Szarak za miedzą

Zaskakujące okoliczności mogą sprawić, że dotychczasowe przekonania ulegną zmianie. Tego właśnie doświadcza bohaterka tej historii. O tym, dlaczego zaczęła mimo woli kwestionować własne postanowienia, opowie wspaniała książka "Kurs tańca dla niezakochanych". Evie nie wierzy już w miłość. Przestała nie bez powodu. To uczucie zostało pogłębione pewnego popołudnia przez niespodziewaną wizję całującej się pary. Nie byłoby w tym nic przerażającego, gdyby nie jeden szczegół - oprócz początku tego romansu zobaczyła również jego koniec. Tym samym założyła, że miłość nie trwa wiecznie. Nawet te najpiękniejsze historie miłosne skończą się prędzej czy później. Najgorsze jest zawsze to, co przychodzi po nich - rozczarowanie, ból i smutek. Podczas gdy Evie usilnie stara się zrozumieć, co jej się właściwie przytrafiło i dlaczego pojawiła się ta wizja, trafia do La Brea Dance. To studio tańca, w którym jej przekonania o miłości zostaną poddane wielkiej próbie. Zanim się obejrzy, czeka ją udział w konkursie tanecznym - i to w towarzystwie X, przystojnego chłopaka! Jego charakter, postawa i cechy są tym, czego jej samej brakuje. Mężczyzna jest żądny przygód, śmiały i pełen pasji. Tyle że zakochanie się nie należy do planów Evie. Czy miłość jest warta podejmowania aż tak wielkiego ryzyka? Przekonaj się, jak potoczyła się dalej i skończyła ta historia. Czy Evie odnalazła w sobie odwagę i dała szansę miłości? A może stało się coś zupełnie innego?

Młody weteran wojenny, Christopher Barlow, cudem uniknął śmierci. Jest zdruzgotany. Nie potrafi już kochać, za to nienawidzi z pasją nie potrafi wyrwać się z kręgu cierpienia, mrocznej zasłony przesłaniającej mu cały świat. Dopiero gdy przymusowo dołącza do grupy równie nieszczęśliwych, walczących z własnymi problemami osób, ponownie zaczyna przyglądać się swojemu życiu. Czego ci ludzie mogą się od siebie nauczyć? Jak mogą nawzajem sobie pomóc? Christophera nieustannie dręczy też pytanie, czy będzie w stanie ponownie obudzić w sobie miłość. Odpowiedź uzyska wyruszając w podróż z piękną kobietą, która stopniowo traci wzrok, umierającym nastolatkiem w terminalnym stadium raka i molestowaną w dzieciństwie dziewczyną, która nie potrafi zdecydować czy chce dalej żyć. Cztery osoby, które prócz przeznaczenia nie mają ze sobą nic wspólnego. Cztery osoby, które spotka przygoda, strach, ból i miłość. Podczas swej podróży odrobią najważniejszą w życiu lekcję. Dowiedzą się czym jest cała prawda o szczęściu…

Uderzający i zaskakujący debiut. Nowy, pełen radości i ironii głos w świecie literatury — „Ten dziwny wiek” Kiley Reid to książka, którą czyta się na raz: otwierająca oczy opowieść o przynależności, kolorze skóry i przywilejach. Historia młodej, czarnej opiekunki do dzieci, jej pracodawczyni o nazbyt dobrych intencjach oraz zaskakującego spotkania, które może zniszczyć kruchy zamek zbudowany na uśmiechach i miłych gestach. Alix Chamberlain to kobieta, która dostaje to, czego chce. Zarabia na życie dzięki wielkiej marce zbudowanej na swojej pewności siebie i pokazuje innym kobietom, jak robić to samo. Jest zszokowana, gdy pewnego wieczoru opiekunka Emira Tucker, którą poprosiła o pilne zajęcie się dzieckiem, staje się ofiarą okropnych pomówień. Ochroniarz ekskluzywnego supermarketu, widząc młodą, czarną kobietę z białym dzieckiem, oskarża Emirę o porwanie dwuletniej Briar. Zbiera się mały tłum, jeden z klientów sklepu wszystko filmuje. Emira jest wściekła i upokorzona. Za to Alix postanawia wszystko naprawić. Emira nie wie, dokąd zmierza w życiu, jest spłukana i nieufna wobec chęci pomocy Alix. W wieku dwudziestu pięciu lat traci ubezpieczenie zdrowotne i nie ma pojęcia, co zrobić dalej. Kiedy nagranie Emiry przywołuje kogoś z przeszłości Alix, obie kobiety trafiają na kolizyjny kurs, który zmieni wszystko, co wiedzą o swoim wnętrzu i o sobie nawzajem. Z wielką empatią i przeszywającym komentarzem społecznym „Ten dziwny wiek” bada lepkość relacji transakcyjnych, pokazuje, co to znaczy tworzyć rodzinę, a także przedstawia skomplikowaną rzeczywistość bycia dorosłym. To debiut na nasze czasy!

W położonym w środku lasów starym zamku odbywają się nagrania do nowego telewizyjnego show, który ma prowadzić szwedzka gwiazda telewizyjna, Michelle Carlsson. Po zakończonych zdjęciach część ekipy i niektórzy z zaproszonych gości świętują na zamku najkrótszą noc w roku. Rano w jednym z pomieszczeń wozu transmisyjnego znajdują martwą Michelle. Zjawia się policja. I oczywiście dziennikarze, wśród nich Annika Bengtzon, dziennikarka popołudniówki „Kvallspressen”.

Najważniejszy wrzesień świata. Kronika niezauważonego ludobójstwa na Rohingach – opis wydawcy Wstrząsający reportaż o najbardziej prześladowanej mniejszości świata We wrześniu 2017 r. represje wobec ludu Rohinga przybrały kształt starannie zaplanowanej i przeprowadzonej z zimną krwią czystki etnicznej, w których śmierć poniosło co najmniej dwadzieścia pięć tysięcy osób, a setki tysięcy

"Porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym" autorstwa Roz Chast to niezwykła, a przy tym szczera historia, zdolna poruszyć każdego z nas. Opowiada o sprawach bliskich każdemu człowiekowi. Jest boleśnie rzeczywista, ponieważ wydarzyła się naprawdę. Autorka na stronach komiksu zawarła własne doświadczenia z okresu opieki nad rodzicami, nadając im dowcipny, choć gorzki charakter i wzbogacając je oryginalną kreską. Obowiązkowa pozycja dla każdego czytelnika, który ceni autentyczność w literaturze. Po 10 latach nieobecności w domu rodzinnym Roz, główna bohaterka książki "Porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym", odwiedza swoich rodziców. Podczas wizyty staje przed trudnym i nieoczekiwanym wyzwaniem. Musi zmierzyć się z niewygodną prawdą dotyczącą czegoś, czego do tej pory wcale się nie spodziewała: starzenia się matki i ojca, których zapamiętała jako dziarskich ludzi w sile wieku oraz ich przemiany w coraz mniej samodzielnych, marudnych staruszków borykających się z wieloma dolegliwościami. Sytuacja jest skomplikowana, ponieważ oni sami wydają się tego nie zauważać, cały czas unikając rozmowy na ten temat. Czytelnik jest świadkiem wielu trudnych momentów i przeszkód stawianych przed bohaterami przez los w ich codzienności. Relacje Roz z rodzicami również nie należą do najprostszych. Jest ona ich jedynym dzieckiem, urodzonym w późnym wieku. Porozumienie utrudniają też ich traumatyczne doświadczenia z młodości, takie jak II wojna światowa. Próby odnalezienia się nieco zagubionych bohaterów w nowej rzeczywistości są sportretowane bardzo wiernie, pomimo poruszania wielu trudnych tematów, takich jak starość czy śmierć, komiks cały czas utrzymuje lekki, niepozbawiony humoru ton. Autorka na własnym przykładzie pokazuje, jakie zmiany mogą zajść w ludziach pod wpływem pewnych sytuacji - zarówno w starzejących się rodzicach, jak i dzieciach, które przejmują ich dotychczasową rolę opiekunów. Uświadamia, że prędzej czy później większość z nas będzie musiała zmierzyć się z czymś podobnym. Roz Chast jest uznaną rysowniczką. Pracuje dla "New Yorkera", na łamach którego opublikowała ponad 1000 ilustracji. Jest autorką wielu komiksów dla dorosłych, a za "Porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym" została nagrodzona prestiżową nagrodą National Book Critics Circle Award.