Niebezpieczne zabawy

Druga wojna światowa była jednym z najgorszych i najbardziej wstydliwych dla ludzi momentów rozwoju cywilizacji. Fabryki śmierci, łagry, śmierć milionów żołnierzy, bez względu na to, po jakiej stronie walczyli, czy pierwsze użycie broni nuklearnej w historii ludzkości - to wszystko wydarzyło się w ciągu zaledwie sześciu lat. Na szczęście te mroczne i brutalne czasy są już historią, która interesuje wiele osób. Po sukcesie dwóch książek - "Tatuażysta z Auschwitz" oraz "Podróż Cilki" - Heather Morris kończy trylogię opowiadającą o ofiarach tamtych czasów powieścią "Trzy siostry", którą w Polsce w przekładzie Kai Gucio wydało wydawnictwo Marginesy. Cibi, Livi i Magda jako małe dziewczynki składają przysięgę zarówno sobie, jak i swojemu ojcu, że zawsze będą razem - bez względu na okoliczności oraz przeciwności losu, a ten, choć same bohaterki nie mogły jeszcze tego wiedzieć, będzie rzucał im pod nogi nie pojedyncze kłody, ale cały las. W trakcie ich okresu dojrzewania i wchodzenia w dorosłość rozpoczyna się wojna, która obejmuje również ich rodzinną Słowację. Wszystkie trzy trafiają do piekła na ziemi, którym była ziemia w pobliżu miasta Oświęcim. Obozowa rzeczywistość sprawia, że chociaż wcześniej zostały rozdzielone, odnajdują się ponownie w Auschwitz, gdzie przypomniawszy sobie o obietnicy złożonej przed laty, składają kolejną - że wszystkie trzy przeżyją. Heather Morris prowadzi czytelnika przez kolejne etapy ich życia - marsz śmierci, powrót do nowego, komunistycznego ładu oraz ucieczkę do Izraela. Jest to opowieść, która potrafi wywołać w czytelniku bardzo wiele skrajnych emocji - od śmiechu (który mimo bardzo ponurego tła też się tu pojawia), przez wściekłość, po dojmujący smutek.

Różni ludzie towarzyszą nam na poszczególnych etapach życia. Z biegiem czasu drogi przestają się krzyżować, a osoby, nawet te, które niegdyś były nam bliskie, mogą odejść. Sięgnij po książkę pod tytułem "Za przyjaźń!", którą napisała Anna Sakowicz, i przekonaj się, co się stanie, gdy po wielu latach przyjaciółki ponownie się spotkają! Cztery kobiety wracają do swojego rodzinnego miasteczka, aby załatwić własne sprawy. Kiedy dawne koleżanki zdają sobie sprawę z tego, że znalazły się tam w tym samym momencie, postanawiają wykorzystać ten zbieg okoliczności do odnowienia relacji. Świętują przy ognisku, bawiąc się beztrosko i przekonując wzajemnie o tym, jak wiele sukcesów odniosły. Szybko okazuje się jednak, że każda z nich mniej lub bardziej mija się z prawdą. Wszystkim przyświecają nieco inne motywy, ale łączy je tajemnica z przeszłości, która miała i ma ogromny wpływ na życia wielu osób. Czy ujrzy ona światło dzienne? I czym zakończy się to spontaniczne spotkanie?

Jak wygląda prawdziwe życie w świecie mody? Czy przypadkiem za blichtrem i luksusem nie stoją tragedie ludzkie? Jeśli jesteś tego ciekaw, wejdź do tego ekskluzywnego świata i poznaj rzeczywistość z perspektywy osoby w nim funkcjonującej - sięgnij po książkę Evy Minge "Gra w ludzi". Główną bohaterką "Gry w ludzi" jest Anna - piękna kobietą, która decyduje się na współpracę z policją i pod przykrywką wchodzi w struktury międzynarodowej grupy przestępczej. Jej członkowie, wykorzystując łatwowierność młodych dziewczyn, werbują je, by uczynić elementami własnej gry - tytułowej gry w ludzi. Eva Minge pokazuje mroczną odsłonę życia w świecie mody: seksualne orgie, powszechne prostytuowanie się, imprezy w strugach alkoholu. A wszystko to dzieje się w scenerii z pozoru bajkowej - luksusowych apartamentach hotelowych czy innych ociekających przepychem wnętrzach.

Oflag IV C Colditz najsłynniejszy specjalny obóz jeniecki II wojny światowej. W tym posępnym zamku na urwistej skale Niemcy więzili alianckich oficerów uznawanych za szczególnie ważnych oraz tych, którzy zasłynęli ucieczkami z innych obozów. Oto wyjątkowa opowieść o Colditz widzianym niemieckimi oczami. Jej autor był członkiem obozowego personelu przez większość wojny. Z czasem awansował do funkcji oficera bezpieczeństwa i zastępcy komendanta. Na kartach książki przewija się cała plejada niezwykle barwnych postaci, gdyż do Colditz trafiali wyłącznie ludzie o bogatej historii ucieczek lub istotnym znaczeniu politycznym. W murach zamku przesiadywali zatem najbardziej zawzięci i błyskotliwi alianccy oficerowie, którzy wpadli w niemieckie ręce. Przez całą wojnę ani na chwilę nie porzucali prób wyrwania się na wolność. Ich codzienny oręż stanowiły podkopy, blefowanie, przebieranki, wręczanie łapówek wartownikom, podrabianie dokumentów i cała gama najprzemyślniejszych sztuczek mających wywieść Niemców w pole. Z kolei Eggers i jego ludzie nie ustawali w wysiłkach, aby niestrudzonych uciekinierów powstrzymać. Reinhold Eggers (1890-1974) były nauczyciel, żołnierz I wojny światowej. Po wybuchu II wojny światowej tłumacz w oflagu IV A, a następnie oficer i szef bezpieczeństwa oflagu IV C w zamku Colditz. Po wojnie, aresztowany przez Sowietów na 10 lat pracy przymusowej. Pierwsze wydanie jego książki o Colditz ukazało się w 1961 roku.

"Łapiąc oddech" Amy Kappelman to poruszająca powieść obyczajowa, w której poruszono niezwykle ważną kwestię depresji i jej wpływu na życie każdego chorego oraz jego rodziny. Historia głównej bohaterki zmusza do refleksji i w subtelny sposób uczy wyrozumiałości. Julie Davies ma za sobą próbę samobójczą, z której ledwie ją odratowano. Niebawem na świat ma przyjść jej syn, dlatego też stara się wprowadzić w życie kilka nowych postanowień. Zamierza cieszyć się drobiazgami i uwierzyć we własną siłę, której do tej pory nie dostrzegała. Nie da się też ukryć, że ma wszystko to, o czym większość kobiet marzy. Mieszka na Upper West Side z ukochanym mężem i nie brakuje im pieniędzy. Wszystko to jednak jest kruchą fasadą, pod którą skrywają się lęki i coraz silniejsze poczucie wstydu. Julie zmaga się z bezwzględną chorobą, a kolejna ciąża sprawia, że musi odstawić leki, które do tej pory pozwalały jej przetrwać każdy dzień. Jej historia to dowód na to, że depresja nie ma litości i nie szuka ofiar tylko wśród osób samotnych czy biednych.

"Jeszcze jeden raz" to opowieść, o której długo nie zdołacie zapomnieć. Historia młodej kobiety, która rozpaczliwie próbuje odnaleźć się w życiu. Nina Miller ma 27 lat. Na pierwszy rzut oka to spełniająca się, młoda, piękna kobieta. Ma kochającego męża, satysfakcjonującą pracę... Mimo to jednak nie czuje się ani szczęśliwa, ani spełniona. Swoje małżeństwo uważa za największą pomyłkę życia. Wikła się więc w romans z Emilem. W pewnym momencie zaczyna odbierać głuche telefony. W pracy pada ofiarą mobbingu ze strony szefa. Gdy zaś szuka pomocy psychologia, zaraz na pierwszej sesji między nią a terapeutą dochodzi do zbliżenia... Nina wikła się w sieci, z których coraz trudniej jest się jej wydostać. Mimo coraz trudniejszej sytuacji nie potrafi zmienić też swoich nawyków. Czy dane jej będzie ułożyć swoje sprawy? Czy zrozumie, dlaczego cały czas brnie w ślepe zaułki? Czy przyjmie wyciągniętą do niej, pomocną dłoń najbliższej przyjaciółki? Kto jest tajemniczym prześladowcą Niny? Na kartach tej książki poznajemy Niny z różnych etapów jej życia: od dzieciństwa, przez studia, po dorosłość. Dowiadujemy się, co takiego wydarzyło się w jej rodzinie, że wpłynęło to na jej osobowość i wybory. Śledzimy jej zmagania z własnymi emocjami, lękami i pragnieniami. Towarzyszymy jej w trudnych chwilach, ale i w radosnych momentach. Debiut Karoliny Janetty to powieść o poszukiwaniu siebie i swojego miejsca w świecie. O miłości i zdradzie. O nadziei i rozczarowaniu. O sile i słabości. O tym, że czasem trzeba zacząć jeszcze jeden raz.

Inspektor Andrzej Krzycki leży w szpitalu. Ledwie uszedł z życiem po zatruciu cyjanowodorem. Nie mówi i nie chodzi. W zasięgu wzroku nie ma nikogo, komu mógłby zaufać. Jego przyjaciel został porwany przez bossa pomorskiej mafii, szalonego miłośnika rekonstrukcji historycznych, a zdradzona żona wróciła do Krakowa. Miejscowa policja ma za dużo własnych problemów, by go wspierać lub choćby zorganizować sensowną akcję poszukiwawczą. Sytuacja Krzyckiego nie wygląda najlepiej, a właściwie – w ogóle nie rokuje. To powinien być koniec jego działań na Pomorzu. Właśnie w tym miejscu jednak zaczyna się pasjonująca historia. Krzycki ucieka. Brnie przez pomorską ciemność tropem zaginionego przyjaciela, czując na karku oddech prześladowców. Towarzyszy mu jedyna wierna partnerka – suka Lala. Inspektor ściga i jest ścigany. Piekielną drogę oświetlają pulsujące czerwone światła turbin wiatrowych, a za muzyczne tło robi przeraźliwy psi skowyt. W takiej scenerii może się wydarzyć w zasadzie wszystko. W drugim tomie trylogii pomorskiej Krzysztof Zajas znowu podnosi poprzeczkę. Brawurowe działania bohaterów i skomplikowane relacje między nimi rozkręcają akcję aż do szalonego finału, w którym każdy na swój sposób dąży do wyrównania rachunków. Te jednak mają to do siebie, że nigdy nie wychodzą na zero.

Seniorzy do wynajęcia? To nie reality show, ale pomysł żywiołowych staruszków! Gdy grupa absolwentów uniwersytetu trzeciego wieku kończy rok akademicki, ma zdecydowanie zbyt wiele czasu. Dziarscy seniorzy potrzebują zajęcia, które wypełni ich letnie dni. Jeden z nich wpada na pomysł, by dać ogłoszenie w lokalnej prasie. Do wynajęcia w okresie wakacyjnym oferują… siebie. Swoją energię, doświadczenie życiowe, mądre rady i dużo, dużo więcej. Co wyniknie z tej nietypowej oferty? Czy bohaterowie są świadomi, czego się podejmują? I najważniejsze… Czy znajdą się chętni, by wypożyczyć dziadków? Daj się wciągnąć w klimatyczną opowieść, w której różnice pokoleniowe nie stanowią żadnej bariery, a takie wartości jak troska, dobro i miłość okazują się ponadczasowe