Wyszukiwarka (odnaleziono: 5)

Arabskie klimaty, opływający złotem szejkowie oraz niewyobrażalne dla przeciętnego Europejczyka dramaty toczące się za zamkniętymi drzwiami pałaców - to wszystko znajdziecie w "Urodziłam dziecko szejka". Świat Bliskiego Wschodu ukazany tu został pod lupą, ze zwróceniem uwagi na szokujące tradycje i styl życia, któremu musiała się poddać bohaterka tej szokującej powieści obyczajowej. Licząca ponad 350 stron książka Marcina Margielewskiego pt. "Urodziłam dziecko szejka" to opowieść o tym, co spotkało pielęgniarkę Olę po tym jak zdecydowała się na podpisanie kontraktu o pełnieniu opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem w arabskiej rodzinie. Według europejskich standardów to nic wyjątkowego - praca jak każda inna - jednak biorąc pod uwagę zmianę kontynentu, ta niepozorna umowa zmieniła całe życie młodej dziewczyny. Ola, przeniesiona do kraju, w którym kobiety nie mają równorzędnej pozycji z mężczyznami i są raczej ich służącymi niż uprzywilejowanymi pod względem prawnym żonami, z roli pielęgniarki zmieniła się w surogatkę syna owej rodziny. W rodzinie, gdzie intrygi stały na porządku dziennym, a problem bezpłodności był tematem tabu, starano się za wszelką cenę utrzymać pozory normalności.

Kobiety są siłą. Udowadniają to nie tylko w Europie, ale także w tak trudnych krajach do życia, jak Iran. To w nim kobiety rozgrywają nierówną walkę o swoje prawa oraz wolność. W Iranie kobiety zaczynają mówić o krzywdzie, która je spotyka na każdym kroku, nie brakuje im również sił, aby protestować. Właśnie to jest pokazane we wzruszającej książce "Piekło kobiet Iranu". W książce tej nie brakuje dramatycznych scen, podczas czytania których łzy cisną się do oczu. W trakcie lektury czasami można odczuć spore niedowierzanie. Trudno sobie wyobrazić dramaty, które przeżywała Jina Amini i pozostałe Iranki. Dla Europejek, które żyją w wolnych krajach, to abstrakcja. Jeszcze kilka lat temu nie do pomyślenia były protesty Iranek, które zrywały ze swoich głów hidżaby i je paliły i które publicznie ścinały włosy. Kobiety nie poddają się i walczą, dopóki nie zabraknie im sił, pomimo kar nakładanych na nie, a także wspierających je mężczyzn. Warto poczytać o historii tego niezwykłego narodu, który próbuje żyć normalnie.

Zjednoczone Emiraty Arabskie kojarzą się z luksusem i przepychem, ale pod tą maską skrywa się przerażający obraz ludzkiego cierpienia. W książce "Dubaj krwią zbudowany" zobaczysz to, czego nie pokażą w oficjalnych wiadomościach ani raportach. Co próbują ukryć władcy Złotego Miasta? Częstą praktyką jest wykorzystywanie pracowników. Jedni muszą ciężko pracować, żeby inni mogli wieść wygodne życie w luksusie i bogactwie. Nie inaczej jest w Dubaju, chociaż w Złotym Mieście skala tego procederu dawno wymknęła się spod kontroli. W jakich warunkach żyją inżynierowie, którzy wznoszą zapierające dech w piersiach budowle? Marcin Margielewski postanowił rozpowszechnić informacje uzyskane od polskiego inżyniera, który przez lata pracował dla największych deweloperów pracujących na terenach Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Okazuje się, że zaglądając za kurtynę Dubaju, można ujrzeć szokujące praktyki. Osoby pracujące przy wznoszeniu zachwycających budynków, każdego dnia ryzykują życie, a ciężkie warunki i ekstremalne temperatury sprawiają, że wielu z nich nie dotrwa do końca projektu. Na porządku dziennym są choroby, zatrucia, udary i zawały, a nawet samobójstwa. W oficjalnych raportach przedstawiane są jedynie te przypadki, których nie da się ukryć. Nie mniej jednak ambasady liczą wszystkich zmarłych i okazuje się, że każdego roku liczby te zapisywane są w tysiącach. "Dubaj krwią zbudowany" jest trzecią książką z poruszającej serii "Niewolnicy". Poprzednie pozycje to "Modelki z Dubaju" oraz "Koszmar arabskich służących". Dużą popularnością wśród publikacji Marcina Margielewskiego cieszą się również tytuły "Zaginione arabskie księżniczki" oraz "Była arabską stewardesą".

W dzisiejszych czasach w kwestii religii państwa zachodnie mają zwykle do niej podejście dość proste - wierzysz, jeśli tego pragniesz, jednak nie jest to nakaz. Zupełnie inaczej jest w Arabii Saudyjskiej, gdzie wiara jest w dużej mierze nakazana, a dotyczy to głównie kobiet, które nie mają zbyt wielu praw. Książka "Porzuciłam islam, muszę umrzeć" jest słowami kobiety, która zakwestionowała wiarę, co sprowadziło na nią wyrok śmierci. Poznajemy historię Farity, która od dzieciństwa była dość krnąbrnym dzieckiem, nigdy nie biorąc za prawdę wszystkiego, co słyszała. W zachodnim świecie byłoby to pochwalane, jednak w Arabii jest to wręcz zakazane, szczególnie jeśli chodzi o islam. Farita ciągle zadawała pytania i nigdy nie była usatysfakcjonowana odpowiedziami, które dostawała wprost z Koranu. To zwróciło na nią uwagę zarówno nauczycieli, jak i innych dorosłych. Im była starsza, tym trudniej było jej zaakceptować świat, który ją otaczał. Postanowiła uciec z kraju, odrzucając wiarę. Niestety, w Arabii łączy się to z wyrokiem śmierci. Oficjalnie jednak nigdy go nie wydano - sam ojciec Farity powziął się tego zadania, oddelegowując do tego jej brata. Kobieta musiała ukryć się w Europie. Kiedy umarł jej ojciec, myślała, że w końcu jest bezpieczna, jednak nic nie jest takie proste.

Talibowie - fundamentalistyczni wyznawcy islamu. Ludzie, którzy swoim rodaczkom zgotowali piekło na ziemi. Jednej z takich kobiet, okrutnie doświadczonej przez los w kraju pod rządami radykalnych islamistów, Marcin Margielewski poświęcił książkę "Wyrwana z piekła talibów". "Wyrwana z piekła talibów" to historia Afganki Nilofar Ayoubi - kobiety, która wykazała się ogromną odwagą, opowiadając o swoich losach i godząc się na ujawnienie przez autora książki jej personaliów. Uczyniła to, choć kilkukrotnie była niedoszłą ofiarą zamachowców czyhających na jej życie. Marcin Margielewski snuje opowieść o dzieciństwie Nilofar Ayoubi, która w chłopięcym przebraniu zdobywała edukację i korzystała z praw przysługujących w państwie talibów wyłącznie mężczyznom. Autor opisuje też ucieczkę kobiety, która, po przejęciu władzy przez radykałów, aby ratować swoje życie, musiała opuścić kraj.