Podwójna gra

Ciepła, zabawna seria o wyjątkowej przyjaźni małej dziewczynki i wielkiego Lwa, wydawana w 25 krajach, obsypana międzynarodowymi prestiżowymi nagrodami. Malwinka i jej Lew są nierozłączni. Ale lwom nie wolno chodzić do szkoły, więc Lew Malwinki wciąż wkrada się za nią, a nawet dołącza jako pasażer na gapę do szkolnej wycieczki do muzeum. I tu zaczynają się niespodziewane przygody... A Lew - jak zwykle - zjedna sobie wszystkich swoją opiekuńczością, pomocą i życzliwością. Seria "Jak schować Lwa" niesie krzepiące, radosne przesłanie, że ten, kto ma pozytywny cel i chce pomagać innym, nie powinien zważać na przeszkody, bo jego starania prędzej czy później przyniosą rezultaty i zostaną docenione. Dzieci uwielbiają tę serię: cieszą się, bawią i wzruszają. Podziwiają piękne, oryginalne, wyraziste ilustracje i żywe kolory. Kibicują rezolutnym bohaterom w wyszukiwaniu i wymyślaniu kolejnych kryjówek przed rodzicami, przed nauczycielką, przed babcią i przekonują się, że to jest dobry Lew, który chce wszystkim pomagać i chroni Malwinkę.

Chcesz się dowiedzieć więcej o tym, co działo się podczas ośmioletnich rządów PIS? Przyjrzeć się bliżej aferom i forsowanym przez partię Jarosława Kaczyńskiego zmianom, które przyczyniły się do tego, że w październiku 2023 roku Polacy poszli do urn tak tłumnie, że padł rekord frekwencji? Przyjrzyj się analizie sytuacji politycznej i poczynań władzy w reportażu Adama Sokołwskiego “Reżim. Doniesienia z putinowskiej Polski”. Sokołowski pokazuje czytelnikom, jak od 2015 roku Polska zaczęła stopniowo, ale zdecydowanie zmierzać w kierunku dyktatury. Jak blisko było, by pójść w ślady Węgier pod rządami Orbana lub Turcji Erdogana. Autor stara się unaocznić czytelnikom, jak myląca była partyjna narracja, w której zagrożeń dla suwerenności dopatrywano się w “lewackiej” Unii Europejskiej. Pisze o wojnie informacyjnej, destabilizacji i upolitycznieniu niezawisłego systemu sprawiedliwości i udowadnia, że takie działania były w interesie Rosji. W reportażu “Reżim. Doniesienia z putinowskiej Polski” Sokołowski pokazuje romansowanie PIS z dyktaturą, marzenia o państwie policyjnym i exitpolu. To wszystko było przykryte “troską o obywatela” w postaci programów+, dodatkowych emerytur i bonów turystycznych. Autor merytorycznie analizuje fakty, tropi absurdy i w ten sposób zmusza czytelnika do refleksji nad tym, komu właściwie te wszystkie destabilizujące działania były na rękę.

W czasie wojny w Ukrainie ogromną rolę odgrywają najemnicy z Grupy Wagnera. I choć istnieją już od wielu lat – to teraz zwrócili na siebie uwagę całego świata. PMC (Private Military Companies), czyli najemnicy, psy wojny, byli żołnierze elitarnych jednostek. Ludzie, którzy nie potrafią rozstać się z bronią i są gotowi w każdej chwili wyruszyć na front. Nie z pobudek patriotycznych, czasami nawet nie dla pieniędzy. Po prostu po to, aby wciąż być w akcji, aby robić to, do czego ich zdaniem powołał ich Bóg. Bóg wojny. Rośnie nie tylko liczba tego typu przedsiębiorstw, ale także ośrodków szkoleniowych, w których najemnicy podnoszą swoje kwalifikacje. Podczas wojny w Ukrainie śmierć poniosło kilkadziesiąt tysięcy najemników – to pokazuje, jak wielka jest skala ich zatrudnienia. I mimo tego, że ich praca wiąże się z najwyższym ryzykiem, chętnych do pracy w tego typu firmach nie brakuje. Psy wojny wciąż żyją i zawsze mogą skoczyć do gardła…

Powracają bohaterki Dziewczyn w wodzie w walce z najokrutniejszym mordercą. „Dziwka.” Napis na drzwiach mieszkania inspektor Alex King jest dla niej jasny: ktoś, kogo posłała do więzienia, wyszedł na wolność i chce się zemścić. Ale Alex musi odsunąć na bok tę sprawę i inne własne problemy, bo razem z detektyw Chloe Lane rozpoczynają najtrudniejsze śledztwo w swojej karierze. W

"Niewidzialni rodzice. Jak rozmawiać o niepłodności" to książka poruszająca trudny temat bezpłodności, przeznaczona nie tylko dla osób borykających się z tym problemem, lecz również dla tych, którzy widzą go u swoich bliskich. Bezpłodność to często ogromny cios dla małżeństw starających się o dziecko. Niestety problem ten dotyka bardzo wielu ludzi, a jego przyczyny mogą być zróżnicowane - od uwarunkowań genetycznych, przez różne choroby, aż po nieprawidłowy styl życia. Wydaje się jednak, że w każdym przypadku jest to prawdziwe tabu. Większość osób nie wie, w jaki sposób rozmawiać o swojej sytuacji ani jak opowiedzieć o niej bliskim. Książka "Niewidzialni rodzice. Jak rozmawiać o niepłodności" porusza ten trudny temat i stara się go "oswoić". Dostarcza cennych wiadomości dotyczących jego przyczyn. Samo wyjaśnienie problemu jest pierwszym krokiem do jego zaakceptowania i zrozumienia. Z publikacji mogą skorzystać zarówno osoby, które nie mogą mieć dzieci, jak i ci, którzy mają bliskich dotkniętych problemem bezpłodności. Ci pierwsi lepiej zrozumieją swoją sytuację i otrzymają pomoc w jej zaakceptowaniu. Drudzy z kolei nauczą się, jak lepiej okazywać im wsparcie.

Mąż, syn, dom na wsi i stała praca. Wszystko, czego potrzeba do… szczęścia? A może działania? Zuzanna wiedzie spokojne, pozornie satysfakcjonujące życie. Jedno przypadkowe spotkanie z trenerką motywacyjną sprawia, że kobieta uświadamia sobie trudną do przełknięcia prawdę: w jej małżeństwie nie dzieje się dobrze. Żar? Namiętność? Raczej dogasający płomień. Mąż, zamiast w domu, woli przebywać w lesie i szukać skarbów. Ale Zuzanna to typ wojowniczki. Nie podda się bez walki. Ta jednak okazuje się trudna, bo jak ratować małżeństwo, gdy w domu pojawiają się: nieco ekscentryczna i pogubiona Kasia, miłośniczka gotyku, oraz wuefista flirciarz ze złamanym sercem, a mama Zuzki każdego dnia oznajmia o swoim rychłym odejściu z tego świata? Brzmi jak mieszanka wybuchowa? Tak właśnie jest! Ale Zuzanna to kobieta czynu! Poradzi sobie ze wszystkimi przeciwnościami losu niczym superbohaterka. Kto jak nie ona?

Prawdy nie ukryje ani lód, ani noc polarna. Nawet jeśli będą milczeć... Siglufjördur, małe rybackie miasteczko na północy Islandii, jest jak pułapka. Wciśnięte w głęboki fiord, rzadko widzi słońce. Jedyna droga, którą można stąd uciec, prowadzi przez stary tunel zasypany śniegiem aż do wiosny. Tu wszyscy wiedzą o sobie wszystko. I wszyscy milczą. Ari Thór Arason studiował filozofię i teologię, ale skończył szkołę policyjną.