Krótki kurs szpiegowania

Chwilę po przyjściu na świat Lisbeth zostaje zabrana matce i przekazana zniewolonej, młodej mamce, Mattie, odseparowanej od własnego nowo narodzonego syna. Chociaż Lisbeth wiedzie uprzywilejowane życie, w towarzystwie przytłaczającej matki i oziębłego ojca, który kolekcjonuje niewolników, czuje tylko samotność. Z upływem czasu Mattie staje się dla niej bardziej jak rodzina

"Robert i Róża. Niziołkowie z ulicy Pamiątkowej. Tom 1" to saga rodzinna, która przywołuje wspomnienia z dzieciństwa i młodości. Historia rodziny moli książkowych, która opowiada o cieple, miłości i bezgranicznej przyjaźni. Powieść, która pokazuje, że w dzisiejszych czasach wiara, rodzina i lojalność znaczą nadal tak samo wiele, jak kiedyś. Historia Roberta i Róży zapewne wielu z nas przypomni własne lata młodości i pierwsze kroki stawiane przez nasze dzieci. To epicka historia losów poznańskiej rodziny Niziołków od lat sześćdziesiątych aż do dziś - XXI wieku. Pierwszy tom przedstawia moment poznania się Roberta i Róży, a następnie skupia się na ich dorastających dzieciach - Gosi, Janku i Elce. To historia zwyczajnej rodziny - mieszkanie w bloku, zwierzęta, codzienne obowiązki, odrabianie lekcji, wychowywanie dzieci i życiowe dylematy, które przywołują miłe wspomnienia z dawnych lat. Seria z pewnością jest przeznaczona dla miłośników twórczości Tolkiena, zwłaszcza "Władcy pierścieni" ze względu na wielką miłość rodziny do książek, a w szczególności właśnie do powieści Tolkienowskich. Liczne nawiązania do treści tej i wielu innych dzieł sprawią nie lada przyjemność wszystkim molom książkowym. Intrygujący bohaterowie, klimat rodzinnego ciepła, a to wszystko wzbogacone dużą ilością poczucia humoru - tego nie można przegapić!

Dove nienawidzi swojego byłego męża. Czy to jednak znaczy, że pragnie jego śmierci… Każdego dnia Dove Damiani przejeżdża obok swojego dawnego domu, w którym jej eks mieszka z jej psem i jej byłą instruktorką jogi, obok swoich dawnych sąsiadów i dawnego życia, które kiedyś opisywała z czułością jako „przerażająco idealne”. Ludzie uważają Dove za zgorzkniałą i zawziętą. Po rozwodzie została praktycznie z niczym. Kiedy ciało jej byłego męża zostaje znalezione w brzozowym zagajniku przed mieszkaniem Dove w dniu, w którym obchodziliby piątą rocznicę ślubu, śledczy czynią z niej główną podejrzaną. Przysięga, że tego nie zrobiła. W ciągu całego swojego trzydziestoczteroletniego życia nie skrzywdziła nawet muchy. Jednak gdy dowodów świadczących przeciwko niej przybywa, Dove zaczyna kwestionować swoją pamięć, poczytalność i – w końcu – swoją niewinność.

Chwytająca za serce opowieść o tym, jak los potrafi pokrzyżować ludzkie ścieżki. I o trudnych decyzjach, z których czasem żadna nie jest właściwa. Ewa jest szczęśliwą matką i żoną, prowadzi z mężem pensjonat na Podhalu i razem wychowują kilkuletnią córeczkę. Nieszczęśliwy wypadek sprawia, że dziewczynka trafia do szpitala. Poczucie winy oraz wstyd nie dają Ewie spokoju. Kobieta uświadamia sobie, że prawda, którą ukrywała przed światem, musi wyjść na jaw… Czy raz otwarte drzwi do przeszłości da się jeszcze zamknąć? Ile krzywd i ran można wybaczyć w imię miłości?

Karolina Winiarska wraca z nową powieścią! "Na zawsze. Po drugiej stronie" to długo wyczekiwana kontynuacja losów Olgi i Michała. Co tym razem wydarzy się w życiu tych dwojga? Po wielu ciężkich chwilach Olga podejmuje jedną z najtrudniejszych decyzji w swoim życiu. Postanawia zostawić ukochane Bieszczady i pensjonat, w którym wszystko się zaczęło. Choć dzika głusza koi jej nerwy i powoli leczy rany, które wciąż są świeże, kobieta postanawia wyjechać, by zacząć wszystko od nowa. Stawia na jedną kartę - wszystko albo nic. Jej celem staje się Sri Lanka - egzotyczna kraina pełna słońca, w której nie ma śladu zmartwień i trosk. Z nadzieją na chwilę wytchnienia i dostrzeżenie nowych horyzontów Olga kupuje bilet na wyprawę swojego życia. Myśli o Michale nie dają jej jednak spokoju. Jak bumerang wracają do niej ich wspólne momenty - chwile tak cenne i kruche, a jednak tak silne. Obraz ukochanego nie znika nawet na drugim końcu świata, gdzie kobieta próbuje pogodzić się ze swoim życiem i stratą. W tym samym czasie w Anglii Laura postanawia odciąć się od swojego dawnego życia i demonów przeszłości, które wciąż nie pozwalają jej zasnąć. W jej przypadku decyzja również pada na Sri Lankę. Los zetknie ze sobą te dwie kobiety, chociaż pozornie nic ich ze sobą nie łączy. Czy znajdą nić porozumienia? Jakie tajemnice wyjdą na światło dzienne i jak poradzą sobie z nimi Olga i Laura?

Wstrząsający reportaż o więziennym życiu z perspektywy strażników. Ludzi, którzy dzień w dzień, przez lata wyjątkowo trudnej służby, pilnują sprawców najokrutniejszych przestępstw. Paweł Kapusta oddaje głos gadom - tak w gwarze więziennej nazywa się klawiszy. Oddziałowi, dowódcy zmian, wychowawcy, dyrektorzy mówią o brudzie tej roboty, już do końca życia pozostającym w psychice. O szokujących zdarzeniach, z którymi muszą się mierzyć niemal każdego dnia. O codziennym kontakcie z bandytami, z którymi na wolności nikt nie chciałby mieć do czynienia. Odwiedzając zakłady karne, prześwietlając oddziały, cele i gabinety, Kapusta szuka dziur w niewydolnym systemie. W systemie, w którym zbrodniarze mają często więcej przywilejów niż pilnujący ich klawisze. W którym pojęcie resocjalizacja stanowi dla osadzonego jedynie sposób uzyskania dodatkowej przepustki. Który - według funkcjonariuszy - w dużej mierze bandytów produkuje, a nie nawraca. Który zaczyna się chwiać. Bo kto chce iść do pracy, w której napięcie sięga zenitu, a pensja bruku? Bohaterowie mówią też wprost: tak, w polskich więzieniach bije się osadzonych. Tak, w polskich więzieniach problemem jest nielegalny kontakt ze skazanymi - przemyt, handel, noszenie grypsów, telefonów komórkowych, alkoholu. Kontakty seksualne strażników z więźniami. Praca operacyjna służb specjalnych, pozwalających bandytom na prowadzenie nielegalnych biznesów zza więziennych murów. Kto powie, że nowa książka Kapusty jest brudna, będzie miał całkowitą rację. Ktoś doda, że jest wulgarna, momentami wręcz obrzydliwa i szokująca - też się nie pomyli. Najważniejsze, że jest prawdziwa. A prawda w niej zawarta ścina momentami z nóg. Druga książka reporterska finalisty Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za książkę „Agonia. Lekarze i pacjenci w stanie krytycznym".