Paleta marzeń

"Mój tata panda" to książka, która dostarczy Ci wiele wzruszeń, zaskoczeń i humoru. Zawiera niezwykle poruszającą opowieść o rodzinie, stracie i miłości, która pozostanie w pamięci na lata. Głównym bohaterem powieści "Mój tata panda" jest Danny, który wskutek tragicznego wypadku samochodowego traci swoją żonę. Mężczyzna zostaje samotnym ojcem Willa; ten natomiast nie odezwał się ani słowem od czasu śmierci mamy. To nie koniec zmartwień i problemów ojca, ponieważ nowy szef zwalnia go z pracy, a rodzinie grozi utrata mieszkania. Długi rosną, więc Danny posuwa się do desperackich prób zdobycia pieniędzy. W tajemnicy przed synem wypożycza strój pandy i decyduje się na pracę jako uliczny artysta. Pewnego dnia dostrzega kilku chłopców, którzy dokuczają jego synowi. Mimo swojego pozornie komicznego stroju rusza na pomoc. Zaraz później Will się odzywa, nie będąc świadomym, kto kryje się za przebraniem pandy. Co stanie się, gdy Will dowie się, co naprawdę robi jego tata? Czy ojciec odbuduje relację z synem? James Gould-Bourn napisał wciągającą i przepełnioną emocjami opowieść o rodzicielstwie oraz cierpieniu po stracie. Poruszona tematyka może dotknąć każdego, dlatego pozycja ta niesie ze sobą wiele uniwersalnych prawd. Nie brakuje w niej także wątków humorystycznych, dzięki czemu historię czyta się lekko i szybko.

Kobieta, mężczyzna, dwupokojowe mieszkanie, jedna doba – można by rzec: mocno ograniczona czasem i przestrzenią akcja. I byłaby to nawet prawda, gdyby bohaterowie, opowiadając siebie, raz po raz tych granic nie przekraczali.Gdyby autorka przez tytuł – a bohaterka przez próbę naśladowania Zbyszka Cybulskiego – nie nawiązywała do pewnego stylu życia, pewnych tęsknot tamtych czasów, budując przy tym sarkastyczny obraz współczesnych relacji damsko-męskich, odsłaniając mechanizmy i przyczyny dzisiejszych gier. To opowieść o miłości i śmierci, o chwilach, gdy jedno w zbyt ciasnym splocie tańczy z drugim, dowodząc, że człowiek albo umiera z miłości albo miłuje śmierć. A bohaterowie mają nie tylko tęsknoty, ale i ciała, i nie są to bynajmniej ciała astralne; są to ciała warte grzechu, więc też zdarza się im pogrzeszyć. Czy jest w tym polemika z modelem tęsknot, które uwiecznił pewien kultowy film? Autorka o powieści: Dla wielbicieli romansów mała przestroga – jeśli „Do niewidzenia, do niejutra” w ogóle przypomina romans, to nietypowy. Typowego nigdy bym nie napisała, bo nie wierzę pięknym jedynie słowom, które opiewają wyłącznie wzniosłe sentymenty. W tej historii spotkacie się również ze słowami brzydkimi i uczuciami niższego rzędu, czasem zupełnie niskimi. Może przy czytaniu zdarzy się Wam skrzywić z obrzydzeniem albo zarechotać z trwogą, lecz – mam nadzieję – może też pomyślicie, że jesteście bliżej rzeczywistości. Tu krzesło jest z reguły tylko krzesłem, a stół stołem, ale całość to najdonioślejszy akt odwagi wobec świata i zarazem szczerości wobec samej siebie. I nie jest ważne, czy Lo to ja albo czy Profesor istnieje, skoro historia o nich to ja; i na odwrót.

Finał poruszającej sagi rodzinnej autorstwa Czarodziejki kobiecych uczuć! Teresa i Maksymilian myśleli, że wszystko, co najlepsze, dopiero przed nimi. Wspólną przyszłość burzy jeden moment – gdy w ich życiu niespodziewanie zjawia się mały chłopiec, owoc romansu z przeszłości, kobieta z bólem podejmuje decyzję o zakończeniu małżeństwa. Maks nie ma jednak zamiaru się poddać i robi wszystko, aby odzyskać utracone zaufanie. Tym bardziej że w życiu jego żony jest już inny mężczyzna gotowy nieść wsparcie w każdej trudnej chwili. Tymczasem kolejne pokolenia Dobrzyńskich urządzają sobie życie w nowej rzeczywistości. Miłosz i Aleks, korzystając ze sprzyjającego przedsiębiorcom czasu lat dziewięćdziesiątych, zakładają razem firmę. Spółka rozwija się szybko, co czyni ją atrakcyjną dla większych biznesmenów. Mężczyźni podejmują decyzję o zachowaniu udziałów. Nie wiedzą jeszcze, że niektórych propozycji w świecie rodzącego się kapitalizmu nie należy odrzucać… Nigdy cię nie zapomnę to opowieść o zaufaniu, którego łatwo nadużyć, trudnej drodze do przebaczenia, ale też nadziei, którą warto zawsze pokładać w rodzinie.

„Nie wierzyłam, że to się kwalifikuje jako gwałt”. Jeannie Vanasco od wielu lat śni ten sam koszmar. Zawsze jest o nim: jednym z jej najbliższych licealnych przyjaciół. Chłopaku, który ją… zgwałcił? Czy to, co zrobił Mark, można tak określić? Kto lub co o tym decyduje? Jeannie postanawia – po czternastu latach milczenia – skontaktować się z Markiem. Mężczyzna zgadza się na spotkanie i rejestrację rozmowy. Vanasco szczegółowo opisuje swoją przyjaźń z Markiem przed i po napaści, zadając odważne i trudne pytanie: czy dobra osoba może popełnić straszny czyn? Przeprowadza z nim wywiad, badając, jak gwałt wpłynął na jego życie i jej własne. Bezlitosne i odważne "Rzeczy, o których nie rozmawiałyśmy, kiedy byłyśmy dziewczynami" są po części wspomnieniem, po części prawdziwym zapisem przestępstwa, a po części świadectwem siły kobiecych przyjaźni. To głos, który inspiruje do zadawania trudniejszych pytań oraz do koniecznej i od dawna zaległej dyskusji – o tym, jak przepisy prawa wpływają na uczucia i zachowania skrzywdzonych kobiet, a co za tym idzie, na częstotliwość zgłaszania przestępstw przeciwko wolności seksualnej.

Zabawna i urocza powieść dla czytelników od lat nastu do stu. Pełna humoru i niezwykle wzruszająca historia o dojrzewaniu i wychodzeniu z szafy współczesnego nastolatka – opakowana w historię nieporadnej pierwszej miłości – to zwalający z nóg debiut Becky Albertalli. Jeżeli lubicie niebanalne, zabawne i lekkie historie z mądrym przekazem, jeżeli nie boicie się kontrowersyjnych

Ujmujący, elegancki, wiarygodny. Ukryty psychopata… Życie Olivera Ryana jest jak z obrazka – idealny dom, perfekcyjna żona, komfort i harmonia. Aż do pewnego wieczora, gdy po jak zawsze wykwintnej kolacji przygotowanej przez żonę Alice, Oliver brutalnie ją bije, tak że kobieta zapada w śpiączkę. Najbliższe mu osoby zaczynają spekulować, co popchnęło go do tak okrutnego i całkowicie niewytłumaczalnego czynu. Zaskakujące szczegóły zaczynają ujawniać: jego próżna i wyjątkowo pusta kochanka Moya; właścicielka francuskiej winnicy Véronique, która z chwilą, gdy zatrudniła Olivera, straciła wszystko; przyjaciel Alice, Barney, od dzieciństwa kochający ją nieodwzajemnioną miłością, oraz kumpel Olivera, Michael, który od lat zmaga się ze wstydliwymi pragnieniami. Kolejne sekrety Olivera są tak brutalne jak jego haniebny czyn i ujawniają psychopatę, który wyłania się z ruin swojej przeszłości naznaczonej porzuceniem, wstydem i przemocą. Wspaniała jak niezapomniany klasyk Patricii Highsmith Utalentowany pan Ripley – zachwyci czytelników od wstrząsającego pierwszego zdania po równie szokującą ostatnią stronę.