Pod tęczą

Ta niezwykła, ponadczasowa opowieść wciąga od pierwszych stron i zmusza do zastanowienia się, czy marzenia mogą być... niebezpieczne? Czy siła pragnień, do których często sami przed sobą się nie przyznajemy, może mieć dla naszego życia działanie niszczycielskie? A może to tylko pozory? "Hotel Aurora" to powieść obyczajowa osadzona w Sudetach, gdzie na tle pięknych gór i zapierających dech w piersiach widoków rozgrywają się sceny zarówno romantyczne, zabawne, ocierające się o komedię, jak i tragiczne czy przykre, sprawiające, że człowiek na moment zatrzymuje się i poddaje refleksji. Antonina na prośbę przyjaciółki udaje się w jej rodzinne strony i rozpoczyna pracę w nieco już podupadającym hotelu Aurora. W trakcie podróży na miejsce poznaje urzekającego pisarza, którego osobowość i podejście do życia bardzo szybko kradną jej serce. Romantycznie zaczynająca się historia kieruje Czytelnika do hotelu, gdzie mieszka i pracuje ojciec przyjaciółki Antoniny, Marian - ciężka choroba sprawia jednak, że coraz słabiej radzi ON sobie nie tylko z prowadzeniem firmy, ale i codziennym życiem. Książka stawia przed Czytelnikiem wiele trudnych pytań. Czy w starciu z brutalnym losem jesteśmy bezsilni? Czy warto walczyć, czy lepiej płynąć z prądem wydarzeń, nawet jeśli nie dzieją się one po naszej myśli? Czy jedna osoba może zmienić przyszłość, która wydaje się nieuchronna? Autorką "Hotelu Aurora" jest Emilia Teofila Nowak, która w doskonały sposób pokazuje starcie marzeń z rzeczywistością, pragnień z szarym życiem, i potrafi robić to tak, by dawać nadzieję na to, że - mimo przeciwności losu - w finalnym rozrachunku zwyciężą prawda i miłość. Pisarka jest również autorką inspirującej książki "Piromani".

Dalia to dyplomowana zielarka i właścicielka modnej, warszawskiej klubokawiarni Aria. Dzieli swój czas pomiędzy pracę, przyjaciół i brata Branka, który jest jej jedyną rodziną. Na początku października podczas pracy na stanowisku archeologicznym na Ślęży Branko przepada bez śladu. Tydzień później Dalia znajduje w swojej skrzynce pocztowej tajemniczy przedmiot z notatką prowadzącą do antykwariatu w centrum Warszawy. Gdy poznaje właściciela antykwariatu, Radowoja, oraz jego młodszego brata Teowoja, jej życie z dnia na dzień się zmienia. To od nich dowiaduje się, że jest słowiańską Zaklinaczką i wywołuje klątwę, która od tysięcy lat dziesiątkuje Sabat. W dodatku tym razem pojawia się na świecie o sto pięćdziesiąt lat za wcześnie, burząc tym samym rytm wszechświata. Łowca tylko czekał na tę okazję. Choć Dalia dotychczas nie wiedziała nic o swoich umiejętnościach, gotowa jest zrobić wszystko, aby uratować Sabat przed zagładą. Odkrywa też, co łączy ją z Teo – mężczyzną, obok którego nie potrafi przejść obojętnie, a z którym w każdym poprzednim wcieleniu ginęła od ostrza Łowcy. Czy tym razem uda im się stawić czoła niebezpieczeństwu?

Inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, wielokrotnie nagradzana powieść, która porusza równie mocno, jak Chłopiec w pasiastej piżamie i Złodziejka książek. Hanna Śliwka jest u progu czternastych urodzin, kiedy niemiecka armia przekracza granicę okupowanej przez Sowietów Ukrainy. Za nią wkracza Gestapo, mające jasno określony cel – „uwolnić od Żydów” sztetl, w którym mieszka dziewczyna. Przed nastaniem niemieckiej okupacji Hanna wraz z młodszym rodzeństwem spędzała czas na zgłębianiu sekretów rodzinnej wsi Kwasowa, podziwianiu rysunków przystojnego Leona Stadnicka i pomocy sąsiadom w farbowaniu ozdobnych pisanek. Teraz jednak, razem z Leonem i rodziną, muszą uciekać ze sztetla. Znajdują schronienie w mrocznych jaskiniach pod falującymi łąkami, gdzie podobno zamieszkują złe duchy. Podczas gdy na powierzchni z rąk nazistów giną ludzie, oni walczą pod ziemią z chorobami i głodem. Kiedy ojciec Hanny nagle znika, to właśnie na nią spada zadanie jego odnalezienia i odpowiedzialność za utrzymanie rodziny i przyjaciół przy życiu. Tak naprawdę mam na imię Hanna to subtelna powieść, w której wojna widziana jest oczyma dziecka. Skierowana zarówno dla starszego, jak i młodszego czytelnika, sławi podtrzymywanie rodzinnych więzi, piękno pomocnej dłoni i nieustępliwość ludzkiego ducha nawet w najtrudniejszych czasach.

Życiowe drogi poszczególnych osób krzyżują się ze sobą, czasem nawet na wiele lat, by później się rozejść. Utrata kogoś bliskiego zawsze należy do trudnych doświadczeń. Sięgnij po książkę pod tytułem "Kraina złotych kłamstw", którą napisała Anna Górska i przekonaj się, co czuje ten, który nie ma pojęcia, gdzie zniknęła jego ukochana! Jack to znakomicie rokująca gwiazda kina, przed którą rysuje się świetlana przyszłość. Los chciał, że największego zainteresowania nie zapewniła mu jedna z jego ról, ale głośna sprawa tajemniczego zaginięcia jego narzeczonej. Załamany i zmęczony wszechobecnym zainteresowaniem mediów mężczyzna zmienia miejsce zamieszkania i ucieka przed sławą. Koszmar powraca, gdy niemal piętnaście lat później znika kolejna kobieta, z którą się spotykał. Jack desperacko szuka sposobu na to, by udowodnić swoją niewinność. Wie, jak źle wygląda sytuacja, w której się znalazł, dlatego zatrudnia Piotra Sauera, prywatnego detektywa, który ma oczyścić go z podejrzeń i dostarczyć odpowiedzi. Co wykaże śledztwo?

Oparta na wspomnieniach babki autorki powieść dla dzieci o rodzinie Rabinowiczów, którzy żyją w Lublinie lat 20. ubiegłego wieku. Oto jak do przeczytania książki zachęca sama autorka: „Jesteście ciekawi, jak wyglądało w Polsce przed wojną codzienne życie dzieci w tradycyjnej żydowskiej rodzinie? No to zapraszamy do domu państwa Rabinowiczów. Poznajcie ich dzieci: psotnego Kubę, przedsiębiorczą Nomi, zbuntowaną Miriam, poważnego Szlomę i jeszcze pięcioro rodzeństwa. Czym się zajmowali? Czego od nich oczekiwano, czego wymagano? Jakie obyczaje panowały w ich domu? Jak obchodzono święta? Ponieważ żyją w tradycyjnej żydowskiej rodzinie ich życie toczy się zgodnie ze wszystkimi religijnymi przepisami i wymaganiami, ale jednocześnie jest pełne radosnych przeżyć i przygód. A największym przeżyciem jest ślub najstarszej siostry Adiny. Wspaniały ślub!A wszystko to oglądane oczami dziesięcioletniej dziewczynki, która wiele lat później opowiadała wnukom o swoim dzieciństwie. I jedna z jej wnuczek, na podstawie babcinych opowieści, napisała tę książkę”.