Lśniące dziewczyny

Czasami, aby dojść do ogólnie pojętego ładu i na nowo, tak jak trzeba, ułożyć własne życie, należy znaleźć w sobie siłę, aby wyjść z mocno nas trzymających dotychczasowych zależności. Na taki krok decyduje się bohaterka i autorka książki "Exodus. Księga wyjścia" - Deborah Feldman. Książka ta jest to kontynuacją bestsellerowej powieści "Unorthodox". Nie zawsze to się jednak udaje, ale Deborah stawia swój pierwszy krok na drodze prowadzącej do pełnej, emocjonalnej i faktycznej wolności - wyrywa się z ortodoksyjnej i autorytarnej brooklyńskiej sekty Satmar. Wraz z synem pragnie wtopić się w społeczeństwo i żyć życiem człowieka pogodzonego z samym sobą. Jednak nie ma na to szans, dopóki nie upora się z własnym, żydowskim pochodzeniem i z przeszłością swojej rodziny, która została dotknięta Holocaustem. Podróż po Europie ma być czymś w rodzaju oczyszczenia z tego, co ograniczało ją przez wszystkie lata świadomego życia, zaś ujawnione rodzinne sekrety mają odkryć, jakiego dziedzictwa jest spadkobierczynią. Podróż, jaką odbędzie, na zawsze zmieni jej życie, ale czy spełni oczekiwania?

Bert i Emi codziennie taszczą na Wzgórze ogromne kartonowe pudła, by w nich przesiadywać. Bywa, że są królami, żołnierzami, astronautami. Czasem piratami żeglującymi po wzburzonych morzach. Lecz zawsze, ale to zawsze pozostają przyjaciółmi. W powinien bardzo zimny poniedziałek pojawia się ktoś, kto chce do nich dołączyć. Czy ich dwójka przyjmie nowego do paczki? Czy można mieć więcej niż jednego najlepszego przyjaciela? Poruszające powiastki Benjiego Davisa stały się już klasyką literatury dziecięcej. Autor z niezwykłą sobie czułością, słowem i obrazem opowiada o najważniejszych sprawach, takich jak miłość, tęsknota, czy właśnie przyjaźń. Polscy czytelnicy pokochali go za takie tytuły jak: „Mój wieloryb”, „Cudowna wyspa dziadka”, „Lato u babci”, „Powrót wieloryba”.

To prawdopodobnie najbardziej obrzydliwa książka o chorobach. Autor, Nick Arnold na ponad 150 stronach skompletował uderzającą dawkę odrażających dowcipów, ohydnych historyjek i faktów, które podnoszą treść żołądka do gardła. Ta mocno paskudna mieszanka faktów i ciekawostek o chorobach pobudza mózg czytelnika, który mimochodem kończy książkę z pokaźną wiedzą z zakresu medycyny i biologii. Dowcipny lekki język to kolejny atut książki. Wartkie opowiadania o najohydniejszych chorobach, zaskakujące quizy z zakresu medycyny pochłoną bez reszty każdego czytelnika. O warstwę ilustracyjną zadbał Tony De Saulles, tworząc zabawne czarno-białe komiksy. Książką, którą należy czytać po jedzeniu. Lektura przed posiłkiem może pozbawić apetytu. „Monstrrrualna erudycja” to potwornie ekscytująca seria książek popularnonaukowych dla dzieci. Każda publikacja nafaszerowana jest najbardziej niezwykłymi, nieprawdopodobnymi, a nawet paskudnymi informacjami ze swojej dziedziny. Książki „Monstrrrualna erudycja” czyta się z zapartym tchem i z szeroko otwartymi oczami. Przy okazji zaczytywania się w soczystych ciekawostkach, czytelnik chłonie wiedzę o otaczającym świecie.

Bestseller "Los Angeles Times" i "Boston Globe", a także książka, którą według "New York Timesa" po prostu trzeba znać. Czytelnicy zachwycają się jej niezwykłą tematyką i wyjątkowym stylem, który umożliwia niemal organiczny kontakt z bliskim ludziom żywiołem! W wodzie czyha na ludzi wiele niebezpieczeństw, coś nas do niej jednak nieustannie przyciąga. A przecież, w przeciwieństwie do wielu innych stworzeń, nie jesteśmy urodzonymi pływakami. Musimy się tej umiejętności nauczyć. Co takiego jest w wodzie, że czujemy z nią niezwykle silną więź? Mistrzyni reportażu Bonnie Tsui, umiejętnie przeplatając dawne oraz współczesne historie dotyczące pływania z wątkami osobistymi, ukazuje w tej książce głęboką i wieloaspektową relację człowieka z wodą. Znajdziesz tu fascynujące opowieści o prehistorycznych amatorach sportów wodnych z "zielonej Sahary", klubie pływackim z ogarniętego wojną Bagdadu, którego członkowie spotykali się w eleganckim basenie pałacowym Saddama Husajna, o Brytyjkach z epoki wiktoriańskiej, które odważyły się upomnieć o prawa kobiet do... bezpiecznego korzystania z wody, o współczesnych pływakach japońskich zwinnie sunących przez taflę w zbroi samuraja, o społecznościach wodnych nomadów i wiele, wiele innych. Dowiesz się z niej ponadto, jakie korzyści zdrowotne przynosi nam pływanie, a zanurzając się w lekturze, być może nabierzesz ochoty, by natychmiast wskoczyć do wody i doświadczyć jej oczyszczającego działania. Pływanie bowiem - jak twierdzi autorka - to tunel czasoprzestrzenny, pozwalający nam wyrwać się na chwilę z nieprzerwanie mielących żaren codzienności. Zanurzenie przynosi wewnętrzny spokój i ciszę. Czasami celem jest właśnie pływanie aż do całkowitego "wyłączenia". Wchodzimy w niemal hipnotyczny stan medytacji, licząc długości i koncentrując wzrok na grze światła, wywoływanej przez promienie słońca muskające wodę na torach. Przemykamy od myśli do myśli, aż wreszcie na chwilę zapada zupełna cisza. W tej krótkiej chwili jesteśmy całkowicie wolni od ciężaru myślenia. Płynęliśmy tego dnia w szóstkę. Woda miała temperaturę niespełna 14°C, jej powierzchnię chłostał lekki wiatr. Przyby¬liśmy na Alcatraz przed dziewiątą rano i udało nam się złapać rozpoczynający się przypływ. Przejmujący chłód wody na chwilę odebrał mi oddech. Przegrupowaliśmy się, żeby po raz ostatni pomachać naszej łodzi i jej pilotowi. Na zdjęciach z tamtego poranka mam uśmiechniętą twarz. Wyglądam, jakby było mi cieplej, niż było faktycznie; słońce odbija się od moich okularów polaryzacyjnych, rzucając srebrne refleksy. Odwróciliśmy się w wodzie w stronę miasta i popłynęliśmy. Odgarniając ramionami wodę, szybko złapałam rytm i pły¬nięcie przestało wydawać się walką. Nagle stało się prostsze, przyjemnie regularne: oddech, wymach, wymach, oddech. Na to byliśmy przygotowani. Ciasny pancerz, który zacisnął się wokół mojej klatki piersiowej, gdy wchodziłam do wody, nagle opadł i zaczęłam wypatrywać pojawiających się od czasu do czasu białych grzebieni fal raczej z ekscytacją niż obawą. Powyższy opis pochodzi od wydawcy. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Czy literatura faktu opisująca czasy II wojny światowej może mieć szczęśliwe zakończenie? Książka "Pod osłoną lasu. Walka, miłość i przetrwanie w czasach Zagłady" jest dowodem na to, że happy end był możliwy w tamtych czasach. Przywraca wiarę w ludzi i podnosi na duchu, ale też nie pozostawia złudzeń, że wojna to zło w czystej postaci. Historia żydowskiej rodziny Rabinowiczów, która, uciekając z getta w 1942 roku, schroniła się w Puszczy Białowieskiej z dwójką małych dzieci. Życie pod skrzydłami matki natury trwało aż dwa lata. Dwa lata pełne wyrzeczeń, zimna, głodu i zwątpienia. I wcale nie to było najgorsze. Nieustanny brak poczucia bezpieczeństwa okazał się najdotkliwszą torturą. Oprócz niebezpieczeństwa ze strony niemieckich oddziałów rodzinie groziło również wydanie przez kolaborantów - współpracowników gestapo. Urządzali oni regularne polowania na Żydów, licząc na nagrodę. Autorka, pracując pięć lat nad książką i poznając członków cudem ocalałej rodziny, stworzyła lekturę autentyczną i wciągającą od pierwszych stron. Nie nuży nadmiarem faktów historycznych, umiejętnie włącza je w treść, przeplatając relacjami z pierwszej ręki. W ten sposób tworzy tekst rzetelny faktograficznie, a zarazem powieściowy, przystępny pasjonatom beletrystycznego czytelnictwa.

Ta niezwykła, ponadczasowa opowieść wciąga od pierwszych stron i zmusza do zastanowienia się, czy marzenia mogą być... niebezpieczne? Czy siła pragnień, do których często sami przed sobą się nie przyznajemy, może mieć dla naszego życia działanie niszczycielskie? A może to tylko pozory? "Hotel Aurora" to powieść obyczajowa osadzona w Sudetach, gdzie na tle pięknych gór i zapierających dech w piersiach widoków rozgrywają się sceny zarówno romantyczne, zabawne, ocierające się o komedię, jak i tragiczne czy przykre, sprawiające, że człowiek na moment zatrzymuje się i poddaje refleksji. Antonina na prośbę przyjaciółki udaje się w jej rodzinne strony i rozpoczyna pracę w nieco już podupadającym hotelu Aurora. W trakcie podróży na miejsce poznaje urzekającego pisarza, którego osobowość i podejście do życia bardzo szybko kradną jej serce. Romantycznie zaczynająca się historia kieruje Czytelnika do hotelu, gdzie mieszka i pracuje ojciec przyjaciółki Antoniny, Marian - ciężka choroba sprawia jednak, że coraz słabiej radzi ON sobie nie tylko z prowadzeniem firmy, ale i codziennym życiem. Książka stawia przed Czytelnikiem wiele trudnych pytań. Czy w starciu z brutalnym losem jesteśmy bezsilni? Czy warto walczyć, czy lepiej płynąć z prądem wydarzeń, nawet jeśli nie dzieją się one po naszej myśli? Czy jedna osoba może zmienić przyszłość, która wydaje się nieuchronna? Autorką "Hotelu Aurora" jest Emilia Teofila Nowak, która w doskonały sposób pokazuje starcie marzeń z rzeczywistością, pragnień z szarym życiem, i potrafi robić to tak, by dawać nadzieję na to, że - mimo przeciwności losu - w finalnym rozrachunku zwyciężą prawda i miłość. Pisarka jest również autorką inspirującej książki "Piromani".

"Ratowałam od zagłady. Wspomnienia Irene Gut-Opdyke" to opowieść o siedemnastoletniej uczennicy szkoły pielęgniarskiej w Radomiu. Wybuch wojny zmusił młodą dziewczynę do rezygnacji z wielu ważnych dla niej wówczas spraw. Stała się bohaterką, jednak przez cały czas trwania wojny, los jej nie oszczędzał. Irenę spotkało wiele cierpienia i poniżeń. Jednak te wszystkie przykre doświadczenia sprawiły, że dziewczyna znalazła w sobie potężną siłę, która pozwoliła jej przetrwać i nieść ratunek innym. Irene zaangażowała się w konspirację. Swoje niemieckie w brzmieniu nazwisko wykorzystała, by ratować Żydów. Na każdym kroku ryzykując własnym życiem - pomagała ludziom w uciecze z getta. Ukrywała ich w lesie oraz w piwnicy majora SS, u którego pracowała w roli gosposi. Nie kierowała się nienawiścią, lecz miłością. Jej czyny są najwyraźniejszym przykładem potwierdzającym tezę, że zło można pokonać, czyniąc dobro. Po wojnie Irene wyjechała do USA. Przez wiele lat milczała na temat tych dramatycznych wydarzeń. Do spisania wspomnień skłoniły ją teorie, które zaprzeczały istnieniu Holocaustu i obozów koncentracyjnych. Książka ze wspomnieniami Irene Gut-Opdyke to niezwykle wstrząsające świadectwo heroizmu młodej, polskiej dziewczyny. Jej działania były największym buntem wobec zła, jakiego doświadczył świat i krzywdy innych ludzi. Publikacja książki odbiła się szerokim echem, a na jej podstawie w Nowym Jorku powstała sztuka teatralna.

Thriller psychologiczny, w którym nowe tropy zgubią nawet najbardziej wnikliwego czytelnika. Greta Drawska powraca, a wraz z nią emocjonujące "Czerwone oleandry"! Weronika ma życie, o którym z pewnością marzy wiele kobiet. Mieszka w pięknym, dużym domu, w którym wraz ze swoim przystojnym i zaradnym mężem biznesmenem wychowuje nastoletnią córkę. Wszystko to okazuje się jednak być niesamowicie ulotne. Pewnego dnia życie Weroniki runęło niczym domek z kart. Ukochany mężczyzna nagle odchodzi, a czas pokazuje, że jest to tylko wierzchołek zbliżającej się tragedii. Życie młodej kobiety staje się niczym innym jak sennym koszmarem. Okazuje się, że nie zna swoich bliskich tak dobrze, jak myślała. Weronika próbuje się odnaleźć w nowej, trudnej rzeczywistości. Błądzi we mgle utkanej z setek pytań, które pozostają bez żadnej odpowiedzi. Jej niczym niezmącona sielanka z dnia na dzień zamieniła się w życie przepełnione zdradą i śmiercią. Czy Weronika pozna prawdę? Czy uda jej się odzyskać ukochaną córkę?