Córka rabina

Seryjna morderczyni. Sadystka. Szalona kobieta. Wampirzyca. Wilkołak. Wszystkie te epitety i określenia przypisywane są Elżbiecie Batory. Słynęła nie tylko z wyrafinowanego okrucieństwa, lecz także z nieprzeciętnej inteligencji i urody. Zwana „Panią na Czachticach” lub „Wampirzycą z Transylwanii”, przeszła do historii jako jedna z najokrutniejszych kobiet Europy. Do dzisiaj krążą opowieści o księżnej owładniętej obsesją wiecznej młodości, dla osiągnięcia której kąpała się we krwi młodych dziewic. Czy rzeczywiście jest odpowiedzialna za ponad sześćset zabójstw, które się jej przypisuje? A może krewna króla Polski Stefana Batorego była ofiarą intrygi uknutej przez jej krewnych do spółki z żądnymi władzy Habsburgami? Prawda wydaje się równie intrygująca jak legenda, która ciągnie się za „Krwawą Hrabiną”.

"Zakładnik" Clare Mackintosh to powieść sensacyjna, która porwie Cię na pokład samolotu. Niestety, istnieje wielkie prawdopodobieństwo, że samolot ten nigdy nie wyląduje w docelowej miejscowości. W brawurowo napisanej powieści autorka rozwija akcję w postępie geometrycznym i ani na chwilę nie pozwala się oderwać od lektury. Trwa lot z Londynu do Sydney. Mina jest stewardessą, która usiłuje pełnić swoje obowiązki najlepiej, jak się da, a przy okazji zapomnieć o rozpadającym się małżeństwie i problemach z pięcioletnią córeczką. Niedługo po starcie samolotu Mina otrzymuje bardzo niepokojący list od anonimowego pasażera. Tajemnicza osoba informuje ją o tym, że samolot, na pokładzie którego się znajduje, ma nigdy nie dolecieć do celu. Okazuje się, że Mina jest niezbędna do tego, aby przeprowadzić zbrodniczy plan, a zamachowiec ma argument, aby przekonać ją do współpracy. Za dwadzieścia godzin samolot powinien zgodnie z planem wylądować w Sydney, tymczasem Mina staje się zakładniczką. Może ocalić setki istnień albo zdecydować się na ratowanie tych, którzy znaczą dla niej najwięcej. Czy kobieta zdoła wymyślić alternatywne rozwiązanie i weźmie na siebie odpowiedzialność za życie setek ludzi znajdujących się w samolocie?

Pytanie „Co, jeśli” kieruje naszym życiem i motywuje ludzi do działania. Co, jeśli zabrało nas na Księżyc i do świata cząstek elementarnych. Co, jeśli doprowadziło nas również do ludobójstwa i katastrofy gospodarczej. Roland Paulsen, profesor socjologii odpowiada na wiele trudnych pytań, które zadają sobie niemal wszyscy na świecie: Co, jeśli zrobimy za mało, by opanować COVID-19? Co, jeżeli zrobimy za dużo? Co, jeśli świat pogrąży się w kryzysie gospodarczym? Co, jeżeli nie wiem, że mam wirusa i przypadkiem przekażę chorobę moim najbliższym? Do tych pytań dochodzą kolejne, które zadajemy sobie każdego dnia: Co, jeśli zostawiłam włączone żelazko i mój dom spłonie? Co, jeśli wybrałam niewłaściwego partnera? Co, jeśli stracę pracę? Zadając pytanie, „co, jeśli”, nasz mózg kalkuluje ryzyko, wyobrażając sobie rzeczy, które mogą się przydarzyć, ale według autora nie jesteśmy obecnie przystosowani do życia w takiej niepewności. W ciągu ostatniej dekady liczba ludzi z depresją wzrosła na całym świecie o 20 procent, a depresja jest niechlubnym numerem jeden na liście przyczyn słabego zdrowia ludzkości. Nie zawsze tak było. Co się zmieniło? Teoretycznie sytuacja finansowa globalnie cały czas się poprawia, podobnie jak warunki życia. Jednak poziom lęku stale wzrasta i ludzie nieustannie zadają sobie pytania: „co, jeśli”. Książka Rolanda Paulsena jest porywająca – to nie tylko spojrzenie na kulturową i historyczną ewolucję lęku, ale także wezwanie do działania, by walczyć ze społeczną epidemią.

Czytajcie rymowane teksty i twórzcie własne historyjki. Możecie wspólnie z dzieckiem mieszać poszczególne części opowiadania, tak aby powstała jeszcze zabawniejsza rymowanka! Zabawa z książką możliwa jest dzięki jej wyjątkowej formie. Sztywne strony podzielone zostały na trzy ruchome części. Wasze zadanie polega na przekładaniu stron wybranej części i łączeniu fragmentów ilustracji w dowolny sposób. Dzięki temu powstają zabawne obrazki, śmieszne postaci i dziwne przedmioty, a historyjka, którą czytamy w książce za każdym razem toczy się zupełnie inaczej.

"Kiedy sprawiedliwość śpi" to wciągający thriller z wielką polityką w tle. Historia pokazuje, jak daleko sięgają macki wielkich koncernów i co są w stanie zrobić politycy, by zarobić jeszcze więcej. Stawką w politycznej rozgrywce jest życie sędziego i młodej prawniczki, która odkrywa tajemniczą sprawę badaną w Sądzie Najwyższym. "Kiedy sprawiedliwość śpi" autorstwa Stacey Abrams to powieść, w której młoda prawniczka, Avery Keene, zostaje opiekunem prawnym sędziego Howarda Wynna. Sędzia zapada w śpiączkę, a Avery odkrywa jego tajemnice. Dowiaduje się, że Wynn badał kontrowersyjną fuzję amerykańskiego koncernu biotechnologicznego i indyjskiego giganta genetycznego. Wszystkie tropy prowadzą do wniosku, że za połączeniem obu firm stoi niebezpieczny spisek, w którym udział biorą elity amerykańskiej władzy. Prawniczka rozpoczyna własne śledztwo, by zrozumieć, na czym polega intryga zmierzająca do odsunięcia Wynna od sprawowania funkcji sędziego i kto jest w nią uwikłany. Powieść jest pełna niespodziewanych zwrotów akcji i znakomicie nakreślonych postaci. Autorka doskonale zna amerykańską scenę polityczną i działanie sądów, dlatego stworzyła skomplikowaną i jednocześnie realistyczną fabułę.

Wojenna zawierucha uczyniła życie utalentowanego sportowca Henryka Zgudy pasmem tragicznych i szczęśliwych zdarzeń, które złożyły się na niezwykłą epopeję. Zguda zaczyna swą opowieść od przedwojennego Krakowa. Mówi o życiu w ubogim domu koło dworca, o beztroskiej młodości i o sportowym współzawodnictwie. Był bowiem zapalonym pływakiem i waterpolistą, osiągając w tych dyscyplinach bardzo dobre wyniki. A potem wybuchła wojna i Zguda, oskarżony o działalność polityczną, rozpoczął więzienną wędrówkę po obozach Auschwitz, Buchenwald, Flossenbürg i Dachau. Podkreśla, że mógł zginąć wielokrotnie i że przeżył cudem, często dzięki napotkanym przyjaciołom. Jednak nie skupia się tylko na tym. Nawet chętniej wspomina epizody, które pozwalały oderwać się od upiornej obozowej rzeczywistości. Życie sportowca we wczesnym PRL-u nie było złe, ale gdy system zaczął zaciskać pętlę, lepiej było uciec. I tak zaczął się ostatni, amerykański etap historii Henryka.