Cwaniaki

Zabiłbyś dla kogoś, kogo kochasz? Szwedzki minister sprawiedliwości wychodzi z domu poselskiego po zażartej debacie. Wybiera boczne wyjście z budynku, żeby umknąć dziennikarzom, ale nigdy nie dociera do czekającego na niego samochodu. Zapadł się pod ziemię w samym centrum siedziby władz. W tym samym czasie w Danii, w swoim domu w Kopenhadze zostaje brutalnie zamordowana żona

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".

W niewielkim włoskim miasteczku u stóp Alp turysta dokonuje makabrycznego odkrycia. Na leśnej polanie leży nagie ciało mężczyzny z wyłupionymi oczami. Na miejsce przybywa komisarz Teresa Battaglia, doświadczona profilerka, której ciało i mózg zaczynają odmawiać posłuszeństwa, oraz inspektor Massimo Marini, nowy w zespole. Oboje są zdeterminowani, by rozwikłać zagadkę morderstwa zdającego się nie mieć logicznego wyjaśnienia, lecz miejscowi nie chcą współpracować ze śledczymi. Szef lokalnej policji, Knauss, nie przyjmuje do wiadomości, że mordercą musi być ktoś z miasteczka – taki skandal z pewnością zaszkodziłby wizerunkowi kurortu, który utrzymuje się tylko dzięki turystom… Wkrótce okolicą wstrząsa seria brutalnych napaści. Battaglia jest pewna, że wszystkie ofiary coś ze sobą łączy, lecz w tej układance brakuje zdecydowanie zbyt wielu elementów. By poskładać je w całość, będzie musiała stawić czoła także własnym słabościom i chorobie, która drąży jej umysł. Kwiaty nad piekłem to nie tylko budzący dreszcze thriller, lecz także poruszająca historia osoby bezradnej w obliczu starzejącego się organizmu, który zawodzi w najmniej odpowiednich chwilach. „Teresa Battaglia jest kimś więcej, niż bohaterką powieści: jest światłem pełnym cienia, miejscem w naszych sercach”. Donato Carrisi „Pełna zwrotów akcji, wartka i poruszająca opowieść, która znakomicie wykorzystuje walory otoczenia: góry, las i dziką przyrodę”. Wired.it

Debiut pisarski Very Kurian jest niezwykle inteligentną i intrygującą pozycją, która dosłownie wciąga czytelnika w swój nieoczywisty świat. Książka "Nawet nie zauważysz" jest thrillerem psychologicznym innym niż wszystkie. Główna bohaterka powieści Chloe Sevre jest studentką pierwszego roku psychologii. Atrakcyjna, z pozoru zwyczajna dziewczyna, skrywa w sobie wielką tajemnicę. Jest psychopatką, niezdolną do odczuwania strachu czy wyrzutów sumienia. Jednocześnie cechuje ją niezwykle wysoki iloraz inteligencji. Chloe planuje morderstwo swojego dawnego kolegi, aby zemścić się za krzywdy wyrządzone jej w przeszłości. W pewnym momencie jej życia role nieco się odwracają i to ona staje się potencjalną ofiarą nieznanego mordercy. Bierze bowiem udział w badaniu klinicznym organizowanym przez kampus, gdzie w podejrzanych okolicznościach ginie jeden z uczestników. Chloe nie wie, komu może ufać i kto jej zagraża. Czy niebezpieczeństwo jest realne? Atmosfera nagle staje się bardzo gęsta, a fabuła wciąga czytelnika poprzez nieoczywiste zwroty akcji, mnóstwo zaskoczeń i wyłaniającą się z wolna zagadkę, której odkrycie prowadzi do wstrząsającego finału.

Kwintesencją tej opowieści jest kult życia, kult fanatyczny, radosny, taki, jak może być u człowieka, który po latach — jak jego epoka po wiekach — niewoli strząsnął z siebie dławiące jarzmo; kult życia rozkoszujący się pełnią rozwoju wszystkich ludzkich sił i instynktów: od najwyższych potrzeb ducha do najpospolitszych potrzeb ciała. Obfitą i niewyczerpaną jest

100 nieznanych epizodów II wojny: najbardziej brawurowych operacji i akcji sabotażowych Najbardziej śmiałe wyczyny szpiegów, członków ruchu oporu, żołnierzy jednostek specjalnych, komandosów i cywilów obu stron konfliktu. • Pluton niemieckich żołnierzy przebranych za kobiety przekracza granicę Belgii jako forpoczta inwazji • Próba porwania królowej holenderskiej przez niemieckich

“Czas nieprzewidziany”, intrygującą opowieść wprowadzająca Czytelnika w świat widziany oczami literaturoznawcy. Wywiad-rzeka przeprowadzony z Michałem Głowińskim. Książka ta zawiera obszerną rozmowę, jaką z literaturoznawcą, Michałem Głowińskim, przeprowadził Grzegorz Wołowiec. Tematem dyskusji jest życie literackie, kulturalne, naukowe i językowe w czasach PRL-u. Nie brakuje w tym jednak codzienności i zawziętej walki o lepsze jutro. Pojawiają się więc nazwiska najbardziej znanych osobistości tamtego okresu oraz przedstawione zostały zmiany, które, wraz z upływem lat, zachodziły we współczesnej humanistyce. To jednak nie tylko wnikliwe studium tamtych czasów, ale i prywatnego życia Głowińskiego, który zdradza wiele istotnych szczegółów. Odbiorcy pochodzący z młodszego pokolenia, mogą natomiast przyjrzeć się rzeczywistości, której nie mieli okazji poznać osobiście. Wiarygodne, a zarazem przedstawione w bardzo ciekawy i zajmujący sposób relacje profesora mogą dać naprawdę wiele.