Wyobraź to sobie!

Przezabawna historia, która w wyjątkowo przystępny i ciepły sposób przedstawia kobiecą codzienność. Poznaj trzy najlepsze przyjaciółki, które zmagają się z innymi problemami, a jednak zawsze starają się udzielić sobie potrzebnego wsparcia. "Będą z tego kłopoty" to powieść obyczajowa o komediowym zabarwieniu. Książka ta otwiera nowy cykl autorki, zatytułowany "Dłuższa przerwa". To opowieść o trzech przyjaciółkach: Asi, Eli i Magdzie. Pierwsza z nich jest dyrektorką szkoły, na którą ktoś złożył donos u samej pani burmistrz. Asia ma już sporo kłopotów w życiu prywatnym, a teraz musi się jeszcze dodatkowo martwić tym, jak się wyplątać z tej niekomfortowej sytuacji. Jej nastoletnia córka przedstawia w domu swojego pierwszego chłopaka, a ciotka z zapałem przygotowuje się na nadejście końca świata. Ela wciąż jeszcze liczy na to, że uda jej się założyć własną firmę, choć wszyscy z rodziny uparcie podcinają jej skrzydła, wieszcząc klęskę. A może w kobiecie drzemie aż tyle determinacji, by zlekceważyć ich słowa i mimo wszystko postawić na swoim? Magda wciąż tęskni za byłym mężem. Chociaż to z jego winy się rozstali, bo odszedł do innej kobiety, ona nadal ma nadzieję, że jeszcze do siebie wrócą. Nie może przepuścić żadnej okazji, więc gdy tylko ta się nadarza, prosi mężczyznę o przysługę. A jeśli to sprawi, że znów staną się sobie bliżsi?

Śmierć nie jest przeciwieństwem życia, a jego częścią. - Haruki Murakami Wielu ludzi nie chce przyjąć do wiadomości, że śmierć czeka każdego. Uświadomienie sobie, że przeminiemy, i my, i nasi bliscy, bywa trudnym i emocjonalnie wyczerpującym doświadczeniem. Raczej odpychamy od siebie myśli o śmierci i umieraniu, a kiedy ten czas nadchodzi, staje się źródłem ogromnego strachu, bólu i niepewności. Czy nie lepiej byłoby przez ostatnie chwile życia, czy to swojego, czy bliskiej osoby, u progu nieznanego, przejść inaczej, z miłością i czułością? Oddajemy w Twoje ręce wyjątkową i ważną książkę, dzięki której łatwiej przezwyciężysz naturalny lęk przed odchodzeniem. To wzruszająca autobiografia pielęgniarki hospicyjnej, pełna pięknych, głębokich i prawdziwych historii. Choć opowiada o umieraniu i towarzyszeniu osobom odchodzącym z tego świata, znajdziesz w niej poruszające lekcje życia i szczerej mądrości. W trakcie lektury lepiej zrozumiesz, czym jest hospicjum i na czym polega opieka nad człowiekiem u kresu jego dni, doświadczysz również współczucia i czułości, które Hadley Vlahos odnalazła w śmierci każdego swojego pacjenta. Historie, którymi dzielę się w tej książce, pokazują, jak niewytłumaczalne, potężne i poruszające mogą być chwile prowadzące nas od obecnego życia do tego wszystkiego, co dopiero nadchodzi (a wierzę, że coś nadchodzi) ... przyznaje autorka. Nie możesz zatrzymać żadnego dnia, ale możesz go nie stracić! - przysłowie chińskie

Oflag IV C Colditz najsłynniejszy specjalny obóz jeniecki II wojny światowej. W tym posępnym zamku na urwistej skale Niemcy więzili alianckich oficerów uznawanych za szczególnie ważnych oraz tych, którzy zasłynęli ucieczkami z innych obozów. Oto wyjątkowa opowieść o Colditz widzianym niemieckimi oczami. Jej autor był członkiem obozowego personelu przez większość wojny. Z czasem awansował do funkcji oficera bezpieczeństwa i zastępcy komendanta. Na kartach książki przewija się cała plejada niezwykle barwnych postaci, gdyż do Colditz trafiali wyłącznie ludzie o bogatej historii ucieczek lub istotnym znaczeniu politycznym. W murach zamku przesiadywali zatem najbardziej zawzięci i błyskotliwi alianccy oficerowie, którzy wpadli w niemieckie ręce. Przez całą wojnę ani na chwilę nie porzucali prób wyrwania się na wolność. Ich codzienny oręż stanowiły podkopy, blefowanie, przebieranki, wręczanie łapówek wartownikom, podrabianie dokumentów i cała gama najprzemyślniejszych sztuczek mających wywieść Niemców w pole. Z kolei Eggers i jego ludzie nie ustawali w wysiłkach, aby niestrudzonych uciekinierów powstrzymać. Reinhold Eggers (1890-1974) były nauczyciel, żołnierz I wojny światowej. Po wybuchu II wojny światowej tłumacz w oflagu IV A, a następnie oficer i szef bezpieczeństwa oflagu IV C w zamku Colditz. Po wojnie, aresztowany przez Sowietów na 10 lat pracy przymusowej. Pierwsze wydanie jego książki o Colditz ukazało się w 1961 roku.

Słynny brytyjski matematyk zostaje porwany, a jego dwóch ochroniarzy ginie w pensjonacie na terenie urokliwej winnicy pod Kapsztadem. Wszystko wskazuje na działanie zawodowców. Niezwykle zagadkowe w tej sprawie okazują się znaczone naboje. Na każdej sztuce amunicji policjanci znajdują oznaczenie w postaci głowy kobry. Ktoś zadał sobie dużo trudu, aby w ten niezwykle

Powieść, która pozwoli Ci zgłębić pewną tajemnicę. Sięgnij po nią i przekonaj się, co działo się w pewnym domu pod lasem, gdy w Polsce nastały ciężkie czasy. "Dom na skraju lasu" to powieść, która szybko rozpali czytelniczą ciekawość i pozwoli zgłębiać sekrety z przeszłości. Max Langer jest zamożnym szwajcarskim profesorem, który ma polskie korzenie. W pewnym momencie postanawia odwiedzić Polskę, by dowiedzieć się więcej na temat wcześniejszych losów swojej ukochanej żony, Christine. Na miejscu natrafia na młodą pracownicę uniwersytetu, Dorotę Wiśniewską. Ta chętnie podejmuje się wyzwania i przyjmuje zlecenie napisania książki o willach, znajdujących się pod Łodzią. Dorota, zajmując się swoim zadaniem, przygląda się życiu osób, które mieszkały w tym mieście w latach 1944-46. A działo się wówczas sporo. W końcu to w Łodzi tworzono nowe struktury państwa po tym, jak Warszawa została zniszczona w wojnie. Owiany tajemnicą dom zlokalizowany pod lasem zajmowała zdeterminowana kobieta, działająca dla propagandy, Michalina Starska. Miejsce to dzieliła z kochankiem, Antonim Gołąbkiem, który służył w Wojsku Ludowym w stopniu majora. Każde z nich skrywało własne sekrety, a te, gdyby tylko wyszły na jaw, mogłyby na nich ściągnąć potworne kłopoty. Postanowili jednak odłożyć problemy na bok i stworzyć w domu pod łódzkim lasem coś wyjątkowego. Tam zamierzali nacieszyć się życiem, zanim wszystko posypie się jak domek z kart. Jak zakończyła się ich chwilowa sielanka?

"Cisza w Pogrance" Marcina Pilisa to książka dla miłośników historii i czytelników o mocnych nerwach. Stanowi kolejne podejście do tematu masakry wołyńskiej, wskutek której latem 1943 roku w bestialski sposób wymordowano tysiące rodzin polskich. Książka Marcina Pilisa nie przedstawia pełnej skali rzezi, nie zasypuje statystykami i obliczeniami. Cała doniosłość i ogrom tragedii emanują tutaj z pojedynczych historii bohaterów, których życie do pewnego momentu przebiegało na tyle normalnie, na ile mogło podczas wojny. Dwie siostry zakochują się w jednym chłopcu z pobliskiej wsi ukraińskiej. Uczucia rozkwitają, mimo że młodzieniec należy do UPA, a spokój coraz mocniej zakłócają pogłoski o mordowaniu Polaków w pobliskich wioskach. Jeśli do tej pory Polakom, Żydom i Ukraińcom udawało się żyć w zgodzie jako sąsiadom, to właśnie ma się to zmienić. Niewyobrażalne okrucieństwo i szał mordowania ogarnął wioski na Wołyniu, gdzie narzędziami zbrodni stawały się często siekiery i widły. Ukazanie tragedii przez pryzmat losu poszczególnych jednostek sprawia, że czytelnik utożsamia się z bohaterami.