Sekret zegarmistrza

"Szczęście przychodzi wieczorem" to idealna pozycja dla kobiet, które straciły pewność siebie i uważają, że nic przyjemnego ich nie spotka. Może czas wziąć życie w swoje ręce! Czy jest odpowiedni czas na miłość? Okazuje się, że nawet mając lata młodości za sobą, nie trzeba zamykać się w czterech ścianach i jedynie wspominać szczęśliwe lata. Zmiana pracy, nowa miłość czy realizacja marzeń nie zwracają uwagi na metrykę! Dziennikarka po 25 latach decyduje się na odejście od męża - początkowo samotne życie okazuje się trudniejsze, niż myślała. Kiedy powoli osiąga równowagę, życie nie szczędzi jej innych, trudnych doświadczeń. Czy to oznacza, że żałuje swego kroku - kobieta zaczyna rozmyślać o tym, czy postąpiła mądrze. Okazuje się, że na jej przyszłość może wpłynąć... konieczność społecznej izolacji z powodu pandemii koronawirusa. Czy w takich warunkach uda się jej jeszcze znaleźć miłość? Czy w jej wieku zakochanie się jest jeszcze w ogóle możliwe!? "Szczęście przychodzi wieczorem" to wyjątkowo ciekawa książka o bardzo przyjemnej treści. W szczególności powinny po nią sięgnąć kobiety, które boją się zmienić swojego życia i zburzyć panujący w nim ład. Wiele z nich poświęciło się wychowaniu dzieci czy utrzymaniu swoich małżeństw "bo tak wypada" - czy aby na pewno nie można zmienić swojego życia bez względu na datę urodzenia? Książka zachęca do spełniania marzeń oraz do tego, by żadna kobieta z siebie nie rezygnowała - nieważne, w jakim jest wieku. Autorka Ada Kostrz-Kostecka to kobieta wszechstronnie wykształcona, która nie boi się ryzykować i rozwijać pasji - do tego samego zachęca również swoje czytelniczki!

Czerwiec 1967 – marzec 1968. Partia Gomułki i Moczara rozpętuje haniebną kampanię antysemicką. (Nazywając ją walką z „syjonistami”). Józef Hen reaguje jak na pisarza przystało: publikuje w paryskiej „Kulturze” pod pseudonimem „Korab” wysokiej klasy opowiadania z cyklu Oko Dajana (1969–1972). „Korab” odnosi sukces, jest przekładany na francuski, włoski, niemiecki, angielski i często cytowany. Autor wpisany na czarną listę, z zakazem wyjazdów za granicę. Czterdzieści jeden lat później, w 2008 roku, Józef Hen pisze wstrząsającą powieść Pingpongista. Miasteczko, w którym podczas okupacji dokonała się zbrodnia, nazywa się tu Cheremiec, ale nie ma wątpliwości, że inspiracją literacką była tragedia Żydów spalonych w Jedwabnem. Narratorem jest przybyły na uroczystości rocznicowe sędzia z Brooklynu, Mike (znany mieszkańcom jako Michaś). Usiłował wtedy uratować życie swojemu rówieśnikowi, znakomitemu pingpongiście, któremu obiecał rewanż. Bezskutecznie. Minęło sześćdziesiąt lat, Mike wdziera się w sumienia świadków zbrodni, także i kilku wciąż żyjących uczestników. Wśród nich znajduje się ksiądz, który wyznaje Mike`owi, że dręczą go podjęte wtedy decyzje. Żałuje, że nie wykonał wówczas księżowskiego zadania, nie przeciwstawił się zbrodni. Obie książki połączono w jeden zbór, który porusza bolesny temat antysemityzmu.

A jak brzmi Twoja ulubiona kolęda? Hania nie wie, jakim cudem dała się wmanewrować w wieczorne kolędowanie połączone ze zbieraniem datków. W jednej chwili podawała herbatę wiecznie niezadowolonej teściowej, a w drugiej była osiołkiem nucącym pastorałki. Gdyby tylko lubiła śpiewać. Albo chociaż umiała... Przemierzając zasypane śniegiem miasteczko, szybko jednak pojmuje, że w kolędowaniu najważniejsze wcale nie są czysty głos czy idealna znajomość tekstu. Liczą się obecność i niespieszne rozmowy z drugim człowiekiem. Każdy dom i każda rodzina kryją swoje niepowtarzalne historie Wystarczy tylko znaleźć czas i dobrze się wsłuchać, żeby je poznać.

Czy literatura faktu opisująca czasy II wojny światowej może mieć szczęśliwe zakończenie? Książka "Pod osłoną lasu. Walka, miłość i przetrwanie w czasach Zagłady" jest dowodem na to, że happy end był możliwy w tamtych czasach. Przywraca wiarę w ludzi i podnosi na duchu, ale też nie pozostawia złudzeń, że wojna to zło w czystej postaci. Historia żydowskiej rodziny Rabinowiczów, która, uciekając z getta w 1942 roku, schroniła się w Puszczy Białowieskiej z dwójką małych dzieci. Życie pod skrzydłami matki natury trwało aż dwa lata. Dwa lata pełne wyrzeczeń, zimna, głodu i zwątpienia. I wcale nie to było najgorsze. Nieustanny brak poczucia bezpieczeństwa okazał się najdotkliwszą torturą. Oprócz niebezpieczeństwa ze strony niemieckich oddziałów rodzinie groziło również wydanie przez kolaborantów - współpracowników gestapo. Urządzali oni regularne polowania na Żydów, licząc na nagrodę. Autorka, pracując pięć lat nad książką i poznając członków cudem ocalałej rodziny, stworzyła lekturę autentyczną i wciągającą od pierwszych stron. Nie nuży nadmiarem faktów historycznych, umiejętnie włącza je w treść, przeplatając relacjami z pierwszej ręki. W ten sposób tworzy tekst rzetelny faktograficznie, a zarazem powieściowy, przystępny pasjonatom beletrystycznego czytelnictwa.

Autobiografia Marii Szarapowej – jednej z najlepszych tenisistek świata W 2004 roku siedemnastoletnia Maria Szarapowa stała się międzynarodową sensacją. Wygrała Wimbledon, pokonując Serenę Williams. Później udowodniła, że nie był to jedynie łut szczęścia – wielokrotnie została liderką rankingu singlowego WTA, zwyciężyła również w Australian Open, US Open, French Open, w sumie

Świat jest pełen różnych barw, tych ciemniejszych i jaśniejszych, tych radosnych i bardziej ponurych. Książka "Kolory życia. Opowieści niosące nadzieję" jest zbiorem opowiadań, które ukazują, że po wszystkich trudach, nieszczęściach i zwątpieniach zawsze jest szansa na odbicie się od dna. Bohaterowie historii przedstawionych w książce "Kolory życia. Opowieści niosące nadzieję" mierzą się z różnymi problemami życia codziennego. Każda opowieść jest zupełnie inna. Mamy okazję zmierzyć się wraz z bohaterami ze śmiercią, wypadkiem, chorobą kogoś bliskiego, lękiem przed starością, nieszczęśliwą miłością czy konfliktem z bliską osobą oraz wraz z nimi przeżywać rozterki i dylematy. I w momencie, gdy mamy już wrażenie, że nie może być gorzej, pojawia się ona - nadzieja, która jest spoiwem tych wszystkich historii, pozwala ujrzeć światełko w tunelu i dążyć w jego kierunku. Ten zbiór opowiadań jest istną lawiną emocji, sporą dawką bolesnych, szczerych uczuć, pozwala na przemyślenie swojej życiowej drogi, wyborów i decyzji. Czytając historie bohaterów, uświadamiamy sobie, że nigdy nie należy rezygnować, nawet gdy czujemy się przytłoczeni i ogarnia nas zwątpienie. Książka będzie idealna dla miłośników niedługich utworów - każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Osiem cudownych autorek i osiem wspaniałych historii, a w nich ogrom nadziei oraz poczucia, że nigdy na nic nie jest za późno i zawsze warto ruszyć z miejsca, aby mieć szansę zmienić coś w swoim życiu.

Czy wiesz, że ponad dwie trzecie naszej planety to woda? To najważniejsza substancja na Ziemi. Woda jest nam niezbędna do życia, dlatego należy odpowiednio dbać, by jej nie zabrakło. W tej książce dowiesz się wszystkiego o wodzie, o jej różnych formach skupienia i obiegu w przyrodzie. Na końcu książki czeka na ciebie gra planszowa oraz dyplom za zdobycie wiedzy.

A może by tak wszystko rzucić i wyjechać w Bieszczady…? Mężczyzna i kobieta – jeszcze się nie znają, ale już przeczuwają swoje istnienie. Ich losy splatają się w Polanie, małej bieszczadzkiej osadzie, w której trudno pozostać anonimowym. Iga, po tragicznej śmierci męża postanawia rozpocząć tu nowe życie z dala od starych dekoracji. Michał wraca po latach do domu dziadków, gdzie się wychował. Każde z nich przywozi bagaż swoich wspomnień, traum i niezaleczoną przeszłość. Pozornie są dla siebie obcymi ludźmi i nawet nie zdają sobie sprawy, że ich wspólna historia rozpoczęła się już dawno temu, na długo przed tym, zanim się spotkali. Czy uda im się pokonać przeciwności losu i czy życie dopisze do niej szczęśliwe zakończenie?