Nienarodzona

Książka "Jeśli jutro nie nadejdzie" autorstwa Robbiego Coucha jest pełną zwrotów akcji powieścią dla młodzieży. Mimo że jest jedną z wielu pozycji literatury, w której pojawia się pętla czasu, nie sposób nie wciągnąć się w historię Clarka. Bohaterem i narratorem powieści jest Clark, którego życie jest pełne emocji i rozterek. Książka w niezwykle subtelny sposób porusza wątek społeczności LGBT+ z perspektywy nastolatka i jego przeżyć. Dopiero, gdy na jego drodze staje Beau, udaje mu się wyrwać z zapętlonej od ponad 300 dni poniedziałkowej rzeczywistości. Nowy przyjaciel staje się dla niego odpowiedzią na najtrudniejsze pytania, które postawiło przed nim życie. To kluczowy moment, w którym po raz pierwszy ma nadzieję, że jego los się odmieni, a nowe uczucia pozwolą przezwyciężyć trudności: samotność, rozwód rodziców, relację z własnym psychologiem. Niejeden czytelnik podczas lektury poczuje się jak główny bohater i będzie liczyć na podobny finał w swoim życiu. Lektura może być ukojeniem dla wszystkich zagubionych w świecie uczuć, które pojawiają się u progu dorosłości. To jedna z lepszych i dojrzalszych książek, w których tematyka osób LGBT+ poruszona jest w tak delikatny i pełen wzruszeń sposób. Każdy, kto sięgnie po książkę Robbiego Coucha, nie raz wzruszy się podczas lektury. Na pewno też inaczej spojrzy na problem osób wykluczonych i borykających się z brakiem tolerancji.

Rozdzierająca serce, przerażająca prawdziwa historia, która wstrząsnęła Wielką Brytanią. Chłopiec jest torturowany przez matkę, braci i otoczenie. A świat pozostaje niemy... Ten chłopiec stracił mowę poddany niewyobrażalnej przemocy domowej. Kiedy Joe był mały, tata chronił go przed okrucieństwem matki, która biła go, wyzywała, raz przytknęła mu gorące żelazko do ręki, raz chciała wyrzucić go przez okno… Kiedy Joe miał pięć lat, ukochany ojciec zginął w płomieniach na jego oczach. I Joe stracił mowę. Odtąd matka mogła już być bezkarna… Kazała mu spać na podłodze w pokoju sadystycznych braci, jeść pod stołem resztki z podłogi. Niebawem wtrąciła go do ciemnej, zimnej, cuchnącej piwnicy. Głodny, niemyty i codziennie bity przez matkę spędził tam trzy lata… Kiedy Joe miał siedem lat, pojawił się przyjaciel matki. Mężczyzna gwałcił chłopca na jej oczach. Chłopiec krwawił, cierpiał, ale nie mógł ani mówić, ani nawet krzyczeć. Najgorsze miało jednak dopiero nastąpić… Wstrząsająca historia dzieciństwa Joego Petersa niesie pomimo wszystko nadzieję: katowany, molestowany chłopiec znalazł siłę, by przezwyciężyć niemożliwą wręcz podłość i obojętność ludzi, i odzyskał mowę. Teraz mówi w imieniu dzieci wykorzystywanych seksualnie, prowadząc własną fundację. Autobiografia Płacz niemymi łzami pozostawała przez wiele tygodni w Anglii bestsellerem numer 1.

Nazywasz się Klara Zamojska. Siedemnastego stycznia miałaś wypadek samochodowy, w którym doznałaś silnego urazu głowy. Lekarze stwierdzili u ciebie amnezję powypadkową... Klara usilnie próbuje odzyskać wspomnienia, bez których nie jest sobą. Mimo że otacza ją wspierająca rodzina, nie potrafi odgonić od siebie natarczywych myśli, że za jej wypadkiem kryje się coś więcej. W ramach terapii zapisuje swoje przemyślenia. Wierzy, że dzięki temu odkryje prawdę. To jednak dla niej za mało, decyduje się poszukać pracy. Redaktor naczelny jednej z lokalnych gazet dostrzega potencjał w jej tekstach i postanawia zaprosić ją na spotkanie. Bruno Leyk okazuje się bardzo zainteresowany sytuacją Klary i proponuje jej cykl felietonów, w których mogłaby opisywać wszystko, co czuje. Klara się zgadza, bo wierzy, że to dla niej duża szansa. Sytuację komplikuje jedynie to, że mężczyzna jest nieziemsko pociągający, a jego oczy niepokoją i intrygują jednocześnie. Fascynacja, która ich połączy, może mieć katastrofalne skutki. W życiu Klary jest ktoś jeszcze, o kim wolałaby zapomnieć. Tajemniczy mężczyzna, który obserwuje każdy jej krok, nie próżnuje, gdy kobieta próbuje odkrywać kolejne karty ze swojego poprzedniego życia. Książka dla czytelników powyżej osiemnastego roku życia. O autorze książki Ewelina Dobosz - autorka książek, które konsekwentnie wydaje od 2020 roku. Debiutancką powieścią Nowa tożsamość zjednała sobie spore grono czytelników, dzięki którym zrozumiała, że pisanie jest jej przeznaczeniem. Uwielbia tworzyć historie miłosne z niebanalną fabułą i bohaterami z krwi i kości, jakich można spotkać na ulicy. Prywatnie nieposkromiona żona i mama półtorarocznej Liwii. Fanka górskich wycieczek, Grecji i dobrej kawy, bez której nie wyobraża sobie życia. Kim jesteś, Klaro? jest jej dwunastą wydaną książką.

Druga część serii kryminalnej o Caterinie Konarskiej. Gdy latem 1545 roku Caterina Konarska wybiera się w podróż z Bari do Krakowa w poszukiwaniu leku dla synka Giulia, przekonuje się, że polski dwór to nie to samo miejsce sprzed dwudziestu pięciu lat, które pamiętała. Stary król dogorywa na łożu śmierci, a niegdyś czarująca królowa Bona z wiekiem zmieniła się w rozgoryczoną, samotną kobietę, odsuniętą od władzy i skłóconą z następcą tronu, Zygmuntem Augustem. Dręczona wspomnieniami zbrodni, której zagadkę rozwiązała dawno temu, Caterina zwraca się do królowej z wielką ostrożnością. Bona obiecuje pomoc dla Giulia, lecz nie za darmo - Caterina musi w zamian pojechać z synem do Wilna, gdzie spróbuje odwieść Zygmunta Augusta od zamiaru poślubienia kochanki, Barbary Radziwiłłówny. Gdy dziwne morderstwo wstrząsa tamtejszym dworem, książę od razu zaczyna podejrzewać, że jest ono dziełem agentów jego matki. Caterina ponownie wpada w środek śledztwa, jednakże gdy ciała i tropy się mnożą, uświadamia sobie, że próbując oczyścić imię królowej, naraża siebie i chorego Giulia na śmiertelne niebezpieczeństwo. "Nocne ognie", druga zagadka kryminalna z czasów jagiellońskich, to historia o obowiązku i poświęceniu, ale też o dawnych traumach, które po latach znów mogą przynieść nieodwracalne konsekwencje. Frapująca powieść kryminalna napisana w eleganckim stylu, sprawiającym czytelnikowi przyjemność. "Nocne ognie" zabierają go w niezwykle satysfakcjonującą podróż na dwór królewski szesnastowiecznego państwa polsko-litewskiego, gdzie nikt nie jest bezpieczny. Prawdziwa uczta dla tych, którzy szukają lektury odświeżająco nowej i inteligentnej. Wendy Long Stanley, autorka "The Power to Deny"

Karolina Winiarska wraca z nową powieścią! "Na zawsze. Po drugiej stronie" to długo wyczekiwana kontynuacja losów Olgi i Michała. Co tym razem wydarzy się w życiu tych dwojga? Po wielu ciężkich chwilach Olga podejmuje jedną z najtrudniejszych decyzji w swoim życiu. Postanawia zostawić ukochane Bieszczady i pensjonat, w którym wszystko się zaczęło. Choć dzika głusza koi jej nerwy i powoli leczy rany, które wciąż są świeże, kobieta postanawia wyjechać, by zacząć wszystko od nowa. Stawia na jedną kartę - wszystko albo nic. Jej celem staje się Sri Lanka - egzotyczna kraina pełna słońca, w której nie ma śladu zmartwień i trosk. Z nadzieją na chwilę wytchnienia i dostrzeżenie nowych horyzontów Olga kupuje bilet na wyprawę swojego życia. Myśli o Michale nie dają jej jednak spokoju. Jak bumerang wracają do niej ich wspólne momenty - chwile tak cenne i kruche, a jednak tak silne. Obraz ukochanego nie znika nawet na drugim końcu świata, gdzie kobieta próbuje pogodzić się ze swoim życiem i stratą. W tym samym czasie w Anglii Laura postanawia odciąć się od swojego dawnego życia i demonów przeszłości, które wciąż nie pozwalają jej zasnąć. W jej przypadku decyzja również pada na Sri Lankę. Los zetknie ze sobą te dwie kobiety, chociaż pozornie nic ich ze sobą nie łączy. Czy znajdą nić porozumienia? Jakie tajemnice wyjdą na światło dzienne i jak poradzą sobie z nimi Olga i Laura?

Żywiciel. Tom 2. Podróż Parvany – opis wydawcy Druga część przetłumaczonej na 25 języków poruszającej trylogii autorstwa kanadyjskiej pisarki Deborah Ellis, polecanej przez Malalę, laureatkę Nagrody Nobla. Parvana, nadal w przebraniu chłopca, wyrusza na poszukiwanie matki i rodzeństwa, przemierzając kraj ogarnięty wojenną zawieruchą. Po drodze spotyka inne dzieci, które tak jak ona są ofiarami wojny – niemowlę w zbombardowanej wsi, dziewięciolatkę, która twierdzi, że ma magiczną moc nad minami,

Wstrząsający reportaż o więziennym życiu z perspektywy strażników. Ludzi, którzy dzień w dzień, przez lata wyjątkowo trudnej służby, pilnują sprawców najokrutniejszych przestępstw. Paweł Kapusta oddaje głos gadom - tak w gwarze więziennej nazywa się klawiszy. Oddziałowi, dowódcy zmian, wychowawcy, dyrektorzy mówią o brudzie tej roboty, już do końca życia pozostającym w psychice. O szokujących zdarzeniach, z którymi muszą się mierzyć niemal każdego dnia. O codziennym kontakcie z bandytami, z którymi na wolności nikt nie chciałby mieć do czynienia. Odwiedzając zakłady karne, prześwietlając oddziały, cele i gabinety, Kapusta szuka dziur w niewydolnym systemie. W systemie, w którym zbrodniarze mają często więcej przywilejów niż pilnujący ich klawisze. W którym pojęcie resocjalizacja stanowi dla osadzonego jedynie sposób uzyskania dodatkowej przepustki. Który - według funkcjonariuszy - w dużej mierze bandytów produkuje, a nie nawraca. Który zaczyna się chwiać. Bo kto chce iść do pracy, w której napięcie sięga zenitu, a pensja bruku? Bohaterowie mówią też wprost: tak, w polskich więzieniach bije się osadzonych. Tak, w polskich więzieniach problemem jest nielegalny kontakt ze skazanymi - przemyt, handel, noszenie grypsów, telefonów komórkowych, alkoholu. Kontakty seksualne strażników z więźniami. Praca operacyjna służb specjalnych, pozwalających bandytom na prowadzenie nielegalnych biznesów zza więziennych murów. Kto powie, że nowa książka Kapusty jest brudna, będzie miał całkowitą rację. Ktoś doda, że jest wulgarna, momentami wręcz obrzydliwa i szokująca - też się nie pomyli. Najważniejsze, że jest prawdziwa. A prawda w niej zawarta ścina momentami z nóg. Druga książka reporterska finalisty Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za książkę „Agonia. Lekarze i pacjenci w stanie krytycznym".

Iwan IV – osierocony przez ojca i matkę, oddany pod opiekę wydzierających sobie władzę bojarów – od dzieciństwa uczy się przebiegłości i okrucieństwa. W 1547 roku koronuje się i ogłasza pierwszym carem Wszechrusi. Ma wtedy siedemnaście lat. Od razu staje się władcą despotycznym. Skłonność do przemocy i rozwiązłości łączy z chorobliwą wręcz pobożnością. Sadysta i mistyk zarazem, ma się za namiestnika Boga na ziemi i z góry rozgrzesza się z wszelkich występków, bo święcie wierzy, że zło czyni w tajnym porozumieniu ze Stwórcą. Wybujała podejrzliwość każe mu wszędzie dostrzegać szpiegów i zdrajców. Jego najwierniejsi dworzanie giną jeden po drugim okrutnie torturowani. Kocha przelewać krew, ale kocha też kobiety. Żeni się osiem razy, nie bacząc na dezaprobatę Kościoła. Jednocześnie jest wybitnym reformatorem. Gorliwie pracuje nad reorganizacją kraju i poszerzeniem jego granic w nieustannych walkach, ze zmiennym szczęściem, z Polakami, ze Szwedami, z Tatarami... I tak, rozdarty między wizjonerską błyskotliwością i przenikliwością umysłu a okrucieństwem, między dewocją a rozpustą, car Iwan Groźny pozostaje nieodgadnioną zagadką. Kim był naprawdę krwawy twórca carstwa rosyjskiego? HENRI TROYAT – wybitny francuski pisarz, historyk i biograf pochodzenia rosyjskiego, laureat Nagrody Goncourtów, członek Akademii Francuskiej, znawca dziejów Rosji, autor wielu powieści oraz biografii, m.in. Piotr Wielki, Katarzyna Wielka, Aleksander I, w zapierającej dech w piersi opowieści ożywia fascynującą i kontrowersyjną postać, a wokół niej zgiełk bitew, barbarzyński przepych dworu, mroczną atmosferę izb tortur. Odkładamy tę książkę oszołomieni zawartą w niej namiętnością, drapieżnością i tajemnicą...