Cwaniaki

Otwórz swoje serce, bo nadchodzi czas cudów. W ten jeden grudniowy wieczór może przecież zdarzyć się wszystko. Życie nie było dla Miśki łaskawe. Gdy dopiero wkraczała w dorosłość, stała się matką dla swojego maleńkiego brata. W opiece nad chłopcem pomaga dziewczynie babcia Zosia, energiczna właścicielka kawiarni „Cynamonowe Serca”. Kiedy Michalina decyduje się otworzyć pensjonat, by nieco podreperować domowy budżet, pod jej dach trafia kilka zupełnie obcych sobie osób. Co ich sprowadza do zasypanego śniegiem niewielkiego miasteczka gdzieś na końcu świata? Jaki bagaż doświadczeń przywiozą ze sobą? Czy znajdą to, czego szukają? Gabriela Gargaś snuje opowieść pachnącą cynamonem, goździkami i choinką. I przypomina o tym, o czym zapominamy w codziennej bieganinie: że nigdy nie wolno tracić nadziei, a na miłość… na nią zawsze jest dobry czas. I cuda. One naprawdę się zdarzają.

Poznaj powieść na punkcie, której oszalała cała Francja! Ironiczna i nieprzewidywalna mieszanka thrillera politycznego i rodzinnej sagi, która wciąga jak najlepszy serial. Po raz pierwszy w historii prezydentem Francji może zostać imigrant z Algierii. Tymczasem w Saint-Étienne gwarną, algierską rodzinę Narrusz trawi gorączka ślubnych przygotowań. Tylko młodego Karima,

Jeśli masz ochotę na mocne i mroczne fantasy, to ta powieść sprawdzi się idealnie! Dzięki niej pojawia się też okazja do rozpoczęcia przygody z niezwykłą serią. "Boży ślepiec" otwiera wrota, a jeśli przez nie przejdziesz, wkroczysz w sam środek krwawych zmagań! Czerwoni Bogowie rządzili niegdyś ziemią. W tych brutalnych czasach Mroczna Pani prowadziła swoją hordę do wielu bojów. Jej wojownicy i ona walczyli ze śmiercią, ogniem i krwią. Tyle że to należy do przeszłości. Te czasy już dawno minęły. Dwa sąsiadujące ze sobą królestwa Mirecji i Rilpor zawarły rozejm, który nie jest łatwy dla obu stron. Przemoc i rozlew krwi mają miejsce jedynie na granicy. To właśnie tam strażnicy zwący siebie Wilkami nie oszczędzają się, chroniąc terytorium i swoich bliskich. Należy do nich Dom Świątynson. To najpotężniejszy kalestar od pokoleń, nękany wizjami i proroctwami. Skrywa tajemnice, które mogą ujrzeć światło dzienne, kiedy do jego wioski trafia Rillirin. Jest ona zbiegłą z Mirecji niewolnicą. W międzyczasie Rilpor staje się niebezpiecznym miejscem. Coraz więcej potężnych osób decyduje się podążyć w mrok. Zwracają się ku rytuałom i krwawym ofiarom dla Czerwonych Bogów. Wśród nich jest książę, który pragnie sięgnąć po władzę, odbierając tron umierającemu ojcu. Kluczem do wygrania nadchodzącej wojny może okazać się Rillirin. Ma bowiem wiedzę na temat Czerwonych Bogów i powiązania z królem Mirecjan. Tylko czy kobieta przyczyni się do zwycięstwa?

Święta rozgrzeją nawet najbardziej skute lodem serca. Gdy w pewien zimny, grudniowy dzień Arkadiusz odbiera telefon od dawnego znajomego, nie kryje zdziwienia. Nie rozmawiali przecież od czterdziestu lat… Zgadza się jednak na spotkanie. Wśród zapachu goździków i pomarańczy, w warszawskiej restauracji Prowansja rozmawiają o winnicy w Alzacji, którą odziedziczył przyjaciel Arkadiusza. Tymczasem trwają przygotowania do wigilii. Jak co roku u Arkadiusza spotykają się najważniejsi dla niego ludzie – rodzina, była żona, dzieci i przyjaciele. Bo przecież te wyjątkowe dni zawsze chcemy dzielić z najbliższymi.

PRZEŁOMOWE, DO BÓLU PRAWDZIWE, ŚWIADECTWO WALKI Z DEPRESJĄ Depresja to powszechne zaburzenie psychiczne, które dotyka setek milionów osób na całym świecie niezależnie od płci i wieku. Połowa z nich miewa myśli samobójcze, a jedna piąta skutecznie odbiera sobie życie. Ciemność widoma. Pamiętnik o szaleństwie to pozycja wybitna, zarówno w kategoriach literackich, jak i psychologicznych, dziś uważana za jedną z najważniejszych osobistych relacji ludzi cierpiących na depresję. Opowieść o życiu w mrokach udręczonego umysłu i o sposobach wychodzenia z tego stanu przyczyniła się wydatnie do nagłośnienia choroby, wokół której zawsze panowało kłopotliwe milczenie. Styron wpuścił czytelnika w dramatyczny świat swojego pogrążonego w depresji umysłu i ze wstrząsającą dosłownością opisał własne cierpienia. Fascynujący i wstrząsający portret wyniszczającej choroby… – „The New York Times”

W trakcie dwóch miesięcy 1944 roku zawarto kilkaset małżeństw, a mniej formalne związki we wszelkich możliwych konfiguracjach tworzyły się rozpadały każdego dnia. Praktycznie codziennie odbywały się koncerty, często w działających kawiarniach, a informowały o nich zgrabnie wykonane plakaty. W kinie pokazywano premierowe filmy, w radiu nadawano gorące newsy i przedwojenne szlagiery, a jeśli chodzi o prasę - konkurowało ze sobą kilkadziesiąt tytułów. Nie zapomniano nawet o pisemkach dla dzieci, podobnie zresztą jak o teatrach lalkowych. Bardzo sprawnie działała poczta, a komunikację zapewniły kilometry nowych ulic z odpowiednią sygnalizacją. Była też policja i sądy, ponieważ nie zabrakło, jak to w milionowym mieście, przestępczości. Wbrew pozorom zupełnie nieźle radziła sobie nawet warszawska roślinność - choć istotnie nie miała łatwego zadania. Ta książka to opowieść również o niej, podobnie jak o zwierzętach, a nawet o Wiśle. To opowieść o Życiu w sytuacji ekstremalnej, bo w Powstaniu Warszawskim nie tylko walczono i umierano, ale przede wszystkim starano się właśnie żyć. Nie wszędzie się dało, a tam gdzie jednak się dało, to zazwyczaj jednak tylko przez jakiś czas. A jednak próbowano. Gdzie tylko pojawił się najmniejszy wentyl wolności, odradzało się normalne życie. "W sierpniu, w naszej szczęśliwej dzielnicy było wszystko: biało-czerwone flagi, gazeta >Barykady Powiśla<, odezwy porozklejane na murach, komitet samoobrony (). Łapaliśmy audycje powstańczego radia. Zachłystywaliśmy się wolnością. Było, powtarzam, wszystko. A skoro tak, to musiał być i teatr" - wspominała Krystyna Berwińska, która właśnie na Powiślu współtworzyła w tych dniach teatrzyk "Kukiełki pod Barykadą". Powstanie nie było martyrologicznym capstrzykiem, staniem na baczność i recytowaniem "Roty" - choć bardzo się o to starano. Było przede wszystkim wielką eksplozją witalnej siły ówczesnych dwudziestolatków. A tego na szczęście nigdy, nigdzie i nikomu nie udało się do końca kontrolować.