Oddaj to nocy

Prawdziwe historie z życia ratownika medycznego. Na chodniku leży nastolatek, wykrwawiający się z rany kłutej. Zrozpaczona i zszokowana matka patrzy oniemiała, jak jej córka przechodzi bardzo silny atak astmy. Młody mężczyzna rzuca się pod pociąg w sylwestra o północy. Niewielu ludzi wyobraża sobie życie w świecie, w którym takie sytuacje należą do codzienności. Dla ratowniczki medycznej Lysy Walder te i tysiące innych wezwań są częścią pracy. Lysa często widzi tragedie, przerażenie i stratę. Jest świadkiem wszystkich skutków dzwonienia pod numer 112, do największego i najbardziej zapracowanego serwisu pogotowia ratunkowego na świecie. Lysa jest pielęgniarką na ostrym dyżurze i ratowniczką medyczną od ponad 15 lat. W tej książce opowiada historie kryjące się za wyjącymi syrenami i migoczącymi niebieskimi światłami karetek oraz zdradza, jak to naprawdę jest mieć pracę, w której nieustannie staje się twarzą w twarz ze śmiercią i przeznaczeniem. Fascynujące i przyprawiające o dreszcze historie, opowiadające o gwałtownie przerwanych życiach, złamanych sercach, ale także o nadziei.

Książką Skalny kwiat Ilaria Tuti oddaje hołd odwadze i hartowi ducha kobiet, zdolności do wyrzeczeń skromnych, lecz gorąco pragnących pokoju góralek, które z narażeniem życia wspierały żołnierzy w czasie I wojny światowej. Od huku pocisków drżą położone wśród gór wioski. To tam mieszkają one – niezłomne kobiety, do których o pomoc zwraca się dowództwo włoskich wojsk. Część z nich to jeszcze dzieci, część już staruszki, wszystkie jednak co rano w wojskowych magazynach pakują do koszy prowiant, leki i amunicję i ruszają ścieżkami ku górskim szczytom, które pokonać umieją tylko one. Wojna odebrała im wszystko łącznie z przyszłością, tłamsząc je w teraźniejszości przesyconej ubóstwem i trwogą. Lecz mimo niebezpieczeństw czających się na każdym kroku, mimo białych diabłów – strzelców wyborowych armii wroga – którzy trzymają je na muszce, one wspinają się godzinami, brodząc w śniegu, by wesprzeć walczących żołnierzy. To Tragarki, które w piekle alpejskiego frontu dźwigają nie tylko życie.

Talibowie - fundamentalistyczni wyznawcy islamu. Ludzie, którzy swoim rodaczkom zgotowali piekło na ziemi. Jednej z takich kobiet, okrutnie doświadczonej przez los w kraju pod rządami radykalnych islamistów, Marcin Margielewski poświęcił książkę "Wyrwana z piekła talibów". "Wyrwana z piekła talibów" to historia Afganki Nilofar Ayoubi - kobiety, która wykazała się ogromną odwagą, opowiadając o swoich losach i godząc się na ujawnienie przez autora książki jej personaliów. Uczyniła to, choć kilkukrotnie była niedoszłą ofiarą zamachowców czyhających na jej życie. Marcin Margielewski snuje opowieść o dzieciństwie Nilofar Ayoubi, która w chłopięcym przebraniu zdobywała edukację i korzystała z praw przysługujących w państwie talibów wyłącznie mężczyznom. Autor opisuje też ucieczkę kobiety, która, po przejęciu władzy przez radykałów, aby ratować swoje życie, musiała opuścić kraj.

Pakiet 6 książek kryminał, thriller: Diabeł wcielony Black Pill Strażniczka kłamstwa Motyl i burza Ulubieńcy Gwiazdy Oriona

Jestem dziwadłem, odmieńcem, nigdzie nie pasuję. Jestem samotna, nikt mnie nie kocha. Jednak szczęście jest tak blisko, prawie mogę go posmakować. Aż nagle zjawia się on. Jest przystojny i bogaty, stanowi uosobienie męskości. Ma smutne brązowe oczy i niesamowity uśmiech. I chce, żebym uciekła razem z nim. Skrywa swoje intencje. Motywy jego postępowania są niejasne. Ale ja i tak z nim odchodzę,

Duszna atmosfera prowincjonalnego miasteczka, zamknięta, nieprzychylna społeczność oraz dojmujące przekonanie, że życie nie przyniesie nic lepszego – czy to wystarczy, aby zwyczajny człowiek stał się zabójcą? Dobre Miasto jest jak każde inne: ma swoje ciemne zaułki i ponure tajemnice, o których nie chcą myśleć pochłonięci codziennymi problemami mieszkańcy. Kiedy zamordowana zostaje żona lokalnego biznesmena, uwielbiana przez wszystkich aktywistka, wzrasta niepokój, mnożą się plotki i rodzą nowe

Nienawiść jest uczuciem, które łączy pasja i oddanie. Przypomina Ci to coś? Tak, doznanie to jest niezwykle podobne do miłości. Jest jej drugim biegunem. I - choć przeciwne - czasem się z nią przeplata. Clay nigdy tego nie przyzna przy świadkach, jednak w jej przypadku tak właśnie się stało. W książce "Tryst six venom" dowiesz się, czy Olivia to zrozumie. Clay Collins i Olivia Jeager pochodzą z dwóch różnych światów. Wydawać by się mogło, że właśnie przez to Clay nienawidzi swojej rówieśniczki. W jej głowie pojawia się tysiąc powodów, jednak czy przyznaje się w głębi do tego, który jest prawdziwy? Niekoniecznie. Olivia jest odważną dziewczyną, której ostra szminka i krótkie spódniczki niezwykle denerwują Clay. W tej złości jest jednak też inne uczucie. Doznanie, które powoli w niej dojrzewa, choć ona sama się go boi. Olivia jest odpychana przez koleżanki, choć nie zawsze odczuwa to wprost. Czasem jest to po prostu ucinanie rozmów, gdy jest w pobliżu. Stało się tak, gdy powiedziała o swojej orientacji. Źle to znosi. Czuje się samotna i niezrozumiana. Nie ma też pojęcia, dlaczego to właśnie Clay się na nią tak uwzięła. Czy pozna prawdę?

Henia wciąż tkwi w przedsionku właściwego życia. Takie przynajmniej odnosi wrażenie. Jest prawie spełniona: ma pracę, męża, rodzinę i przyjaciółkę – czyli zestaw prawie idealny. Dlaczego więc wciąż prześladuje ją to „prawie”? Dlaczego targają nią niepokój i poczucie, że powinno być jakoś lepiej? Dlaczego czuje się tylko „prawie” na swoim miejscu? Jej matka martwi się o ojca, który martwi się o babcię, która niczym się nie martwi. Przyjaciółka próbuje ją zaangażować w związkową misję ratunkową, a matka się zakochuje nie wiadomo w kim. Henia chce wszystkim pomóc, bo nie za bardzo wie, jak pomóc samej sobie. Często czuje się zagubiona, niepewna, wymyśla czarne scenariusze i nie wie o sobie wielu rzeczy. Oprócz jednej: lubi piwo i tego akurat jest pewna. Tylko do czego jej ta wiedza potrzebna? Czarny humor, lekka i przyjemna opowieść o dylematach współczesnej kobiety w średnim wieku. Niepewność siebie, zbyt wiele możliwości, za mało odwagi, wygórowane oczekiwania otoczenia i poczucie, że życie przecieka przez palce. Znacie to?