Blask

Inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, wielokrotnie nagradzana powieść, która porusza równie mocno, jak Chłopiec w pasiastej piżamie i Złodziejka książek. Hanna Śliwka jest u progu czternastych urodzin, kiedy niemiecka armia przekracza granicę okupowanej przez Sowietów Ukrainy. Za nią wkracza Gestapo, mające jasno określony cel – „uwolnić od Żydów” sztetl, w którym mieszka dziewczyna. Przed nastaniem niemieckiej okupacji Hanna wraz z młodszym rodzeństwem spędzała czas na zgłębianiu sekretów rodzinnej wsi Kwasowa, podziwianiu rysunków przystojnego Leona Stadnicka i pomocy sąsiadom w farbowaniu ozdobnych pisanek. Teraz jednak, razem z Leonem i rodziną, muszą uciekać ze sztetla. Znajdują schronienie w mrocznych jaskiniach pod falującymi łąkami, gdzie podobno zamieszkują złe duchy. Podczas gdy na powierzchni z rąk nazistów giną ludzie, oni walczą pod ziemią z chorobami i głodem. Kiedy ojciec Hanny nagle znika, to właśnie na nią spada zadanie jego odnalezienia i odpowiedzialność za utrzymanie rodziny i przyjaciół przy życiu. Tak naprawdę mam na imię Hanna to subtelna powieść, w której wojna widziana jest oczyma dziecka. Skierowana zarówno dla starszego, jak i młodszego czytelnika, sławi podtrzymywanie rodzinnych więzi, piękno pomocnej dłoni i nieustępliwość ludzkiego ducha nawet w najtrudniejszych czasach.

Pokonaj strach przed rakiem z pomocą książki "Fakty i mity genetyki nowotworów"! Czy zdarzyło Ci się obawiać nowotworu z powodu jego obecności w rodzinie? A może przeczytałeś w Internecie o tajemniczych wczesnych objawach raka, których Ty lub ktoś z Twoich bliskich możecie doświadczać? Dyskurs społeczny dotyczący zmian nowotworowych obfituje w wiele mitów i niepotwierdzonych informacji, z którymi stara rozprawić się dr Paula Dobosz w swojej książce "Fakty i mity genetyki nowotworów". W jej szczegółowej popularnonaukowej publikacji przeczytamy o wszystkim, co naprawdę leczy raka, i o środkach, które na pewno go nie leczą. Dobosz demaskuje m.in. rewelacje pseudomedyczne oraz zbawcze "przeciwnowotworowe" działanie suplementów diety. Dodatkowo przybliża genezę choroby i pozwala nam się dowiedzieć, jakie jest ryzyko zachorowania. Wskazuje też, jak ją wcześnie wykryć, co może mieć kluczowe znaczenie dla naszego życia. Ważną częścią lektury jest medycyna personalizowana, w której naukowczyni widzi postęp i przyszłość terapii przeciw rakowi.

"Molestowane" to zbiór wstrząsających historii dotyczących problemu, o którym większość wolałaby po prostu nie mówić. Jeśli ważne tematy nie są Ci obojętne, koniecznie przeczytaj tę pozycję. Każda historia molestowania jest inna. Nie ulega jednak wątpliwości, że dla każdej z ofiar jest to trauma nie do opisania. Osoby, które w dzieciństwie były ofiarami wykorzystywania seksualnego, ranę po tych wydarzeniach noszą do dziś. Wiele z nich przypłaca to swoim zdrowiem psychicznym, ale także ugruntowanym społecznie wstydem. Wstydem, bo ktoś zamiast napiętnować przestępcę, uznaje ofiarę za winną. Bo często seksualnym oprawcą okazał się ktoś, kto uchodził za przyjaciela rodziny i miał nieskazitelną opinię. I wreszcie - bo tak ogromna trauma jest w stanie dogłębnie naruszyć poczucie godności i wartości ofiary. Bohaterki niniejszej książki, z którymi rozmawiają Katarzyna Borowska i Anna Matusiak-Rześniowiecka, pomimo tych wszystkich doznanych krzywd i cierpienia, zebrały się na odwagę, aby podzielić się swoimi przeżyciami z Czytelnikami. Tym samym pokazują również swoją siłę, bo po tylu latach nadal za wszelką cenę chcą żyć. Dziś realizują się prywatnie i zawodowo, a przede wszystkim - chcą być szczęśliwe, mimo że wiele lat temu ktoś brutalnie podeptał ich niewinność i dziecięcą radość.

Pierwsza od czerech lat powieść Zośki Papużanki, uznanej za jedną z ciekawszych polskich pisarek. Mężczyzna wynajmuje mieszkanie, rozstawia sprzęt i zaczyna przez okno podglądać i fotografować mieszkańców sąsiedniego bloku. Nie wychodzi, zakupy robi przez internet, nie kontaktuje się z nikim. Kiedyś mieszkał naprzeciwko, a teraz aparatem poluje na żonę, którą porzucił kilka lat wcześniej. Jak się poznali? Dlaczego rozstali? Kim jest mężczyzna? Czy zjawia się dlatego, że chce wrócić? A może chce jej i sobie coś udowodnić? Wyraźnie widać w nim ślady choroby psychicznej, potrzebę odizolowania się, a jednocześnie konieczność dominacji. Pragnie być zbrodniarzem doskonałym, choć nie popełnia żadnej zbrodni. Wszystko ma przemyślane i zorganizowane. Ale czy panuje nad rzeczywistością? To książka o obsesji, o wielopłaszczyznowości ludzkiego myślenia. O fascynującym problemie linearnej koncepcji czasu. O pamięci funkcjonującej w osobowości zaburzonej. I wreszcie bohater najważniejszy – fotografia. Amatorskie próby utrwalenia świata, by nad nim zapanować. Wiele miejsca w tej powieści poświęcono różnorodnym, starym i najnowszym, technikom fotograficznym, a autorka starała się wejść w osobowość autora zdjęć, jednocześnie zaburzoną i genialną.

Lata osiemdziesiąte. Saint Louis, wyimaginowane dwudzieste siódme pod względem wielkości miasto w USA, które w znacznej mierze przypomina to prawdziwe, leżące nad rzeką Missisipi. Miasto obciążone mitem amerykańskiego snu i powiązanych z nim wartości oraz problemów. Martin Probst, wzorowy obywatel, szanowany przedsiębiorca i budowniczy słynnego Gateway Arch, wraz z piękną żoną i piękną córką mieszka na uroczym przedmieściu. Jednak z chwilą gdy miasto decyduje

"Mam już dość. Jak pokonałam domowego hejtera" to historia kobiet, które dla uzyskania wolności musiały wiele poświęcić. Jak wiele trzeba przejść, żeby rozwieść się z socjopatą, manipulatorem lub alkoholikiem? Książka opisuje historie kilku kobiet. Jedna z nich - Alicja - była żoną socjopaty. Był on niezwykle zazdrosny i stosował wobec niej przemoc. Zdarzało się nawet, że gwałcił ją, gdy była pod wpływem środków nasennych. Kolejna kobieta, o imieniu Marta, miała męża alkoholika. Pomimo tego, że dość szybko uzyskała rozwód, to dojście do siebie po życiu w takich warunkach trwało bardzo długo. Mąż Julii był manipulatorem, przez którego prawie popełniła samobójstwo. Adela uważa, że rozwód to jej porażka. Kolejna kobieta - Diana - wciąż próbuje się podnieść, bo nie potrafi sobie poradzić z życiem po rozwodzie. Jest jeszcze Sylwia, która do dziś spłaca kredyt, który wzięła na pokrycie długów byłego męża. Dlaczego kobiety takie jak te powyżej społeczeństwo uważa za porażki? Jak wysoka jest cena wolności i czy ta wolność jest osiągalna pomimo papierka świadczącego o rozwodzie? Jak zacząć nowe życie z takim bagażem doświadczeń? Książka pokazuje kilka przykładów, jak wyżej opisane kobiety starają się poradzić sobie z trudami życia po rozwodzie i po traumie, jaką musiały przeżyć. Książka Danuty Awolusi i Joanny Warpas opowiada o tym, jak przeżyć piekło rozwodu i jak podnieść się, gdy jest już po, a rzeczywistość jest zupełnie inna niż oczekiwania.

Wciągająca powieść, która niejednokrotnie udowodni, jak przewrotne może być życie. Zobacz, jaki scenariusz przewidziało dla Renaty i Ewy. "Bez planu B" to literatura obyczajowa, opisująca codzienne życie dwóch kobiet. Pierwsza z nich, Renata, może się pochwalić wyjątkową, kochającą rodziną. Mimo wszystko, wciąż brakuje jej popularności, stara się więc zwracać uwagę w towarzystwie i wykazywać się w pracy. Druga, Ewa, mieszka sama i wszystko poświęca korporacyjnej karierze. Nie zastanawia się nad możliwością założenia rodziny, bo zwyczajnie jest na to zbyt zajęta, nie przyjaźni się z nikim ani nie wikła w żadne romanse. Ma swoje cele i to je stara się realizować, bez względu na wszystko. Nagle w firmie, dla której pracują obie kobiety, zmienia się kierownictwo. Od tego czasu diametralnie zmienia się panująca tam atmosfera. Ewa i Renata zrywają nić porozumienia i zaczynają ostrą rywalizację. Do czego doprowadzą nagłe zmiany? I co sprawi, że życie ich obu zatrzęsie się w posadach?

"Andreowia" to pełne ironii rozliczenie z polską rzeczywistością przełomu wieków. Najnowsza powieść Beaty Chomątowskiej jest niczym szopka krakowska pełna nietuzinkowych postaci. Kim jest Andrzej? To mężczyzna przed pięćdziesiątką, zodiakalny skorpion, syn słynnego krakowskiego medium i tajemniczego ojca. Andrzej jest wnukiem pierwszej w Krakowie tramwajarki i wielkiego Redaktora. Sam stał się również legendą dziennikarstwa, podporą pewnej zacnej redakcji. Dzisiaj dokonuje rozliczenia z samym sobą, ze swoim życiem i oczywiście z przeszłością swojej rodziny, bo od niej (często niestety) trudno się uwolnić. Jego przenikliwa, pełna ironii (i autoironii) opowieść składa się na obraz polskiej rzeczywistości końca XX i początku XXI wieku. "Andreowia" to jednak książka, którą czytać można także i na innych poziomach. Mamy tu istną szopkę krakowską z plejadą niezapomnianych postaci. Niektóre z nich po bliższym poznaniu okazują się dziwnie wręcz znajome... Jest to rzecz jasna powieść o kryzysie wieku średniego, o potrzebie rewizji własnego życia i samego siebie, ale przy tym taka powieść, którą czyta się zadziwiająco lekko i z ogromną dozą przyjemności. Beata Chomątowska pokusiła się zawrzeć w swej książce intrygującą, metatekstową grę, a to za sprawą fragmentarycznej konstrukcji i elementom groteski. Nietuzinkowe postaci bohaterów, spostrzeżenia przeczulonego na własnym punkcie Andrzeja to jedne z tych walorów powieści, które gwarantują jej wyjątkowy charakter. Beata Chomątowska jest pisarką, dziennikarką i działaczką społeczną. Urodziła się w Krakowie w roku 1976. Jest absolwentką Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i Hogeschool Brabant w Bredzie. Doświadczenia z pobytu w Holandii zawarła w książce "Prawdziwych przyjaciół poznaje się w Bredzie". Jako dziennikarka publikowała na łamach "Pulsu Biznesu", "Rzeczpospolitej" i "Dziennika Polskiego" wydawanego w Krakowie. Współpracuje obecnie z "Tygodnikiem Powszechnym" i "Gazetą Stołeczną". Jej książka pod tytułem "Stacja Muranów" była nominowana do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy w kategorii edycja warszawska. Książka "Betonia. Dom dla każdego" otrzymała nominację do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii esej.