Cesarz Cierni. Tom 3. Rozbite imperium

Ależ piękna była Lucile! I pomyśleć, że marzyła, by stać się niewidzialną… Urodzona w 1946 roku, trzecia w kolejności z dziewięciorga dzieci Georges’a i Liane Poirier, odebrała sobie życie w 2008 roku. Zmagała się z zaburzeniami maniakalno-depresyjnymi, które zmieniły jej życie w labirynt bez wyjścia. Delphine de Vigan długo wahała się, czy pisać o efemerycznej, fascynującej, dotkniętej chorobą matce. Wstydliwy temat, niepewny teren pełen min. I choć narodziny były bolesne,

"Ulica marzycieli" to zabawna, pełna trafnych spostrzeżeń opowieść na temat tego, co w życiu jest najważniejsze. Trudno jest cokolwiek zmienić w sobie, jeśli od lat funkcjonujemy w określony sposób. A jeszcze trudniej, kiedy to, co chcielibyśmy osiągnąć, jest tak bardzo w tej chwili niemożliwe! "Ulica marzycieli" to niezwykle ciekawa pozycja, kultowa i zabawna! Jake obecnie jest dobiegającym trzydziestki nie do końca dojrzałym marzycielem, który utknął w ciele komornika. Od lat próbuje zmienić cokolwiek, jednak zawód i charakter pracy skutecznie mu to uniemożliwiają. Misiek to bezrobotny geniusz, a przynajmniej tak o sobie myśli. Pragnie dziewczyny, która sprawi, że życie będzie palić go pod sercem jak zbyt pikantny posiłek i to wcale nie przez jedną noc. Usilnie szuka tej jedynej, jednak wciąż napotyka na niewłaściwe, niewystarczające, zbyt brzydkie kobiety. Belfast w latach 90. jest zniszczonym przez bomby polem bitwy, na którym spór toczą dwa wrogie plemiona, wciąż nie potrafiąc dojść do porozumienia. W czasach długiej i bezsensownej wojny domowej dwójka nietypowych przyjaciół podąża przez życie w poszukiwaniu realizacji najbardziej ludzkiej z potrzeb, jaką jest miłość. Oczywiście tak zakładają, bo gorącą i namiętną nocą z nieznajomą również by nie pogardzili. Jednak czy uda spełnić się im marzenie? "Ulica marzycieli" zachwyca miliony czytelników, bawi do łez i skłania do refleksji!

Druga wojna światowa była jednym z najgorszych i najbardziej wstydliwych dla ludzi momentów rozwoju cywilizacji. Fabryki śmierci, łagry, śmierć milionów żołnierzy, bez względu na to, po jakiej stronie walczyli, czy pierwsze użycie broni nuklearnej w historii ludzkości - to wszystko wydarzyło się w ciągu zaledwie sześciu lat. Na szczęście te mroczne i brutalne czasy są już historią, która interesuje wiele osób. Po sukcesie dwóch książek - "Tatuażysta z Auschwitz" oraz "Podróż Cilki" - Heather Morris kończy trylogię opowiadającą o ofiarach tamtych czasów powieścią "Trzy siostry", którą w Polsce w przekładzie Kai Gucio wydało wydawnictwo Marginesy. Cibi, Livi i Magda jako małe dziewczynki składają przysięgę zarówno sobie, jak i swojemu ojcu, że zawsze będą razem - bez względu na okoliczności oraz przeciwności losu, a ten, choć same bohaterki nie mogły jeszcze tego wiedzieć, będzie rzucał im pod nogi nie pojedyncze kłody, ale cały las. W trakcie ich okresu dojrzewania i wchodzenia w dorosłość rozpoczyna się wojna, która obejmuje również ich rodzinną Słowację. Wszystkie trzy trafiają do piekła na ziemi, którym była ziemia w pobliżu miasta Oświęcim. Obozowa rzeczywistość sprawia, że chociaż wcześniej zostały rozdzielone, odnajdują się ponownie w Auschwitz, gdzie przypomniawszy sobie o obietnicy złożonej przed laty, składają kolejną - że wszystkie trzy przeżyją. Heather Morris prowadzi czytelnika przez kolejne etapy ich życia - marsz śmierci, powrót do nowego, komunistycznego ładu oraz ucieczkę do Izraela. Jest to opowieść, która potrafi wywołać w czytelniku bardzo wiele skrajnych emocji - od śmiechu (który mimo bardzo ponurego tła też się tu pojawia), przez wściekłość, po dojmujący smutek.