Oddaj to nocy

Nowa książka Krzysztofa Zanussiego to przewrotna kontynuacja poprzedniej publikacji reżysera zatytułowanej „Strategie życia, czyli jak zjeść ciastko i je mieć”. Złożyły się na nią pomysły filmowe, które na przestrzeni lat nie zostały przez niego zrealizowane – od pojedynczych scen, przez szkice filmowe, po skończone fragmenty scenariuszy. Te varia z kolei stają się punktem wyjścia do twórczej autobiografii, a także spostrzeżeń na temat historii kina i najważniejszych twórców oraz czegoś, co jest istotą tworzenia filmów – snucia opowieści. Spróbuję z moich notatek w szufladzie wybrać te, w których widzę taki potencjał albo chociaż „potencjalik”. Wiem, że już z nich sam nie skorzystam, i dlatego wzorem amerykańskich „garage sale”, czyli wyprzedaży garażowych, przedstawię to, co żal mi wyrzucić, bo nie chciałbym, żeby się zmarnowało.

"Sąsiedzi. Osiedle Sielanka" zaprasza na kolejną wizytę! Drugi tom serii jest niczym współczesna Polska w miniaturze. Przekonaj się, w jakich nowych sytuacjach znaleźli się "Sąsiedzi..." i czy udało im się poradzić z problemami. Ala Jakubek stara się zaaklimatyzować w miejscu, które jest teraz dla niej nowym domem. To osiedle Sielanka, podobne do wielu innych, lecz na swój sposób unikalne. Tutaj też jej teść buduje kolejne apartamentowce, chociaż mieszkańcy są temu stanowczo przeciwni. Nie kryją się również ze swoją niechęcią do "imigrantów". Tym bardziej że firma deweloperska poczyna sobie coraz śmielej, odgradzając coraz większe połacie ziemi pod nowe bloki. Do akcji wkracza reaktywowana rada osiedla zdecydowana zatrzymać te zapędy. Sytuacja staje się coraz bardziej napięta i zmierza ku otwartej wojnie. Tymczasem Arleta zajęta jest próbami opanowania chaosu, jaki ma obecnie miejsce w jej życiu. W jej domu może dojść do katastrofy. Marian Jakubek mości sobie za to wygodne gniazdko. Zuzia i Dżesika są gotowe i zdeterminowane podjąć stosowne działania. Wybierają się prosto na wojnę. Jak zakończą się wszystkie te wydarzenia? Czy na Sielankę zawita w końcu miła atmosfera i spokój?

Zmęczona prowadzeniem firmy pogrzebowej Donata zostaje instruktorką jogi śmiechu. Na prowadzonych przez nią warsztatach spotykają się Marta, Janeczka, Paula, Sylwia, Elwira. I Zuzanna, która siada w kącie i obserwuje, nie biorąc udziału w ćwiczeniach. Przychodzi również na kolejne zajęcia i zachowuje się tak samo. Czego szuka Zuzanna? Czy w zastygłych schematach znajdzie przestrzeń na nowe? Słońce w kieszeni to opowieść o przełamywaniu ograniczeń, odkrywaniu nowych ścieżek i wspierającej sile kobiet. Ci, którzy czytali wcześniejsze książki Joanny M. Chmielewskiej, w Słońcu w kieszeni odnajdą znajome postacie.

„Wierzcie mi, dzieciaki wiedzą o internecie więcej niż ich rodzice kiedykolwiek się dowiedzą. Jeśli chcecie sprawić, aby wasze dzieci były bezpieczniejsze, a równocześnie być po tej samej stronie co one, przeczytajcie tę książkę”. John Walsh, współzałożyciel Narodowego Centrum do Spraw Dzieci Zaginionych i Wykorzystywanych, prowadzący America’s Most Wanted Jak wychowywać dziecko we współczesnym świecie, kiedy już

Cedar Stranger prawie zapomniała, jak wygląda jej rodzina. Phoenix Stranger prawie zapomniała, jak to jest być wolną. A Elsie Stranger już prawie straciła nadzieję. Po latach spędzonych w rodzinach zastępczych Cedar zamieszkuje ze swoim prawie nieznanym ojcem. Chociaż zmaga się z bólem rozłąki z matką Elsie i siostrą Phoenix oraz musi odnaleźć się w nowym domu otoczona przez obcych, to ma nadzieję na nowy rozdział w swoim życiu. Phoenix rodzi dziecko, którego nigdy nie będzie jej dane wychować. To jej najgorsza kara za błędy przeszłości. Elsie, walcząca z uzależnieniem, jest zdeterminowana, by zmienić swoje życie. Chce znów być z córkami i stać się osobą, na której będą mogły polegać. W przeciwieństwie do jej matki. Kobiety z rodziny Strangerów, czasem rozdzielone, czasem zjednoczone, walczą o przetrwanie w bezdusznym systemie, który obiecuje szczęście, a ostatecznie gwarantuje porażkę. W świecie pełnym rasizmu i nienawiści mogą liczyć tylko na siłę płynąca z więzów krwi.

Jedna z absorbujących powieści Laili Shukri. Sięgnij po nią i przekonaj się, jak wygląda życie kobiety w arabskiej rzeczywistości. Czy naprawdę przypomina ona cudowną bajkę? "Jestem jedną z żon" to książka, która opisuje arabską rzeczywistość, widzianą oczami kobiety z Europy. Historia w niej zawarta może wstrząsać, pokazując czytelnikowi, jak bardzo różni się tamtejsza kultura od tej, którą znamy i z którą mamy do czynienia na co dzień. Alicja i jej przyjaciółka prowadzą zwyczajne życie w Polsce. Obie pracują w butiku i takie zajęcie w ogóle ich nie satysfakcjonuje. Często marzą, by się wyrwać, odpocząć od szarej codzienności, z jaką muszą się nieustannie zmagać. Kiedy nadarza się okazja na krótki wyjazd do Dubaju, kobiety nie zastanawiają się ani chwili. Dzięki znajomościom ich przyjaciółki, Sandry, obie mogą tam naprawdę korzystać z życia. Na luksusowym jachcie Alicja poznaje bogatego szejka i z miejsca się w nim zakochuje. Bez wahania decyduje się na szybki ślub, który miałby umożliwić jej wybrankowi nawiązanie intymnej relacji. W pierwszej chwili wszystko wydaje się cudowne, jak wyjęte z najpiękniejszego snu. Problem w tym, że po powrocie z Omanu, Alicja zderzy się z bolesną rzeczywistością, której się nie spodziewała: nie jest i nie będzie jedyną żoną szejka. Czy poradzi sobie z tą świadomością i przystosuje się do nowych warunków życia? Czy może postanowi uciec, co wcale nie będzie takie proste?

Pierwsza od czerech lat powieść Zośki Papużanki, uznanej za jedną z ciekawszych polskich pisarek. Mężczyzna wynajmuje mieszkanie, rozstawia sprzęt i zaczyna przez okno podglądać i fotografować mieszkańców sąsiedniego bloku. Nie wychodzi, zakupy robi przez internet, nie kontaktuje się z nikim. Kiedyś mieszkał naprzeciwko, a teraz aparatem poluje na żonę, którą porzucił kilka lat wcześniej. Jak się poznali? Dlaczego rozstali? Kim jest mężczyzna? Czy zjawia się dlatego, że chce wrócić? A może chce jej i sobie coś udowodnić? Wyraźnie widać w nim ślady choroby psychicznej, potrzebę odizolowania się, a jednocześnie konieczność dominacji. Pragnie być zbrodniarzem doskonałym, choć nie popełnia żadnej zbrodni. Wszystko ma przemyślane i zorganizowane. Ale czy panuje nad rzeczywistością? To książka o obsesji, o wielopłaszczyznowości ludzkiego myślenia. O fascynującym problemie linearnej koncepcji czasu. O pamięci funkcjonującej w osobowości zaburzonej. I wreszcie bohater najważniejszy – fotografia. Amatorskie próby utrwalenia świata, by nad nim zapanować. Wiele miejsca w tej powieści poświęcono różnorodnym, starym i najnowszym, technikom fotograficznym, a autorka starała się wejść w osobowość autora zdjęć, jednocześnie zaburzoną i genialną.