Sherlock Holmes i dręczące duchy

"Nienarodzona" Ewy Przydrygi to wciągająca od pierwszych stron powieść kryminalna, w której nic nie jest takie, jakie się wydaje, a mylne tropy wciąż utrudniają śledztwo w sprawie enigmatycznego zaginięcia. Ta powieść nie da Ci ani chwili wytchnienia aż do ostatnich stron. Laura Wagner znika bez śladu. Wszystko wskazuje na to, że po raz ostatni jej obecność odnotowano w zakolu Warty i tam też znajduje się jej odwrócony do góry dnem kajak. Śledztwo dostarcza dowodów na to, że będąca w zaawansowanej ciąży kobieta postanowiła popełnić samobójstwo. Należy jednak znaleźć jej ciało, a to wciąż się nie udaje. Z czasem policja odkrywa coraz więcej sekretów dotyczących Laury i jej nienarodzonego dziecka. Jak się okazuje, trzy tygodnie przed zaginięciem denatka zgłosiła włamanie do swojego domu. Znajdująca się na zupełnym odludziu posesja była zresztą miejscem, w którym dochodziło do wielu dziwnych incydentów. Atmosfera paranoi i manii nie opuszczała kobiety ani na krok, ale jej wołanie o pomoc spotkało się z brakiem reakcji. Zgłoszenie zignorowane przez policję naprowadza śledczych na dramatyczne odkrycie, które zupełnie zmienia bieg śledztwa. A tymczasem udaje się odkryć, kto był ojcem dziecka Laury...

Nocne awantury, pilnowanie i próbowanie bimbru, gotowane penisy zamiast klusek, powtarzające się ataki padaczki alkoholowej ojca i dzieciństwo bez matki, która postanowiła uciec do Włoch - to tylko niektóre ze wspomnień Barbary. Najpierw oswaja je samotnie w kącie za kredensem, potem szuka miłości i zapomnienia w ramionach kochanków; pragnie tylko, by mieli ciemne oczy jak jej tato… Przeżyje wiele trudnych chwil i rozczarowań zanim zrozumie, że ma prawo do bycia szczęśliwą. Ale czy miłość, którą odnajdzie, nie okaże się zakazana? Błękitny Księżyc, czyli trzynasta w roku pełnia, zdarza się rzadko. Lecz to, co rzadkie, nie jest niemożliwe. Dotarcie do miejsca, w którym dziś jestem, nie zabrało mi paru miesięcy lub lat. To była moja całożyciowa wędrówka, ucząca mnie jak mam przeżyć swoje życie. To były setki złych i dobrych decyzji. Dorosłe dzieci alkoholików mówią często o tym, jak ich życie jest popaprane i pozbawione wartości. Kiedyś też byłam zagubiona. Błądząc, usprawiedliwiałam się przed sobą, że to wszystko przez moją skazę w sercu. Teraz wiem, że mogę być panią swojego życia.

To dziecko zostało skrzywdzone zanim się urodziło, a tak bardzo pragnęło kochać i być kochane… Mamusiu, czy jestem brzydka?-zapytała ośmioletnia Flip, jak tylko trafiła do domu Casey Watson, zawsze gotowej pomóc każdemu dziecku. Nawet takiemu, któremu nikt już nie chce dać szansy… Flip pytała o to niemal każdą kobietę, którą spotkała. I każdą nazywała mamusią.

Oparta na wspomnieniach babki autorki powieść dla dzieci o rodzinie Rabinowiczów, którzy żyją w Lublinie lat 20. ubiegłego wieku. Oto jak do przeczytania książki zachęca sama autorka: „Jesteście ciekawi, jak wyglądało w Polsce przed wojną codzienne życie dzieci w tradycyjnej żydowskiej rodzinie? No to zapraszamy do domu państwa Rabinowiczów. Poznajcie ich dzieci: psotnego Kubę, przedsiębiorczą Nomi, zbuntowaną Miriam, poważnego Szlomę i jeszcze pięcioro rodzeństwa. Czym się zajmowali? Czego od nich oczekiwano, czego wymagano? Jakie obyczaje panowały w ich domu? Jak obchodzono święta? Ponieważ żyją w tradycyjnej żydowskiej rodzinie ich życie toczy się zgodnie ze wszystkimi religijnymi przepisami i wymaganiami, ale jednocześnie jest pełne radosnych przeżyć i przygód. A największym przeżyciem jest ślub najstarszej siostry Adiny. Wspaniały ślub!A wszystko to oglądane oczami dziesięcioletniej dziewczynki, która wiele lat później opowiadała wnukom o swoim dzieciństwie. I jedna z jej wnuczek, na podstawie babcinych opowieści, napisała tę książkę”.

Ósma część serii o zabójstwach w Sandhamn Każdego lata setki dzieci przyjeżdżają na letni obóz żeglarski na małą wyspę Lökholmen. Niestety, wychowawcy nie radzą sobie z nadzorem nad uczestnikami obozu. Nic więc dziwnego, że dochodzi do przykrych sytuacji. Dzieci znajdują sobie „ofermę obozową”. Nękanie z każdym dniem staje się coraz dotkliwsze. Tymczasem w okolicznych lasach kryje się ktoś, kto obserwuje

Przeczytaj książkę Wojciecha Lady pt. "Mali Tułacze. Poruszająca opowieść o najmniejszych polskich uchodźcach wobec piekła II Wojny Światowej" z Wydawnictwa Prószyński i S-Ka. Poznaj historię tysięcy polskich dzieci zmuszonych do tułaczki po świecie. Wojenna zawierucha nie oszczędza nikogo. I choć konflikty zbrojne to "sprawy dorosłych", w ich wyniku cierpią również dzieci z każdej grupy wiekowej. Dlatego w publikacji tej natrafisz nie tylko na losy świadomych już nastolatków. Znajdziesz tu także opowieści o niedawno urodzonych maluchach, jak i o kilkulatkach wrzuconych w brutalną rzeczywistość. Dowiesz się, że niektóre z tych dzieci przychodziły na świat w wagonach. W zaplombowanych transportach jadących gdzieś w głąb Azji. Wojciech Lada w książce "Mali tułacze" przenosi czytelnika do roku 1940. Wtedy to dla kilkudziesięciu tysięcy polskich dzieci rozpoczęła się podróż. Żadne z nich wtedy jeszcze nie wiedziało, że potrwa ona aż osiem lat. W tym czasie mali bezbronni ludzie chorowali i umierali z głodu. Inni dorastali, przemierzając prawie wszystkie strefy klimatyczne naszego globu. I ocierając się o niemal wszystkie znane nam kultury. Ze zmrożonej Syberii dzieci przenoszono na stepy Azji, gdzie rodziła się ludzka cywilizacja. Stamtąd trafiały do Persji, której krajobrazy przywodziły na myśl scenerie znane z baśni tysiąca i jednej nocy. Kolejne miejsca na szlaku to Afryka, Indie, Nowa Zelandia czy Meksyk. Niektóre miały więcej szczęścia. Tysiącom polskich dzieci udało się bowiem uciec z Rosji razem z armią generała Władysława Andersa. Dorośli już "Mali tułacze" z reportażu Wojciecha Lady opisują ten czas jako najpiękniejsze lata życia. Jednak nawet dobiegając dziewięćdziesiątki płaczą, przywołując wspomnienia. Jedna z bohaterek książki podsumowuje tę wieloletnią podróż słodko-gorzkimi słowami. "Przeszłam piekło, ale widziałam rzeczy piękne".

Ursula Kroeber de Guin swoją twórczością literacką na dobre wpisała się w historię literatury. Jeżeli miałeś już do czynienia z wyjątkowymi opowiadaniami Ursuli lub interesuje cię wysokiej klasy fantastyka, koniecznie sięgnij po książkę “Cała Orsinia”. Jest to wspaniały zbiór, który zachwyci niejednego czytelnika. Orsinia to państwo o słowiańskich naleciałościach ze stolicą w Krasnoy. Miasto położone jest na trzech wzgórzach - Pałacowym, Katedralnym i Uniwersyteckim. To tu rozgrywają się wydarzenia opisane w zbiorze “Cała Orsinia”, w skład którego wchodzą “Opowieści orsiniańskie” z 1976 roku, powieść “Malafrena” z 1979 roku, a także trzy pieśni i dwa dodatkowe opowiadania. To przepiękna podróż po wyjątkowym i zachęcającym kraju Orsinii, podczas której można zatopić się w opisach malowniczych krajobrazów oraz dać się pochłonąć wydarzeniom, nieprzewidywalnym zwrotom akcji i intrygującym bohaterom. Całość opakowana jest w inną rzeczywistość, która mimo że jest wytworem bujnej wyobraźni autorki, zdaje się być namacalna i rzeczywista dzięki odniesieniom geograficznym i nawiązaniom kulturowym oraz historycznym. Każdy miłośnik fantastyki powinien sięgnąć po ten zbiór!