Blask

Pokonaj strach przed rakiem z pomocą książki "Fakty i mity genetyki nowotworów"! Czy zdarzyło Ci się obawiać nowotworu z powodu jego obecności w rodzinie? A może przeczytałeś w Internecie o tajemniczych wczesnych objawach raka, których Ty lub ktoś z Twoich bliskich możecie doświadczać? Dyskurs społeczny dotyczący zmian nowotworowych obfituje w wiele mitów i niepotwierdzonych informacji, z którymi stara rozprawić się dr Paula Dobosz w swojej książce "Fakty i mity genetyki nowotworów". W jej szczegółowej popularnonaukowej publikacji przeczytamy o wszystkim, co naprawdę leczy raka, i o środkach, które na pewno go nie leczą. Dobosz demaskuje m.in. rewelacje pseudomedyczne oraz zbawcze "przeciwnowotworowe" działanie suplementów diety. Dodatkowo przybliża genezę choroby i pozwala nam się dowiedzieć, jakie jest ryzyko zachorowania. Wskazuje też, jak ją wcześnie wykryć, co może mieć kluczowe znaczenie dla naszego życia. Ważną częścią lektury jest medycyna personalizowana, w której naukowczyni widzi postęp i przyszłość terapii przeciw rakowi.

Inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, wielokrotnie nagradzana powieść, która porusza równie mocno, jak Chłopiec w pasiastej piżamie i Złodziejka książek. Hanna Śliwka jest u progu czternastych urodzin, kiedy niemiecka armia przekracza granicę okupowanej przez Sowietów Ukrainy. Za nią wkracza Gestapo, mające jasno określony cel – „uwolnić od Żydów” sztetl, w którym mieszka dziewczyna. Przed nastaniem niemieckiej okupacji Hanna wraz z młodszym rodzeństwem spędzała czas na zgłębianiu sekretów rodzinnej wsi Kwasowa, podziwianiu rysunków przystojnego Leona Stadnicka i pomocy sąsiadom w farbowaniu ozdobnych pisanek. Teraz jednak, razem z Leonem i rodziną, muszą uciekać ze sztetla. Znajdują schronienie w mrocznych jaskiniach pod falującymi łąkami, gdzie podobno zamieszkują złe duchy. Podczas gdy na powierzchni z rąk nazistów giną ludzie, oni walczą pod ziemią z chorobami i głodem. Kiedy ojciec Hanny nagle znika, to właśnie na nią spada zadanie jego odnalezienia i odpowiedzialność za utrzymanie rodziny i przyjaciół przy życiu. Tak naprawdę mam na imię Hanna to subtelna powieść, w której wojna widziana jest oczyma dziecka. Skierowana zarówno dla starszego, jak i młodszego czytelnika, sławi podtrzymywanie rodzinnych więzi, piękno pomocnej dłoni i nieustępliwość ludzkiego ducha nawet w najtrudniejszych czasach.

Uderzający i zaskakujący debiut. Nowy, pełen radości i ironii głos w świecie literatury — „Ten dziwny wiek” Kiley Reid to książka, którą czyta się na raz: otwierająca oczy opowieść o przynależności, kolorze skóry i przywilejach. Historia młodej, czarnej opiekunki do dzieci, jej pracodawczyni o nazbyt dobrych intencjach oraz zaskakującego spotkania, które może zniszczyć kruchy zamek zbudowany na uśmiechach i miłych gestach. Alix Chamberlain to kobieta, która dostaje to, czego chce. Zarabia na życie dzięki wielkiej marce zbudowanej na swojej pewności siebie i pokazuje innym kobietom, jak robić to samo. Jest zszokowana, gdy pewnego wieczoru opiekunka Emira Tucker, którą poprosiła o pilne zajęcie się dzieckiem, staje się ofiarą okropnych pomówień. Ochroniarz ekskluzywnego supermarketu, widząc młodą, czarną kobietę z białym dzieckiem, oskarża Emirę o porwanie dwuletniej Briar. Zbiera się mały tłum, jeden z klientów sklepu wszystko filmuje. Emira jest wściekła i upokorzona. Za to Alix postanawia wszystko naprawić. Emira nie wie, dokąd zmierza w życiu, jest spłukana i nieufna wobec chęci pomocy Alix. W wieku dwudziestu pięciu lat traci ubezpieczenie zdrowotne i nie ma pojęcia, co zrobić dalej. Kiedy nagranie Emiry przywołuje kogoś z przeszłości Alix, obie kobiety trafiają na kolizyjny kurs, który zmieni wszystko, co wiedzą o swoim wnętrzu i o sobie nawzajem. Z wielką empatią i przeszywającym komentarzem społecznym „Ten dziwny wiek” bada lepkość relacji transakcyjnych, pokazuje, co to znaczy tworzyć rodzinę, a także przedstawia skomplikowaną rzeczywistość bycia dorosłym. To debiut na nasze czasy!

Czy można zakochać się po raz drugi… w tej samej osobie? Marta i Paweł są małżeństwem z kilkuletnim stażem, ale przechodzą kryzys. Brakuje między nimi żaru i pasji, które rozpalały ich na początku wspólnej drogi. Każda próba zażegnania nieporozumień tylko pogarsza sytuację. Niespodziewanie w ich świat wkracza siedmioletnia Blanka, nieco pogubiona córka kuzynki Marty. Rodzice dziewczynki są w trakcie rozwodu, a jej samej trudno się odnaleźć w nowej sytuacji. Nietypowe zadania, z którymi musi się zmierzyć młode małżeństwo, szczególnie przytłaczają Pawła. Mimo początkowych obaw szybko przekonuje się jednak do rezolutnej dziewczynki. Razem z Martą starają się sprostać tej niecodziennej sytuacji bycia rodzicami na pełen etat. Czy wyzwania, przed którymi stanęli Marta i Paweł, są w stanie uzdrowić ich związek? Czy niczym wiosenny promień słońca stopią śnieg, by w ich małżeństwie znowu zagościła wiosna? Natalia Sońska w ciepłej, pełnej emocji historii o tym, co w życiu ważne i o czym nie można zapominać w codziennym biegu i pogoni za sukcesem.

Pierwsza od czerech lat powieść Zośki Papużanki, uznanej za jedną z ciekawszych polskich pisarek. Mężczyzna wynajmuje mieszkanie, rozstawia sprzęt i zaczyna przez okno podglądać i fotografować mieszkańców sąsiedniego bloku. Nie wychodzi, zakupy robi przez internet, nie kontaktuje się z nikim. Kiedyś mieszkał naprzeciwko, a teraz aparatem poluje na żonę, którą porzucił kilka lat wcześniej. Jak się poznali? Dlaczego rozstali? Kim jest mężczyzna? Czy zjawia się dlatego, że chce wrócić? A może chce jej i sobie coś udowodnić? Wyraźnie widać w nim ślady choroby psychicznej, potrzebę odizolowania się, a jednocześnie konieczność dominacji. Pragnie być zbrodniarzem doskonałym, choć nie popełnia żadnej zbrodni. Wszystko ma przemyślane i zorganizowane. Ale czy panuje nad rzeczywistością? To książka o obsesji, o wielopłaszczyznowości ludzkiego myślenia. O fascynującym problemie linearnej koncepcji czasu. O pamięci funkcjonującej w osobowości zaburzonej. I wreszcie bohater najważniejszy – fotografia. Amatorskie próby utrwalenia świata, by nad nim zapanować. Wiele miejsca w tej powieści poświęcono różnorodnym, starym i najnowszym, technikom fotograficznym, a autorka starała się wejść w osobowość autora zdjęć, jednocześnie zaburzoną i genialną.

"Andreowia" to pełne ironii rozliczenie z polską rzeczywistością przełomu wieków. Najnowsza powieść Beaty Chomątowskiej jest niczym szopka krakowska pełna nietuzinkowych postaci. Kim jest Andrzej? To mężczyzna przed pięćdziesiątką, zodiakalny skorpion, syn słynnego krakowskiego medium i tajemniczego ojca. Andrzej jest wnukiem pierwszej w Krakowie tramwajarki i wielkiego Redaktora. Sam stał się również legendą dziennikarstwa, podporą pewnej zacnej redakcji. Dzisiaj dokonuje rozliczenia z samym sobą, ze swoim życiem i oczywiście z przeszłością swojej rodziny, bo od niej (często niestety) trudno się uwolnić. Jego przenikliwa, pełna ironii (i autoironii) opowieść składa się na obraz polskiej rzeczywistości końca XX i początku XXI wieku. "Andreowia" to jednak książka, którą czytać można także i na innych poziomach. Mamy tu istną szopkę krakowską z plejadą niezapomnianych postaci. Niektóre z nich po bliższym poznaniu okazują się dziwnie wręcz znajome... Jest to rzecz jasna powieść o kryzysie wieku średniego, o potrzebie rewizji własnego życia i samego siebie, ale przy tym taka powieść, którą czyta się zadziwiająco lekko i z ogromną dozą przyjemności. Beata Chomątowska pokusiła się zawrzeć w swej książce intrygującą, metatekstową grę, a to za sprawą fragmentarycznej konstrukcji i elementom groteski. Nietuzinkowe postaci bohaterów, spostrzeżenia przeczulonego na własnym punkcie Andrzeja to jedne z tych walorów powieści, które gwarantują jej wyjątkowy charakter. Beata Chomątowska jest pisarką, dziennikarką i działaczką społeczną. Urodziła się w Krakowie w roku 1976. Jest absolwentką Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i Hogeschool Brabant w Bredzie. Doświadczenia z pobytu w Holandii zawarła w książce "Prawdziwych przyjaciół poznaje się w Bredzie". Jako dziennikarka publikowała na łamach "Pulsu Biznesu", "Rzeczpospolitej" i "Dziennika Polskiego" wydawanego w Krakowie. Współpracuje obecnie z "Tygodnikiem Powszechnym" i "Gazetą Stołeczną". Jej książka pod tytułem "Stacja Muranów" była nominowana do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy w kategorii edycja warszawska. Książka "Betonia. Dom dla każdego" otrzymała nominację do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii esej.

"Nienarodzona" Ewy Przydrygi to wciągająca od pierwszych stron powieść kryminalna, w której nic nie jest takie, jakie się wydaje, a mylne tropy wciąż utrudniają śledztwo w sprawie enigmatycznego zaginięcia. Ta powieść nie da Ci ani chwili wytchnienia aż do ostatnich stron. Laura Wagner znika bez śladu. Wszystko wskazuje na to, że po raz ostatni jej obecność odnotowano w zakolu Warty i tam też znajduje się jej odwrócony do góry dnem kajak. Śledztwo dostarcza dowodów na to, że będąca w zaawansowanej ciąży kobieta postanowiła popełnić samobójstwo. Należy jednak znaleźć jej ciało, a to wciąż się nie udaje. Z czasem policja odkrywa coraz więcej sekretów dotyczących Laury i jej nienarodzonego dziecka. Jak się okazuje, trzy tygodnie przed zaginięciem denatka zgłosiła włamanie do swojego domu. Znajdująca się na zupełnym odludziu posesja była zresztą miejscem, w którym dochodziło do wielu dziwnych incydentów. Atmosfera paranoi i manii nie opuszczała kobiety ani na krok, ale jej wołanie o pomoc spotkało się z brakiem reakcji. Zgłoszenie zignorowane przez policję naprowadza śledczych na dramatyczne odkrycie, które zupełnie zmienia bieg śledztwa. A tymczasem udaje się odkryć, kto był ojcem dziecka Laury...

Rok 1922. Większość mieszkańców Zełwąg w pobliżu Mikołajek, tworzących niezwykle zżytą społeczność, staje się mormonami. Rok 1998. W podmrągowskich lasach ktoś podpala na kamieniach ofiarnych zabite zwierzęta. Anna Sołowiecka, dziennikarka „Głosu Mrągowa” chce dociec, kim jest sprawca i dlaczego to robi. Jednocześnie próbuje rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci swojej przyjaciółki, mimo iż policja przyjęła wersję samobójstwa. Ma przeczucie, że obie sprawy coś łączy. W mieście pojawia się czarnoskóry Bernard Mulunda Mayingo Bajohr. Spotkanie z nim prowadzi do odtworzenia przedwojennej historii Zełwąg. Fakty zaczynają się ze sobą splatać. Niespodziewanie jednak dziennikarska dociekliwość staje się śmiertelnie niebezpieczna.