Nasza prywatna gra

Jedna z absorbujących powieści Laili Shukri. Sięgnij po nią i przekonaj się, jak wygląda życie kobiety w arabskiej rzeczywistości. Czy naprawdę przypomina ona cudowną bajkę? "Jestem jedną z żon" to książka, która opisuje arabską rzeczywistość, widzianą oczami kobiety z Europy. Historia w niej zawarta może wstrząsać, pokazując czytelnikowi, jak bardzo różni się tamtejsza kultura od tej, którą znamy i z którą mamy do czynienia na co dzień. Alicja i jej przyjaciółka prowadzą zwyczajne życie w Polsce. Obie pracują w butiku i takie zajęcie w ogóle ich nie satysfakcjonuje. Często marzą, by się wyrwać, odpocząć od szarej codzienności, z jaką muszą się nieustannie zmagać. Kiedy nadarza się okazja na krótki wyjazd do Dubaju, kobiety nie zastanawiają się ani chwili. Dzięki znajomościom ich przyjaciółki, Sandry, obie mogą tam naprawdę korzystać z życia. Na luksusowym jachcie Alicja poznaje bogatego szejka i z miejsca się w nim zakochuje. Bez wahania decyduje się na szybki ślub, który miałby umożliwić jej wybrankowi nawiązanie intymnej relacji. W pierwszej chwili wszystko wydaje się cudowne, jak wyjęte z najpiękniejszego snu. Problem w tym, że po powrocie z Omanu, Alicja zderzy się z bolesną rzeczywistością, której się nie spodziewała: nie jest i nie będzie jedyną żoną szejka. Czy poradzi sobie z tą świadomością i przystosuje się do nowych warunków życia? Czy może postanowi uciec, co wcale nie będzie takie proste?

Zostanie dziedziczką ogromnej fortuny jeśli nie pozwoli na to, by jeden upiorny typ przerobił ją na świąteczne dekoracje. Brzmi dziwnie? Cóż, nie z takimi problemami dawała już sobie radę. "Krwawy Mikołaj" to kolejna odsłona przygód płockiej pani mecenas Zuzy Lewandowskiej. Tym razem prawniczka będzie szukać dokumentów historycznych i zwodzić psychopatę. Wyda też własną książkę. Czy wyrobi się ze wszystkim na czas i się nie rozerwie? Zuza ma szansę dostać spadek. Aby majątek trafił w jej ręce, kobieta musi dożyć do nowego roku. Zadanie byłoby banalnie proste, gdyby nie "Krwawy Mikołaj". Pod tym pseudonimem kryje się seryjny zabójca, który pragnie dopaść prawniczkę. Grasujący po Płocku morderca zasłynął z tego, że zamiast przyozdabiać choinkę bombkami, kolorowymi łańcuchami i innymi świecidełkami, wiesza na drzewku ograny wycięte z ciał swoich ofiar. Mimo grożącego jej niebezpieczeństwa prawniczka nie porzuca spraw zawodowych. W końcu akta Zbrodni Katyńskiej nie odnajdą się same. Jakby tego było mało, miastem wstrząsa autobiografia Zuzy.

Ziarno niezgody to poruszająca powieść, która przenosi czytelnika w lata 60. XX wieku, w sam środek zawirowań emocjonalnych i artystycznych. Główna bohaterka, zmagająca się z kryzysem twórczym oraz słabymi recenzjami swojej najnowszej książki, postanawia uciec od zgiełku Nowego Jorku. Jej podróż prowadzi ją do angielskiego Castle Combe, miejsca, które ma dla niej szczególne znaczenie. To nie tylko miasto dzieciństwa, ale także przestrzeń pełna wspomnień i koszmarów, które wracają po ponad czterdziestu latach. Powroty do przeszłości W trakcie swojego pobytu, bohaterka spotyka Rebekę, opiekunkę swojej matki, z którą zaczyna dzielić się swoimi najskrytszymi myślami. W miarę jak ich relacja się rozwija, odkrywa historię dwóch dziewczyn, które poznały się na pensji dla panien. Ich przyjaźń, z początku niewinna, z czasem przeradza się w niezdrową obsesję, co prowadzi do tragicznych wydarzeń. Wspólne przeżycia oraz miłość do jednego mężczyzny zdzierają z nich niewinność i wprowadzają chaos do ich życia. Złożoność relacji i zagadki przeszłości W miarę rozwoju fabuły, czytelnik zostaje wciągnięty w skomplikowaną sieć emocji, która łączy bohaterki. Ich przywiązanie staje się nieodłączne, a granice pomiędzy miłością a obsesją zaczynają się zacierać. Główna bohaterka, będąca poczytną pisarką, zmaga się z demonami przeszłości. W jej życiu pojawia się apodyktyczna matka, która nieustannie wpływa na jej decyzje i emocje. Czy będzie miała siłę, by stawić czoła tej trudnej rzeczywistości? Wciągająca narracja i emocjonalne tło W tej opowieści nie brakuje głębokich emocji oraz refleksji nad relacjami międzyludzkimi. Autor przedstawia czytelnikowi nie tylko historię dwóch przyjaciółek, ale również ich zmagania z otaczającym światem. Obraz herbacianych róż w ogrodzie oraz melancholijne dźwięki otoczenia tworzą klimat, który przenika do samej duszy. Opisy scen są pełne szczegółów, które angażują wszystkie zmysły – od zapachu świeżo parzonej herbaty po dźwięki spadających liści. Ta powieść to nie tylko historia o przyjaźni i miłości, ale także o odkrywaniu samego siebie w obliczu trudnych wyborów. Ziarno niezgody zaprasza do refleksji nad tym, jak przeszłość kształtuje naszą teraźniejszość. Warto sięgnąć po tę książkę, aby zgłębić zawirowania ludzkich uczuć oraz odkryć, co tak naprawdę kryje się za zamkniętymi drzwiami wspomnień.

Pierwszy tom nowej serii „Nieobojętność” autorstwa Klaudii Bianek, to historia, która nie wydarzyła się naprawdę. I całe szczęście. To byłby potworny skandal. Agata Targosz, młoda dziennikarka pracująca w gazecie swojego męża, dostaje ważne zlecenie. Ma napisać książkę o człowieku, którego nazwisko nie schodzi z pierwszych stron gazet. Po warunkowym opuszczeniu aresztu Kamil Przybora jest na językach wszystkich. Jego sprawa wciąż czeka na wyjaśnienie, a każdy dziennikarz marzy o tym, by z nim porozmawiać i opisać jego wersję wydarzeń. Ale Kamil nie chce rozmawiać z nikim. Z nikim, oprócz Agaty. Tylko jej pozwoli poznać prawdę o tym, co przeszedł. Może z demonami przeszłości można walczyć jedynie we dwoje?

Jak budowaliśmy nasz kapitalizm? Mozolnie, czasem z przeszkodami, ale radośnie i z nadziejami. Błyskotliwe spostrzeżenia autorów i pieczołowicie dobrane fotografie decydują o wyjątkowym charakterze tej książki. Autorzy opisują najważniejsze zjawiska i postaci z lat 90. XX wieku, m.in.: Karierę polskich seriali: „»To są święte godziny« – mawiali Polacy, którzy rzucali wszystko, by o stałej porze zasiąść przed telewizorami. W polskich serialach każdy mógł znaleźć coś dla siebie”. Absurdalne działania urzędów: „W Łodzi zorganizowano konkurs na największy nonsens. Konkurencja była duża. Typowano np. uchwałę tamtejszej Rady Miejskiej w sprawie opłat za przewozy promowe, choć w Łodzi żaden prom nie kursował, postawienie słupa na środku jezdni czy parking z zakazem parkowania”.

Czy odważysz się podążyć tajemniczą ścieżką, aby odkryć prawdę o zabójstwie, którego okrucieństwo jest zbyt duże, aby opisywać je ze szczegółami? "Śpiąca nimfa" to książka trzymająca w napięciu. Nie uświadczysz w niej zbędnych dialogów czy niezrozumiałych zabiegów. Skrajne emocje i mrożąca krew w żyłach opowieść wciągną Cię bez reszty na długie godziny! Dzieło sztuki, które przyciąga wzrok i sprawia, że każdy przechodzący obok pogrąża się w zadumie. Namalowane zostało przez niemieckiego partyzanta w ostatnich dniach II wojny światowej. "Śpiąca nimfa", bo tak się ów obraz nazywa, skrywa w swoim czerwonym pigmencie tajemnicę. Namalowano go bowiem krwią z ludzkiego serca... Nikt nie wie, kim była ofiara. Żadnego ciała, zeznań czy zgłoszeń zaginięcia. Wszystko, co pozostało, to słaby ślad krwi. Właśnie za nim podąża komisarz Teresa Battaglia i jej partner Massimo Marini. Wskazówki prowadzą do doliny Resia, czyli surowej krainy wśród gór w północno-wschodnich Włoszech, wyróżniającej się jaskiniami, małymi wąwozami, szczelinami oraz skałkami. To oraz portret to jedyne tropy, którymi dysponują policjanci. Czy uda im się odnaleźć zabójcę? Czy tajemnica, która jest tak mocno strzeżona, wyjdzie na jaw? Odpowiedzi na te pytania mogą nie być oczywiste, a zdarzenia, których śledczy będą świadkami oraz to, czego się dowiedzą, do końca życia zmienią ich postrzeganie na świat. "Śpiąca nimfa" to druga i w tej chwili ostatnia wydana część serii "Teresa Battaglia". Oprócz niej cykl tworzy bardzo dobrze przyjęta przez czytelników książka "Kwiaty nad piekłem". Autorką utworu jest Ilaria Tuti, a wcześniej wspomniana seria to jedyne z jej dzieł, które ujrzały światło dzienne. Mimo to zyskała już duże grono fanów, a jej książki zostały świetnie ocenione przez krytyków oraz internautów. Strefa kawosza