Zakochana w przyjacielu

Nowa seria książeczek „Poznaj uczucia i emocje” pomaga zrozumieć dziecku emocje i uczucia, które odczuwa. Książeczka Czasami się martwię pokazuje czytelnikom co oznacza zmartwienie i jak je oswoić. Uczucie niepokoju rośnie jak mały kwiatek – w taki sposób autorka próbuje pokazać dziecku co to znaczy, gdy ktoś się martwi. Najważniejsze jest, by wiedzieć jak sobie poradzić. W książeczce dziecko znajdzie wskazówki co zrobić, by się wyciszyć i uspokoić. Na przykład budując pudełko zmartwień i wrzucając tam karteczki z namalowanymi myślami. Na jednej z ostatnich stron znajduje się ruchomy suwak, który dziecko może przesuwać by zobrazować swoje emocje. W książce znajdują się też porady dla rodziców dotyczące tego, jak rozmawiać z dziećmi o tym, co czują i jakie ćwiczenia robić, by rozładowywać negatywne emocje. Seria konsultowana przez eksperta.

Poznaj mrożącą krew w żyłach historię jednego z najokrutniejszych seryjnych morderców XX wieku. Publikacja "Krwawy rzeźnik" jest książką, która przybliży Ci umysł radzieckiego potwora, który przez 12 lat mordował i torturował niewinnych ludzi. Andriej Czikatiło był wzorowym ojcem, kochającym mężem, dziadkiem i nauczycielem. Był również seryjnym mordercą, który przez 12 lat unikał wymiaru sprawiedliwości i prowadził swój makabryczny proceder niemalże na oczach policji. Mimo to nigdy nie pozostawiał wskazówek, które mogłyby wskazywać na jego winę. Do czasu, aż tajna akcja zakrojona na wyjątkowo szeroką skalę w 1992 roku pozwoliła ująć tego psychopatę. Podczas 12 lat swojej działalności brutalnie zamordował ponad 50 osób. Były to głównie kobiety, dzieci i nastolatkowie. Andriej Czikatiło był wyjątkowo brutalnym mordercą, który wielokrotnie gwałcił swoje ofiary, a następnie porzucał ich zmasakrowane ciała. Książka "Krwawy rzeźnik" pozwala zagłębić się w obłąkany umysł psychopaty, który przez 12 lat siał postrach i pozostawał nieuchwytny. Czym się kierował? W jaki sposób tak długo unikał kary?

Piłka nożna tłumaczy świat. Anita Werner i Michał Kołodziejczyk pokazali to już w swojej pierwszej książce. Tym razem autorzy bestsellerowego reportażu Mecz to pretekst. Futbol, wojna, polityka poszli dalej tym tropem, by przekonać się, że piłka nożna może też dawać nadzieję. Nadzieję na lepsze życie albo na życie w ogóle. Może uchronić przed śmiercią, uratować – albo nauczyć żyć, kiedy umarło wszystko dookoła. Może podnieść po traumie, dać skrzydła, dać siłę, pomóc być zauważonym. Anita Werner i Michał Kołodziejczyk ruszyli daleko w świat. Przez kilkanaście miesięcy, w czasie podróży do Brazylii, Rwandy, Turcji i Tanzanii, dotarli do ludzi, których historie mrożą krew w żyłach i którzy zdecydowali się im je opowiedzieć, do bólu szczerze. Neto, z którym spotkali się w brazylijskim Chapecó, jest jednym z trzech piłkarzy, którzy przeżyli katastrofę samolotu drużyny Chapecoense z Brazylii w 2016 roku. Eric, były bramkarz reprezentacji Rwandy, z którym spotkali się w Kigali, jest Tutsi i przeżył ludobójstwo w 1994 roku, bo jego koledzy z drużyny – choć byli Hutu – zamiast pociąć go maczetą na kawałki, ukrywali go w swoich domach. Abdallah i Kaburu, zawodnicy Albinism Sports Club, z którymi spotkali się w Dar es Salaam w Tanzanii, mają albinizm i grają w piłkę w kraju, w którym zabijano noworodki z albinizmem i polowano na ludzi dotkniętych tą rzadką chorobą, bo według szamanów fragmenty ich ciał miały gwarantować życiowe powodzenie. Fani i piłkarze klubu Amedspor, których spotkali w tureckim Diyarbakırze, też mają coś ważnego do przekazania – że są Kurdami i nic tego nie zmieni, nawet kolejna kara tureckiej federacji. Amedspor to dla nich drużyna narodowa, substytut flagi i koszulki Kurdystanu, za noszenie których można w Turcji trafić przed sąd. To nie jest książka piłkarska. To książka o ludziach. O ich emocjach, o życiowych lekcjach, z których wnioski pomógł wyciągnąć futbol. To książka także o tym, jak łatwo wywołać wojnę, zasiać nienawiść, dać się jej żywić strachem i uprzedzeniami. To książka o tym, że gdy wydaje się, że sensu już nie ma, nagle może pojawić się nadzieja. Bo – jak mówi jeden z jej bohaterów – z każdego zła można wyciągnąć coś dobrego.

Jeśli szukasz świetnej powieści kryminalnej z zaskakującym finałem - właśnie trafiłeś na właściwą pozycję. Książka autorstwa Jeffreya Archera pod tytułem "Przymknięte oko sprawiedliwości" dostarczy Ci niezapomnianych przeżyć i sprawi, że niejeden wieczór spędzisz z wypiekami na twarzy, nie mogąc doczekać się zakończenia historii. Bohaterem powieści Jeffreya Archera jest znany już czytelnikom z innych książek, William Warwick. Tym razem poznajemy go w sytuacji, gdy otrzymuje on awans na detektywa inspektora. Właśnie dostaje on od swojego szefa nowe zadania. Ma zbadać korupcję w Policji Metropolitalnej. Gdy William zaczyna zgłębiać to zagadnienie, okazuje się, że zepsucie wśród policjantów sięga znacznie głębiej, niż ktokolwiek mógł przypuszczać. William jest tak pochłonięty swoimi obowiązkami zawodowymi, że brakuje mu czasu dla rodziny. Zakończenie tej niezwykłej historii niejednego czytelnika wprawi w osłupienie. Książka udowadnia, że Jeffrey Archer ma jeszcze niejedno do powiedzenia.

To, co czujemy, nie zawsze jest tym samym, co – jak sądzimy – powinniśmy czuć. Amelia Widomska jest początkującą pisarką, która właśnie zadebiutowała na rynku wydawniczym. Mieszka pod Olsztynem i wiedzie – zdawałoby się – szczęśliwe życie. Przynajmniej dopóki na jej drodze nie pojawia się Piotr Kownacki – wzięty aktor, który przyjechał do Olsztyna wystawiać sztukę teatralną. Przypadkowe spotkanie prowadzi do narodzin wzajemnej fascynacji Amelii i Piotra, jednak na drodze do ich szczęścia stają wyrzuty sumienia. Mąż Amelii nie jest zachwycony, kiedy w plotkarskim magazynie pojawia się zdjęcie jego żony w towarzystwie celebryty, tymczasem na powrót Piotra do Krakowa czeka jego żona, Renata. Niewierna to pierwsza część cyklu „Siostrzane dusze”, opisującego losy sióstr pochodzących z dysfunkcyjnej rodziny, rozdzielonych przez wydarzenia z przeszłości. Każda z nich boryka się z własnymi życiowymi problemami, ale wszystkie je łączy jedno – pragną miłości, niekiedy za wszelką cenę.

Historia o miłości, przyjaźni oraz tolerancji, która nikogo nie pozostawi obojętnym. "Córka rabina" to książka, która stawia ważne pytania, na które niełatwo jest czasem odnaleźć odpowiedź. Agnieszka Lis w swojej książce przenosi nas do zrekonstruowanego przedwojennego Radomia, w którym splatają się ze sobą drogi katolickiego księdza Kazimierza oraz rabina Chila. Mimo odmienności wiary, między duchownymi buduje się nić porozumienia. Przyjaźni księdza i rabina nie przerywa nawet wybuch II wojny światowej, która zmienia wszystko inne. Mimo to relacja bohaterów zostanie wystawiona na niejedną próbę. "Córka rabina" to lekcja miłości i tolerancji, szacunku i zaufania. Autorka wraca w swojej książce do czasów wojennych, ale wymowa powieści, przedstawione w niej relacje i wydarzenia, mówią tak naprawdę o kwestiach ponadczasowych. Co to znaczy być dobrym człowiekiem? Czy w świecie, gdzie na każdym kroku czyha śmierć i niebezpieczeństwo jest miejsce na przyjaźń? Jak wiele można poświęcić dla swoich bliskich?

"Alpaka czułości" to pogodna, pełna humoru i wzruszeń opowieść o miłości i pewnej łakomej alpace. Kamil jest weterynarzem. Ratowanie życia zwierząt jest jego pasją, ale mężczyzna przypłaca to stresem i ogromnym zmęczeniem. Podczas jednej z imprez poznaje Brendę, barmankę o bardzo wybuchowym charakterze. To spotkanie nie należy do udanych. W zasadzie to żadne z nich nie chce o nim pamiętać... Jakiegoż trzeba więc pecha, że podczas urlopu Brenda i Kamil trafiają do tego samego pensjonatu? Mało tego! Na skutek pomyłki muszą dzielić jeden pokój oraz jedno i to samo łóżko. W pensjonacie mieszkają też bliźnięta, które uwielbiają łączyć ludzi w pary i pewna zabawna, bardzo kosmata alpaka o nietypowych skłonnościach. Czy ten urlop okaże się mimo wszystko udany? "Alpaka czułości" to przepiękna opowieść o tym, że na miłość niekiedy jesteśmy po prostu skazani. Tutaj od samego początku wisi ona w powietrzu. Czy jednak Brenda i Kamil odważą się na decydujący krok? Nowa powieść Joanny Szarańskiej pełna jest romantycznych uniesień i humoru. Czytając "Alpakę czułości" będziecie równie często płakać ze śmiechu i niekłamanego wzruszenia. To książka idealna na wiosnę!

To nie jest książka dla ludzi o słabym sercu Niemowlę, które już w pierwszych miesiącach życia przeszło kilkanaście zawałów. Kobieta cierpiąca na zespół zamknięcia ? w pełni świadoma, uwięziona we własnym ciele, niezdolna choćby poruszyć palcem. Wreszcie pionierska operacja wszczepienia sztucznego serca, w wyniku której powstał ?człowiek na baterie?. Kruche życie to zdumiewająca i zapierająca dech opowieść wybitnego kardiochirurga, którego ścieżkę zawodową znaczyły geniusz i brawura. Stephen Westaby dzieli się najciekawszymi i najbardziej wzruszającymi historiami z sali operacyjnej, z jakimi dane mu było się zetknąć w czasie trzydziestopięcioletniej kariery. Uratował w tym czasie setki osób, którym szans nie dawał absolutnie nikt. Oto przewodnik po fascynującym i pełnym tragizmu świecie kardiochirurgii. Pozwala poczuć, jak to jest trzymać w ręku ludzkie życie. *** Profesor Westaby, którego poznałem osobiście, jest wizjonerem oraz lekarzem walczącym o pacjenta do ostatniej chwili. Jego książka to zapis niecodziennego doświadczenia życiowego, opis wyjątkowego, namacalnego obcowania z kruchością życia. Autor przypomina swoją postawą i działalnością nieocenionego prof. Zbigniewa Religę, dlatego ta opowieść jest wiarygodna i zasługuje na upowszechnienie. prof. Marian Zembala kardiochirurg i transplantolog, który operował wraz ze Zbigniewem Religą W walce o życie chciałoby się mieć u boku kogoś takiego jak Westaby ? faceta, który dyrektorów medycznych porównuje do Stasi, a do boju rusza z okrzykiem: ?Chrzanić protokół!?. książka roku według ?The Guardian? Westaby uosabia wszystko to, czego spodziewalibyśmy się po genialnym chirurgu: jest pewny swego, zaangażowany, pełen pasji i uparty. Jego książkę, irytująco dobrze napisaną jak na kogoś, kto dotąd miał na koncie jedynie artykuły naukowe i podręczniki, połyka się niczym pierwszorzędny thriller, trup ściele się tu gęściej niż w kryminałach. Każdy rozdział czyta się z zapartym tchem, aby zobaczyć, czy kolejny ? zdawałoby się ? pozbawiony szans pacjent przeżyje.