Molestowane. Historie bezbronnych

W końcu! Królowa zdrowych blogów przedstawia sto oryginalnych i nigdzie wcześniej niepublikowanych przepisów. Nareszcie książka twórczyni kultowego bloga My New Roots z potrawami kuchni roślinnej – w tym także wegańskiej i często bezglutenowej. My New Roots to przykład na to, w jaki sposób dobre i świadome jedzenie może wpływać na jakość życia.

Jedna z najpiękniejszych książek o miłości, odchodzeniu i bólu rozłąki. Nowe, uzupełnione o obszerne posłowie wydanie. Ćwiczenia z utraty to zapis kilkunastu ostatnich miesięcy wspólnego życia Agaty Tuszyńskiej i jej męża, krytyka literackiego, tłumacza i podróżnika, emigranta ‘68 roku, Henryka Dasko. To rzeczowo, prawie na „gorąco” spisywany dziennik, odsłaniający grozę i rzeczywistość choroby ostatecznej oraz to, że śmierci nie da się oswoić. Z drugiej strony to piękna, emocjonalna książka poetycka. Opowieść o miłości i walce o życie, a w końcu o godność umierania. Dzielili życie przez kilkanaście lat. Między kontynentami, z daleka, kawałkami wydzieranymi z pracowitego czasu obojga – dni, tygodnie, rzadko więcej, bo były obowiązki, odpowiedzialność, jego dzieci, jej studenci, książki, biznesowi partnerzy. Ich czas miał się właśnie zacząć. Wybrali dla siebie wspólny warszawski adres. Ale mężczyzna, którego kochała i z którym miała się zestarzeć śmiertelnie zachorował. Wyrok był nagły i jednoznaczny – nowotwór złośliwy mózgu. Nie było nadziei. W geście obrony mówili o miłości: „Będziemy walczyć, będziemy razem. Nie poddamy się”. Ta książka to terapia, pożegnanie i swoisty pomnik dla ukochanej osoby.

"Zatańczmy w słońcu" to przepiękna opowieść o radzeniu sobie z utratą i odnajdywaniu w życiu nadziei... Czy odważysz się zatańczyć w jeden z pięknych wieczorów lata? Do dziś Ada wspomina dawne letnie dni i romantyczne momenty, które przeżyła sześć lat temu. Wydawało jej się, że znalazła w końcu upragnioną bratnią duszę i teraz wszystko już potoczy się niczym w bajce. Sprawy potoczyły się jednak inaczej - kobieta straciła osobę, która była najbliższa jej sercu. Dziś Ada ma oparcie w swojej rodzinie, a córeczka rozświetla jej pochmurne dnie. Nie chce jednak angażować się w związki i nie wierzy, że uda jej się jeszcze do kogoś zbliżyć, by na nowo uwierzyć w miłość. Kolejne wakacje są zupełnie inne. Ada spotyka Szymona, do którego należy piękne letnisko. Ponownie zbliża się też do Igora, z którym wspólnie dorastała. Choć nie może zaprzeczać, że mężczyźni budzą w niej ciepłe uczucia, nie jest pewna, czy jest gotowa na nową relację. Czy Adzie uda się uwierzyć w to, że i dla niej jest jeszcze szansa? Choć jej serce otacza mur, być może tym razem znalazła kandydata, któremu uda się sprostać temu wyzwaniu... Czas, by w życiu Ady na nowo zaświeciło słońce!

Kontynuacja bestsellera Ostatni Mag Esta straciła rodziców. Ukradziono jej życie. A wszystko, co wiedziała o magii, okazało się kłamstwem. Sądziła, że Księga Tajemnic skrywa klucz do wyzwolenia Maginów spod terroru Zakonu. Tymczasem okazała się źródłem śmiertelnego zagrożenia. Teraz potężną moc Księgi nosi w sobie Harte, towarzysz Esty. Aby okiełznać złowrogą siłę, muszą odnaleźć cztery bezcenne artefakty - prastare kamienie, rozsiane po całym kontynencie. To prawdziwe wyzwanie, bo świat poza Nowym Jorkiem jest zupełnie inny, niż się tego spodziewali…

Wciągająca i pełna niespodziewanych zwrotów akcji pierwsza część rodzinnej sagi, której akcja rozgrywa się w Nowej Zelandii, niebanalny romans z zaskakującym zakończeniem: "Złoto Maorysów" Sarah Lark. Akcja powieści "Złoto Maorysów" rozpoczyna się w 1846 roku w Irlandii. Kathleen i Michael są w sobie bardzo zakochani i zaręczają się w tajemnicy przed ojcem dziewczyny, który nie akceptuje wybranka jej serca. Planują wspólną ucieczkę z kraju i nowe życie w lepszym świecie. Jednak do tego będą potrzebne pieniądze, których młodzi nie posiadają. Michael popełnia więc kradzież, która niestety wychodzi na jaw. Mężczyzna zostaje ujęty i skazany na zesłanie do Australii. Na dodatek Kathleen spodziewa się ich wspólnego dziecka? Rodzice dziewczyny biorą sprawy w swoje ręce i zmuszają brzemienną dziewczynę do poślubienia wbrew jej woli Iana, mężczyzny, którego wcale nie darzy uczuciem. Wkrótce świeżo upieczeni małżonkowie udają się do Nowej Zelandii, gdzie mają rozpocząć nowe, wspólne życie. Tymczasem Michael, który wciąż nie może zapomnieć o swej ukochanej, poznaje Lizzie, z której pomocą udaje mu się uciec z kolonii karnej w Australii i przedostać do Nowej Zelandii. Czy jednak ich miłość przetrwa rozłąkę oraz przeciwności losu? Na uwagę zasługuje tło powieści, którym jest zetknięcie dwóch kultur: Maorysów, czyli autochtonicznej grupy etnicznej Nowej Zelandii, a także nowoprzybyłych osadników z Wysp Brytyjskich, zasiedlających Nową Zelandię. "Złoto Maorysów" to pierwsza część sagi, której kontynuację stanowią "Kobiety Maorysów" oraz "Bogowie Maorysów".

Pełna ciepła, humoru, ujmująca opowieść o dwojgu ludzi, którym było nie po drodze z tym, czego oczekiwali od nich inni. Ale czy na pewno istnieje coś takiego jak związek na niby? "Dziewczyna na niby" to pierwszy tom powieściowej serii "Miasteczko Benevolence". Poznaj perypetie Harper, która ciągle pakuje się w kłopoty, niezależnie od tego, jak poważne by nie były. Nie ma chwili, by Harper coś się nie przytrafiło. Pech, który ją prześladuje, nie odpuszcza ani na chwilę i niestety nie zawsze odpowiada jedynie za zabawne nieporozumienia. I chociaż dziewczyna ma za sobą wyjątkowo przykrą przeszłość, wciąż z optymizmem patrzy przed siebie. Tym razem także bez zastanowienia ruszyła na pomoc i to mogło się dla niej skończyć bardzo źle. Całe szczęście, że Luke, wojskowy, był akurat w pobliżu i zdołał wybawić ją z opresji. Mężczyzna po prostu nie mógł wyjść z podziwu, gdy zobaczył, jak drobna dziewczyna natychmiast stanęła w obronie napastowanej kobiety. Luke nie szuka kobiety na stałe, bo wie, że jego praca, a także to, co wydarzyło się w jego życiu nie idą w parze ze szczęśliwym związkiem. Harper natomiast bardzo zależy na rozpoczęciu wszystkiego od nowa. Właśnie dlatego wpadają na pomysł, by udawała jego dziewczynę i tym samym ukróciła wścibskie spojrzenia innych mieszkańców ich małego miasteczka. Czy jednak ten układ na pewno jest tak idealny, jak się z początku wydawało?

Książka jest próbą odpowiedzi na pytanie, jak powracający Polacy radzą sobie w Polsce? W jakim stopniu zmienia się nasz stosunek do repatriantów? Czy w relacjach bohaterów jest więcej radości, czy rozpaczy? Najstarsze pokolenie repatriantów pamięta 1936 rok, gdy na mocy decyzji Rady Komisarzy Ludowych Sowieci deportowali ich z rodzimych terenów obecnej Ukrainy do Kazachstanu. Trafili tam, gdzie komisarz postawił palec na mapie. Polacy, podobnie jak Niemcy, Ukraińcy i inni, znajdowali się pod tzw. komendanturą. Bez jej zgody nie mogli nawet odwiedzić krewnych w sąsiedniej wiosce. Przeżyli tam ponad pół wieku jako członkowie narodu radzieckiego. W dużym stopniu się zasymilowali. Wiara pozostała zawsze ich wyróżnikiem. Polaków w Kazachstanie odkryła na nowo III RP w latach 90. XX wieku. Pierwsi repatrianci wracali do Polski na własną rękę, załatwiając sobie prywatne zaproszenia. Polski Sejm uchwalił ustawę repatriacyjną dopiero w 2000 roku. Na podstawie ustawy do Polski wróciło około 8000 osób, według różnych źródeł w kolejce czeka 15 – 20 tys. osób. 7 kwietnia 2017 roku Sejm przyjął nową ustawę o repatriacji.