Wraz z upływem czasu...

Niall Lindsey przed laty musiał uciekać z Anglii po tym, jak zabił człowieka w honorowym pojedynku. Miał wówczas nadzieję, że jego ukochana Brilliana Payne ucieknie razem z nim, a w najgorszym wypadku zaczeka na jego powrót. Uparta Brilliana postąpiła jednak inaczej. Teraz rozgoryczony i cyniczny Niall może wrócić do kraju, pod warunkiem jednak, że wykona dla rządu pewne zadanie w bliskiej współpracy z ukochaną sprzed lat. Dla obojga udawanie pary narzeczonych jest niezwykle trudne, przywołuje bowiem żal i poczucie krzywdy, ale też wydobywa na nowo dawno pogrzebane uczucia. Odkrywając kolejne sekrety z przeszłości, dawni narzeczeni zbliżają się znów do siebie. Czy rozkosze odkrytej na nowo namiętności uleczą ich złamaną miłość? W cyklu nieporawni uwodziciele ukazały się: Sztuka grzeszenia (1) Tajniki uwodzenia (2) Nie igraj z pożądaniem (3) Rozkosze namiętności (4) Flirt z księżniczką (5)

Historia kobiety, która przeszła w życiu wiele. Traumy z przeszłości sprawiły, że zamknęła się w sobie i skupiła na karierze. Aż nagle ktoś pokazał jej, że można żyć inaczej. Ktoś przetarł zabrudzoną szybę i pokazał zupełnie inny świat. Pewnego dnia Lidia dostaje list od tajemniczej kobiety, która przedstawia się jako przyjaciółka rodziny. Chce jej przekazać w spadku mieszkanie. Niczego więcej nie wyjaśnia. Kim jest ta kobieta? Dlaczego tak jej na tym zależy? Nawiązuje się między nimi przyjaźń. Starsza kobieta uczy ją wrażliwości i wiary w lepsze jutro. Nadal jednak nie wyjaśnia, skąd są srebrne łyżeczki i dlaczego mają być właśnie jej. Po jej odejściu Lidia chce dowiedzieć się prawdy. W końcu odkrywa tajemnicę, która wywraca jej życie do góry nogami. Tajemnicę, dzięki której odnajduje spokój i szczęście. Życie jest pełne niespodzianek i zwrotów akcji. Gdy wydaje nam się, że już nic dobrego nas nie spotka, nagle dzieje się coś niezwykłego. Spotykamy kogoś, kto pokazuje nam, że można żyć inaczej. Musimy tylko w to uwierzyć.

Wyznania Russeaux to jedna z tych bolesnych książek, w których — jak w Wielkim Testamencie Villona, jak w Listach panny de Lespinasse — mamy uczucie, iż kładziemy rękę wprost na bijącym, chorym sercu ludzkim uczucie tutaj tym bardziej przejmujące, iż serce to biło w człowieku, który jak mało kto inny zaważył na biegu myśli, uczuć i dziejów wielkiej epoki ludzkości… …Odkąd istnieje literatura, nikt nie obnażył w ten sposób swojego wnętrza. Mimo iż właśnie wpływ Russeau rozpętał istną orgię wystawiania na pokaz swojego ja, „objaśniania” samego siebie, istną ekshibicję najtajniejszych drgnień swej istoty, wypełniającą znaczną część literatury XIX wieku, nikt nie dorównał mu co do tego w bezwzględności, powiedzmy w bezwstydzie. Trzeba było tej chorobliwej, do ostatecznych granic wybujałej pychy, a zarazem tego jakiegoś żaru wewnętrznego, podnoszącego chwilami napięcie tonu Wyznań istotnie niemal do sakramentu spowiedzi, aby pisać w ten sposób o swoim życiu, z jakimś dziwnym przeświadczeniem, iż szczerość tych kart oczyszcza je z ich szpetoty, a zarazem z całą naiwnością i, można powiedzieć, samouctwem etycznym tego włóczęgi, samotnika i proroka, który wychował się i spędził młodość poza społeczeństwem, a zetknąwszy się z nim, nie wszedł w nie, ale je rozwalił…

Javier Marias sięga do najlepszych wzorców powieści szpiegowskiej i tka historię gęstą, skupiającą uwagę – lecz jej prawdziwą substancją są refleksje psychologiczne, filozoficzne, moralne oraz poszukiwanie odpowiedzi na pytanie postawione na samym początku: czym jest rzeczywistość? „Wielbicielom Maríasa wystarczy sama informacja, że po polsku właśnie ukazała się kolejna jego książka. Dla tych, którzy jeszcze jego twórczości nie poznali, niech dodatkową zachętą będzie stwierdzenie, że trzyczęściowa powieść Twoja twarz jutro to – jak dotąd – najwybitniejsze literackie dokonanie pisarza”. Nowe Książki