące się tuż pod powierzchnią i rzuca światło na bezcenność, piękno i tajemnice samego życia. Jestem, jestem, jestem to zdumiewający pamiętnik opisujący doświadczenia bliskiej śmierci, znaczące i definiujące jej życie. Choroba z dzieciństwa, która na rok przykuła autorkę do łóżka i której zdaniem lekarzy miała nie przeżyć. Nastoletnie pragnienie ucieczki, które o mało nie skończyło się katastrofą. Spotkanie z niebezpiecznym mężczyzną na bezludziu. I najbardziej przerażające ze wszystkiego codzienne zmagania, by chronić córkę (dla której ta książka została napisana) przed stanem pozostawiającym ją niewyobrażalnie bezbronną wobec miriady zagrożeń czyhających w życiu. „Tam, gdzie inni pisarze bawią się papierem, O`Farrell chwyta łuk i strzałę, po czym celuje w ludzkie serce.” - The Times „Niezwykłe… niewygodne i absorbujące - trudno oderwać się od lektury… Płynne, wytworne, pełne barwnych szczegółów. Jej proza wydaje się niepokonana.” - Guardian, Book of the Month, sierpień 2017