Wiara

Rok 1980. Inga Piątkowska staje u progu dorosłego życia z niemałym bagażem doświadczeń. Choć od samobójstwa jej przyjaciela minął rok, wciąż nie może się pogodzić ze stratą. Mimo licznych teorii, tajemnica śmierci Maćka pozostaje niewyjaśniona. Inga próbuje otrząsnąć się z poczucia winy i poukładać swoje życie na nowo. W czasie wyjazdu służbowego młoda kobieta poznaje Brinka Speedmana. Kanadyjczyk przyjechał do Polski, aby odwiedzić nieznaną dotąd rodzinę i odnaleźć cenną pamiątkę po pradziadku. Co ciekawe, od pierwszego spotkania z Ingą mężczyzna nie może się pozbyć wrażenia, że dziewczyna wygląda dziwnie znajomo. Gdy Speedman znika w niewyjaśnionych okolicznościach, Inga zostaje uwikłana w sprawę jego zaginięcia. Od tej pory każda z trudem zdobywana wskazówka będzie na wagę złota.

Zostanie dziedziczką ogromnej fortuny jeśli nie pozwoli na to, by jeden upiorny typ przerobił ją na świąteczne dekoracje. Brzmi dziwnie? Cóż, nie z takimi problemami dawała już sobie radę. "Krwawy Mikołaj" to kolejna odsłona przygód płockiej pani mecenas Zuzy Lewandowskiej. Tym razem prawniczka będzie szukać dokumentów historycznych i zwodzić psychopatę. Wyda też własną książkę. Czy wyrobi się ze wszystkim na czas i się nie rozerwie? Zuza ma szansę dostać spadek. Aby majątek trafił w jej ręce, kobieta musi dożyć do nowego roku. Zadanie byłoby banalnie proste, gdyby nie "Krwawy Mikołaj". Pod tym pseudonimem kryje się seryjny zabójca, który pragnie dopaść prawniczkę. Grasujący po Płocku morderca zasłynął z tego, że zamiast przyozdabiać choinkę bombkami, kolorowymi łańcuchami i innymi świecidełkami, wiesza na drzewku ograny wycięte z ciał swoich ofiar. Mimo grożącego jej niebezpieczeństwa prawniczka nie porzuca spraw zawodowych. W końcu akta Zbrodni Katyńskiej nie odnajdą się same. Jakby tego było mało, miastem wstrząsa autobiografia Zuzy.

Jeśli lubisz kryminalne powieści z dreszczykiem, to koniecznie musisz przeczytać sagę o Zuzannie Lewandowskiej. "Wojna" pełna jest zawiłych wydarzeń, niespodziewanych zwrotów akcji i niezwykle trudnych zagadek! Dnia 13 grudnia 1981 roku ludność dowiedziała się o wprowadzeniu stanu wojennego. Nie działały telefony i telewizja, a w radiu leciała jedynie muzyka poważna. Już o 6:00 rano wyemitowane zostało przemówienie Jaruzelskiego. W tym samym czasie na terenie Płocka doszło do tajemniczych i brutalnych zabójstw. Mimo że w tamtym rejonie rządzi komisarz wojskowy, to ku zaskoczeniu wszystkich prosi o pomoc Zuzannę Lewandowską, której silna niechęć do obecnej władzy jest powszechnie znana. Szybko się okazuję, że wśród ofiar seryjnego mordercy znalazł się zięć znanego polityka. W takiej sytuacji trzeba wykorzystać wszystkie możliwości i zawiązać sojusz nawet z dotychczasowymi wrogami i przeciwnikami komunizmu. Zuzanna Lewandowska jest wyjątkowo bystrą detektyw o ciętym języku. Podejmie się każdego wyzwania. Teraz musi odkryć związek między zabójstwami i zrozumieć klucz, którym posługuje się morderca. Czy ona również znalazła się na jego liście? Wszystko na to wskazuje...

Intrygująca powieść, nosząca w sobie znamiona thrillera. Czy dziecko może przepaść bez śladu? A może wytrwałość potrafi zdziałać cuda? "Policz do trzech" to powieść, w której niczego do końca nie można być pewnym. Wszystko zaczyna się w momencie, gdy pięciolatka, Tinsley, idzie po raz pierwszy do zerówki i niespodziewanie przepada. Jej matka, Dani Callahan, nigdy nie pogodziła się z jej zniknięciem. Choć minęło już pięć lat, wciąż liczy na to, że odnajdzie swoje dziecko. Obecnie Dani jest rozwiedziona i robi karierę jako detektyw. Wspólnie z asystentką, Quinn Sullivan, której nie brakuje determinacji i samozaparcia w dążeniu do celu, zajmują się poszukiwaniami bliskich zgłaszających się do nich ludzi. Obecnie skupiają się na rozwiązaniu sprawy Ali Cross, nastolatki zaginionej w Sacramento. Dziewczyna wracała do domu, jednak nigdy do niego nie dotarła. To, co wiedzą Dani i Quinn, opiera się wyłącznie na zeznaniach buntowniczego nastolatka. Im dłużej jednak drążą, tym więcej pojawia się wskazówek również odnośnie dawnego zaginięcia Tinsley. Dwie drogi wiodą do rozwikłania zagadki. Jak mroczne tajemnice wyjdą na jaw? Kto i co starał się ukryć?

Czy literatura faktu opisująca czasy II wojny światowej może mieć szczęśliwe zakończenie? Książka "Pod osłoną lasu. Walka, miłość i przetrwanie w czasach Zagłady" jest dowodem na to, że happy end był możliwy w tamtych czasach. Przywraca wiarę w ludzi i podnosi na duchu, ale też nie pozostawia złudzeń, że wojna to zło w czystej postaci. Historia żydowskiej rodziny Rabinowiczów, która, uciekając z getta w 1942 roku, schroniła się w Puszczy Białowieskiej z dwójką małych dzieci. Życie pod skrzydłami matki natury trwało aż dwa lata. Dwa lata pełne wyrzeczeń, zimna, głodu i zwątpienia. I wcale nie to było najgorsze. Nieustanny brak poczucia bezpieczeństwa okazał się najdotkliwszą torturą. Oprócz niebezpieczeństwa ze strony niemieckich oddziałów rodzinie groziło również wydanie przez kolaborantów - współpracowników gestapo. Urządzali oni regularne polowania na Żydów, licząc na nagrodę. Autorka, pracując pięć lat nad książką i poznając członków cudem ocalałej rodziny, stworzyła lekturę autentyczną i wciągającą od pierwszych stron. Nie nuży nadmiarem faktów historycznych, umiejętnie włącza je w treść, przeplatając relacjami z pierwszej ręki. W ten sposób tworzy tekst rzetelny faktograficznie, a zarazem powieściowy, przystępny pasjonatom beletrystycznego czytelnictwa.

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.