Nasza prywatna gra

Autorka bestsellerowej "Idealnej niani" powraca z nowym thrillerem! Jest czwarty lipca i całe miasteczko zebrało się przy lokalnym basenie. W to skwarne popołudnie my, samotne matki, nie mieszamy się z tamtymi kobietami - tymi, które mają idealne życia i szczęśliwe małżeństwa. Kobietami takimi, jak Sabine Miller. Ale kiedy Sabineposyła mi pełne desperacji spojrzenie z drugiego końca basenu, krew zastyga mi w żyłach... Gdy podbiegam do tylnej furtki, znajduję tylko srebrnąbransoletkę z wisiorkiem, którą upuściła po drodze. Przekonuję samą siebie, że wyobraziłam sobie tęsytuację aż do chwili, gdy pojawia się mąż Sabine. Kiedy uświadamia sobie, że zniknęła, od razu dzwoni napolicję. "Ktoś groził Sabine" oznajmia. "A teraz ją porwali". Prawda jest taka, że byłam ostatnią osobą, która widziała ją żywą. Teraz policja pojawia się przed moimi drzwiami i zadają pytania. Jestem przerażona, że dowiedzą się, co zaszło wiele lat temu między mną a Sabine. Coś, o czym nigdy nikomu nie powiedziałam. Ale muszę to komuś wyznać. Potrafisz dochować tajemnicy?

"Sanitariuszka" to inspirowana prawdziwymi wydarzeniami opowieść o dziewczynie, która wraz z innymi młodymi kobietami i mężczyznami podjęła heroiczną walkę o wolną ojczyznę. Amelia Bogdańska była niezwykle uzdolnioną pianistką. Talent muzyczny odziedziczyła po swoim tacie. Jej marzenia o światowej karierze przerwał wybuch II wojny światowej. Po śmieci ojca, który zginął z rąk okupanta, dziewczyna musiała zatroszczyć się o rodzinę. Imała się różnych prac, aby utrzymać siebie i młodszych braci. Wciąż miała nadzieję, że wojna wkrótce się skończy, a ona nie straciła szansy, by wystąpić na największych scenach Europy. Gdy Amelia dowiedziała się, że jej bracia zamierzają przystąpić do powstania warszawskiego, obiecała sobie, że musi ich ochronić. Podjęła decyzję, która na zawsze odmieniła jej los. Jako "Sanitariuszka" o pseudonimie Alika niosła pomoc rannym, nieustannie narażając własne życie. Nie zabrakło jej odwagi i determinacji, by wypełniać swoje posłannictwo, mimo że przeszła przez piekło...

Bestseller "Los Angeles Times" i "Boston Globe", a także książka, którą według "New York Timesa" po prostu trzeba znać. Czytelnicy zachwycają się jej niezwykłą tematyką i wyjątkowym stylem, który umożliwia niemal organiczny kontakt z bliskim ludziom żywiołem! W wodzie czyha na ludzi wiele niebezpieczeństw, coś nas do niej jednak nieustannie przyciąga. A przecież, w przeciwieństwie do wielu innych stworzeń, nie jesteśmy urodzonymi pływakami. Musimy się tej umiejętności nauczyć. Co takiego jest w wodzie, że czujemy z nią niezwykle silną więź? Mistrzyni reportażu Bonnie Tsui, umiejętnie przeplatając dawne oraz współczesne historie dotyczące pływania z wątkami osobistymi, ukazuje w tej książce głęboką i wieloaspektową relację człowieka z wodą. Znajdziesz tu fascynujące opowieści o prehistorycznych amatorach sportów wodnych z "zielonej Sahary", klubie pływackim z ogarniętego wojną Bagdadu, którego członkowie spotykali się w eleganckim basenie pałacowym Saddama Husajna, o Brytyjkach z epoki wiktoriańskiej, które odważyły się upomnieć o prawa kobiet do... bezpiecznego korzystania z wody, o współczesnych pływakach japońskich zwinnie sunących przez taflę w zbroi samuraja, o społecznościach wodnych nomadów i wiele, wiele innych. Dowiesz się z niej ponadto, jakie korzyści zdrowotne przynosi nam pływanie, a zanurzając się w lekturze, być może nabierzesz ochoty, by natychmiast wskoczyć do wody i doświadczyć jej oczyszczającego działania. Pływanie bowiem - jak twierdzi autorka - to tunel czasoprzestrzenny, pozwalający nam wyrwać się na chwilę z nieprzerwanie mielących żaren codzienności. Zanurzenie przynosi wewnętrzny spokój i ciszę. Czasami celem jest właśnie pływanie aż do całkowitego "wyłączenia". Wchodzimy w niemal hipnotyczny stan medytacji, licząc długości i koncentrując wzrok na grze światła, wywoływanej przez promienie słońca muskające wodę na torach. Przemykamy od myśli do myśli, aż wreszcie na chwilę zapada zupełna cisza. W tej krótkiej chwili jesteśmy całkowicie wolni od ciężaru myślenia. Płynęliśmy tego dnia w szóstkę. Woda miała temperaturę niespełna 14°C, jej powierzchnię chłostał lekki wiatr. Przyby¬liśmy na Alcatraz przed dziewiątą rano i udało nam się złapać rozpoczynający się przypływ. Przejmujący chłód wody na chwilę odebrał mi oddech. Przegrupowaliśmy się, żeby po raz ostatni pomachać naszej łodzi i jej pilotowi. Na zdjęciach z tamtego poranka mam uśmiechniętą twarz. Wyglądam, jakby było mi cieplej, niż było faktycznie; słońce odbija się od moich okularów polaryzacyjnych, rzucając srebrne refleksy. Odwróciliśmy się w wodzie w stronę miasta i popłynęliśmy. Odgarniając ramionami wodę, szybko złapałam rytm i pły¬nięcie przestało wydawać się walką. Nagle stało się prostsze, przyjemnie regularne: oddech, wymach, wymach, oddech. Na to byliśmy przygotowani. Ciasny pancerz, który zacisnął się wokół mojej klatki piersiowej, gdy wchodziłam do wody, nagle opadł i zaczęłam wypatrywać pojawiających się od czasu do czasu białych grzebieni fal raczej z ekscytacją niż obawą. Powyższy opis pochodzi od wydawcy. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

"Światło innych gwiazd" to poruszająca opowieść o trudnych relacjach córki z ojcem pióra Eriki Swyler. Mała Nedda marzy o tym, by zostać astronautką. Jej marzenia się spełniają, a w międzyczasie będzie jedną z pierwszych osób, które będą mogły obserwować plusy i minusy podróży w czasie. Poznajemy tu historię Neddy, która jest zapatrzona w swojego ojca, zawodowo zajmującego się badaniami w centrum lotów kosmicznych. I chociaż mężczyzna nie zauważa, jak wielkie wrażenie robi na swojej córce, to dziewczynka przyrzeka sobie, że zostanie astronautką, by mu zaimponować. Kiedy Nedda ma jedenaście lat, obserwuje tajemniczy wynalazek ojca, który umożliwia podróż w czasie, jednocześnie skazując ją na wiele lat życia w niesamowitym chaosie. By wyplątać się z tego, co się zdarzyło, a nie powinno oraz przywrócić bieg temu, co być miało, Nedda pierwszy raz dogaduje się z matką, z którą nie potrafiła wcześniej nawiązać poprawnych relacji. Wiele lat później Nedda osiąga swój cel - wyrusza w pierwszy lot w kosmos. Napotykając problemy, przypomina sobie wszystkie dobre rady ojca. Jednocześnie musi stawić czoła swoim lękom. Najtrudniejsze będzie udowadnianie, głównie sobie, że jest kimś więcej niż tylko kopią słynnego ojca. Nedda zrozumie, jak silne poświęcenie musi składać każda kobieta, która chce osiągnąć sukces. Zada sobie też wiele pytań odnośnie zasadności rozwoju niektórych gałęzi cywilizacji. Najważniejsze, że nauczy się wiele o swojej wartości, znosząc ciążące jej na duszy ograniczenia.

W dzisiejszych czasach w kwestii religii państwa zachodnie mają zwykle do niej podejście dość proste - wierzysz, jeśli tego pragniesz, jednak nie jest to nakaz. Zupełnie inaczej jest w Arabii Saudyjskiej, gdzie wiara jest w dużej mierze nakazana, a dotyczy to głównie kobiet, które nie mają zbyt wielu praw. Książka "Porzuciłam islam, muszę umrzeć" jest słowami kobiety, która zakwestionowała wiarę, co sprowadziło na nią wyrok śmierci. Poznajemy historię Farity, która od dzieciństwa była dość krnąbrnym dzieckiem, nigdy nie biorąc za prawdę wszystkiego, co słyszała. W zachodnim świecie byłoby to pochwalane, jednak w Arabii jest to wręcz zakazane, szczególnie jeśli chodzi o islam. Farita ciągle zadawała pytania i nigdy nie była usatysfakcjonowana odpowiedziami, które dostawała wprost z Koranu. To zwróciło na nią uwagę zarówno nauczycieli, jak i innych dorosłych. Im była starsza, tym trudniej było jej zaakceptować świat, który ją otaczał. Postanowiła uciec z kraju, odrzucając wiarę. Niestety, w Arabii łączy się to z wyrokiem śmierci. Oficjalnie jednak nigdy go nie wydano - sam ojciec Farity powziął się tego zadania, oddelegowując do tego jej brata. Kobieta musiała ukryć się w Europie. Kiedy umarł jej ojciec, myślała, że w końcu jest bezpieczna, jednak nic nie jest takie proste.